Een beetje ZP'er weet dat ik eigenlijk altijd een moeizame relatie heb gehad met mijn schoonouders. Nu ging dat de laatste tijd wel redelijk. Dat wil zeggen: we laten elkaar allemaal in ons waarde. We gaan bij elkaar op de koffie, komen op verjaardagen, vieren feestdagen en soms zelfs nog best gezellig. Al met was de band redelijk oké, momenteel. Eén van de euvels waarvan ik dacht dat inmiddels wel 'opgehelderd' was, was bijvoorbeeld het feit dat mijn schoonouders mij lijken te zijn als eeuwige bloedzuiger van hun zoon, mijn man. Hij werkt, ik heb een baan voor wat extra's als thuiswerkende thuisblijfmoeder. Ik heb mijn hobby's en hij heeft die van hem de laatste tijd op een laag pitje gezet (niet voor mij, maar hij kon er zelf de energie even niet voor opbrengen). Maar goed: Nu het probleem! Mijn man heeft de telefoon overgenomen van mijn schoonmoeder, omdat die van hem stuk is. Maar tijdens het leeghalen van dat ding. Stuitte ik geheel toevallig op een berichtje wat dus zeg maar het beeld dat het 'wel oke gaat' tussen mij en zijn ouders een beetje teniet doet. Weliswaar is de tekst niet schokkend, maar de achterliggende boodschap is voor mij wel kwetsend. Omdat dit eigenlijk de strekking heeft dat ik dus nog altijd de egoïstische bloedzuiger ben die ik voor hun altijd was. Daarbij was het ook nog eens redelijk laatdunkend omschreven. Ik heb de telefoon direct aan mijn man overhandigd, het berichtje voorgelegd met de boodschap dat hij zelf maar moest puzzelen met de telefoon. Ook hij is er niet echt blij mee, want ook hij dacht dat we dit wel achter ons hadden gelaten inmiddels. Ik heb iets van: Goh... laat gaan. Het is tenslotte weer ergens niets nieuws onder de zon. Fijn om te weten dat ze ondanks de moeite nog altijd op dezelfde manier over me denken. Die moeite hoef ik dan ook niet meer te doen, toch? Maar mijn man heeft weer wel onwijs de neiging om er toch iets van te zeggen. Die is dus wel redelijk pissig. Wat zouden jullie doen?
Geen idee hoe alles in elkaar zit bij jou, maar ik zou er eerlijk gezegd geen aandacht aan schenken. Er vanuit gaande dat je man tevreden is met hoe het tussen jullie gaat. Het lijkt me op dit moment meer partij te kiezen voor jezelf en geen energie meer in de band met schoonouders te steken.
Ik zou het zeker zeggen tegen je schoonmoeder! Op een rustige toon zeggen dat je het erg jammer vindt dat al je goede bedoelingen nog steeds niet worden gezien (klein schuldgevoel aanpraten...)
Ik denk niet dat ik er iets mee zou doen. Het berichtje was niet voor jou bedoeld (voor wie wel?) en daarbij doen ze wel hun best om normaal met jou om te gaan. Ik weet dat mijn schoonouders ook niet altijd positief over mij zijn maar we gaan wel goed met elkaar om. Ik vind het prima zo en wat ze achter mijn rug om eventueel over mij zeggen boeit mij niet zo.
Ja het gaat echt helemaal prima . Zijn verder een heerlijk burgerlijk gezinnetje momenteel . Oké, één keer in de maand gaat het wat minder (PMS ). Maar we leven nog, haha en hij wil nog niet van me af, dus we werken rond die periode met ducktape .
Nou dat heb ik dus ook ergens. Natuurlijk kwetst het wel, omdat het voor mij echt veel voeten in de aarde heeft gehad om hen het tegendeel te bewijzen van wat ze van mij dachten. Maar goed: mijn man is het er dus weer wat minder mee eens. Die zei ook: als jouw vader mij een slappe l*l had genoemd en jij had dat gelezen... Zou jij daar dan blij mee zijn? Daar maakt hij dan weer een punt, want dat had ik ook echt niet leuk gevonden. Het enige wat het momenteel voor mij zegt is dat het me ook niet moet interesseren wat ze van me denken. Als het toch nooit goed is... Dan hoef ik ook geen moeite meer te doen.
Klinkt raar misschien maar mij geeft in dit soort situaties niets meer voldoening dan het zien dat mijn man pissig daardoor is. Mijn so (of eigenlijk sv) zal nooooit maar dan nooooit accepteren dat hij fout ligt/dat het niet klopt. Àls je perongeluk toch een gesprek aangaat met hem kom je er gefrusteerder uit dan je er in ging. Dus voor mij is het gewoon fijn dat ik het kwijt ben en dat mn man pissig is, ik vind het fijn om te merken dat het hem dan ook iets doet. (Ik voel me nu heel erg sadistisch.. ) Ik laat trouwens nooit mijn man iets zeggen over iets wat tussen hun en mij is. Ik doe mn zegje hooguit als hij er bij is maar hij hoeft het gesprek niet te voeren.
Nou... ik moet zeggen dat ik dat op een rare manier ook wel fijn vond, omdat hun denkwijze van hun kant voorheen vooral werd ontkent. In ieder geval tegenover mijn man. Nu snapt hij een beetje wat ik dus destijds bedoelde en nu ziet hij ook met eigen ogen dat ik ECHT niet gek was geworden in die tijd.
tja ik vind het lastig. aan de ene kant denk ik wat word je er beter van als je er wat van zegt, maar aan de andere kant zou ik elke keer als ik ze zie denken aan lekker mooi weer spelen als ik je zie en straks weer achter mn rug om l*llen.. vind het wel vervelend voor je dat je hier nu achter komt nu je dacht dat het beter ging
Ik zou er niks van zeggen. Als je iemand geen podium geeft kan hij ook niks opvoeren Probeer er boven te staan en zelf wel zuiver te blijven. Volgens mij heb je daar het meeste aan. (Blijft wel pijn doen natuurlijk)
En wat zou je ermee opschieten als je het wel zou zeggen? Grote kans dat dat dan weer een discussie word of dat het de 'band' die je nu hebt weer opnieuw beschadigd. Eerlijk gezegd zou ik het laten gaan, uit jou tekst merk ik dat jij je schoonouders niet zo mag, zo geldt dat wellicht ook voor hun.. zolang jullie nu normaal doen tegen elkaar dan zou ik het zo laten.
Voorheen had ik gezegd: Ja.. ik mag ze absoluut niet. Maar dat viel de afgelopen paar jaar echt wel mee. Natuurlijk is er veel gebeurd, maar ik dacht inderdaad dat we daar voorbij waren. Dat ze inmiddels beter over me dachten, zeg maar.
Ik zou er denk ik niets mee doen. Je weet nu dat je schoonouders mooi weer spelen. Maar eigenlijk wist je dat al lang. Wat je al zegt, het gaat redelijk, dat betekent ook dat het niet goed gaat. Je schoonmoeder heeft tegenover een vriendin(?) haar hart gelucht, even lekker geklaagd, eventjes wat stoom afgeblazen. Daarmee kan ze er dan weer tegenaan en blijft het tussen jullie redelijk gaan.
Ik zou er ook niks van zeggen. Als je het wel zegt komt er alleen maar ruzie van, je denkt toch niet dat ze dan opeens zeggen: weet je jij hebt helemaal gelijk we hebben het altijd verkeerd gezien!
Dat herken ik wel idd! Al vertelde mijn man later dat hij gewoon niet wist wat hij met de situatie aan moest en daarom maar de hele tijd zei 'dat ze het vast niet zo bedoelen.' Om het niet groter te maken dan het is. Nu zijn we samen boos en pissig en daarna lachen we er maar om. In het Turks zeg je weleens; je kan ze niet verkopen, je kan ze niet weggeven. Dat zeggen dan vaak.
Nee dit wad van vorige week donderdag. Een van de laatste berichten voor sm een nieuwe telefoon kreeg. Vandaar dat hij ook boven water kwam.
Mmmm.....dat is jammer... Of het slim is weet ik niet maar ik zou het niet kunnen nalaten te laten merken dat het gelezen is
Zeg tegen je man dat alles wat aandacht krijgt, groeit. Ik ben bang dat dit als olie op een smeulend vuurtje gaat werken. Straks ben jij de boeman in deze situatie, en krijg jij weer allerlei verwijten naar je hoofd geslingerd. Ik zou het laten voor wat het is!