Inderdaad raar... Ik ben nu 34 en bij mijn dochter was het in 1x raak.. Bij mijn zoon was ik 32 en duurde het bijna een jaar..
voor m'n 27e 3 kids, alle drie gelijk zwanger. Maar, je snapt toch wel waar deze opmerking vandaan komt? Los van het gegeven of het wel of niet gepast is (ook ik vind van niet). Het is een feit dat naarmate de jaren vorderen de kwaliteit van eicellen ect. er niet op vooruit gaan.
Oh er zijn genoeg k opmerkingen. Ik ben 24 en we zijn net getrouwd, dus nu zegt iedereen: en wanneer NEMEN jullie een kindje..:O ik reageer ondertussen nogal verhit en antwoord dan: die bestel je gewoon op het internet, voor 19.00 besteld is morgen in huis! En loop weg.. Wij zitten in ronde 13. Zaterdag nod en vandaag nog een negatieve test. Dus helaas, niet positief...
Ik ken iemand die ging de mmm in na een jaar proberen, ze was toen 22. Heel veel kritiek van de omgeving want ze was nog jong dus kon toch ook wachten... Terwijl ik begreep dat als de wens er is je ongeacht je leeftijd het graag snel wilt, bang bent dat het niet gaat lukken etc. En als de dokter dan zegt dat het zonder hulp biet gaat lukken weet je genoeg natuurlijk. Ik krijg wel eens de opmerking naar mijn hoofd dat ik te lang wacht, echt moet gaan beginnen omdat ik te oud word. Ik ben 27..... En bedankt...
Pfff wat een opmerkingen he... Wij hebben een nieuw huis en dan komt gelijk de vraag: "En wanneer komen er kinderen". Heeeeel irritant!
Ik ben 26 en was meteen met de eerste halve poging al zwanger. Helaas is dat niet goed afgelopen en kreeg ik bij 6 weken een miskraam. Van degenen die het weten kreeg ik wel meteen de opmerking 'ach je bent jong en het is vast zo weer raak'.
En dan tot d'r 35e wachten terwijl ze misschien aan een MMM-traject van zes jaar vast zit zeker. Mensen denken niet na
Die mensen die zulke opmerkingen maken bedoelen het goed, maar weten vaak niet hoe het echt in elkaar zit. De ene is zwanger in de eerste ronde.. En de ander doet er jaren over zonder resultaat. Ik was in ronde 1 zwanger (toen 17 jaar). Tweede keer: ronde 12 (20 jaar). Dus het zegt totaal niets over je leeftijd en het zwanger worden. Het beste is om het gewoon te negeren.
mensen maken indd rare opmerkingen. Ik zelf ben 21 jaar oud, en wil samen met mn vriend graag een kindje en we gaan er ook voor. maar dan hoor je ook mensen denken joh je bent pas 21 jaar, het kan altijd nog... Wij zijn er klaar voor, en willen het graag. Als je dan zo'n opmerking hoort, voel je je ook niet echt gesteund! maar goed, dat hoeft ook niet, we hebben elkaar tenslotte!!
Eerlijk gezegd.. Toen wij aan kinderen begonnen (Ik was toen 18) dus erg jong..(man is ouder) dacht ik ook ik ben jong dus zal wel binnen een jaar zwanger zijn.. Weet ook niet waarom eigenlijk.. Maar helaas was dit dus niet zo.. Ik was 20 toen ik zwanger was van ons eerste kindje..l Mensen om ons heen vroegen juist of het wel gepland was omdat ik nog zo jong was....
Vreemde opmerking maar ik herken het wel, hoor hier ook vaak 'ag jullie zijn nog jong'. Wordt altijd zo moe daarvan. Ons zoontje was onverwacht, geboren in 2008 ik was toen net 3 weken 20. Nu is hij 6,5 & zijn wij inmiddels al bijna 2 jaar bezig voor een tweede wonder. Ik ben nu 26 & partner is 31. Ook zitten we inmiddels in de MM.
Ik was van de eerste ongepland, maar zeker heel gewenst, zwanger van "voorvocht" (klinkt stom he?!), toen was ik 29 Bij de 2e eerste cyclus dat we "probeerden" zwanger (toen 31 jr) Ben nu 34, ben heel benieuwd of t lang gaat duren (hoop het niet)... Ik denk wel dat als je jong bent je kansen groter zijn, maar dat is niet "vanzelfsprekend"! Ik zou dat ook nooit tegen iemand zeggen!
Bij ons wordt al twee jaar regelmatig gevraagd wanneer we aan kinderen beginnen, met als reden dat ze ons daar perfect voor vinden (zijn al heel lang samen, beide vaste baan, wonen samen en we vinden kids leuk). Dit soort vragen variëren van 1x per week tot 7x per week. Die opmerkingen vind ik de ene helft van de maand verschrikkelijk: als ik net ongi ben (geweest) en de andere helft maakt het me weinig uit. We hebben afgelopen december besloten om in januari langzaam aan kinderen te beginnen. In januari gestopt met de pil en vanaf die tijd aan het proberen. Ik weet het absoluut niet zeker, maar ik denk dat ik in mei zwanger ben geweest (7 dagen overtijd incl misselijkheid), maar door wagenziekpilletje (onbewust gepakt) bij een vliegreis, denk ik dat ik een miskraam heb gehad. Dag dat ik terug was van die korte reis van 4 dagen wilde ik een test doen, helaas net die dag raak ik ongesteld... We zitten op dit moment bijna in september en ik ben nu een paar daagjes overtijd. We hopen zo erg dat het raak is, maar we worden iedere keer weer teleurgesteld als ik ongesteld raak of een negatieve test heb. Dus vandaar dat ik die opmerkingen soms niet leuk vind.
Veel mensen denken zo simpel idd... In mijn familie denken ze dat je gewoon even kinderen neemt als je dat wil... Ik ga er niet teveel op in maar het raakt me wel als er word gezegd 'jij bent nu weer aan de beurt he! wanneer komt de 2e?' Alsof je een baby zo ff bezorgd krijgt van de postbode was het maar zo makkelijk.
Tja, ik krijg die opmerkingen ook zo vaak 'je bent nog hartstikke jong, het kan nog makkelijk'. Maar daarbij vergeten ze dat we nu al bijna 4 jaar bezig zijn... best irritant inderdaad. Ik ben nu 30. En daarbij, sommige mensen zijn gewoon niet zo tactisch ingesteld van nature. Neem mijn schoonmoeder bijvoorbeeld. Toen mijn zwager en zijn vriendin van de tweede zwanger waren en wij tegelijk met hen zijn begonnen met zwanger proberen te worden, maakte ze een opmerking met oud & nieuw tegen mijn zwager en zijn vrienden 'het enige wat mij interesseert is dat jullie zwanger zijn van de tweede...de rest kan me gestolen worden' :-S. Daar sta je dan...ik kon mijn tranen niet bedwingen .
Ze is uiteindelijk na ong een jaar zwanger geworden. Iui deed het hem niet, toen ivf. Als de dokter aangeeft dat je hulp nodig hebt, dan is het toch logisch dat je dat gelijk doet... Maar mensen hebben snel een mening klaar... Het was naar mijn mening alleen anders geweest als de dokter had gezegd jullie zijn beide gezond, probeer het nog maar even, maar dat zei hij dus niet
ik ben nu 24 jaar en wij zijn 2 jaar bezig geweest voor dat het lukte.. Maar dat kwam omdat ik aan de prikpil was.. Ik heb geleerd dat je anticonceptie vaak een grote rede is waarom het niet gelijk zou kunnen lukken.. Tegen ons zeggen ze dat vaak ook maar ons eerste kindje heeft niet lang bij ons mogen zijn en we gaan nu weer op nieuw beginnen.. Terwijl mijn stiefmoeder op haar 38ste pats boem zwanger was.. Dingen lopen soms heel raar..