Het valt me eigenlijk wel mee. Had het erger verwacht. Maar mijn man heeft het wel zwaar vandaag. Het scheelt denk ook dat ik in een supermarkt werk en daar is het altijd lekker koel. Mijn man zit de hele dag in een bus pakketten te bezorgen. Ik vind het alleen jammer dat je zo weinig kan doen qua activiteiten. Nu ik vast merk ik pas hoe alles om eten en drinken draait. De hele dag ben je bezig met wat gaan we vandaag eten. Bij alles wat je doet eet en drink je. Ik vind het vooral saai nu. Ik doe graag mee maar ik ben ook wel blij als het weer voorbij is.
Wat een warmte bah. Ben de hele dag aan het racen geweest dus de tijd gaat wel lekker snel. Hier staat er rijst met kip op het menu.
Ik heb dat vooral gedaan nadat al die pedofilie naar buiten kwam. Daar wil ik niet bij horen en niets mee te maken hebben. Ik sprak een man van 75 tijdens groepstherapy die zat te huilen omdat hij misbruikt werd en zijn ouders zeiden: pastors doen dat niet. Dat verhaal heeft me zoveel zeer gedaan. En ja ik weet wel dat niet alle christenen dat doen maar ik heb verder ook nooit iets met dat geloof op gehad.
helemaal snappen doe ik het niet (sorry dames, ik doe oprecht mijn best ) Wat ik uit het verhaal begrijp is dat je eigenlijk de regels voor lief neemt, omdat je het gevoel hebt dat je het dan goed doet voor Allah. Dat de regels er zijn om het je makkelijk te maken en ook om normen en waarden op de goede manier toe te passen (bijv de hoofdbedekking zorgt voor enige bescherming tegen ongewenste intimiteiten) Ik kan goed begrijpen dat het volgen van deze regels je gelukkig maakt omdat je het doet voor Allah en dat hetgeen Hij wil, jouw wil ook is (zo ervaar ik mijn geloof tenminste ook) Het is wel fijn dat de regels versoepeld worden op het moment dat iemand iets mankeert: menstruatie, zwangerschap of ziekte. Dat maakt het makkelijker, maar voor mij (die zich eigenlijk niet aan regels hoeft te houden) klinkt het toch als een moeilijk en beperkend geloof (hoop dat ik dat zo mag zeggen, het is absoluut niet beledigend bedoeld) Ook al voel je je goed bij deze beperkingen zeg maar en dat maakt het voor mij dat ik het best een ingewikkeld geloof vind. Mij lijkt dan met name lastig dat je met zoveel dingen rekening moet houden: je hoofd altijd bedekken, op de tijden van het bidden letten, dat je geen varkensvlees mag eten, hoe laat je mag eten tijdens de ramadan, allemaal dingen die mij dus heel erg lastig lijken . Voordeel lijkt me dan wel ergens dat je meer met je geloof bezig bent en het automatischer gaat. Ik voor mezelf heb wel eens dagen dat ik denk: oh! ik ben vandaag vergeten om te bidden, of "het is al weer een poosje geleden dat ik naar de kerk ben geweest"....Omdat ik er niet constant op gericht ben zeg maar, wil het ook nog wel eens wat versloffen. Is overigens niet alleen in de Islam zo, natuurlijk ook bij de Joden is dit (en nog wel strenger in veel zaken heb ik het idee) In elk geval wil ik je bedanken voor je uitgebreide antwoord!
Tomatensoep met alleen vermicelli erin. Köfte, aardappelsalade op z’n turks, en tzatziki (yoghurt met komkommer). Ik heb ook nog rijst, had ik voor de kinderen gemaakt.
Echt respect dat jullie dit kunnen met dit weer, dames. Geniet van het eten en drinken straks. @mamabri Ik zit een beetje met dezelfde gedachten/vragen. Het is me al wel iets duidelijker geworden. Nog een vraag voor jullie, dames. Hoe zit het met hemel en hel? Bestaat dat binnen de Islam? Is het zo dat je dan dingen als ramadan, bidden ed moet doen?
Ja, wij geloven ook in de hel en het paradijs. De 5 zuilen zijn de belangrijkste. Die heb ik al eerder genoemd. 5 x per dag bidden, vasten tijdens ramadan, de geloofsbelijdenis, aalmoes geven en de pelgrimstocht. Dit is echt het fundament van de islam en iedere moslim dient zich hieraan te houden. Verder proberen wij zo goed mogelijk te leven volgens de koran en kijken wij naar hoe onze profeet Mohammed zijn leven leefde en proberen wij hier ook naar te leven. Verder is je intentie belangrijk. Waarom doe je de dingen die je doet. Alles bij elkaar bepaalt uiteindelijk of je het paradijs binnen gelaten wordt. Overigens bestaat het paradijs uit 7 lagen dus hoe beter jij je best doet hoe hoger in rang je stijgt zeg maar
oh? 7 lagen? nooit van gehoord. Begin je dan wel in laag 1 of als je heel erg goed bent geweest op aarde ga je dan gelijk door naar laag 7? Hoe moet ik dat zien?
komt er uiteraard weer een nieuwe vraag van mijn kant Stel: je hebt een gezin van 4, vader, moeder en twee pubers. Zij krijgen een auto ongeluk en komen dan dus in de hemel. Maar de 1 mag naar hemel 2, de andere naar 3 en de andere 2 in 6 en 7....Ik noem even wat natuurlijk. Dan zien ze elkaar dus niet terug in de hemel? Want dat is wat het meerendeel aan Christenen geloofd (ik overigens niet ) Dat je na je dood met eerder overleden familieleden herenigd wordt.
De mensen in de hogere lagen mogen op bezoek bij de mensen in de lagere lagen haha Edit: je bent nu wel echt mijn kennis aan het testen hoor
het zal voor jou en andere moslima's heel gewoon klinken, maar ik vind het best grappig om te lezen. Dat iemand in een hogere hemel op bezoek gaat naar een lagere hemel.... Nogmaals niet beledigend bedoeld, maar ik had er nooit van gehoord en probeer me er een voorstelling van te maken. Ik vind sowieso het concept "hemel" een moeilijk iets waar ik me absoluut geen voorstelling van kan maken, ook niet op de christelijke manier. Voor mij klinkt "de hemel" als iets heel ver wegs, iets wat ver in de toekomst ligt (dat hoop ik tenminste, want ik hoop nog wat jaartjes hier op aarde te mogen blijven) Het is iets wat ik niet ken, want ik weet niet wat ik me bij de hemel moet voorstellen en dus moeilijk te bevatten vind.
Ik had een berichtje getypt voor etenstijd en toen viel me telefoon uit... Nou weet ik niet meer wat ik had geantwoord.......
oh ergerlijk is dat he? Dat heb ik dat ik iets wil vertellen en dan ben ik het kwijt en kom er niet meer op.....zo irritant!!
Ben altijd al zo geweest en na de bevalling is het er niet beter op geworden. Ik hou me hart (of tja, hoofd) vast voor wat straks komen zal.....
Hier ook hoor, vind het ook moeikijk om mij er een voorstelling van te maken. Er staan wel prachtige beschrijvingen geschreven maar toch.. Ik schrijf het uiteraard ook allemaal wat ongenuanceerd. Paradijs en hel is een moeilijk en diepgaand onderwerp. Niemand weet ook echt hoe dat zal zijn. We weten wel dat wij met onze dierbaren herenigd zullen worden, mits zij god erkennen...
oh, bij elke zwangerschap verloor ik meer hersencellen lijkt wel....drama. Is nooit meer helemaal goed gekomen, al wordt het na een paar jaar weer beter.