ik ben nog helemaaaaaaal niet zo ver. maar kan me er nu al druk om maken. ik wil absoluut geen ruggenprik. ik heb daar gewoon iets tegen. ik wil het gewoon echt niet. maar wat nou als er ineens een keizersnee gedaan moet worden? kan ik dan zegen dat ik helemaal onder narcose wil? ookal zal ik dan mn kindje niet gelijk te zien krijgen? hebben meerdere deze angst?
Ik wilde ook nooit een ruggenprik, leek mij heel eng. Maar weetje... Het valt echt zoooo mee. Je voelt er bijna niks van. Ik vond het zelfs een verademing, eindelijk die pijn van de weeen weg. Ik weet niet of je wel al een keer algehele narcose hebt gehad, maar ik heb nu liever een ruggenprik dan narcose. Met een narcose mis je de geboorte van je kind, bij een ruggenprik kan je je kind meteen zien en even vasthouden.
Herkenbaar! Ik heb nog nooit in Zh gelegen en dus nooit te maken gehad met slangetjes, prikjes etc. Ik ben er ook panisch voor. Het idee dat ik bij bewustzijn ben en ik dan open gesneden word en voorafgaand die prik. Bah
Ik vond de ruggeprik trouwens helemaaal niet pijnlijk! Wat een verademing was dat zeg!! Vond het zetten van het infuus vervelender eigenlijk...
heb al meerdere keren onder algeheke narcose gelegen. ik ben erg bang voor het wakker zijn en dat ze dan bezig zijn met je! en de prik zelf. stilzitten want als je beweegt kan het verkeerd gaan.
Ik zie er ook enorm tegenop... De mijne ligt nog steeds in stuit en ik heb heel weinig ruimte dus kans dat ze draaid is klein. Ik heb zo vermoede dat het bij mij kz word en ja dan heb ik toch echt weinig keus.. Is niet anders.. Ik ben ook panies voor naalden
Ruggenprik zelf voel je weinig van, maar hij nam bij mij geen pijn weg. 2e keer zonder ruggenprik is veel beter bevallen en sneller ook. Ik zou er daarom ook niet meer voor kiezen. Xxxxx
Probeer je er, als het niet anders kan, echt overheen te zetten op dat moment. Ik denk namelijk dat je zo ontzettend veel spijt zal krijgen als je de geboorte van je kind zou missen. Dat moment kun je nooit weer overdoen. Bovendien kan ook je man de geboorte live niet meemaken. Hij zal achter glas moeten staan..
Ik was banger voor een naald in m'n rug dan voor de rest van de bevalling. Maar na 3 nachten niet slapen was ik compleet over die angst heen. Het zetten van de ruggeprik is me echt 100% meegevallen, ik heb zelfs de verdovingsspuit die ze eerst geven niet gevoeld. Dat wil niet zeggen dat ik het nu niet alsnog zonder wil proberen. Hopelijk heb ik nu niet 71 weeën waardoor ik het wel zelf aankan. Maar een algehele narcose lijkt me heftiger. Dan word je later wakker er is je kind er opeens al. Bespreek je angst met je Vk of gyn en laat er evt wat over opnemen in je bevalplan.
Ruggenprik merk je bijna niets van alleen het verdovingsprikje voor de huid voelde ik. En wat en verademing daarna! Dit keer een geplande keizersnee (wegens complicaties 1e bevalling) maar zie niet op tegen de ruggenprik wel tegen de operatie en het herstel maar dat zal ook vast goed komen. Algehele narcose doen ze zomaar niet omdat je kindje dit ook binnenkrijgt en hier dus ook suf van wordt en vaak wat moeite met adem halen heeft. Alleen als het niet anders kan.
Nou idd.. Ik had er ook nog eens buik en beenweeen bij.. Toen de prik gezet werd vond ik het heerlijk. Zei ook steeds "oh wat is dit lekker zeg, oh mijn benen worden helemaal warm, ik voel geen pijn, oh wat is dit fijn haha".. Als je echt al lang bezig bent met weeen enzo dan is het alleen maar fijn, dan wil je gewoon dat je kindje eruit komt en de manier waarop maakt echt niet meer uit. Tenminste dat was bij mij zo. Toen mij werd verteld dat ze overgingen op een keizersnede kon ik die vrouw wel zoenen. Dat ik daarom een ruggenprik zou krijgen maakte mij echt niet uit.
Ik wilde ook geen ruggenprik oh wat was ik er bang voor zelfs zo erg dat toen ik te horen kreeg dat het een spoedkeizersnede werd ik huilend zei nu moet ik toch een ruggenprik . Ik moet zeggen het is mij achteraf zo meegevallen dat ik er spijt van heb dat ik er niet gelijk om gevraagd heb. Ik had namelijk een pompje maar daar door stopte ik wel iedere keer met ademen ik mocht dat namelijk niet hebben. Mocht er nog een 2de komen ga ik zeker gelijk voor een ruggenprik
Zooooo herkenbaar ik ben panisch om alles in het ziekenhuis, kan er gewoon niet tegen en helemaal als het gaat om een operatie. Heb nog.niet eerder zoiets gehad. Ik weet niet wat mij erger lijkt, narcose of ruggenprik. Ik kan je wel vertellen dat het heel lastig is omvde eerste momenten met je kindje te missen en je krijgt het nooit terug, je kunt het ook niet inhalen. En voor je kindje is dat contact direct na de geboorte ook zo belangrijk. Het is eigenlijk niet eerlijk tegenover je kindje dat je dat eerste belangrijke moment na de bevalling / keizersnee afneemt vanwege je angst. Ik.moet binnen nu en een week op de natuurlijk e wijze bevallen, in stuit. Als het deze week niet uit zichzelf komt zal de baby ook met een.keizersnee worden gehaald en ik wil absoluut geen narcose, dan maar die prik waar ik zooo tegenop zie, maar dat eerste moment wil ik nooit meer missen. Fijne zwangerschap nog even.
Na ik weet nu hoeveel uur weeën vond ik de ruggenprik écht een verademing! De prik zelf viel erg mee ook. Bij de tweede ging het zo vlot en snel dat het niet nodig was gelukkig. Ik ben trouwens ook best panisch voor naalden maar echt waar, een ruggenprik op zo'n moment is niet te vergelijken als je zoiets laat doen zonder pijn van weeën ed. Ik heb namelijk ook eens voor een ziekte in m'n familie hersenvocht laten prikken door middel van een ruggenprik ( zonder verdoving oid )... Nou, totaal anders hoor