Dag allemaal. Mijn grote meid zit in 3de kleuterklas (België) en na de zomer gaat ze naar de "grote school". Nieuwe school,nieuwe kindjes en ik maak me erg zorgen om haar. Ze is heel stil en verlegen, ze stapt nooit zelf op andere kindjes af om mee te spelen. Ze heeft maar 1 vriendinnetje, ook een heel stil,verlegen meisje. Elke morgen onderweg naar school krijgt ze buikpijn van de zenuwen, omdat ze bang is dat iemand haar pijn zal doen op het schoolplein. Ze komt niet voor zichzelf op, als iemand haar pijn doet of iets van haar afpakt, loopt ze gewoon weg en vertelt dit ook niet aan de juf. Als ze met iemand wil spelen, oefent ze eerst thuis hoe ze het gaat vragen en vraagt dan volgende dag of die kindje haar vriend/je wil worden of loopt ze naar spelende kindjes toe en vraagt of ze mee mag spelen. Ik heb al uitgelegd dat ze gewoon moet gaan meedoen,want als ze het vraagt zit er altijd wel iemand tussen die nee zegt. Ik ben zó bang dat ze volgend schooljaar als zwakste wordt uitgekozen en daarmee ook gepest wordt. Ik probeer haar aan te moedigen, vertel altijd hoe geweldig ze is. Laat haar in de winkel afrekenen als ik iets koop en zo. Maar ze blijft heel verlegen en stil. Ik wilde haar inschrijven op een assertiviteit-cursus, maar volgens de juf zou het niet echt helpen en gaat ze nog wel veranderen. Heeft iemand van jullie misschien nog tips hoe ik haar kan aanmoedigen om voor zichzelf op te komen en haar uit haar schulp laten kruipen?
vaak wil een sport ook nog wel eens helpen. mijn dochter kwam ook totaal niet voor zichzelf op verlegen en ervoer dingen snel als pesten. nu zit ze op een vechtsport en op school merken ze wel dat ze minder over zich heen laat lopen. ze gebruikt de vechtsport niet hoor buiten de sportschool om want dat mag niet van de meester. maar voor dl is het wel positief. voorheen kroop ze liever ergens weg in een hoekje maar nu laat ze haar stem wel horen
Wat een lief meisje Ik herken veel van Dl (en mezelf vroeger), maar waarin wij verschillen zit vermoedelijk de clou: we zijn niet zo stil. Ik zou haar dus leren wat mondiger te worden, dan kunnen de aardige kinderen ook makkelijker contact leggen met haar (en haar helpen). Muziekles is misschien ook een goeie? (ik had zang en een blaasinstrument).
Misschien een leuk idee om haar op bvb dansles te laten gaan? Dit werkte bij mijn dochter erg goed, ze danst op zichzelf, maar zit wel in een groep meisjes die allemaal hetzelfde doen. Ze kreeg complimentjes, en het is niet zo dat er iemand "nee" kan zeggen wat betreft haar aanwezigheid. Mijn dochter is niet zo extreem als jouw dochter, vandaag de dag zeker niet meer, maar had ook moeite om in de groep te komen. Heb je weleens aan een zorgenvriendje gedacht? Dan kan ze misschien al haar "zorgen" thuis in het zorgenvriendje laten, en zonder die zorgen naar school gaan. Het zorgenvriendje "zorgt" dan voor haar zorgen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel iets zou doen, sport, dans, misschien zo'n cursus, want ze klinkt wel heel erg verlegen. Mijn dochter was dit ook maar als iemand haar pijn deed liep ze wel naar de lerares toe, en tegenwoordig zegt ze zelf "stop hou op" en nu dan ook zo overtuigend dat het helpt.
Mijn hart bloed als ik dit lees want ik was ook zo een kindje vroeger op school. Wat heeft geholpen was veel sporten en zeker in groepsverband. Mijn moeder heeft mij op ballet gezet en op karate. Zeker karate gaf mij een enorme boost zelfvertrouwen en ik ben vandaag de dag niet meer het zelfde meisje ( lees pispaal) als van vroeger hoor! Voor een mama lijkt mij dit enorm erg als je zo je kindje in zich zelf ziet en dat je van alles probeerd maar niks lijkt te lukken. Vind het erg goed dat je haar laat betalen en dat je haar er elke keer op attendeerd dat ze zo leuk, lief en geweldig is. Maar een sport waar ze met andere kinderen moet samenwerken gaat haar erg goed doen. Geloof me! Succes