"Mijn baby loopt!", kind is pas 6 maand oud. Ik vraag me werkelijk af wat deze race van tegenwoordig is. Men pushed hun kinderen zo erg, het liefst hebben ze het op hun 4e maand al op de pot zitten, zelf hun lepel vasthebben, en het liefst, als het misschien kan, het ook al laten lopen. Owee als je kind wat later is dan de anderen, dan zit er een pruillip op moederslief gezicht wat met een strijkijzer nog niet recht te trekken is. Waarom? waarom gun je je kind zijn eigen tempo niet, zijn eigen manier om de wereld te ondervinden, waarom wordt er druk op gezet. Jammer, dat veel moeders zo zijn, het gaat er toch om dat je kind gezond is (cliche, but very true). Wees blij dat je kind uiteindelijk zal lopen, praten, etc. Er zijn er zat die niet blessed zijn met those things. Laat je kind zijn eigen ontwikkeling bepalen... Gebruik je kind niet als accessoire....het is geen guccibag! Dat moest ik even kwijt
Gedeeltelijk mee eens. Er zullen mensen zijn die dit idd forseren, maar ik denk dat het grootste deel van de mama's waaronder ik erg trots zijn als hun baby-dreumes-peuter wat nieuws leert. En willen het dan van de daken schreeuwen. Jelina liep bijv al vrij voeg los. Ik heb dit niet geforceerd, wel gestimuleerd. En al had ze pas met 1.5 jaar gelopen, had ik het met evenveel trots hier op het forum gezegd hoor.
Mooi gezegd! Wou dat meer mensen er zo over dachten. Want ik ken meer mensen met van die superkinderen en als ik dan eens trots ben over iets wat mijn meid kan, zie je zo kijken van, kan ze dit nog maar, de mijne kan dat al veel langer.
echt helemaal mee eens, xander gaat ook harder dan gemiddeld, van mij mag het wel wat langzamer gaan. Wil er graag van genieten hoe hij alles zelf op zijn tempo alles ontwikkeld en de wereld ontdenkt. Maar mag ik vragen hoe je in 1 keer gefrusreerd dit berichtje plaatst? Je begint met mijn kindje kan al lopen, verwachte eerlijk gezegd niet zo een berichtje eraan vast. Begrijp me niet verkeerd hoor ben het echt helemaal met je eens maar. gewoon eve nieuwgierig. groetjes
Sorry maar ik ben het nou totaal niet eens met je berichtje. Veel moeders pushen hun kindje niet maar stimuleren hun kindje in hun ontwikkeling en ik denk dat dat alleen maar goed is. Kijk als je kind zelf nog niks aangeeft en je dwingt er ergens toe vind het ik heel wat anders. Maar ons dochtertje wil ontzettend graag staan en probeert zich op te trekken maar het lukt haar nog niet. Dus dan help ik haar daarbij en zo doet ze aan onze handen al een paar stapjes. En ook ik ben dan trots en zeg "oh kijk, ze doet al een paar stapjes". Zo gek is het toch niet om trots op je kindje te zijn? En dat van de daken te willen schreeuwen?
Mijn frustratie gaat uit naar moeders die hun kinderen pushen en zich constant druk maken of hun kind niet achter loopt in z'n ontwikkelingen. Niet naar moeders die trots zijn dat hun kindje iets nieuws kan...
Ik vind ook dat je echt wel trots mag zijn op je kleine als hij/zij iets nieuws kan! En daar mag je toch wel een beetje (heel veel) over opscheppen? Ik vraag me ook een beetje af hoe ik mijn kind moet pushen om te gaan lopen... Ik stimuleer haar echt wel, heb ik daarom geen respect voor haar eigen tempo? Heb je stiekum niet een beetje moeite met reacties van anderen als je kindje met iets niet zo snel is als een ander? Dan zou ik je reactie wel heel goed kunnen begrijpen natuurlijk
Nee hoor dat is het zeker niet m'n zoontje doet alles in z'n eigen tempo en is zelf sneller dan z'n vriendje die ouder is en ook niet eens te vroeg is geboren... Ik vind gewoon dat sommige mensen er een strijd van maken en wilde daarover even m'n hart luchten hahahaha Mensen in m'n omgeving en op verschillende fora doen dat ik vind het gewoon zwaar irritant.
ik vind het logisch dat moeders trots zijn als hun kind vroeg kan lopen oid. maar waar ik dan niet goed van word is dat er mensen zijn die tegen mij zeggen "goh, je zoontje is wel laat met tandjes he?" en " kan hij nog niet staan, hij is toch al 9 maanden?" "nou die van mij kon al lopen met 9 maanden"en weet ik het voor bla bla bla. dat er kindjes zijn die vroeg tanden krijgen of vroeg kunnen lopen/staan, betekend niet dat mijn zoontje traag is ofzo.... en als ze vroeg kunnen lopen dan moet je er ook steeds achteraan hollen, dus laat die van mij nog maar lekker kruipen. lopen kan nog lang genoeg
Soms lijkt het inderdaad wel een wedstrijd... Maar daar in tegen is het wel leuk om te kunnen zeggen, mijn kind kan dit al of dat al. Ik heb nu ook een meiske wat erg hard gaat. En natuurlijk ben ik daar trots op, en natuurlijk wil ik dat delen, maar dat komt niet voort uit competitie tegenover andere moeders met kindjes. Maar gewoon vanuit TROTS En ik beschouw mijn kinderen als eigen persoontjes die de dingen op hun eigen manier en tempo doen. En als ze vlug zijn het zij zo. Maar het zijn bij mij in GEEN geval assecoires!
Met m'n eerste was ik net zo: ik kon haast niet wachten tot hij dit en dat kon! Maar ik denk, hoe meer kindertjes je krijgt, hoe meer je beseft dat die lieve babytijd je door de vingers glipt, hoe meer je ze graag 'klein' wilt houden. Jesse ontwikkelt zich normaal, is niet bijzonder vroeg met diverse dingen. En ik zeg er stiekem achter: GELUKKIG!
Ik herken dat ook heel erg! Mijn zoontje is 1 maand te vroeg geboren, en zijn ontwikkeling was in het begin nog niet zo goed en snel op gang als bij andere kindertjes die bijna allemaal op tijd of te laat geboren waren. Een half jaar geleden had ik zo'n "race" of hoe je het noemen wilt met de buuv van mijn oma. Mijn zoontje was toen 1 jaar en had nog geen tandjes (die kreeg hij overigens met 13 maanden). Haar oppaskindje, wat niet eens familie is, had dus wel al tandjes. Buuv: En, heeft Mari al tandjes? Ik: Nee hij heeft nog geen tandjes, die zullen heus wel een keer komen (en moest zelf breeduit lachen ) Buuv: Oohh heeft hij nog geen tandjes? Nou Sjoerdje (oppaskindje) heeft er al 8. En ik zag ook dat Mari nog niet loopt? Ik: Nee hij loopt ook nog niet, maar lopen kan hij nog lang genoeg, komt vanzelf. Buuv: Nou zeg, kan hij ook al niet lopen? Nou Sjoerdje loopt al volop, vanaf zijn 8 maanden al. Mari loopt wel ver achter. Je onderneemt zeker niks met hem? Kijk, ik kan het heel goed verdragen dat mensen enorm trots zijn en glunderen als hun kindje iets kan, dat begrijp ik ook volkomen. Maar het ligt eraan op welke manier je dat brengt. Met bovenstaand voorbeeld, wat echt is gebeurd, wil ik alleen zeggen dat je je behoorlijk afgezeken voelt, ze zette me zowat neer als slechte moeder die haar kind niet stimuleerd, want mijn kind kon "niks" en haar oppaskind kan alles. Er zijn dus echt mensen die er op die manier een strijd van maken. Anderen, van wie de kinderen bepaalde dingen nog niet kunnen, bijna de grond inboren. Nogmaals vind ik het altijd leuk om te horen wat kindertjes al kunnen, maar zit er niet op te wachten om afgezeken te worden. En niet iedereen is zo hoor, begrijp me niet verkeerd, maar sommige mensen lijken het leuk te vinden om er op die manier over te praten, en waarschijnlijk zijn ze ook nog bang dat hun kind niet als eerste van de crèche/klas/club iets kan. Want als een ander kindje dat wel al kan terwijl dat van hen het nog niet kan, ja dan flippen ze zowat, want ze willen schijnbaar opscheppen erover en hun kind moet alles als eerste kunnen. Mijn zoontje loopt overigens nog niet, maar is kruipend zo snel als een vis in het water, en het CB maakt hier geen probleem van. Hij gaat heus nog wel een keer lopen. Liefs xxx, Debby
Ik heb soms ook wel een beetje het idee dat het een strijd is! Esmee deed tot ruim 7 maanden nog niets.. toen pas begon ze met rollen.. zitten.. kruipen.. en nu loopt ze in de box aan de rand. Zo zie je maar ieder kindje volgt zijn eigen ontwikkeling.. maar goed ook! Maar ik merk wel dat mensen altijd wel ergens kritiek op hebben.. of ze zoeken het wel. Maar ik schreeuw van de daken hoe trots ik ben hoor!
Ja, ik ben het wel met je eens. Ik kan me heel goed voorstellen dat moeders trots zijn als hun kindje wat kan en dat vertellen, prima, ik bel zelf ook mijn ouders op ofzo als ze iets nieuws kan. Maar, die kijk-en-vergelijkmoeders ben ik ook spuugzat. Oooh, kan die van jou dat nog niet? Mijn Pietje kan al weken lopen etc. Die vrágen ook expres of jouw kind iets al kan, alleen om zelf te kunnen vertellen dat die van hun het het al langer, beter of sneller kan. Je voelt zelf al aan of het gemeende interesse is of ze om een schouderklopje verlegen zitten. Ik ben dat soort types altijd al voor als ze zo'n vraag stellen van 'kan die van jou nog niet lopen' door te zeggen, 'nee, maar die van jou vast al máánden'. Vaak staan ze dan met hun mond vol tanden.
Zo ken ik er ook een. Maar die vergelijkt Jelina met haar zoontje dat 9 maanden ouder is dan Jelina. Nou onze L praat al volop.. Zo gaat het dan.
Het is is gewoon zwaar irritant dat veel moeders zich druk maken over wat hun kind allemaal moet kunnnen...een baby is tegenwoordig geen baby meer maar moet meteen alles kunnen....wat ik gister typte heeft helemaal niks met moeders te maken die trots zijn op hun kindje en nee mijn kindje loopt ook niet achter. Ik ken iemand die bijna jankt als ze hoort dat mn zoontje een bepaald iets doet en haar kindje het nog niet doet... dan denk ik meid het is geen fucking wedstijd. Ik hoop dat het nu wat duidelijker is wat ik bedoel