Ik ben het boek 'De 5 talen van de liefde van kinderen' aan het lezen. Geschreven door de Amerikaanse psychologen Gary's Chapman en Ross Campbell. Kort gezegd gaat dit over het principe dat kinderen, maar ook volwassenen trouwens, hun liefde uiten en ontvangen door verschillende liefdestalen: 1 lichamelijke aanraking (knuffelen, stoeien, aai over de bol, afhankelijk van leeftijd) 2 Positieve woorden (bevestiging) 3 Tijd en aandacht 4 Cadeaus (bv een kind besteedt veel meer aandacht aan een cadeautje dan andere kinderen, roept steeds hoe blij het ermee is, laat het aan iedereen zien, neemt de tijd voor het uitpakken) 5 Dienstbaarheid (dingen doen voor je kind) Nu aan ons ouders de schone taak erachter te komen welke van de vijf het sterkste geld voor jouw kind. Uiteraard is het belangrijk om alle vijf liefdestalen te gebruiken in de omgang met je kind, maar wanneer je weet welke er voor jouw kind uitspringt, kun je je hierop richten. In het boek gaan ze ook uit van de gedachtengang dat elk kind, net als een auto een 'liefdestank' heeft die gevuld moet blijven om goed te kunnen functioneren. Wanneer deze leeg is, zul je dit merken aan je kind. Een voorbeeld uit mijn dagelijks leven met zoontje van 1,5. Zijn voorkeur ligt duidelijk bij tijd en aandacht. En krijgt hij deze niet omdat ik bv bezig ben met iets voor mezelf, dan blijft hij speelgoed en boekjes aandragen. Ik moet iets met hem doen. Wanneer ik er echter voor kies om na het opstaan meteen even een boekje te lezen, te stoeien en te spelen, dan gaat hij daarna lekker zijn gang en kan ik ook mijn ding doen. De accu is dan zeg maar opgeladen. Nu denk ik dat bovenstaande voor elk kind geldt, maar in ons geval springt de behoefte tijd en aandacht en bij vlagen knuffelen, dus lichamelijke aandacht er echt uit. Iets anders, bv cadeautjes dan weer niet. Hij is blij met een cadeau, maar gaat al snel over tot de orde van de dag, gaat lekker spelen, maar níet specifiek met het cadeautje. Wel jammer, want cadeautjes geven en krijgen is dan bv weer mijn liefdestaal... Wie kent dit boek? En ook al ken je het niet, herken je het concept? Wat is jouw liefdestaal, en die van je man en kinderen? Heb je leuke voorbeelden uit de praktijk? Of zou je wel willen uitvinden wat die liefdestaal van jouw kind nu is, maar heb je geen idee? Ik ben benieuwd!
Mijn dochter is met 20 maanden te jong om al een dergelijke conclusie te kunnen trekken. Wel merk ik dat tijd en aandacht belangrijk voor haar zijn. Ook zoekt ze regelmatig naar lichamelijk contact. Wat je zegt ervaar ik ook: op dagen dat ik druk ben, blijft ze steeds komen voor aandacht. Doordat ik op dat moment druk ben, bijv afronden studie, ontstaan er heel moeilijke momenten. Als ik haar inderdaad direct op de dag veel aandacht geef is dit probleem opgelost.
Nou ik denk dat er niet 1 is die er echt uitspringt.. Wel meerdere Oa Lichamelijke aanraking. Tijd en aandacht. En positieve woorden.
1,2 en 3. Ons zoontje is best een gevoelig mannetje, meestal rustig en bedachtzaam. Boos worden op hem leidt bij hem tot intens verdriet. Een positieve benadering is bij hem heel belangrijk, daar is hij ook als hij iets doet wat ik liever niet zie het meest ontvankelijk voor. Hij heeft daarnaast ook echt behoefte aan fysiek contact, knuffelt en stoeit graag en wordt ook nog graag gedragen. Cadeautjes doen hem niet zoveel en ook "dienstbaarheid" is voor hem nog niet iets dat hij als liefde ervaart, van de andere dingen zie je dat hij blij wordt en het waardeert. Hij is nog jong, dus van echt liefde uiten (op het knuffelen na maar dat werkt natuurlijk twee kanten uit) is er nog weinig sprake. Hij is toch nog het middelpunt van zijn universumpje (en zo hoort dat!) Wel zie ik dat hij -ook omdat hij nogal gevoelig is- de dingen graag goed wil doen. Ook dat werkt twee kanten uit, hij weet dat hij zo positief bevestigd wordt en dat mama het fijn vindt. Soms is hij te lief en zou ik wel eens willen dat hij wat wilder, stouter en uitdagender was Hij is best wel eens stout, maar dan is hij of moe, gefrustreerd of heeft hij iets niet goed begrepen. Dan gaat hij naar bed of kunnen we erover praten. Vaak komt dat 's avonds dan nog even terug. Na een half uurtje in bed roept hij om mama en wil dan nog even vertellen wat er die dag was blijven hangen. Wat ik me wel eens afvraag is of ons kind anders zou zijn als wij anders in de opvoeding stonden. Hij lijkt soms wat angstig en mss zou hij wat "weerbaarder" zijn als wij niet zo rustig, lief en praterig waren.
Onze dochter is 5, en die heeft het met lichamelijke aanraking. Maar samen spelen is (uiteraard) ook helemaal geweldig Echt 1:1 tijd.
hier ook 1,2 en 3 maar het meeste positieve benadering, vooral alten merken dat hij iets goed doet, dan zie je hem glimmen en natuurlijk ook lekker knuffelen. Cadeau's geeft hij echt niks om, uitpakken wil hij niet eens, heeft hij het geduld niet voor
leuk dat je die kent.. ik heb meerdere boeken van Gary Chapman... Super goeie boeken ook wat relaties betreft tussen man en vrouw! Denk dat mijn dochter positieve woorden is en lichamelijke aanraking (knuffelen enz)
Mijn dochter geeft vaak 'kroeltjes' maar dan wel wanneer het haar uitkomt. Ook zegt ze vaak als we haar op bed gelegd hebben en ik stap bijna de deur uit 'faf joe' oftewel love you, vraag me soms weleens af of ze wel weet wat het betekent maar ik weet zeker dat ze weet dat het iets 'liefs' betekent Als ze een kindje ziet wil ze die altijd een kusje geven. Ze vind alle kindjes lief!