Gadver waarom moet ik toch zo snel janken altijd.? Kom net huilend thuis omdat ik een 'standje' heb gehad op het KDV (nee die uitdrukking gebruik ik normaal ook nooit, maar dat was precíés hoe het voelde) Achteraf vind ik het niet redelijk hoe ik ben aangesproken, maar ik laat me dan zo overdonderen, en vervolgens stap ik in de auto en jawel, janken... Bah, bah, wat heb ik daar een hekel aan.! Nu een uurtje later weet ik ook precies wat ik eigenlijk had moeten zeggen, maar ja, daar heb je zo weinig aan hè... Sorry, ik moest het gewoon even kwijt.. Nog meer van die huilebalken hier op ZP.?
Ik breng m'n kindje daar, en ja, het voelde echt als een 'standje krijgen'. Gewoon de manier waarop zeg maar.. En dat in combinatie met een zware dag op het werk, ongesteld zijn, en dat ik dan niet thuis even m'n verhaal met iemand kan delen.. Huilbui gegarandeerd..!
Wat raar dat je van het kinderdagverblijf waar jij je kind brengt en dus ''klant'' bent een ''standje'' krijgt. Ik zou er niet van gediend zijn om op die manier aangesproken te worden hoor. (tenminste als het zo voelt ga ik er vanuit dat het niet op een normale manier ging..?) Wel superbalen voor je. Voel je je weer wat beter?
och dat is niet leuk nee,was het standje terrecht dan? of zit het personeel jou af te katten,want dat zou ik echt miet pikken. je betaald er genoeg voor.
Ja het zakt ook meestal wel snel hoor.. haha.. Dit zijn ook typisch van die dingen die je dan even tegen je partner wil vertellen als je thuis komt, en dat je dan gewoon ff samen kan 'roddelen' over dat mens van de opvang, hahaha. Het is ook even een combinatie van verschillende dingen denk ik..
Jaaaa herkenbaar.. 'Schaaat?' 'Ja?' 'Heb je de deur van de woonkamer opengelaten?' (Hielden we gesloten omdat we combinatie poes + kaars niet zo vertrouwden, kaars is inmiddels weg) Nou dan jank ik al..
Even om het verhaal duidelijker te maken.. Afgelopen vrijdag heb ik doorgeven dat mijn kindje volgende week dinsdag niet naar de opvang komt, ik heb een vrije dag geregeld met mijn manager. Gisteren komt er een 'uitnodiging' van de directie van het bedrijf waar ik werk, voor een belangrijke meeting op die dinsdagmiddag.. (verplichte bijeenkomst dus, als ik er niet bij kan zijn moet ik op een ander moment naar een andere vestiging, 1,5 uur reistijd enkele reis) Tja, das k*t, kan het KDV ook niks aan doen natuurlijk.. Dus vanmorgen gevraagd daar, of mijn kindje die dinsdagmiddag toch kan komen. Ze verwacht niet dat dat een probleem zal zijn. Sorry voor het ongemak zeg ik nog, en als het niet kan dan moet je het ook gewoon aangeven.. Nee hoor, is prima.. Wordt ik dus vanavond aangesproken door een voor mij onbekende leidster, dat zij door moest geven dat dit allemaal wel heel lastig is en dat ze al ruildagen gepland hadden. Dat ik geen vrije dag moet doorgeven als ik het niet zeker weet.. Dus situatie uitgelegd, alle begrip voor hun, en weer aangegeven dat als het niet kan, ik mijn kindje thuis houd. Maar ze bleef echt een beetje drammen dat ze het 'wel zouden regelen, omdat ze mij nou eenmaal niet mogen weigeren, omdat ik die uren betaal' Nou ja, ik geef toch zelf al meerdere keren aan dat ik begrijp als het niet kan.?! Toen nog over de ruildagen, 'dat is gewoon service van ons, en als iedereen het zo doet dan stoppen we daar gewoon mee' Ik snap het wel, maar ik ben daar zelf heel simpel in, óf het kan wel, ook niet zeuren dan, óf het kan niet, even goede vrienden.. Maar dat doordrammen over hoe lastig ik wel niet ben, maar dat ze het dan toch maar *zucht, steun* zullen gaan regelen..
Nou je hebt helemaal gelijk hoor. Dan is het alleen doordrammen om een punt te willen maken. Niet netjes van de dame in kwestie. Kan toch gewoon gebeuren zoiets!!
Zeker even doorgeven bij de leiding van het kdv. Lijkt me fijn voor hen om te weten hoe het personeelslid dit aan heeft gepakt. En ik maak me ook altijd drukker om dit soort dingen dan me lief is. heel vervelend. Zou wat dat betreft graag wat minder gevoelig willen zijn.
ik herken dit wel ik weet dan ook vaak niets te zeggen terwijl achteraf ik het heel goed weet altijd. ik zou het er niet bij laten zitten en ik zou zelf toch die dame aanspreken dat ik het niet prettig vond hoe ze je heeft aangesproken en als ze dan nog zo doet het melden bij haar leiding
Ik had gezegd als jullie daarmee stoppen raken jullie zat mensen kwijt,en zoek ik een kdv die wel service bied,zonder gezeik! Maarja dat is achteraf,had er nog wel wat van gezegd hoor
Ik zou van zoiets ook de hele avond last hebben. Ben ook nog zo'n watje dat ik daar alleen ja, nee en amen knik. En ook dat frustreert me er dan nog bij. Ik zou er wel op terug komen, dit is geen manier van omgang.
Wat een onprofessionele reactie van die pedagogisch medewerker en erg klant onvriendelijk. Vooral in deze tijd moet je flexibel zijn als kdv, je telt er genoeg geld voor neer:x bah zeg......
Niet netjes van die leidster. Kan me voorstellen dat je daardoor beetje emo bent! Zal wel even aan de leiding doorgeven van dat gesprek! En ja. Vooral als ik mn periode heb ben ik snel van slag. Maar ik zal het ook hebben in die situatie die jij had!
Tjonge die had zeker een rot dag en moest dat even op jou af reageren? Trek het je maar niet te veel aan, jij bent klant ze mogen al lang blij zijn dat jij je kindje bij ze brengt toch? Maar even over je vraag,..... Ik ben ook een enorme jankerd. Kan echt om alles janken word er soms echt helemaal gek van en daarbij komt dat ik me wel eens af vraag of ik geen 'te' groot goed geweten heb haha ik wil altijd het beste voor iedereen en ben vaak veel te lief ook in dat soort situaties als jij beschrijft. En dat je later dan 100 en 1 dingen bedenkt die je beter had kunnen zeggen, tja ook daar heb ik vaak last van hihi
Waaaaaaaat?! Nou ja, is ze helemaal...! Helaas, pech voor hun! Jij betaalt gewoon voor die dag, dus als je m een keer thuis houdt is dat alleen maar extra (betaald) vrij! Hier mocht ik zelfs een keer een extra dag opnemen, omdat ze ziek was geweest (mag volgens de regels niet).
Ja precies, ik wil het beste voor mijn kindje, dat staat sowieso op 1. Daarnaast wil ik een goede werknemer zijn, een goede collega, dochter, zus, vriendin en huisvrouw.. Wil ik niemand tot last zijn (dus ook het KDV niet).. En weet ik nu achteraf inderdaad heel goed hoe ik eigenlijk had moeten reageren.. Ik ben een watje.. Altijd al een emotioneel type geweest, ik huil snel. Maar vroeger was ik wel mondiger, sneller in m'n reacties. Het allermooiste wat ik ooit heb mogen meemaken, mijn kindje, mijn schatje, heeft van mij een softie gemaakt.. Ik huil bij series, films, (oké dit is pas écht gênant, maar ook bij sommige reclames )
Maar goed om te lezen dat ik niet de enige ben, haha En dat mijn gevoel over die reactie van het KDV niet heel vreemd is..
ik zou er de volgende keer dat ik er ben zeker wat van zeggen. Zeker oomdat jij meerdere malen vroeg of het nog wel kon.. Zijn ze nou helemaal gek geworden?