In de Chinese geneeskunde noemen we dit lever bloed leegte en zo te lezen is die ontstaan vanuit overbelasting (emoties, veel te doen, corona helpt ook niet mee). Misschien al richting lever yin leegte. Vanuit de lever komen klachten aan de ogen (duizelig, wazig zicht, oogpijn), hoofdpijn (vooral de bonkende soort), slecht slapen. Emotionele klachten gerelateerd aan boosheid: opgekropte boosheid, kort lontje, woede, frustratie. Mss heb je ook een opgezette buik? Bloed is wat voedt, materie, aarden. En wat doe je eraan nu de alternatieve zorg dicht is... wat in ieder geval helpt is rust nemen zodat je op kunt laden. Genoeg slaap. Zelfgemaakte kippensoep voedt yin, net als bijv zeewier. Sterkte.
Heb je je suiker wel eens laten controleren? Ik zou bij de HA een algemene checkup laten doen, alles uitsluiten en als daar niets uit komt, dan zou ik denken aan overspannen.
Ja, gisteren nog geprikt. Was prima! Heb zelf een glucose meter, en mijn moeder ook dus was snel na te kijken. Bloeddruk was ook goed!
Dank je wel voor je uitgebreide bericht. Mijn vriend gaat deze week gelijk kippensoep maken. Het klinkt allemaal heel logisch wat je opnoemt. Heb je nog meer tips qua voedingsmiddelen? Zeewier lust ik denk ik niet.
Dank je wel! Hier heb ik wat aan. Want ik dacht dus alleen echt met een aura, wat is dit toch een fijn forum!
Dat met je ogen heb ik wel eens sporadisch ‘s nachts. Geen idee wat het is. Ik lijk dan echt even aan 1 oog blind.
Ik moest even zoeken maar dit is de lijst voor lever yin Artisjok / Zeewier / Tomaat / Avocado / Citroen / Limoen / Sesam (zwart) / Mossel (zoet water) / Krab / Inktvis / Brandnetel / Mung Boon / Mung kiemen / Komkommer / Tofu / Gierst / Dierlijke lever (maar niet teveel) Ook sushi telt als zeewier, je hebt er ook salades van of van die gedroogde gekruide snackvelletjes (bv bij de toko of bij ekoplaza). Als je kippensoep maakt, gebruik dan kip met botten erin en laat het 8-10uur trekken. Dan is het het meest versterkend. De botten geven "merg" dat helpt om te herstellen. Ook bv stoofpotten zijn erg voedend. En verder slaap, veel slaap Oja ik wilde nog toevoegen: het mentale aspect van de lever gaat over fantasie en levensplannen. Soms gaat leegte daarom ook gepaard met lusteloosheid, depressiviteit, slapeloosheid. Ook dat gaat over met rust. Ja of met acupunctuur bv maar dat kan nu even niet.
Niet alles gelezen maar ik denk dat je iets te veel stress op je dak hebt Let er eens op of je met je kaken klemt, dit kan hoofdpijn veroorzaken (zelfs volle migraines). Mijn tandarts zag t aan mn tong en daarna ging ik er eens op letten en verrek hij had gelijk. Terwijl ik me toen niet eens gestresst voelde. Ik heb zelf last van migraines, de laatste jaren gelukkig veel minder. Maar het wazig zien herken ik daar wel van. Ook grappen als een soort vuurvonkjes zien, met 1 oog. De rest is wat donkerder visueel gezien, en die vonkjes dwarrelen heel irritant in t rondt. Al of niet komt daar een migraine of fikse hoofdpijn achteraan. Ga ik ff een rondje lopen of rustig aan doen, blijf ik t meestal voor. Negeer ik t dan kan ik doorlopen voor naproxennatrium (aleve maar kruidvat doet t ook prima) en de storm uit gaan zingen. Ergste wat ik ooit heb ervaren was een nacht lang alsof iemand een mes in mn schedel zette...dear lord. Ik zou het signaal van je partner niet zomaar afdoen als "ja daaaag" maar vrij serieus nemen. Mijn man zag mij ook afzakken voordat ik zelf de bom nog net op tijd liet barsten. Of je er wat aan hebt geen idee, maar bespaar je de shit. Ookal is het nog net geen burnout je kan er jaren last van hebben. Misschien heb je er wat aan (en anders je man laten lezen) Ik ben berucht voor te hoog verantwoordelijkheidsgevoel, icm controlfreak en perfectionist. Ik verg vaak teveel van mn lijf omdat ik tóch nog even dit of dat wil doen als dat eigenlijk gewoon niet meer kan. Was op een plek gezet waar ik de boel overeind moest houden maar alles liep door elkaar en geen documentatie of normale overdracht gehad. Maar wel een bedrijf in zwaar weer en boetes aan het bedrijf die konden volgen als daar wat mis ging en meldingen niet op tijd binnen waren. Collega's in de teams niet echt makkelijk te plaatsen mocht er weer een reorganisatie plaatsvinden (laag opgeleid en nog vele anderen reeds in de UWV rij). Van stresserig, ging t naar moeite met inslapen, naar stress, naar frustratie, naar me afvragen hoeveel lijnen er morgen plat zouden gaan tot nauwelijks nog slapen, tegenzin om naar mn werk te gaan en dood en doodmoe thuis komen, met meer gevechten om zooi draaiende te houden en te herstellen als effectief een stap vooruit te zijn gekomen. Mn man zag me van stuiterbal (eigen werk) naar afgestompt (dat andere werk) gaan. Hoefde niet te vragen wat ik had gedaan, dat zag hij al aan mn manier van lopen als ik naar huis kwam. Dat heb ik uiteindelijk betaald met een pre-burnout (aan de bel getrokken voordat de werkelijke klap kwam en een werkgever die gelijk daar wat mee deed ipv "aankeek") en ondanks dat ik toen kon blijven werken heb ik daar nog jaren plezier van gehad met een batterij die stuk was. Als je overwegend vermoeid bent, en na een goede nacht slapen bij jezelf denkt "we hebben weer 70%" batterij...Dat is wel een signaal dat zaken niet in balans zijn. Hoe kut de situatie ook is, jij kan niet iemand helpen als je zelf in de lappenmand ligt. Zorg voor jezelf. Ik bikkelde ook door afgelopen jaar, toen mijn vader terminaal was en zn laatste dagen in ging en het stuk tot aan de crematie. Maar wist van te voren al dat ik het alleen niet ging redden en met die pre-burnout van jaren eerder als leercurve en dochter al 10 weken thuis gehad die in de opvang werd geweigerd vanwege dr normale ademhaling (is altijd wat zwaarder) en randdebiele werkuren werd dat dus bijschakelen. Ik had een heel leger achter mij staan die mij afving met de simpelste dingen als eten koken, huishouden, dochter opvangen (KDV had standpunt herzien na stukken van de longarts) etc. Alles wat iemand anders kon doen, liet ik iemand anders doen. Mijn werk werd overgenomen door collega's die al heel sneaky de buit verdeeld hadden. Ik werd vanuit mn werk compleet vrijgespeeld, wat niet direct overgenomen kon worden werd uitgesteld. Mijn taak bij mn ouders kon ik niet uitbesteden en zou ik voor de wereld ook niet uitbesteed hebben, het is loodzwaar en heeft wel zn hmmmm momenten maar het is t enige wat ik nog kon doen voor hem en voor haar in de moeilijkste periode. Maar ik kon dat niet doen zonder de hulp achter mij. Verschil met een aantal jaar geleden: ik ging het ook niet eens proberen Ook ontspanning is belangrijk en niet "jahaaaaa maaaaaaaaar daar heb ik de rust niet voor". Dan plan je die maar in, geloof me dat is de enige mogelijkheid anders ga je maar door. Wat we allemaal zo belangrijk vinden is ineens helemaal niet meer zo belangrijk als je gestrekt gaat. Zet een slowcooker in voor maaltijden, verdeel huishouden wat meer, neem genoegen met wat minder spik en span of klusjes voor extra zakgeld ( met 3 jaar stofzuigde mn dochter en dan is er ook geen kruimel meer te vinden (duurt ook wel lang, maar goed zij is ook weer bezig) ) Ga wandelen, hardlopen, rondje fietsen, hond van de buren, whatever. Kan je haken of breien laat je oma een mooi blok uitzoeken. Ik heb met mn zoontje een blokken deken gehaakt. Ik kan voor geen meter een patroon volgen maar kon wel een patronus in twee kleuren wegwerken met haken, deathly hallows, etc. Ook met mn man gewoon even rustig een wandeling maken maakte we tijd voor, simpel omdat je niet door kan blijven rennen. Plan je rust in, anders neem je het niet.