Dit zal sommigen bekend voorkomen, anderen voor het hoofd stoten. Tuurlijk ben ik ontzettend blij en gelukkig met ons dochtertje! Maar nu begrijp ik pas al die mensen die voor een tweede gaan en waarbij het niet lukt. Of die zelf een tweede willen, maar manlief niet. Mijn vriend heeft al langer geroepen dat ie er maar 1 wilde en ik heb het heel lang open gelaten, dacht dat ik het niet wist. Maar nu onze meid er is is de wens voor een tweede en eventueel derde enorm gegroeid! Het lijkt me niet alleen leuk voor mezelf, maar ook voor ons meisje. Lekker samen spelen en nooit alleen. Maar ook later als ze wat ouder zijn kunnen ze dan nog wat aan elkaar hebben. En ik zie mezelf later al helemaal zitten met de hele bubs aan het kerstdiner Daarbij is ons meisje erg makkelijk. Dat geeft natuurlijk geen garanties voor hoe nummer 2 zal zijn, maar geeft wel veel vertrouwen dat we 2 kids best wel aankunnen. Vriendlief geeft als argumenten dat hij 2 te druk vindt. Terwijl ik veel meer bereid ben om mezelf wat meer op te offeren qua tijd. Ik wil mijn vriend absoluut geen kind 'aansmeren', want ik ben er 100% van overtuigd dat je zoiets samen moet willen. Maar het voelt zo moeilijk en oneerlijk: waarom moet ik 'toegeven'? Begrijp me niet verkeerd, ik wil hier niemand voor het hoofd stoten waarbij het krijgen van een kindje uberhaupt niet lukt of moeizaam gaat! Maar dit gevoel is zo sterk en ik moet het gewoon effe kwijt.... Hoop dat er mensen zijn die dit herkennen. Hoe zijn jullie hiermee om gegaan?
Hier precies hetzelfde verhaal. Wij wilden altijd allebei 2 kindjes. Maar nu komt hij daarop terug... of hij komt met vage antwoorden. Gister zei hij, ik wil er maar 1. Dat was wel ff slikken voor mij! Lizzy is ook heel makkelijk eigenlijk. Is indd geen garantie dat een 2e kindje ook zo is. Ik weet zeker dat ik er 2 wil. 3 wordt me teveel. Ik hoop dat hij met de tijd nog bijdraait! Daar hoop ik op! Want nu hoeft voor mij ook niet maar als ze een jaar is ofzo???? Hij heeft er nu geen interesse in zei hij... dus ik ga er maar even niet meer over beginnen en hopelijk begint hij met de tijd er zelf over. *zucht*
Hoi Siren, Dus jij ook in hetzelfde schuitje.... Maar misschien draait die van jou nog bij ja! Als ie altijd al heeft geroepen dat ie er twee wilde? Die van mij heeft altijd geroepen dat ie er 1 wil en dat doet ie nog steeds. De kans dat hij bijdraait is echt erg klein.... Maar goed, geef hem inderdaad eerst eens een jaar en kaart het dan gewoon weer aan! Fijn dat jullie meisje ook zo makkelijk is
ons meisje is nu net 2 jaar geworden en vriendlie vind dit echt een prachtige tijd en vooral nu ze meer kan en praat heeft hij ook een sterke wens voor een 2e. toen ze zo klein was had hij dat minder... ik denk gewoon dat mannen die kleintjes niet zo leuk vinden maar dat ze er o zo van gaan genieten wanneer het kindje wat groter is! dus wie weet voor jullie meiden, draaien jullie mannen bij zodra ze echt meer met jullie meisjes kunnen gaan doen! succes!
Hey Tooske, Snap wel dat je graag een 2de wilt, maar aan je banner te zien is je eerste kindje pas 2 maanden oud..? Zou het even laten rusten. Geniet eerst van de babytijd met je dochtertje, als die 1,5 is dan is je vriend misschien wel weer aan een babyje toe, dan lijkt het ineens heel lang geleden en is het weer allemaal nieuw en ziet hij dat een broertje of zusje ook wel leuk kan zijn. Nu heb ik nog niet eens een kindje, probeer nu zwanger te worden maar dit is wat ik zou denken.
Ohh ik herken je verhaal helemaal maar dat kan helemaal goed komen! Een paar weken geleden heb ik zelf ook een bericht geplaatst dat ik niet zo goed wist wat ik moest doen omdat mijn vriend ook aan gaf maar 1 kindje te willen. (ons zoontje is nu bijna 16 maanden) Ik wou ook echt heel erg graag een 2e kindje maar de ene keer zei hij over een paar jaar en de andere keer wilde hij het er bij 1 kindje laten. Hij was hier heel erg duidelijk in en ik zat er echt heel erg mee. Langzaam begon hij ineens steeds meer opmerkingen te maken over dat ik zwanger was enz... daar werd ik al helemaal gelukkig van. En nu..... gaan we er gewoon al voor! Mijn geluk kan niet op want dit had ik zelf ook nooit verwacht. Zo snel kunnen mannen dus van gedachten veranderen dus ik zou zeggen, geef de moed niet op en geef het de tijd. (makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik)
Hier ook een vriend die het helemaal zag zitten met onze zoon. Een 2e hoefde voor hem niet hij vond het goed zo. Vooral omdat ons zoontje in het begin zeer zeker niet de makkelijkste was. En nu is J bijna 3 en gaan we toch voor een 2e kindje. Geef hem de tijd, misschien draait hij net als mijn vriend nog wel bij.
Wat al werd gezegd... Jullie kleine is pas 3 maanden... Laat het rusten en begin er over een jaartje ofzo nog eens over
Je kindje is indd nog klein, als mijn dochter 3 maanden was, dacht ik nog geen seconde aan een tweede maargoed iedereen is anders Bij ons is het zo dat mijn man er meer voor wil gaan dan ikzelf.
ik zou ook zeggen, laat het even rusten al is het moeilijk voor je. Mannen hebben idd gewoon minder met baby's en vinden het vaak veel leuker worden als ze kunnen praten, lopen etc. Je kleintje kan dan nu wel makkelijk zijn maar ze is pas 2 maanden en slapen nog veel, er komen 9 van de 10 keer ook tijden dat ze lastiger gaan slapen, eten etc en heb je je handen vol aan ze. Dan wil je nog wel wat langer nadenken over een 2e. Maar dat terzijde, je zegt zelf heel verstandig dat je samen wilt kiezen voor een evt 2e en dat vind ik heel slim van je. Mijn advies blijft dus: eerst genieten nu en nog geen ja of nee verwachten van je man.
Bedankt voor jullie reacties dames! Ik weet dat het erg snel zou zijn om nu al voor een tweede kindje te gaan, dat zou ook niet de bedoeling zijn (mocht mijn vriend een tweede willen), qua gevoel zou ik het wel willen, maar verstandelijk gezien is het natuurlijk veel handiger om er iets meer tussen te laten zitten. Alleen vind ik het zo moeilijk omdat hij er zo zeker van is dat hij geen tweede wil.... Ook niet over een jaar of twee jaar. Al moet ik zeggen dat we een paar dagen geleden nog een goed gesprek hebben gehad waarin hij aangaf dat hij het heel rot voor me vindt dat ik me er zo klote onder voel, maar dat hij op dit moment denkt dat hij er geen meer bij wil. Hij gaf ook aan dat hij denkt dat hij er over een jaar of over 2 jaar nog steeds zo over denkt en dat hij me geen valse hoop wil geven.... Die van mij is echt enorm standvastig als hij eenmaal iets besloten heeft, maar ik hoop zo dat ie net als een aantal mannen van jullie straks ook zegt dat ie er nog wel eentje zou willen!!!! Maar voor nu heb ik gelukkig al iets meer rust gevonden en geniet ik met volle teugen van ons meiske!