Hahaha, grappig, al die verhalen!! Ik had 's nachts ineens het gevoel dat ik moest plassen. Ik stapte uit bed en toen FLATSH, een hele plas op de grond! Ik riep meteen naar mijn vriend dat hij iets moest pakken om het op te vangen, zodat we de kleur konden zien, komt 'ie met een piepklein stukje wc papier aan, hahaha! Ik kreeg geen weeën, dus moest me in het ziekenhuis melden. Aangezien ik lastig te prikken ben, wilden ze dit meteen even doen. Daarvoor moest ik naar de algemene uitslaapkamer Ik moest even wachten op een krukje, komt er weer zo'n golf! Al die mensen die net (half) uit narcose waren keken wel raar, hahaha!
Ik was al een eind onderweg en hoopte maar dat dit de wanhoopsfase was, want t ging toch wel verdomd zeer doen. Ik liep op mijn weeën heel hard rondjes om de salontafel. En tijdens een hele gemene wee gutste het er ineens uit, en wat een opluchting, de wee was gelijk over! Wel was het vloerkleed zeiknat, ik had heerlijk naief gedacht dst een maandverbandje het ergste wel zou tegenhouden Ik ben gaan douchen terwijl manlief de vk nog maar eens belde, die was in de vroege ochtend gekomen en zou een goed halfuur later terugkomen. Manlief plukte me iets later uit de douche, vk was er vijf minuten later en ik mocht gelijk gaan persen!
Hier 's nachts in bed. Ik was even wakker (geen idee waarom) en hoorde ineens 'plop' vanbinnen en GUTS! Daar was de hele plons. Gelukkig al wel een zeil in bed Vriend wakker gemaakt die zoals ik al bij anderen las ook meteen in de actiemodus wilde gaan, maar we konden aan ons laken zien dat het vruchtwater helder was en dat we dus gewoon tot de volgende ochtend konden wachten met vk bellen. Niet meer zo lekker geslapen daarna. Elke keer als ik van houding veranderde, lekte het weer en ik had steeds het idee dat het kraamverband het niet genoeg zou tegenhouden. De volgende nacht is Steven pas geboren.