Mmm, dan gaat mijn vlieger misschien niet op. Ben niet zo bekend met de Spaanse mentaliteit. Wat mij bijvoorbeeld opvalt is dat mensen van bv Marokkaanse afkomst ‘anders’ tegen hun kinderen praten dan Nederlandse. Aan hun toon denk ik ook vaak: tjonge, die zijn ook ‘altijd’ boos. Het temperament is anders, zeg maar. Zelfs mijn kinderen hebben daar wel eens een opmerking over gemaakt. Ik zou me kunnen voorstellen dat als je kind dan naar school gaat (en je zei dat dit gedrag is begonnen toen ze naar school ging) en te maken krijgt met de zoetsappige Nederlandse kleuterjuf-mentaliteit (mocht er een kleuterjuf zijn die dit leest, graag niet op de kast springen, het gaat mij om te tegenstelling), dat een kind dit herkent en misschien ook wel gaat denken: dus juf praat hier altijd begripvol en ‘zacht’ en mama op een hardere (boze) toon. Waarschijnlijk zit ik er compleet naast, maar ik probeer even met je mee te denken.
Volgens mij begrijp jullie niet helemaal wat ik bedoel. Mijn dochter komt met het verhaal dat ze word gepest vervolgens word er gezegd dat het niet mogelijk is ivm buitenspeeltijden en word er gezegd dat ze dit wel eerlijk tegen mij kan zeggen en ik echt niet boos zal wordenHoe vreemd is dat!?En de juf zij het op een vreemde hoge toon zo van" ik weet zeker dat mama echt niet boos zal worden als je eerlijk verteld"Waar slaat dit op zeg!
Ik vind dat je het stukje over boos worden erg groot maakt Mocht je het echt zo hoog zitten zou ik tegen de juf zeggen dat ze je het gevoel geeft dat jullie snel boos worden terwijl dit niet zo is..... Maar nogmaals ik vind het overdreven Het pesten vind ik dat juf daar wel serieus naar moet kijken en wat word weggewuifd ik zou mijn dochter vragen hoe dit zit ivm verschillende speeltijden en vragen dat het misschien iemand anders is etc
Ik zou het wel vervelend vinden dat ze niet geloofd wordt. Zeker met zoiets als pesten. Op deze manier durft ze straks juist tegen niemand meer iets te zeggen. Ik zou haar zeggen dat als het weer gebeurd ze dit duidelijk moet vertellen met wie, waar etc zodat je dit duidelijk aan de juf kunt uitleggen
Precies. Laat het haar concreter maken: wanneer, wat en door wie. Dan kun je er wat mee. Over dat wel/niet boos worden: nogmaals, ik zou het juist heel fijn vinden als door de juf zou worden bevestigd dat mijn kinderen mij alles kunnen vertellen en dat ik dan niet boos zal worden. Blijkbaar is zij nogal zeker van haar zaak over het niet-pesten en zonder concrete verhalen van je dochter kun je er weinig mee.
Je was er niet bij toch? Hoe weet je op wat voor toon iets is gezegd? Eerlijk gezegd kom je schriftelijk ook nogal boos op mij over (“waar slaat dit op zeg?” “Hoe vreemd is dat?”) Ik denk dat veel ook te maken heeft met de manier hoe iets wordt gezegd. Naar mijn mening maak je het veel te groot, maar ik zou hoe dan ook een keer een gesprekje hebben met de juf. Gewoon eens met elkaar praten en om wederzijds begrip te kweken.
Ja snap ik. Wat je nu zo schrijft zo zou ik het ook tegen de juf zeggen. Maar dan zonder dat stukje over onzekerheid Vertellen dat jullie dochter al snel denkt dat mensen boos worden...ook van de juf. Ik herken het van onze dochter. Die denkt nog altijd dat mensen snel boos worden. Ze is daarom echt altijd heel erg braaf. Om het maar niet fout te doen. En ik ben misschien wel de minst boze moeder ooit, ha ha ( bij wijze van... )
Nou ja, dan heb je daar toch al het antwoord op je eigen vraag? Kinderen van 5 beleven zaken vaak op een eigen manier en kunnen het niet altijd helder navertellen. Als jouw dochter inderdaad bijvoorbeeld aan de juf vertelt dat ze bang is dat jullie boos worden, dan klinkt het juist alsof de juf daar hier wel aardig doorheen prikt en haar juist ervan verzekert dat ze daar niet bang voor hoeft te zijn.
Ik snap echt het probleem niet zo. Was dit een gesprek tussen je dochter en de juf, of was jij hier zelf bij? Want je snapt toch neem ik aan wel dat je moeilijk op je vijfjarige dochter af kan gaan voor een exacte weergave van een gesprek?
Je komt hier in ieder geval wel heel onzeker en wellicht snel geprikkeld over. Maar dit is maar geschreven woord. Je dochter is pas 5. Ze leeft in haar fantasiewereld en heeft haar eigen filter op alles wat ze hoort. Dus is het echt niet heel bijzonder dat een 5jarige iets heel anders beleeft dan hoe het werkelijk is. Dat jij daar onzeker over wordt is wel iets waar je bij stil kunt staan. Waarom is dat?
Dit was een gesprek tussen de juffen en mij.Een 10 min gesprek.Hebben jullie mijn eerste post wel gelezen?
Dat klopt maar de juf zij het op een hele aparte toon! En de andere juf zij" je hoeft echt niet boos op haar te worden hoor hierover" ik zij toen waarom denk je dat ik hoos word? Toen zij.. dat dacht ik zo..Ik vind het allemaal nog al vreemd Mn dochter word niet geloofd dat ze word gepest en vervolgens krijg ik weer rare opmerkingen..
Het is zo moeilijk uitleggen hier zo op een forum..krijg de indruk dat er niet word begrepen wat ik bedoel..