Dit is eigenlijk meer een "ik moet even gal spugen" topic misschien lucht het op , misschien stel ik me aan maar aangezien hier iedereen zijn heerlijke ongezouten mening geeft hoor ik dat gauw genoeg. In Februari werd mijn oudste zoon 4 jaar. We vieren het zoals gewoonlijk op de zaterdag daarvoor of daarna. Op de dag dat hij officieel jarig was, werd hij gebeld door mijn moeder gefeliciteerd blabla jullie kennen het wel. Maar niks gehoord van mijn schoonouders wat ik eigenlijk al een beetje raar vond maar ik dacht ze komen zaterdag dus prima. Nu vandaag is de jongste jarig hij is twee geworden al maanden geleden heb ik tegen mijn schoonouders & mijn ouders gezegd dat het (zoals gewoonlijk) weer op zaterdag gevierd word. Dus twee weken nog voor de zekerheid geappt vanaf twee uur vieren we de verjaardag. Zegt mijn man ineens deze week: mijn ouders zijn op vakantie die komen niet. Oke... ik persoonlijk vind het raar wetende dat hun niet qua vakantie afhankelijk zijn hoe en wat, maar oke. Ik kan heus begrijpen dat niet alles draait om een verjaardag en dat ik mensen niet kwalijk kan nemen dat hun andere prioriteiten hebben. (Steekt alleen dat ze dat nooit bij de kids van mijn schoonzus doen daar verzetten ze alles voor) maar nu komt het: wederom geen felicitatie vandaag voor nu mijn jongste zoon. Nou en dat snap ik dan dus niet! Dat je niet op zijn verjaardag kan zijn alla prima maar niet even een belletje, een kaartje of een appje? Ik vraag me serieus af waarom niet. En misschien stel ik me aan hoor! Maaarr het lucht wel ff op!
Lastig! Kun je dit bespreekbaar maken? Uitleggen dat je zoon naar hen vroeg en je het jammer vindt dat een felicitatie uitbleef?
Ik snap je. Zeker voor kinderen is zo'n dag toch speciaal. Dan bel je toch even? Bellen ze je man ook nooit op als hij jarig is om hem even te feliciteren?
Mijn moeder is net zo. Ik heb het opgegeven. Geen telefoontje voor de kinderen hun verjaardag, geen bezoek terwijl ze beloofd had te komen was haar reactie: ik heb het druk. Toen ik aangaf dat ik felicitaties wel op zijn plaats vond (niet aan mij maar aan haar kleinkind) kwam er ook weinig reactie. Vroegah belde ze op mijn verjaardag pas na 20u s avonds en gaf ze als reden op: dan is het goedkoper bellen. Een andere keer belde ze een dag te vroeg. Toen ik dat aangaf was haar reactie dat se er nu aan dacht en dat ze het morgen misschien wel zou vergeten. Met oud en nieuw belt ze s middags on gelukkig nieuwjaar te wensen want dan heeft ze dat maar gehad. Sommige mensen zijn raar zullen we maar zeggen. Overigens verwacht ik niet dat mensen hun vakantie aanpassen op de verjaardag van mijn kind. Ze hebben zelf ook een leven. Nu mijn moeder ernstig ziek is belt ze opeens dagelijks en wil ze ook elke keer de kinderen spreken. Soms is er wat heftigs voor nodig wil het doordringen helaas.
Tja, een beetje lomp is het wel (vooral naar jullie toe, je tweejarige zal hier niet echt mee bezig zijn), maar ik zou er ook geen halszaak van maken. Ik ga er dan vanuit dat ze waarschijnlijk nog wel op een ander moment komen en dan wel volle aandacht aan jullie zoontje zullen geven. Als ze helemaal niets aan de verjaardag doen vind ik dat wel weer een ander geval. Ik ben het ook wel een beetje met je eens dat het mij een klein beetje zou steken dat ze precies met zijn verjaardag op vakantie gaan, maar goed, ook daarvan zou ik - net als jij - accepteren dat iedereen daarin zijn eigen keuzes moet maken. Is er iets met hen afgesproken over de verjaardag op een ander moment met hen vieren?
De ene familie is hier ook veel ‘hartelijker’ in dan de andere. Mijn schoonouders zouden dit ook gerust kunnen doen, terwijl mijn eigen moeder nog net niet om 7 uur ‘s ochtends voor de deur staat met ladingen cadeaus op onze verjaardagen en vooral die van de kinderen. Ik lig er niet wakker van, voor hen is het blijkbaar minder belangrijk. Ze vieren hun eigen verjaardagen soms ook niet. Wel lullig dat er verschil gemaakt wordt tussen jouw en je schoonzus haar kinderen.
Ik kan me gewoon niet voorstellen dat er grootouders zijn die zo laks met de verjaardagen van hun kleinkinderen omgaan. Voor kinderen is hun verjaardag de meest magische dag van het jaar. Dat je daar als grootouders op geen enkele wijze aandacht aan schenk (op welke manier dan ook) vind ik echt onbegrijpelijk. Dus nee, ik vind tótaal niet dat je je aanstelt.
Dit inderdaad. Hoe hartelijk iemand is verschilt gewoon heel erg, maar onderscheid maken tussen (klein)kinderen is wel echt pijnlijk.