Naar aanleiding van een ander topic... Soms komen er hier topic's voorbij waarin wordt gediscussieerd over het verbieden van bepaalde dingen. Bijvoorbeeld een man die een week op vakantie gaat met vrienden, terwijl die vrouw daar geen fijn gevoel bij heeft enz... Mijn insteek was in het begin van mijn relatie heel anders dan nu. Ik vertrouwde mijn man voor 1000% en als hij zou willen had hij van mij met vrienden naar Ibiza kunnen gaan. Geen problemen mee... In de loop der jaren zijn er echter (waarschijnlijk door zijn ADHD) toch wat dingen gebeurd, waardoor ik hier nu anders in sta. Hij is nooit vreemdgegaan of heeft nooit met een ander gezoend o.i.d (dat ik weet ) Maar het zijn wel dingen die ook andere mensen niet fijn zouden vinden. Hij doet dat soort dingen zonder erbij na te denken en zonder verdere intenties dus het zijn absoluut geen dingen om er een relatie voor te verbreken. En soms gooit hij er nog een leugentje voor zijn bestwil tegenaan ook. Om mijn eigen grenzen te bewaken moet ik af en toe dus heel duidelijk tegen hem zijn in wat hij wel en niet "mag". Geloof me, zelf zou ik liever hebben dat dat niet nodig zou hoeven zijn. Ik denk dat veel mensen die verbaasd zijn in dat soort "verbied" topics gewoon een heeel ander soort man hebben. Eentje die wel nadenkt voor hij iets doet bijvoorbeeld Maar dat maakt mijn relatie niets minder natuurlijk. De mijne is bijvoorbeeld nooit saai haha. Wat voor een man hebben jullie? En zijn er in jullie relatie ook dingen die "verboden" zijn? (behalve voor de hand liggende dingen natuurlijk zoals vreemdgaan) of is dat bij jullie niet nodig?
In mijn relatie is helemaal niets verboden. Niet vreemdgaan ligt idd voor de hand en is dan ook niet iets waar we het over hebben, maar verder kan en mag alles. Ik vertrouw mijn vriend voor 110% en zou hem nooit iets verbieden. Alleen... dat ie straks als de bevalling nadert té ver weg van huis gaat of zoveel drinkt dat ie niet meer zelf kan rijden. Maar ook dat lijkt me eigenlijk best logisch (zeiden de hormonen )
Wauw.. dit had ik woord voor woord kunnen typen. Wat verschrikkelijk fijn dat ik niet de enige ben met zo'n relatie! Ik merk in de omgeving dat er vaak op mij als vrouw word afgegeven.. wie ben ik om te beslissen voor mijn man? Gelukkig weten wij hoe het zit. Mijn man heeft baad bij die grenzen, en zo te lezen meer mannen.
Hier verbied ik helemaal niks, zelfs niet vreemdgaan. Hij weet dat dit einde relatie betekent en waar mijn grenzen liggen maar de keuze is bij hem. Iets verbieden vind ik een gek iets in een relatie.
Hier is ook niets verboden. Hebben wel een tijd discussie gehad over het drinken van alcohol maar dat is meer omdat mijn schoonvader alcholist is en ik niet wil dat hij zijn vader achterna gaat,maar gelukkig is hij inmiddels uit zichzelf veel minder gaan drinken ( en gestopt met roken..jeeee )
hier is niks 'verboden' Wel hebben we beide de mening dat we zonder elkaar niet op vakantie gaan. Vriendin van me wil met mij naar New York (mijn grote droom om er weer naar toe te gaan) maar ik weet dat hubby het niet leuk gaat vinden omdat we al zo weinig geld hebben en áls we geld voor een vakantie hebben, gaan we het liefst samen. Hij zou het me niet verbieden om te gaan maar weet dat hij het niet wil om zonder t gezin op vakantie te gaan. Geef m ene kant groot gelijk maar New York is mijn droom en vind t toch wel moeilijk. Maar zou het zelf ook niet leuk vinden als hij zonder mij(lees;gezin) op vakantie zou gaan. Hier dus niks 'verboden' We weten gelukkig van elkaar wat we wel en niet willen(verwachten?) van elkaar.
Ik wil het niet verbieden noemen.. Wij overleggen als we iets "anders" gaan doen. En tijdens dat overleg kan ik of mijn man aangeven dat we het niet zo leuk vinden, ons er niet fijn bij voelen of het liever niet willen. We respecteren elkaars mening dan daarin. Zoeken een middenweg of proberen over de bezwaren heen te stappen. In overleg is een hoop mogelijk...
Ik verbied ook niks. Wel geef ik aan of ik iets leuk vind of niet. Maar ik vind dat ik mijn man niks kan verbieden ondanks dat we getrouwd zijn. En andersom ook niet zou mij een heel benauwd gevoel geven als ik weet dat ik iets niet mag want.. Voel me dan een klein kind.
Ik verbied mijn vriend ook niks, maar hij weet wel hoe hij dingen op het spits kan drijven en kijkt dan heel schuldbewust naar mij om te peilen hoe ik over iets denk . Onder vrienden kunnen ze namelijk best wat platte, seksistische, vrouwonvriendelijke opmerkingen maken... Boys will be boys denk ik dan, maar hij moet het niet te bont maken. Wat betreft uitgaan, reisjes etc.... Tja, hij moet het vooral doen! Leuk toch? Als hij mij maar niet af en toe vergeet mee uit te nemen of een leuk tripje aan te bieden . Ik doe verder ook mijn ding, dus dat moet kunnen... Ik vertrouw 'm wel. En dat is ondanks een bijna-glijer een paar jaar terug...
Hier is niets verboden ... Wbt vreemdgaan weet hij wat hij kwijt raakt als hij het wel doet ... Als hij denkt ergens anders beter te kunnen krijgen prima ! Wel wil ik overleg in dingen als avond of weekend of weekje weg ! Ook wil ik afspraken maken bij bijv avond stappen hij me een sms doet als hij later thuis komt als verwacht of hij bijv bij een vriend gaat pitten omdat die vriend enorm dronken is geworden Ofzo
Haha zoooo herkenbaar! Mijn man heeft ook ADHD. Ik verbied hem niks, vind ik ook niet aan mij. Zo is hij naar new york geweest en heeft hij met zijn werk leuke stedentrips naar diverse landen gemaakt. Wel ben ik door zijn ADHD heel duidelijk met grenzen stellen, mijn grenzen maar ook grenzen voor ons gezin. Ik ben het die een verjaardag afkapt, mijn man zegt dingen te moeten doen omdat hij het anders vergeet.
Verboden niets maar er zzijn dingen die ik liever niet heb en die mijn man accepteerd. Dingen als alcohol drinken enz maar dat weet hij en doet hij ook niet. Alleen weg doe hij nooit mede omdat hij na zijn verhuizing niets meer van zijn zogenaamde vrienden heeft gehoord en dus daarom eigenlijk geen vrienden meer heeft. Hij is daar heel makkelijk in dus dan maar geen vrienden.
oeps, verkeerde knop. Reactie was nog niet klaar. ik bedoel dus niet dat ik tegen hem zeg dat hij iets absoluut niet mag, maar ik moet hem wel duidelijke grenzen geven. Een voorbeeldje uit onze relatie... Mijn man had dus een vriendengroep waar ook een meisje bij zat. Toen wij verkering kregen ging hij nog weleens wat met hun doen, meestal ging ik mee, soms ook niet. Dat meisje is een keer met hem gaan winkelen en ze gingen een keer op stap met ook andere vrienden erbij. Hij zou met haar meerijden. Prima... Tot ik 's nachts de auto van haar aan hoorde komen. En mijn vriend kwam maar niet naar binnen, dus ik ging even kijken. Zat hij dus op de donkere parkeerplaats haar te masseren op d'r schouders. Nou, dat ziet er niet gaaf uit hoor. Ze schrokken helemaal niet van mij. Zeiden vrolijk gedag en verder niks. Hij snapte ook echt niet wat mijn probleem was. Want het ging gewoon zo, zij had last van haar schouders, dus hij zei: "o, ik kan heel goed masseren hoor!" en huppakee! En ja, hij is echt zo'n blije gup die daar dus niet bij nadenkt. Heb meerdere voorbeelden. Als ik zeg dat ik dat niet leuk vind, is dat niet voldoende. Ik moet echt zeggen "ik wil ECHT niet dat je dat nog doet" heel duidelijke taal dus.
Hier weten we van elkaar wat we wel en niet leuk vinden of wat we van elkaar kunnen hebben.. Mocht er toch iets zijn dan wordt er gewoon over gepraat en gediscussieerd en dan komen we er wel uit. 100% vertrouwen hebben we zoiezo in elkaar, maar dat wil niet zeggen dat je alles maar 'goed/leuk' moet vinden.. Dus verbieden doen we elkaar hier niets, er wordt dus wel aangegeven dat hij of ik iets niet leuk vind en dan houden we rekening met elkaar voor zover mogelijk..
Nou vreemdgaan is hier einde relatie. Heb hem dit nooit gezegd maar lijkt me van zelf sprekend als je een relatie hebt/getrouwd bent mits je het beide goed vind. Als mijn man op vakantie gaat zou ik dat niet leuk vinden maar geen einde relatie.