Dag dames, Ik lees op dit forum echt zo vaak slechte verhalen over schoonmoeders. De een bemoeit zich overal teveel mee, de ander doet niet genoeg blablabla. Ik vraag me af of je het dan zelf heel anders gaat doen als sm? Soms heb ik namelijk het idee dat vrouwen hun sm "gewoon" niet mogen puur en alleen omdat het hun sm is. Zelf heb ik geen schoonmoeder, helaas. Maar als ik dan naar mijn man kijk denk ik: puik werk heeft zij afgeleverd! In haar eentje ook nog want de vader van mijn man is overleden toen hij 2 was. Dus ik heb, ondanks dat ik haar nooit heb gekend, echt wel respect voor mijn schoonmoeder! Ik vraag me af hoe andere dat ervaren. Mag je je schoonmoeder niet omdat je denkt van goh met de opvoeding van je eigen kinderen is het ook niet goed gegaan? Of vind je dat ze zich teveel ermee bemoeit? Ben echt heel benieuwd!
Ik ben gek op mijn schoonmoeder. Ik voel mij meer thuis bij mijn schoonouders dan bij mijn eigen ouders.
Ik heb een heel lieve schoonmoeder!! Maar we hebben wel onze balans moeten vinden. Ze heeft zelf geen dochter en zag mij als een dochter met wie ze alles kon delen en winkelen enzo. Ik ben echter heel onafhankelijk en kan niet helemaal aan die wens voldoen, helaas. Daarnaast toen mijn oudste werd geboren was ze heel claimend en dramatisch als ze haar zin niet kreeg. Gelukkig is het helemaal goed gekomen mijn schoonmoeder is een schat!
Ik vraag me dat inderdaad ook wel eens af! Als ik zie hoeveel/vaak er een topic wordt geopend over "schoonmoeders" pfffff dan denk ik "daar gaan we weer!" Vraag me dus ook af of de moeders van de dames zelf dan echt perfect zijn? Ik ben zelf gek op mijn schoonmoeder,we brengen veel tijd met elkaar door maar heb er ook 8 jaar gewoond,maar ik zal niet zeggen dat ik me nooit aan haar stoor want soms kan ze behoorlijk overdrijven als het om de kinderen gaat... (Verwennen tot op hun bot!!)
Ik heb een schat van een schoonmoeder.. Die wat mij betreft wel eens wat meer om zichzelf mag denken, maar dat blijft lastig Gelukkig heeft ze een dochter en 2 schoondochters die dat dan voor haar plannen..
Ik heb een hele leuke schoonmoeder, maar toen ik zwanger was/net bevallen kon ik haar op de 1 of andere manier niet uitstaan. Alles wat ze zei of deed was in mijn ogen bemoeizucht. Nu heb ik dat nog wel eens, maar dan bemoeit ze zich ook daadwerkelijk teveel met iets. Ik denk dat het in mijn geval dus iets met hormonen te maken had.
je komt het op het forum vaak tegen ja slechte verhalen over schoonmoeders. gelukkig kan ik deze niet delen: ik kan nl prima overweg met mijn schoonmoeder. het is een lieve vrouw en ik kan heerlijk met haar praten en soms heeft ze ook goede adviezen. Natuurlijk zijn er dingen waarvan ik denk dat ga ik anders doen dan dat zij het met haar kinderen gedaan heeft maar dat lijkt me bij iedereen wel, en dat heb ik ook met mijn eigen ouders. waar mijn man overigens ook het prima mee kan vinden. hij heeft dus ook geen problemen met zijn schoonouders. Mijn schoonmoeder bemoeit zich ook niet ermee met hoe wij de opvoeding doen en zal ook niet oden alsof ze het beter weet of zo. als ik haar om haar mening vraag of hoe zij het zou doen dan geef ze daar haar visie op en dat is het. kortom ik heb juist een fijne en lieve schoonmoeder. Breng mijn dochter er ook rustig en graag naartoe wanneer er een keer oppas nodig is. net zo goed als dat ik mijn dochter naar mijn eigen moeder/ouders zou brengen. Ik hoop dan toch ook dat er meer zijn die ook gewoon een leuke/lieve schoonmoeder hebben waar ze het prima mee kunnen vinden.
Ik snap jou wel, hoor. Maar soms is het gewoon een beetje raar met schoonmoeders. Met je eigen moeder kun je vaak lezen en schrijven en zij weet hoe je bent en wat je wel en niet fijn vind. Hoeveel ruimte je op bepaalde momenten nodig hebt. Ook hier ga ik vaker naar mijn eigen moeder dan naar mijn schoonmoeder, maar dat lijkt mij ook normaal. Toen mijn man en ik pas samenwoonden, belde mijn schoonmoeder wel 4 keer per week. Hoe het ging, of mijn man al thuis was. Want er was een ongeluk gebeurd ergens in het land en misschien was hij dat wel. Of we wel goed aten, groenten enzo, want dat was heel belangrijk. Dat mijn man zijn haar te kort was geknipt en dat het voortaan wel wat langer moest blijven, want dat vond zij zo mooi. Sorry, ik niet Het spijt me, maar dan bouw je geen fijne relatie op met je schoondochter Als een van onze kinderen ziek is, belt of smst ze elke dag om te vragen of het beter gaat. Ik heb het dan gewoon over een goede verkoudheid. Ze benauwd ons soms gewoon een beetje. Ik zal haar nooit de deur wijzen en ze is altijd welkom, mag haar kleinkids altijd zien en ga er ook regelmatig heen, maar mijn vriendin wordt ze nooit, sorry
Je leest natuurlijk verhalen over sm waar iemand iets kwijt moet, de rest heeft er verder weinig over te melden. Daardoor lijkt het dat het overgrote deel problemen heeft, maar dat is niet zo denk ik. Ik heb het getroffen met mijn schoonouders en mijn man ook met die van hem we hebben het prima met elkaar! Wel komen we uit enorm verschillende gezinnen ( ik uit een calvinistisch groot gezin, hij uit een klein kunstenaarsgezin) en moesten we wennen aan de manieren bij elkaar thuis. Maar nooit was het slecht, dat komt omdat er 1 ding gemeenschappelijk is en dat is dat er in beide gezinnen immens veel van hun kinderen gehouden werd en de schoonkinderen open ontvangen werden
Ik deel je mening! Als ik weer eens zo'n topic zie denk ik wel eens ... "sjucht ... gaaaan we weer". Ik vraag me wel eens af of die moeders die een zoon hebben, later hieraan zullen denken als hun schoondochters andere zienswijzen hebben dan hun. Ik ben iig blij dat ik een dochter heb. Ik ken mijn schoonmoeder niet, die is overleden nog voordat ik in de picture kwam. Mijn schoonvader is 7 jaar geleden overleden. Ik had gewild dat Eva hem had leren kennen, maar het is niet zo.
Mijn schoonmoeder is zo zo, enkel wat mij nogal stoort is dat ze er op staat dat wij elke week 1x gaan eten op een vaste dag, terwijl mij da dat vaak slecht uitkomt omdat dat zo een gehaast is met t werk enzo.. En dat als we praten over mijn schoonvader ze altijd dadelijk een slecht oordeel klaar heeft ( gescheiden ) + we mogen niet babbelen van we gaan eens naar de avondmarkt of ik ga morgen naar de aldi of naar de ikea of wat dan ook, ze wilt altijd mee ( heeft geen auto) en dringt haar zo vaak op, nu is het minder, maar in het begin kreeg ik wekelijks een keer of 4 telefoon van neem je me even mee naar de supermarkt, gaan we groenten kopen... Aargh, ik ben zo erg gesteld op mijn vrijheid en rust en doe het liefst alles alleen of met mijn vriend, Ben nu best blij dat ze geen auto heeft anders stond ze hier wss 3x per week.. Ben benieuwd hoe t gaat zijn als de kleine er is, ik heb me voorgenomen vast 1x te gaan met het wekelijks etentje en 1x extra spontaan bezoekje met de kleine. Want ze is nu al bezig dat ze em genoeg wilt zien he.. Hmm mijn band met mijn eigen ouders is totaal anders, ieder zijn ding en ieder zijn eigen leven, mijn mama komt hooguit 1x per maand langs, we bellen wel veel en als eens de kleine er is, zal ik me ook voornemen 2x per week te gaan, iedereen gelijk. Maar mijn schoonmoeder is ook vaak jaloers, gaan we vaker naar mijn schoonvader dan naar haar dan is ze een maand slechtgezind en bekijkt ze je amper, dus ik hou mijn hart vast wat dit gaat geven.. Zelfs mijn eigen vriend vind mijn ouders fijner in omgang Maar toch heb ik respect hoor voor haar, ze heeft mijn vriend ook alleen opgevoed, en ze kan ook lief zijn en je moet haar maar vragen als je ook wat nodig hebt en ze springt voor je.. Bij bij mij is het dus heel dubbel
Even ter duidelijkheid: ik zal haar nooit de deur wijzen en zal haar altijd ontvangen wat dan ook. Maar ik ben soms wel een asotje Ook ivm vriendinnen wil ik niet dagelijks gebeld worden of afspreken ed
Dat bedoel ik dus! Zelf heb ik zoon én dochter maar dan nog! Ik vraag me soms af of vrouwen zeg maar niet gewoon uit gewoonte hun sm afzeiken, maar fijn om hier leuke verhalen te lezen!!!
Ik heb ook echt een top schoonmoeder, m'n tweede moeder geworden eigenlijk.. Tuurlijk denk je wel eens: uh ja.. Maar dat heb je met je eigen moeder ook wel eens, of sowieso gehad..
Ook hier hetzelfde. Ik kan erg goed overweg met mijn sm. Voel me daar ook meteen vanaf het eerste moment thuis. Ze hebben 3 zonen, en door het alleen kennen van n 'mannenhuishouden' heeft ze het soms wel moeite met zich te uiten. Niet altijd even subtiel Desondanks denk ik dat ik het niet beter heb kunnen treffen. Als ik naar mijn man kijk zie je dat hij trots op zijn ouders is en zijn opvoeding. Gelukkig komt die zeker oevereen met de opvoeding die wij onze kinderen willen geven, net als bij mijn ouders. We wonen 1 straat verder dan mijn schoonouders en tot nu zie ik daar alleen maar voordelen van! Als mijn meiden later een man (of vrouw) krijgen die ook zo over mij denkt, is mijn missie geslaagd Je hoeft geen bff te worden met je sm of het altijd met haar eens te zijn, maar je er gewoonweg thuis te voelen is onbetaalbaar!
Wij hebben geen contact met mijn schoonouders omdat ze me verweten dat het mijn eigen schuld is dat ik verminderd vruchtbaar ben. Met de keuzes die ik maak zou ik God's zegen uit mijn leven houden. Daarvoor was het altijd al gedoe omdat mijn man zo dun is en ik hem dus niet goed te eten zou geven, blabla, niets goed genoeg. Maar bovenstaande was dus de druppel.
Precies! Ik heb soms nog wel dat hoor! Mijn man vindt mijn moeder ook niet altijd leuk als sm (ze heeft nogal wat geflikt hoor!) maargoed ze is een prima oma voor de kinderen. Dus wij zetten ons daar over heen, omdat we de kinderen geen band met oma willen ontzeggen daar wij zelf beiden heel erg goed konden opschieten met onze opa & oma! Maargoed soms is mijn eigen moeder echt een feeks hoor maarja dat is mijn eigen moeder dus hahaha. Die kan ik soms ook niet verdragen
Ik heb juist ontzettend veel respect voor mijn schoonmoeder! Zij heeft 9 kinderen gekregen, 3x een groot verlies moeten verwerken. Uiteindelijk heeft ze 6 kinderen mogen opvoeden. En aan mijn man te zien heeft ze dat ook nog eens ontzettend super gedaan. Verder is het gewoon een heel lief mens. Helaas kan ik i.v.m taalbarrière niet super met haar communiceren, en dat vind ik echt heel jammer...
Dat is ook wel echt een extreme opmerkingen! Dat is gewoon puur kwetsen om niets! Wat erg. Dikke knuffel!