Hoi! Vanaf de 23 weken merk ik dat mijn lichaam echt 'op' is en ontstaan er onmogelijk veel pijntjes en is mijn energie heel erg ver te zoeken. Ik ben iemand die last heeft van; Borderline, depressiestoornis etc etc en heb hiervoor medicijnen en word om deze reden ook gezien door een gynaecoloog ipv een verloskundige. Ik heb zo'n 2 weken geleden een paar uur in het ziekenhuis gelegen, dit wegens erge benauwdheid, hartkloppingen, bloedneuzen en me gigantisch zwak voelen. Met de baby ging het toen allemaal goed! Gelukkig maar. Nu is het probleem er alleen nog, alleen krijg ik nu ook nog eens last van mijn ademhaling, alsof de baby niet genoeg plek heeft en alles opgepropt zit in mijn borstkast. Ook verlies ik zo nu en dan een paar druppels vocht in mijn onderbroek, het is geen afscheiding en ook geen urine.. het is een transparante vloeistof en ruikt totaal niet naar urine.. hij ruikt juist wat zoetig.. (Ben nu 28w en 5d zwanger...) Ik ben zo bang dat als ik weer bel ze me laten komen, afwimpelen en weer naar huis laten gaan.. Vandaar eerst mijn oproep hier.
Oei meid, je moet nog een tijdje, dus zou proberen er een beetje in te ontspannen, anders wordt het wel een hele lange tijd... Hoe weet je zo zeker dat het geen afscheiding is? Dat is heel normaal dat het ook dunner is tijdens de zwangerschap en soms zelfs helemaal helder vocht. Het klinkt alsof je zelf al aanneemt dat het vruchtwater zal zijn. Alleen een test kan dat uitwijzen. En daarvoor zal je toch moeten bellen. Ik zou toch proberen me niet gelijk helemaal druk te maken, zeker omdat je van jezelf weet dat je angtig kunt zijn. Hoe moeilijk ook, probeer te relativeren en maak gebruik van de hulp die je krijgt. Ik denk dat de gyn snapt dat jij extra gerustgesteld moet worden, terwijl er wellicht geen echte nood aan de man is. Sterkte meid!
Hoi Cindy. Jeetje dat klinkt pittig zeg. Nu had ik ook op een gegeven moment "last" van wat vochtverlies. Heb zelfs en week inlegkruisjes gebruikt. Bij mij was het ook anders als anders, iets zoetig idd, maar wel degelijk afscheiding. Ik heb het niet opgezocht ofzo. Is vanzelf weer over gegaan. Iets later had ik korte tijd dat ik makkelijk wat druppels urine verloor. Ook vervelend, maar ging ook weer over. Ik lees niks over een partner. Sta je er alleen voor? Ik denk dat het belangrijk is dat je iemand in je omgeving hebt waar je ff je ei bij kwijt kan. Dat helpt je relativeren. Anders een moeder of vriendin? En anders gewoon de Gyn bellen hoor. Ze weten toch dat je niet voor niks bij hen loopt? Succes meid!
je moet nog lang... en nu al deze klachten.. wat betreft het vocht verlies, klinkt als vruchtwater, dit had je waarschijnlijk zelf ook al gegoogled. Bel de gyn maar. succes