Rapley methode wel of niet?

Ik denk dat je wat verder moet lezen. Mondmotoriek heeft weinig met een lepel te maken, maar alles met kauwen. Een baby ontwikkelt haar mondspieren door te kauwen.

en spelen met eten: elk kind gaat door die fase heen, tenzij je tot 3 jaar gaat voeren. Kinderen ontdekken wat eten is met hun handen en mond. Dat doet een kind met alles, dat is heel normaal. En gaat vrij snel over hoor.

 

Ik denk dat je juist door de rapleymethode veel minder gespeel met eten heb.
De fase van het ontdekken heb je zo al veel eerder en veel eten binnen krijgen is dan ook nog niet noodzakelijk.
Hier is er eigenlijk vrijwel niet met eten gespeeld. Oudste at vanaf 6 maanden a la rapley en juist als je haar wat in haar mond stak, met of zonder lepel, dan haalde ze het er weer en ging ze het even uitgebreid bekijken om het er zelf weer in te stoppen.
In het begin bekeek ze uitgebreid wat ze ging eten maar verder was ze gewoon lekker aan het eten. Te grote stukken in haar mond werkte ze weer naar buiten en dan probeerde ze het opnieuw.
Met 8 maanden at ze echt grote hoeveelheden.

De jongste kon iets minder goed met stukken overweg met 6 maanden en bleef aan het kokken. Ze kon ook niet rustig eten.
We zijn bij haar toen gaan prakken en inmiddels krijg je er bijna niks meer in met een lepel, die pakt ze dan over en doet ze het zelf en ze wil nu ook met de handjes eten.
Alles zit wel even onder het eten maar dat wordt vanzelf beter en ze heeft veel plezier in het eten wat ik ook erg belangrijk vind.

 

Ik vind zelf rapley juist heel fijn. Mijn dochter heeft zelf de controle en heeft in het begin zelden gespeeld met eten. Enntja, pas sinds een week of drie vindik haar maaltijden ook echt maaltijden, maar dat geeft niet. Spelen doet ze hier nu wel, omkiepen van bord enzo, maar dankzij tips van hier geef ik haar nu gewoon elke keer maar een paar stukjes tegelijk en dat gaat super goed. Verder is het goed juist voor de motoriek, maar ook het sociale stukje vind ik van belang. We eten altijd met elkaar, ik hoef niet eerst te voeren om dat zelf pas te kunnen eten. En ik heb me nooit druk gemaakt om hoeveelheden, dit stuurt ze zelf. Voor ons was rapley eigenlijk vanzelfsprekend.

 

Bordjes gaven wij hier idd ook lange tijd niet.

 

Ik doe het niet. Puur en alleen omdat mijn zoontje niks eet maar met alles gooit en alles beland op de grond. Vind het zonde van het eten. Kauwen doet hij toch wel op z'n brood en fruit dit krijgt hij wel in stukken. Als ik dan moet kiezen tussen geprakt en het bord helemaal leeg of stukken en niet eten heb ik snel gekozen.
Het zal vast veel beter zijn voor de smaak ontdekking en moteriek maar ik ga er vanuit dat mijn zoontje straks ook gewoon kan praten.
Ieder z'n ding, probeer het gewoon en doe wat voor jou en je kindje het beste werkt

 

Mijn ervaring is juist met de rapley methode dat het spelen met eten heel snel ophoud. Beide kindjes hebben hier rapley gedaan, hoewel mn zoon ook nog weleens een prakje eet. Met een jaar at mn dochter, zonder te kliederen en met bordjes of eten gooien zelf met een vork. Ik hoor juist heel vaak als kindjes prakjes krijgen en gevoerd worden, dat ze met 1,5-2 jaar niet meer gevoerd willen worden ( Joh! ) en dat als ze zelf mogen eten ze dan gaan kliederen omdat ze het niet gewend zijn.

En het is zo makkelijk! Gisteren waren we uit eten. Dochter zat tussen opa en papa in te eten, zoon zat met een slab met mouwen en opvangbakje bij mij op schoot met 2 schijven meloen. Al het zachte heeft hij eruit gesabbeld en gehapt ( hij is 6 maand 3 week ) en daarna een washandje over zn gezicht en handen en klaar. Ik heb zelf alleen de meloen een beetje vastgehouden, heb 'm niet hoeven voeren en hij is zo een uur ofzo zoet geweest in een restaurant.

 

Rapley betekent puur dat het kind zelf eet vanaf het begin.

als mensen hun kind voeren kan dat nog steeds met gewoon niet gepureerd voedsel. Daarvoor hoef je geen rapleymethode te volgen.

 

Hier toendertijd half half gedaan, omdat ik op dat moment eigenlijk nog niet veel wist van Rapley...
Nou wil het dat we hier een meisje hebben dat zich niet graag liet voeren en dat werd pas een rotzooi! Dus al snel geprobeerd om haar gewoon wat stukken te geven van wat wij aten en dat vond ze natuurlijk helemaal geweldig!

Sluit me aan bij mijn voorgangers en bij een evt volgende zou ik volledig voor Rapley gaan (mits het kind er 'geschikt' voor is).
In ieder geval nooit meer helemaal pureren... dan op z'n minst gewoon grof prakken. Door het kauwen op die stukken en het naar de mond brengen etc ontwikkel je een betere motoriek dan het van een lepeltje afslobberen...

 

Mijn dochter eet vanaf het begin alles zelf. Als je niet tegen geklieder kan wordt het lastig ja, je wil niet weten hoe de vloer er hier uitziet als we rijst eten Maar ik vind dat niet zo boeiend, daar hebben we een stofzuiger voor. En waarom, ik had gewoon geen zin in prakjes en prutjes en gedoe met een lepeltje. Haar zelf laten eten voelt gewoon ..logischer.
Wel was het zo dat het bij haar vrij lang duurde voordat ze ook echt een noemenswaardige hoeveelheid binnenkreeg, daar ging zeker wel een week of zes oefenen aan vooraf. Maar ze groeide en groeit gewoon goed en is nu een heerlijke eter, dus ik ben blij dat we ermee zijn doorgegaan.

 

Het geven van papjes en prakjes geeft ook zeker geen garantie op een schone vloer en zo!
Het wordt hoe dan ook rotzooi.... of je er nu meteen mee begint of pas met 1,5-2 jaar!

 

Zo is het iedereen doet het op z'n eigen manier. Vind de rapley methode ook wel logisch hoor, goed leren zelf te eten enzo. Maar ik doe het gewoon prakken. Niet heel fijn hoor er zitten volop stukken in en dan eet tie ook zelf met z'n lepel. Brood en fruit eet hij ook al zelf, gewoon stukken dat gaat goed. Maar warm eten hele stukken dat werkt gewoon niet dus doe ik dat gewoon prakken. Hij lepelt zelf al een eind weg en soms geef ik hem een hap tussendoor.

Succes hoor

 

İk ben wel benıeuwd hoe begın je daarmee dan? Mıjn zoon ıs bıjna 6 maanden maar als ık het nıet met de staafmıxer pureer dan kokhals hıj gelıjk en gaat overgeven en hıj wordt helemaal rood.. moet ık hem dan gewoon een stuk peer geven ofzo??

 

Toen ik mijn zoontje niet meer voerde met een lepel en hij het zelf mocht doen maakte hij er een sport van om het zo ver mogelijk te lanceren. Dus nee dat werkte hier niet, geen gespeel met eten. Jammer dan dan maar niet ontdekken met de handjes

 

Ik ben zelf een voorstander van Rapley, mijn dochter eet vanaf het begin alles met haar handjes. Gooien en slingeren heeft ze nog niet gedaan. Als ze genoeg heeft, pakt ze een stukje, draait ze het om en om en gooit het dan heel bedacht over de rand van de kinderstoel. Duidelijker kan het niet.

@mavi derya, dat kokken en kokhalsen hoort erbij die eerste periode. Geef vooral niet te kleine stukjes en raak ook niet in paniek. Een broodkorst om mee te beginnen is wat veiliger.

Avondeten prak ik nog wel, dat eet ze niet genoeg in stukken en wacht dan echt tot ik kom met de lepel

 

Hier ook veelal rapley. Geklieder kan me niet zoveel schelen: ze krijgt een schort met mouwen aan (met een gewoon slabbetje eroverheen omdat al te sappige dingen anders in de nek lopen), ze heeft de Ikea plastic kinderstoel met blad met opstaande rand en op de grond leg ik schone handdoeken. Ze begint standaard met het leeggooien van haar schaaltje, sabbelt wat, gaat dan uitgebreid zitten kleien met alles wat daar zacht genoeg voor is en net als je denkt dat t klaar is gaat ze op haar gemak van haar inmiddels koude aardappel genieten. En getuige haar luiers komt er toch best wat binnen. ik vertel haar weleens dat ze op een dag tafelmanieren moet gaan leren, maar daar trekt ze zich nog niet veel van aan.

Een lepel vindt ze ook erg leuk om zelf te pakken en in haar mond te stoppen. Als er iets gepureerds op ligt, gaat ze ertegen blazen. Als ze wel netjes van de lepel eet krijgt ze het voor elkaar om haar mouw langs haar vuile toet te vegen. En dan hebben we het nog niet eens over de eeuwige jacht op het bordje. Ik denk niet dat er een knoeivrije manier is om een baby te laten eten