Uitdrukkingloos inderdaad.. en zo zielig.. haar leven is tot nu toe niet veel geweest! Haar opmerkingen ook; "dan steek ik een mes door m'n hoofd".. dat gaat toch door hart en ziel
Ja inderdaad, dat kan je je niet voorstellen! Echt heel verdrietig dat een meisje zulke dingen zegt.. Ze zou een heerlijke jeugd moeten hebben samen met vriendinnetjes in plaats van deze uitzichtloze situatie.
Ik heb het niet af kunnen kijken. Ik hoop voor haar dat ze op een gegeven moment op een punt komt waarop dit het grootste deel van de tijd voelt alsof het in een vorig leven is gebeurd en er slechts nog momenten zijn waarop ze het beseft.
Ik vond het dieptriest om te zien. En vraag mij ook af of ze niet in een eerder stadium in een gezinshuis had kunnen wonen. Toen het nog niet zo ver geëscaleerd was. Een gewoon pleeggezin was geen optie door haar gedrag. Maar tegelijk was haar gedrag ook mede zo omdat ze niet in een pleeggezin kon. En de toekomst is waarschijnlijk zeer donker voor haar. Met 18 gaat dit echt niet meer goedkomen... ik voorzie een herhaling van dit. Jong zwanger waarschijnlijk
Denk ik ook,net als haar eigen moeder, en grote kans dat ze het zelf ook niet gaat redden qua opvoeding..heel triest
Veel te heftig. Ik zie een ernstig beschadigd meisje dat haar moeder enorm mist. Je ziet hoe ze moeder liefde zoekt, getekend voor haar hele leven.. intens verdrietig dit
Ik heb de docu nog niet gezien, maar net wel even het één en ander gelezen. Een kind dat met 1 jarige leeftijd uit huis wordt geplaatst heeft niets te maken met aangeboren gedrag. Zulke kinderen kennen geen liefde, geborgenheid, veiligheid en vertrouwen. Zeker niet wanneer ze naar x aantal jaren van pleeggezin naar thuis of internaten gaan. Maar ik geloof oprecht dat zulke kinderen met de juiste mensen om zich heen een mooie toekomst tegemoet kunnen gaan. Dit zal natuurlijk veel tijd, energie en botsingen kosten desondanks zal het kind altijd beschadigd blijven.
Ja was het ook zeker. Heb 'm soms ook echt even op pauze moeten zetten om iets anders te doen. Kreeg het niet gehandeld.. echt intens verdrietig!
Heftig! Arm meisje.. dat het zo ver moet komen. Zijn er dan zo weinig pleegouders? Triest hoe er zo met haar om gegaan word. Een "nummer".. En die moeder.. ze weet waarschijnlijk niet beter. Arme kindjes
Ik blijf zwaar moeite houden met types als deze moeder. Alle rechten hebben in dit leven maar plichten ho maar. Kinderen horen eerst te komen, boven rechten van vrouwen die verslaafd of zwaar psychische problemen hebben. Dit zwengelt voor mij het hele verplichte anticonceptie weer aan. Voor dit arme, lieve meisje bloed mijn hart...
Oh echt zo sneu. Ze deed zich ook jonger voor vond ik en je zag echt de hechtingsproblemen. Dat gesprek vond ik ook zo tenenkrommend bah. Is dat professionaliteit of zo een kind geen knuffel geven tijdens dat gesprek, bah. ik vond dat eerste tehuis nog het meest leuke, daar gingen ze nog leuk met de kinderen om , ook leuk om te zien dat 2 van die begeleiders later nog bij haar op bezoek kwamen. Ik hoop ook echt dat zij nog een mooie toekomst krijgt met een eigen liefdevol gezin, alhoewel ik daar een hard hoofd in heb.
Ik heb de docu gisteravond gekeken en vanaf de eerste minuten stonden de tranen al in m'n ogen. Voor haar, maar ook voor m'n man. Mijn man heeft het zelfde meegemaakt, de docu kwam wel even dichtbij. Ik zag een meisje dat hunkert naar liefde en geborgenheid maar tegelijkertijd niet weet wat ze er mee aan moet en daardoor zet ze zich af. In haar beleving heeft haar moeder haar "weggedaan" en haar pleegmoeder ook. En ook de tehuizen doen haar "weg". Wie wil me nou? Ik ben toch niets waard. De hulpverleners doen hun best, al miste ik op bepaalde momenten wel de geborgenheid die ze nodig heeft. Haar moeder heeft het zelfde meegemaakt. Net als haar dochter kent ze de basis van liefde niet. Dat praat het natuurlijk helemaal niet goed, want ze kan de liefde blijkbaar wel geven aan haar andere kinderen. En dat ziet Alicia ook en dat doet vreselijk pijn. Dit zal ook echt wel gevolgen hebben voor haar toekomst, maar met de juiste mensen om haar heen kan ze zich ontwikkelen tot een mooi mens. Ik hoop voor haar dat ze later een lieve jongen tegenkomt met engelengeduld, die haar de liefde en geborgenheid kan geven waardoor ze er weer in kan geloven.
Ik kon mij haar verdriet en woede bij de gesprek toen ze dat papiertje opat zó voorstellen. Ik kreeg steeds het gevoel dat ze hun ging aanvliegen. Wat een trutten bij dat gesprek. Dat een kind dit moet mee maken door een keuze van een ouder. Zo bizar. Een kind is daar weer de dupe van. Een kind wat niks verkeerd gedaan heeft en zo behandeld word. Ze wacht zo lang op een liefdevol plekje. Er spelen wel veel vragen in mijn hoofd. Er is in deze docu niet veel uitleg en ineens stopt de docu ook. Er zou een deel twee moeten komen en dan met een goede afloop. Dat verdiend ze. Ik hoop dat het goed met haar komt, dat ze beetje bij beetje vertrouwen mag krijgen in haarzelf en in andere mensen. En dat ze ooit echte liefde mag kennen..
@G89 ik heb een half uur kunnen kijken. Het kwam zo dichtbij dat ik hem maar uit gezet heb. Dus ik weet niet hoe ze later in de situatie reageerde. Maar wat je zegt over het wel bij het andere kindje kunnen... zo lastig om te zien en niet de rest van je leven op jezelf te betrekken. Met haar verjaardag vond ik haar zo sterk voor haar leeftijd! Het jongere kindje wat haar in vond breken in een gezin waar zij ook bij had horen te zijn. Ze ontplofte niet maar betrok de kleine bij het uitpakken <3
Wat een vreselijke scene, waarin ze dat papiertje opeet... De strijd die twee volwassen hulpverleners met haar aangaan in het gesprek, hoe komen ze erbij. En dat ze ook tegen haar zeggen dat zij zichzelf constant moet veranderen, dat ze moet leren om wenselijk gedrag te laten zien, alles benoemen wat verkeerd gaat en waar ze aan moet werken. Alsof het haar schuld is dat ze zo beschadigd is. Alsof zij voor deze situatie gekozen heeft. Ik vind het echt hartverscheurend.
Alicia: "Dan steek ik een mes door mijn hoofd!" Vrouw: "Nou, dat is ook niet leuk." Wat een klote-understatement. Wie zegt zoiets. Dat is niet gewoon niet-leuk, dat zou vreselijk zijn! Ze moet zich vreselijk voelen om zoiets ergs te zeggen. Wat een gebrek aan empathie vanuit die dames.
Ik zit nu te kijken. Wat triest. Arm meisje. En wat een gesprekken met zo een klein meisje. En als ze dan zo boos en verdrietig is nog zeggen: jaaa maar er is toch ook iets anders dan bij mama wonen? Mijn god dat kind wil haar moeder. Ik huil voor haar. Ik ga mn kind nog maar eens extra knuffelen straks!!