Zo... Ik moet zeggen dat ik het onvoorstelbaar vindt dat sommigen zo reageren. Ik heb zojuist de laatste 6 pagina's aan reacties doorgelezen en ben me rot geschrokkken, echt! Mensen mogen ten aller tijde commentaar hebben op mijn keuze van toen. Daar wil ik graag mee in gesprek en mijn handelen uitleggen, en het waarom erachter. Dat abortus brute moord is, ben ik het ook mee eens. Daarom kan ik mezelf niet snappen. Abortus is moord, das altijd mij gedachte geweest en is het nog steeds. Waarom denk je dat het zo vreselijk moeilijk is om 's morgens in de spiegel te kijken als je mij bent?! Maar, mensen maken me uit voor leugenaar. Veronderstellen dat ik om begrip, respect en medeleven heb gevraagd! Dit alles is niet waar! Ik heb enkel mijn verhaal geplaatst, hier toestemming/meningen voor gevraagd. Te beweren dat dit een verzonnen verhaal is, is gewoon ziek. Ik kan natuurlijk de papieren van de abortuskliniek ff inscannen, maar denk dat er dan nog meer ellende van komt! Ik wil jullie respect niet, jullie begrip of wat dan ook! Ik wilde enkel mijn verhaal ergens kwijt. Ik weet dat je voor deze daad geen respect kan hebben. Dus in vredesnaam; waarom zou ik hierom vragen?! En mij uitmaken voor leugenaar?! Helemaal onvoorstelbaar. Dan zou ik wel heel heel heel erg ziek zijn om zo'n verhaal , als eerste, te bedenken en als 2de hier te plaatsen. De reden waarom ik het hier heb geplaatst heb ik al eerder toegelicht en dit ga ik niet tot in den treure blijven herhalen. Ik heb inderdaad een nepaccount aangemaakt omdat ik een actief gebruiker ben op dit forum. Ik moet zeggen; dat is afgelopen vanaf vandaag. Niet omdat ik niet tegen commentaar kan, maar vanwege het niveau van reageren dat op een goed moment ontstond. Ongelofelijk... Ik wil iedereen bedanken voor zijn of haar reacties.Voor ALLE reacties dus! Marije p.s. als ik via inscannen van de papieren mijn verhaal moet bewijzen aan de moderators, dan wil ik dit doen! Ik vind het rondom belachelijk, maar aan hen ben ik bereid het te doen.
Meid ik heb je verhaal ook gelezen en kreeg ook kromme tenen van sommige reacties. Wil je voor de toekomst heel veel sterkte wensen en hoop echt dat je het gebeuren allemaal een plaatsje kan geven. Geniet van je zoontje en je man en het geluk wat je daarin vind. Liefs, Theepot
Ik verbaas me hier wel vaker over de reacties die vrouwen onderling kunnen geven. We zijn "allemaal" volwassen mensen en je moet elkaar met respect behandelen....maar dat schijnt voor een hoop mensen te veel gevraagd. Ik hoop dat je het allemaal een plaatsje kan geven, want je moet wel nog kunnen gaan genieten van het leven.
Marije, als je al een actief gebruiker bent (wat ik dus idd al verwachtte) dan weet je toch ook dat zulke verhalen áltijd reacties oproepen die je absoluut niet wilt horen? Zo lang als ik hier kom zijn daar al felle discussies over, hoe met elkaar om te gaan. En met duizenden vrouwen, ontkom je niet aan een percentage reacties die totaal anders zijn dan je zou willen. Volgens mij is dat ook in jouw eerste topic aangegeven toen je vroeg of het verstandig zou zijn om je verhaal hier te doen. Dus.... hoe hard het ook klinkt, je hebt zelf de keuze gemaakt om je verhaal te doen terwijl je had kunnen weten dat het niet het resultaat zou bereiken dat je had gewild. Dat gezegd hebbende vind ik het bijzonder vervelend voor je dat je met al die pijn en dat verdriet zit en hoop ik echt dat je het een dusdanig plekje weet te geven dat het je leven niet meer op een negatieve manier zal beinvloeden. Sterkte...
Hoi Caitlin, Ja, ik verwachtte ook niet anders. Commentaar is welkom, maar om dit te brengen met enig respect is toch niet teveel gevraagd? Mensen volledig vanuit het niets uitmaken voor een leugenaar, dingen veronderstellen die ik al 100x heb tegengesproken, en hierover blijven doorgaan...ik vind het nogal wat eerlijk gezegd. EN niet alleen in mijn geval nu hoor, sowieso komt het inderdaad veel voor. ook dan denk ik bij mezelf : kom kom, moet dat nu ZO? Groetjes Marije
Veel sterkte meid, door dat topic denk ik er ook aan om te stoppen hier. Wel jammer want ik ben al 3 jaar een actief lid. Maar ik weet niet of ik hier nog wel wil kletsen met mensen die zo onbeschofd zijn.
Ik ben het met je eens dat dit niet de fijnste manier is om met elkaar om te gaan. Niettemin ontkom je er niet aan, een harde les nu voor jou, dat wel...
Ja ze zal ook wel echt wel geweten hebben van te voren dat ze comentaar zal krijgen. Maar sommige mensen hier kunnen dat eventueel niet op een volwassen manier doen. Dat vindt ik heel erg jammer.
Neem alleen de reactie : " Iemand popcorn?" Ik geef een belangrijk deel van mijn leven bloot hier en daar krijg je dan zo een reactie op. Je hoeft het niet met dat deel van mijn leven eens te zijn, allerminst, maar je kan wel respectvoller omgaan met andersmans gevoelens volgens mij. Maar nu moet ik zelf op gaan passen dat mijn irritatie niet gaat leiden tot discussie, dus ik ga me er vanaf nu buiten houden. Moderators, mochten ze willen, mail ik terug en meer niet. Groetjes Marije
Weet je Marije, we hebben al zoveel voorbij zien komen dat leden ondertussen zichzelf ook proberen te beschermen door niet overal in te trappen.. triest natuurlijk voor de mensen die wel werkelijk iets hebben meegemaakt naar waarheid. Ik moet eerlijk zeggen dat ik waarschijnlijk meer respect kon opbrengen wanneer je al een bekend lid hier was die verhaal graag kwijt wilde, want op deze manier (als 'nieuw' lid) kwam het een beetje vreemd op mij over. En wanneer je al een bestaand lid was had je toch wel een beetje zulke reacties kunnen verwachten voordat je besloot je verhaal te plaatsen? Ik weet niet hoe lang je hier lid bent maar op een gegeven moment leer je een forum toch wel een beetje kennen.
Maar volgens mij heb jij ook heel wat gevoelens opgeroepen bij heel veel leden hier met je verhaal waarbij je kindje in stukken werd gesneden (of iets in die trant).. dit is wel een zwangerschapsforum he, mensen die kindjes hebben, zwanger zijn, kindjes verloren hebben of met zware pogingen bezig zijn om kindjes te krijgen.
Helaas word er altijd erg onvolwassen gereageerd op zulke onderwerpen. Ieder zijn mening, natuurlijk, maar het is niet aan ons om te oordelen. Het lijkt mij ontzettend moeilijk om iedere dag te leven en te weten dat je nog een kindje had kunnen hebben maar dat dat er niet meer is. Dat lijkt me trouwens bij iedere abortus. Ik denk ook dat je het verleden moet afsluiten, hoe moeilijk dat ook is. Misschien helpt het jou om eens met een hulpverlener de praten?? Ik vind het knap dat je je zo kwetsbaar opsteld en natuurlijk hoef je niet de papieren in te scannen!! Ik hoop dat je ooit vrede met het verleden kan sluiten en volledig kan genieten van je kindje en je lieve man. Iemand zei in het andere topic 'oordelen gebeurd alleen op aarde' (of iets in die geest) en dat vond ik een hele mooie zin. Veel sterkte!
daar geef ik je helemaal gelijk in want die reactie sloeg werkelijk op puin! ik heb jou mijn mening erover gezegd... maar ik hoop echt voor je dat je het een plaatsje kan geven en verder kunt gaan met je gezin...
Ik snap je, maar ik snap niet dat je er nog een topic om opent. Alles moet maar uitgekauwd worden, er worden discussies om de disussie gestart, elkaar gigantische verwijten gemaakt. Het is een forum en ik vind dat mensen dat moeten onthouden. Ik word in het echte leven wel eens door mensen geraakt of gekwetst, maar niet op een forum, kom op. Dat gezeikstraal tegenwoordig (van beide kanten hé).
als je hier al langer lid was, dan weet je ook dat hier al vaker grote onzinverhalen voorbij zijn gekomen! je wilde je verhaal kwijt, maar waarom dan hier? je had dan beter een abortusforum of zo kunnen zoeken! je wilt/zoekt geen begrip oid, je wilde alleen je verhaal een keer verteld hebben. heel fijn voor jou, dat je je verhaal nu opgeschreven hebt, maar nu heb je wel een heleboel mensen opgezadelt met JOUW LEED! dat is net zoiets als vreemdgaan, dan een naar gevoel er aan overhouden, en dan je man het vertellen, omdat het jou zo dwars zit. dan zadel je ook iemand anders er mee op! maar dat maakt natuurlijk niet uit, want jij bent het kwijt!
Ik vind het overigens nu ook wel klaar, we zijn hierover nu al zo lang aan het praten, nu weer een topic geopend. Ts heeft haar verhaal kunnen doen, meer wilde ze niet.. dus snap dan dit topic al niet.
Ik heb het topic nog niet gelezen, en ik ga je ook zeker niet veroordelen. Je hebt waarschijnlijk een keuze gemaakt waar je op dat moment achter stond en dat is je goed recht. Het is jou leven!! Maar de reactie van moes vind ik echt belachelijk! Marije heeft nu een heleboel mensen opgezadelt met haar leed? Wat een onzin zeg! Als je het leed van andere mensen je zo aantrekt dat je het gevoel krijgt dat jij daar mee opgezadelt wordt moet je niet op een forum lezen. Je kan niet verwachten dat mensen alleen leuke en gezellige topic's starten. Een forum is ook om vervelende of pijnlijke onderwerpen op tafel te leggen. Gelukkig maar, want zo kunnen mensen hun verhaal kwijt. Als mensen dit als vervelend beschouwen moeten ze dit soort topics niet lezen.
Je hebt van te voren eerst gevraagd of het een goed idee was of je het bericht wel of niet moest plaatsen. Daar zijn allerlei reacties op gekomen waaronder dat veel mensen je gewaarschuwd hebben dat niet alle reacties leuk zullen zijn. Ik zou zeggen, laat die lekker langs je heen glijden. Het zegt wat over die mensen en niets over jou. Wat wel iets over jou zegt dat je nu alsnog valt over die reacties die niet leuk zijn.
Ik heb gisteren niet gereageerd omdat alles al gezegd was. Ik vond ook dat er op het laatst zo onvolwassen werd gedaan. Maar waarom open je dan nu weer een nieuw topic ?? Krijg je weer dezelfde discussie hoor! Je had er beter aan gedaan je verhaal hier NIET te doen. Jij bent er niet mee geholpen, en wij ook niet. Nog een vraag; waarom heb je deze topics in de Lounge geopend?? Als je hier actief lid bent weet je dat het daar niet hoort. Sterkte met alles te verwerken.