Vanaf 6 maanden krijgt ons zoontje (nu 10 maanden) Rapley te eten. Eerst kreeg hij beetje “half half”, deels gepureerd en deels in het vuistje maar sinds 8 maanden liet hij een duidelijke voorkeur zien voor Rapley dus geven we alles in het vuistje. Hij wilde niet meer van de lepel eten. Waarom ik half half gaf was omdat ik vind dat een baby moet oefenen met groenten los en kauwen etc, ook om smaken te leren onderscheiden en structuren te voelen. Tegelijkertijd eten wij eigenlijk alleen maar “gemengd” zoals pasta’s, rijstgerechten etc. en eigenlijk nooit gewoon groente aardappelen en vlees. Daarom vond ik het ook belangrijk dat hij leert hoe hij gemengd moet eten. Nu vraag ik mij af hoe ik die gemengde vorm (bijv een pasta of rijstgerecht) geven het beste kan aanpakken met rapley en vanaf wanneer. En hoe doen jullie dat met kruiden introduceren?
Kruiden kan je gewoon geven. Alleen met zout moet je wat voorzichtig zijn. Pasta en rijst knikker je gewoon voor ze neer en daarna lekker poetsen. Haha Ik maakte ipv spaghetti vaak penne of farfelle, dat is wat makkelijker vast te pakken. Rijst grijpen ze wel met de handjes in. Ik legde ook wel eens een volle lepel neer zodat ze die zelf in de mond konden doen. Mn zoon eet het liefst kale rijst of pasta. Die krijgt er dan wat losse groente bij. Volledig gepureerde saus wil hij ook nog wel, maar stukjes in de saus niet. Ook al lust hij die groente los wel.
dankjewel voor je reactie! Haha oh my, ik ben benieuwd als ik rijst voor m neer leg wat er dan gebeurt dat wordt inderdaad echt poetsen
Ik maakte voor ons vaak verse pastasaus en dan ook een babyvariant. Kruiden en vlees vond ik eerst niet nodig voor baby's en bepaalde groenten ook nog niet direct. Ik maakte voor baby dan saus van bijv. tomaat, wortel, courgette. Even licht met staafmixer zodat het een sausje werd. Ik deed ze in ijsblokjesvorm en daarna in een zip-zakje. Als we dan pasta aten ontdooide ik voor ons een bakje saus en ook voor baby een paar ijsblokjes. Pasta erbij koken en klaar. Het werd altijd een mooie rode bedoeling, maar altijd met smaak gegeten. Zoon is trouwens nog steeds dol op pasta Wat vanaf welke maand weet ik niet meer precies, maar is vast te vinden in de rapley-overzichten. Qua pasta was hier fusili (niet de grove maar iets fijner) favoriet. Daar had hij het meeste grip op. Leuke fase! Kijk er nu alweer naar uit
Volgens mij, moet even graven in mijn geheugen, at onze jongste tegen de tijd dat ze rijst kreeg, gok na een jaar, de rijst enzo gewoon van een lepeltje. Maar dan dus niet kleiner gemaakt. Dus dingen die ze kon pakken, pakte ze zo. En aten we iets gemengd, dan at ze dat van een lepeltje. Rapley betekent niet per definitie niets van een lepel eten, maar dat je niets pureert of fijnmaalt. En rijst eet ik zelf ook gewoon van een lepel, dus zij deed dat ook. Ik moet overigens altijd wel grinniken want van beide dochters heeft alleen de jongste (nu 14) volgens Rapley leren eten, want bij de oudste kende ik dat nog niet. En onze jongste is echt een slechte eter en ook een erg selectieve eter. Houdt absoluut niet van rare structuren en variatie en zo. En is totaal niet van iets proberen wat haar niet aanstaat. Onze oudste, die wel prakjes kreeg en zelfs ook nog weleens potjes, die eet heel erg veel en proeft ook wel van alles. Hier dus absoluut niet t verschil wat ik gehoopt had met eten volgens Rapley te geven. Het enige wat ze er wel erg goed van geleerd had was met haar handen eten . Dat heeft ze nog wel tot zeker 8 gedaan, dat was er niet uit te krijgen . Dan pakte ze weer braaf haar vork als we dat vroegen, maar na 3 happen stopte ze het er weer met haar vrije hand in .
M’n zoontje kreeg vanaf 6 maanden soms rapley soms gepureerd/geprakt, afhankelijk van welk gerecht. Stamppot grof gestampt en spaghetti snijd ik klein zodat het met een lepel gegeten kan worden. Rijst ook met een lepel. Kruiden ben ik in de loop van de tijd meer gaan toevoegen. Eerste schepte ik voor hem een bordje op voordat de kruiden er door gingen, daarna steeds meer kruiden introduceren, kijken hoe hij reageerde, maar hij lust alles. Eten we iets dat echt niet kan, te veel zout of te pittig dan krijgt hij een portie uit de diepvries (voor nood altijd wat hapjes achter de hand) of kook ik iets anders erbij. En ja, het geeft soms een vreselijke knoeiboel! Hij heeft nu de fase dat hij zelf met een lepel wil eten (of gewoon lekker met z’n handjes) en houd de lepel meestal op de kop. Broccoli in z’n haar, pastasaus op de romper, yoghurt uitgesmeerd over de tafel, rijst overal.... niets wat een plastic tafelkleed en een sopje niet kan oplossen. En na het eten moet hij soms in bad. Maar hij kijkt zo trots als hij zelf mag eten. Als ik iets op een vorkje prik en hij dat zelf in de mond mag doen, of met een lepel in een bakje yoghurt zit te “scheppen” (lees spetteren en vingerverven). Daar genieten wij zelf ook van. Ik heb overigens geen tapijt meer onder de tafel en geen kussentjes of hoezen op de kinderstoel, zodat ik het zo kan afvegen.
Ik maakte pasta saus gewoon klaar zonder kruiden. Beetje eruit halen voor dochtertje, op een warmte bord en dan de saus afmaken met kruiden en zout. Dus wel echt verse saus. Evt een grote pan maken en invriezen. Ijsblokjesbakjes zijn heel handig. En na t eten liet ik de hond los en was het voor mij alleen een doekje over de tafel halen en de ret even afvegen met dertig. Hond deed de vloer kinderstoel en tafelpoten