Nou even succesjes delen in dit topic waar ben je nu echt trots op van jezelf. mag echt vanalles zijn Ik begin wel. Ik ben erg trots op het feit dat ik 2 mooie dochters heb, dat ik gisteren allemaal leuke kussentjes heb gemaakt voor op de bank. en dat ik mijn eigen vitrage heb gemaakt 2 weken terug. Nog nooit gedaan maar toch gelukt zoals wij zeggen in de islam, Alhamdulillah! okay nu jullie.
Ik ben trots op mijn prachtige dochter!!! En dat iedereen zegt dat ze er zo tevreden/rustig uitziet! Ik ben een nieuwbakken moeder, dus ben ik hier wel trots op!
ik ben trots op mezelf dat ik het goed voor elkaar heb als alleenstaande moeder en dat ik, toen ex mij liet zitten met 12 wk zwangerschap, alles op alles heb gezet om mijn opleiding te halen. Afgestudeerd met 28wk en de zorg van mijn oudste. Nu alleen nog een baan en dan heb ik alles weer op de rit. ( en ooit een lieve man) Ben super super trots op mezelf!
Ik ben trots dat ik in mijn 3e jaar van voltijd SPH zit en me alles meezit!! Alles loopt lekker; school,kindje,huishouden, stage en mijn mannetje. Nog anderhalf jaar en dan mijn diploma jee! Ook ben ik trots dat ik bij de crisisopvang stage mag lopen terwijl ik zelf een oud bewoner ben geweest!! Mijn nu collega was vroeger mijn groepsleiding. En alles gaat helemaal goed en ik leer daar ontzettend veel!
Uiteraard dat ik 2 gezonde kinderen zelf op de wereld heb gezet, en dat ze nog lief en knap zijn ook En dat het me redelijk goed afgaat om de zorg voor de kinderen te combineren met het huishouden, werk en studie. Dacht echt dat dat heel moeilijk zou zijn
Ik ben zo trots op mijn dochter, dat ze goed leert praten en zo lief en beleefd is naar iedereen toe! Verder ben ik trots en blij met mijn vriend. Al jaren mijn steun en toeverlaat, heeft me gisteren de verjaardag van mijn leven gegeven en me goed verwend!
ik ben trots dat ik dezelfde mening deel als gonnie... (hebben we allebei iets om trots op te zijn...)
ik ben trots op: wat mijn vriend en ik samen bereikt hebben tot nu toe op onze twee lieve mooie kindjes ik ben trots op mezelf omdat ik de combinatie, kinderen, huishouden, werk, studie en vrouw van... goed weet in te plannen. ik ben trots op onze nieuwe woning.
Ik ben trots dat ik 2.5 jaar geleden de moeilijke maar juist stap heb genomen om uit mijn veilige maar ongelukkige huwelijk te stappen. Voor de buitenwereld hadden we het goed voor mekaar, leuk huis, leuk leven, vaak op vakantie, 2 auto's en nooit ruzie. En nog een prachtige dochter ook (toen ruim 1jr). Maar toch werd ik met de dag ongelukkiger en voelde ik me gevangen. Nu ben ik alweer ruim 2jr gescheiden, woon met m'n meiske op een klein flatje, maar ben zo veel gelukkiger dan toen! Ook het contact met haar vader is beter dan toen, we zijn zelfs soort van 'vrienden'. Achteraf gezien was dit voor alle partijen de beste oplossing, maar wel een hele moeilijke beslissing.
Ik ben trots op mijn leven, wat we allemaal hebben opgebouwd en dat ik de juiste keuzes heb gemaakt. Maar ik ben het meest trots op mijn oh zo perfecte, lieve, dierbare zoontje!!
Ik ben trots op het feit dat ik twee jaar geleden niet aarzelde en meteen in het water (een vijver hier in de buurt) gesprongen ben toen ik zag dat een jongetje van een jaar of drie aan het verdrinken was. Hij was al gezonken. Ik heb hem eruit gehaald en hij heeft het overleefd.
Ik ben trots op: Mijzelf omdat ik hulp heb gezocht voor mijn PND Op mijn zoontje omdat hij 5 weken te vroeg geboren is en het onwijs goed doet en van 1970 gram en 41cm nu 5510gram is en 59cm. En mijn man omdat hij het ondanks mijn PND met mij uit houd
Ik ben trots op mezelf omdat ik de IVF/ICSI zo goed aankan, lichamelijk en geestelijk. Ben dr inmiddels achtergekomen dat ik sterker ben dan dat ik dacht.
Pooeeeh waar ben ik trots op!? Eigenlijk ben ik wel trots op het feit (of dankbaar) dat ik altijd heb geloofd in mijn vriend. Dat ik hem uit zijn drank en cocaine verslaving heb weten te "trekken", dat ik bij hem ben gebleven toen hij nadat wij elkaar nog geen half jaar kende in het ziekenhuis belande heel slecht heeft gelegen 2x bijna dood is geweest, en ik ondertussen zijn zaak die op instorten stond draaiende heb gehouden, de beslagleggingen heb weten tegen te gaan zowel zakelijk als prive, de rechtzaken om zijn kinderen heb gewonnen. Dat ik zijn zaak met weliswaar anderhalve ton verlies heb kunnen verkopen, maar alles beter dan failliet laten verklaren. En nu ongv. 2 jaar nadat wij elkaar hebben leren kennen zijn wij bezig met het af betalen van de schulden ( wat een goed gevoel) , is de situatie nog niet ideaal maar.... Krijgen wij een kindje !! Hebben wij de 2 meest geweldige poezen van de hele wereld.. En genieten zijn kinderen om het weekend hier, van hem van ons en van elkaar!! Waar ik niet trots op ben ?! Dat hij en ik eigenlijk heeeel graag willen werken, maar dat wij hierdoor zo verschrikkelijk veel toevoegingen missen waardoor wij dan in de schuldsanering terecht komen! (en ook boven de grens zitten voor een soc. huurwoning) Is ook niet het einde van de wereld! Maar ik wil het zelf doen! Zoals ik altijd gedaan heb. En nu na 2 jaar is het tijd voor mij !!
Ik ben trots op mezelf dat ik zo'n leuke moeder ben, ondanks dat ik vaak moe ben en pijn heb. En ik ben ook trots op mezelf dat ik de 'vrienden' die ons hebben laten vallen hiervoor vergeven heb en dat ik (mede daardoor) mezelf toch nog kan openstellen voor nieuwe vriendschappen, ondanks dat ik dat wel heel moeilijk en eng blijf vinden.