je kunt een kindje niet 24 uur per dag aan je lichaam binden omdat dit beter zou zijn. zo worden ze nog bang voor de buitenwereld. alicia heeft 6 maanden bij me in een wiegje gelegen en kreeg volldige borstvoeding. huid en huid contact en bijna 24 uur onder mijn hoede. heerlijk dit contact en heb er van genoten. we hebben ook een zeer sterke band maar dat komt denk ik niet door dit hoor. ze is mijn dochter en houdt gewoon van haar. ze kreeg trouwens na enkele weken wel een speen omdat ze enorme zuigbehoefte had. ik had erg veel melk en ze bleef maar drinken terwijl ze naar 3 slokken al vol zat. resultaat dat ze buikkrampen kreeg van het te veel drinken en erg veel spuugde. speen was een perfecte oplossing. na het voeden nog even spenen en ik en alicia waren tevrede mijn zoontje sliep de 1e 2 maanden bij mijn op de kamer en heeft maar 3 maanden bv gekregen waarvan ruim 1 maand met de fles omdat live voeden niet meer lukte. ook maakte hij te veel lawaai in zijn slaap wat voor niemand niet goed was en hij dus per direct naar zijn eigen kamer ging. had na een paar maanden ook slaap nodig. nando was een echte huilbaby en had erg veel pijn. troost van mama en papa was niet genoeg en dus kreeg hij er een speentje bij. een troost bij pijnlijke onderzoeken door de kinderarts en de continue fysio waarbij mama hem niet kon vasthouden bood zijn speentje hem de minimale troost. toch is onze band niet minder ondanks hij niet 24/7 aan me heeft vastgezeten. kinderen zijn dol op mama en ik ben dol op hun als ouder doe je je best voor je kindje en meer kun je niet doen. mijn zoontje is trouwens en kindje wat altijd erg onrustig werd als hij continu iemand om zich heen had. hij had gewoon zo nu en dan even rust nodig en tijd voor zichzelf.
@Lovewinnie: volgens mij wordt er ook nergens gezegd dat je je kind 24 ur per dag aan je vast moet binden hoor.
maar wanneer weet je zeker dat je kindje verhoogd stress heeft...kan ook huilen van het verwerken van prikkels zijn...ook dit kan de nodige stress brengen...maar is het schadelijk? en is het schadelijk op langere termijn...
@fafje: huilen om prikkels te verwerken zou duidelijk moeten zijn als er idd een hoop drukte is geweest. Was dat niet het geval, dan huilt je kindje dus ergens anders om. En ja: het is schadelijk als je kindje langdurig alleen is. Ik heb het zo even niet paraat, maar er zijn andere onderzoeken die gekeken hebben naar de negatieve effecten van langdurig of vaak een verhoofd stress-niveau hebben. Maar: het is natuurlijk niet zo dat als jij als ouder verder liefdevol bent voor je kind, je kind een psychopaat wordt. Dat gebeurt alleen als je kind langdurig niet de zorg en aandacht krijgt die het nodig heeft, en -sterker nog- juist blootgesteld wordt aan ronduit negatieve en slechte omstandigheden. Maar vaak of langdurig een verhoogd stress-niveau hebben is al schadelijk voor volwassenen. Laat staan voor jonge baby's. Ik zie hier veel moeders reageren van: krijgt m'n kind echt niks van hoor, even 10 minuten huilen. Tja, is dat zo, of wil je dat graag? Want het is natuurlijk wel ontzettend lastig als je de conclusie moet stellen dat jouw aanpak toch niet de volkomen goede was... Ik werk zelf in de hulpverlening en ouders vinden het altijd heel erg moeilijk om toe te geven waar zij fout zaten. Ik moet als hulpverlener altijd op eieren lopen om ouders te brengen naar het punt waarop zegewoon kunnen zeggen: Ja, dit en dit was niet OK in onze aanpak. Of:deze keuze (hoe goed bedoeld ook), was niet de meest juiste keuze voor ons kind. Dus enkel je gevoel dat je het zo goed bedoeld hebt met je kind en zoveel van je kind houdt, is geen argument om dit onderzoek naar de prullenbak te verzenden... Ik krijg namelijk nogal wat ouders aan tafel die heel veel van hun kind houden en hele goede bedoelingen hadden en toch keuzes hebben gemaakt die ronduit schadelijk waren voor hun kind(eren).
oja, en je weet iig zeker dat je kind een verhoogd stress-niveau heeft als het krijst... En of je dan als ouder het gevoel hebt dat jouw troost er wat toe doet of niet: dan hoor je dus te troosten.
nee precies, maar ik begrijp je punt..en dat is ook zo... maar bijv mijn zoontje raakt ook overprikkeld, door continue opgepakt te worden....vidn veel meer rust in het troosten naast het bed, of een aai over de bol..of dat ik er gewoon ben...dna huilt ie een btj door...maar uiteindelijk wordt ie rustig van mn stem... maar idd je hebt het dan over krijsen..dat is een heeeel ander verhaal...daar heb je met je 10 regel helemaal niets aan..mee eens...belachelijk eigenlijk...logisch dat een kind daar utieindelijk van stopt met huiilen
Even terug naar het oorspronkelijke bericht: Verwijzing 1: Gaat over gevangenen Verwijzing 2: Is een boek dat gaat over emotionele binding. Ik kan er niet in kijken, dus ik weet niet of ze dit specifieke statement uiten. Als ik naar de indexpagina kijk, betwijfel ik het. Verwijzing 3 en 4: Gaat over kinderen onder de 1 jaar voor lange periodes (maandend!) in compleet isolement stoppen. Niet vergelijkbaar met baby's alleen voor hun slaap in een eigen wieg op een eigen kamer leggen en ze er weer uit halen als ze weer wakker zijn. De conclusie van het artikel op dat moment: No surprise, isolation leads to craziness in adults and physiological breakdown in kids. Mee eens. Maar dat zegt dus nog niets over het topic. Verwijzing 5: Beweerd dat kindjes die alleen slapen een grotere kans hebben op wiegendood. Iets wat door veelvoudige andere onderzoeken weerlegd wordt. Dit is overigens nog wel de meest relevante verwijzing m.b.t. het topic. Verwijzing 6: Geeft tips m.b.t. cosleeping Verwijzing 7: Gaat weer over gevangenen. Gedaan en ben tot de conclusie gekomen dat ik het grote bullshit vindt. Goed, er zijn voor- en tegenstanders van cosleeping, maar om het NIET-cosleeping nou mishandeling te noemen, is ronduit belachelijk. De argumenten voor cosleeping in verwijzing 5 gaan over huid-op-huid contact. Dit zou eigenlijk betekenen dat de schrijfster van het artikel het al mishandeling vindt, als je met je baby gaat wandelen en je stopt hem in een kinderwagenbak i.p.v. in een draagzak. Dat is dus niet waar. "De laatste decennia" is iets van de laatste dertig jaar. Het concept van kinderkamers is al véél ouder. Het was in ieder geval al in de Victoriaanse tijd een bekend begrip bij de middel- en hogere klassen.
@LadyXochi: is er iets mis gegaan met het quoten? Ik heb dit artikel geplaatst maar heb daarna geen reacties geplaatst? Ik kan mij dan ook niet herinneren dat dit mijn reacties zijn??
Het zullen de opmerkingen in het artikel zelf zijn waarschijnlijk. Ik schaar me voor de duidelijkheid helemaal niet volledig achter het artikel. Ik vind binding van een kind en de wijze waarop mensen hier tegenaan kijken een heel interessant onderwerp. De draai die in het artikel wordt gegeven gaat mij echter te ver.
Luca, ik heb de beginpost gequote. Dit is inderdaad door jou daar zo neergezet en is een exacte kopie van de link. Daardoor lijkt het jouw mening Ik had het wel door hoor, dat jij alleen de discussie wilde en niet zozeer ook achter het artikel stond. Volgende keer misschien het hele stuk in een quote zetten. Scheelt misschien. Maar goed, eigenlijk wilde ik dus ook het artikel quoten. Ik pas het wel even aan.
ik heb niet alle reacties gelezen maar val een beetje over het commentaar op fopspenen. ik had het liever ook niet gebruikt, maar als de borstvoeding niet lukt en je kleine uk de fles met een gigatempo op drinkt en daarna maar blijkft huilen, klakken en zuigen dan is de speen/pink echt een uitkomst. Ik hield haar lekker nog bij me en gaf haar een speentje en die duwde ze er zelf weer uit als ze er klaar mee was. En dat onderzoek... tsja ik denk aan al die ouders die een rotstart gehad hebben met te vroeg geboren kindjes, couveuses, weinig tot geen mogelijkheid tot lichamelijk contact. Zouden die kindjes opgroeien voor galg en rat...? Klinkklare onzin!! Als die kindjes maanden lang 'opgesloten' zouden worden dan is dat een ander verhaal, maar om wat voor periode gaat het nou eenmaal? Zolang die kindjes alsnog maar de warmt, liefde en veiligheid van thuis kunnen ontvangen is er niets aan de hand.
Sorry hoor, maar wat een onzin! Dus als een kind niet de zorg en aandacht krijgt, en word blootgesteld aan slechte en negatieve omstandigheden, dan is het kind in ieder geval een psychopaat?? ( haal het letterlijk uit je tekst. ) En die tien minuten huilen......... Ik heb mijn dochter als baby wel veel langer laten huilen! Als ik haar op dat moment op zou hebben gepakt , zou het alleen maar erger zijn geworden. En nee, dat DENK ik niet. Dat WEET ik. Doordat ik mijn kind ken!!! Plus, je zegt dat je een hulpverlener bent, waarschijnlijk jeugdzorg ofzo. Dat betekent dus echt niet dat jij ineens verstand hebt van het wel/niet laten huilen van een baby. Iedere baby is anders en ik denk dat je daar als ouder zelf inzicht in moet krijgen. Toendertijd vertelde mijn kraamverzorgster, dokter, arts en het cb dat het helemaal niet erg is om je kind te laten huilen.. Grappig dat jij dan het tegendeel bewijst. Plus dat ik niet vind dat jij jou clienten kan vergelijken met alle andere ouders. En helemaal niet met het argument in de laatste alinea. Om het maar even grof te vergelijken: mensen die psychisch helemaal kapot zijn, denken ook van hun kinderen te houden en het juiste te doen door een eind aan het leven van de kids en zichzelf te maken. Ik vind dat jij met jou verhaal erg kort door de bocht bent.
Dat heb je netjes verwoord. Heb zelf het artiekel niet gelezen want denk idd ook dat het grote onzin is. Neem aan dat de mensen hier en de mensen in mijn omgeving hun kinderen niet helemaal afsluiten van de buiten wereld en geen aandacht geven. vandaar ik het onzin vind. Kindje heel af en toe laten huilen. Je ontkomt het niet altijd. Je moet toch als moeder wel eens naar de wc of onder de douche. Het is niet voor niks dat de hulpverlening zegt zorg als ouder ook goed voor je zelf. Want dan pas kan je ook goed voor je kind zorgen. Dat meisje over de box. Ja de meeste hebben het al gezegt, Je kunt nu niet echt een goed oordeel er over vormen omdat je zelf nog geen kindje hebt (Hoop wel dat het je gaat lukken succes in elk geval)! Maar vond het wel een grote grove uitspraak die niet gebaseert kan zijn op negen voorbeelden die je gezien hebt, Want dan moeten die alle negen slecht zijn nee dat geloof ik niet. Heb zelf wel een box nu al weg gedaan ze vind het vereselijk maar soms mis ik hem wel hoor. Even een paar min in de box als je wat moet doen, of wat dan ook en idd vader of iemand anders is niet altijd in de buurt om even op te passen en dan is de box een veilige alternatief en leuk voor sommige kinderen( De mijne net niet maar de meeste vinden het wel even leuk om er er in te spelen). Ik riep voor dat ik moeder werd ook dingen van dat doe ik nooitt, Daar was ik binnen een week al van af mijn oude ik hiihi.
IKKE! Ilias zit nu achter mij, anderhalve meter, in de box met een muziekboekje te spelen. Hij lekker spelen, mama even tijd voor zichzelf. Als hij het beu is, dan kan ik hem er meteen uit halen. Ik snap je punt, denk ik. Er zijn veel vrouwen die hun kind maar in de box doen, omdat ze geen zin hebben om met ze te spelen. En dan zit dat kind zielig in de box, want hij wil bij mama zijn of gewoon knuffelen, maar mama heeft 'betere' dingen te doen, zoals tv kijken of internetten. Maar bedenk dat er ook genoeg vrouwen zijn die wél op een normale manier gebruik maken van de box. Ilias zit regelmatig lekker te spelen in de box, zodat hij het niet vervelend vind, als hij er een keer in MOET. En dan heb ik het over de momenten dat ik naar de wc moet, aan het koken ben of boven de was aan het ophangen ben. Overigens zijn er een aantal generaties vóór ons, waarbij ze de baby echt vaak in de box zetten en bijna nooit samen speelden met mama, omdat die het te druk had met het huishouden en opvoeden van de andere tien kinderen.
plus...een kindje laat echt wel weten wanneer die de box beu is...en dan snij je jezelf ook in de vingers wnat dan gaat een kind op een gegeven moment met tegenzin in de box...of ziet het als straf...ben je ngo verder van huis en is je "vrije tijd" helemaal over...
wat een onzin. ik ben geen fan van spenen en ik ben blij dat alyssa al vrij snel haar duim had gevonden en dat daymian zn speen ook bijna niet meer wil. wij zijn de speen gaan geven bij onze kinderen omdat we anders 24/7 met een pink in de mond konden zitten en onrustige kinderen hadden. gelukkig zijn ze er vanzelf (daymian bijna) vanaf gekomen en hebben ze allebei ontdekt dat de duim een alternatief is. tuurlijk krijgen ze veel knuffels en lichaamscontact, maar slapen doen ze in hun eigen bed op hun eigen kamer. als het echt waar zou zijn dat ze in de "survival modus" schieten zou het verklaren waarom alyssa te klein is, ze slaapt namelijk vanaf 2weken op dr eigen kamer en ook veel slaapjes overdag deed ze alleen op haar kamer. als het dus allemaal echt waar zou zijn hoe komt het dan dat de mensen steeds langer worden? liefs doris