Morgen krijg ik een vlokkentest. Ik ben vandaag 12 weken zwanger van ons 4e kindje. Onverwacht, maar desondanks wel gewenst, nu we eenmaal van de schrik bekomen zijn. Ik kwam er pas achter met 8 weken zwangerschap. Nu ben ik drager van een stofwisselingsziekte. De kans dat ons kindje dit zou krijgen was 25%. Omdat we uit bloedonderzoek al weten dat het een jongen wordt, is de kans nu 50% geworden op een gezond dan wel ongezond kindje. Ik ben er niet gerust op. 3 keer de dans ontsprongen ( 2 dochters, kunnen potentieel wel drager zijn, en 1 gezonde zoon ). Durf gewoon niet zwanger te zijn. De kans is zo groot dat het niet goed is. En dan dat wachten op de uitslag. Vreselijk. Bij een slechte uitslag zullen we hoe erg ook, de zwangerschap gaan beëindigen. Mijn zus heeft een jaar geleden haar zoon verloren door deze vreselijke ziekte. Wie heeft dit ook mee gemaakt en wie heeft ook een naar voorgevoel gehad over de zwangerschap en bleek de uitslag inderdaad niet goed te zijn. Is dit voor gevoel of is dit zelfbescherming? Zo onzeker momenteel!
Ik heb geen ervaring met de ziekte en wil je wel heel veel sterkte wensen! Het enige waar ik wel ervaring mee heb, is het slechte voorgevoel... Vorige zwangerschap had ik de test in handen en er ging een stemmetje door me heen wat zei dat het niet goed zou gaan... Zie mijn handtekening. Ik hoop op een goede uitslag!
Geen ervaring met deze ziekte maar wel een onderbuik gevoel vanaf het moment dat ik zwanger was dit keer.. Dacht sterk dat het een jongen was maar ook steeds het vage gevoel dat er "iets" was..... Zie mijn onderschrift.. Ik zeg altijd vertrouw op je gevoel, maar dit keer hoop ik dat het toch mee valt. Je hebt nog steeds 50% kans he... De vlokkentest viel me mee, ondanks zenuwpijn richting m'n vagina, vervelend gevoel. Maar de uitslag had ik na 9 dagen al. 1 weekend ertussen. Ze hebben erg hun best gedaan. Heel veel succes. Op het wacht bankje zitten is het ergste dat er is! Xx
Bij ons 3e kindje maakte ik me vanaf het begin al zorgen. Ik heb mezelf heel vaak de vraag gesteld: gaat alles wel goed daar binnen? Ik hield mezelf voor dat ik me zorgen maakte omdat het ons laatste kindje zou zijn en ik zo graag een gezond kindje wilde. Ook de verloskundige vertelde dat ze dat wel vaker horen bij een 3e kindje. Ze stelde me enigszins gerust. Maar achteraf bleek het toch dat dat slechte onderbuik gevoel klopte. Ondanks dat was de shock wel groot toen de 20 weken echo niet goed bleek te zijn. Veel succes gewenst en ik hoop dat jullie kindje gezond is
Ohw meid wat vreselijk verdrietige situatie! Heel veel sterkte. Hoop dat het een goede uitslag. Er is niets erger dan de gezondheid van een kind.
Heel veel sterkte vandaag! Hier over een paar weken ook een vlokkentest met 25% kans dat het niet goed is. Ook wij hebben de keuze gemaakt om de zwangerschap af te breken als ons kindje ziek blijkt te zijn. Voor nu is alles spannend, maar denk dat ik tijdens de wachttijd op de uitslag echt doodsbang zou zijn. Wil je daarom veel sterkte wensen en duim voor je op een hele goede uitslag!
Jeetje wat ontzettend spannend. Uit eigen ervaring weet ik wel dat ik heel erg kan vertrouwen op mijn intuïtie. Vlak na de zwangerschapstest van mijn tweede zwangerschap had ik gelijk al het gevoel dat het niet goed zat. Dit bleek ook te kloppen, een miskraam bij 9 weken. Tijdens mijn derde zwangerschap had ik heel sterk het gevoel dat er niets mis was met mijn kind maar dat er toch iets niet klopte. Ik kon er mijn vinger maar niet op leggen. Uiteindelijk een forse groeiachterstand en ik PE/HELLP.. Ik hoop zo dat het bij jou vooral de angst is die je gevoel veroorzaken en dat je over een klein half jaar toch een gezond jongetje op de wereld mag zetten..
Wat een angstige weken gaan jullie tegemoet bah, ik hoop heel hard dat jullie zoontje aan de goede kant zit! Zeker omdat jullie al zo'n vreselijk verlies hebben gehad in de familie. Heb je Nipt bloedonderzoek gehad omdat je het geslacht al weet? Heel veel sterkte!
Wat ontzettende spannend moet dit voor jullie zijn. Het slechte voorgevoel is herkenbaar. Vorig jaar ben ik dan ook veel te vroeg bevallen en zijn wij ons kindje verloren. Maar 'voorgevoel' en ' angst' vind ik persoonlijk moeilijk te onderscheiden. Want de angst was enorm deze laatste zwangerschap, en op bepaalde momenten knaagde er zelfs iets. Gelukkig is deze zwangerschap helemaal goed gegaan. Heel veel sterkte met het afwachten en hoop met heel mijn hart dat jullie kindje gezond zal zijn.
Heel veel sterkte en ik hoop dat het wel goed zit! Mijn voorgevoel was juist helemaal niet goed, ik was ervan overtuigd dat het weer niet goed zou zijn en ik kreeg echt ongelijk. Ik hoop dat dit bij jou ook zo is!
Vandaag de test gehad. Reuze mee gevallen en tot nu toe geen bloedverlies. Ze waren allemaal zo ontzettend aardig en lief voor me, vooral de gynaecoloog (v). Nu zo spannend allemaal. Dat kleine mannetje vrolijk zien spartelen tijdens het onderzoek. Ja dat deed me wel wat. Maar nog steeds lijk ik beetje gevoelloos. Alsof ik me er niet aan wil hechten. Ga ook van het slechtste uit eerlijk gezegd. Dank je wel voor jullie lieve woorden en reacties.
Hier door onze zoon er achter gekomen dat wij erfelijk belast zijn. Voorons kwam het als donderslagbij heldere hemel. na lang praten toch geprobeerd voor een ki dje. wij wilde toen geen test tijdens de zwangerschap omdat ik de zwangerschap wel uit had gedragen mocht hij/zij het wel hebben en er toch een risico was dat het tijdemsde zwangerschap mis kon gaan door de pucties etc. Wel hebben we veel echos mogen krijgen dat gaf toch een gerust gevoel. na de geboorte hebben we haar bloeden navelstreng op gestuurt. ze bleek vrij te zijn geen zikete geen drager. de zwangerschap zelf kon er van genieten maar de angst om kwijd te raken overheerste die knop zet je niet om. Praat en brobeer van de kleine dingen te genieten. En verdriet mag er zijn sterkte
Vandaag de test gehad. Iedereen was erg lief en aardig. Vooral de gynaecoloog (v). De ingreep viel me mee, maar daar was ik ook niet zo bang voor. Moeilijk vond ik om de kleine zo vrolijk te zien spartelen, terwijl ze met een naald vlokken opzuigen. En dan te bedenken dat je misschien die moeilijke keuze moet maken. Ik ga nog steeds uit van het slechtste. Eerder de angst dat het niet goed is, dan echt het voor gevoel dat het fout zit. Nu in spanning afwachten. Wat duurt dat lang dan. Bedankt voor alle lieve woorden en ervaringen.
Ik weet wat je doormaakt. Hier ook 50% kans en zouden de zwangerschap ook afbreken bij slecht nieuws. Ik dacht steeds dat het kindje gezond zou zijn. Toen het wachten op de uitslag steeds langer duurde begon ik toch te denken dat het niet goed was en probeerde me voor te bereiden op het afbreken van een zwangerschap. Uiteindelijk bleek er niks aan de hand gelukkig!! Het wachten is een hel, daar kan ik niks anders van maken. Probeer erover te praten met vrienden/familie, als je dat wil. Héél veel sterkte!!
Zojuist een telefoontje ontvangen dat onze kleine jongen belast is met de ziekte van Hunter. Hierop was de kans 50%. Ben er helemaal kapot van. Vanmiddag moet ik naar de gynaecoloog en zal er waarschijnlijk een afspraak gemaakt worden om de zwangerschap te beeindigen. Ik weet gewoon niet hoe ik dit kan plaatsen. Zo vreselijk om mijn kleine ventje het leven te moeten ontnemen. Maar ik heb geen keus. Ben er stil van...