Begrijp helaas hoe je je voelt. Mijn schoonmoeder is er ook echt niet over te spreken dat we haar pas gaan bellen na de bevalling en na met zijn drietjes van elkaar genoten te hebben. Zij wil dat we haar bellen zodra de weeen zijn begonnen. Maar dat doen we gewoon niet. Het is onze bevalling en ons gezinnetje en willen het op onze manier doen. Helaas weet ik nu al dat als we wat verder zijn ze elke dag gaat bellen (doet ze nu haast al) en als we niet opnemen ze meteen onze kant op komt. Het is nu al zo dat als we niet meteen opnemen ze om de 10 min blijft bellen tot we wel opnemen. Probeer haar nu maar aan de dingen te laten wennen, want er zullen zeker wel meer dingen zijn die ze niet leuk gaat vinden. Zoals bezoektijden van kraamvisite die ook voor haar gelden. Maar ze moet het er maar mee doen. Dit is zoals wij het willen. Zou proberen je moeder duidelijk te maken waarom je dit zo wil doen. Als ze dat niet begrijpt is dat haar probleem denk ik dan maar. Succes xxx Suzie
doen wat je zelf wilt hoor! In het ziekenhuis mag je pas bellen, als ook de placenta er is... dus vaak ben je al wel even verder. hier zullen ze dan wel weten dat ik bezig ben, heb immers oppas nodig voor de oudste, maar verder niks hoor. 1e keer was ook bekend wanneer het zo ver zou zijn, gebroken vliezen, kindje geboren, ik onder de douche geweest en toen zijn ze langs gekomen toen we al weer boven op de kamer lagen. Het is JOUW ding hoor!
hihihi ze hebben het zwaar te voortduren met de zwangere (schoon)dochters haha maar iddd.. over een aantal jaren zijn wij de bemoeials hihih. ik heb al gezegd dat ik niemand maar dan ook echt niemand behalve mijn vriend bij de bevalling wil hebben. naja mn zus mocht erbij zijn maar helaas blijft die toch maar wonen waar ze nu zit (lees het "ik wil even mijn ei kwijt topic) en verder wilde ik er niemand bij hebben. schoonmoeder, vaders broers en zus kan ik niet tegenhouden om hun nieuwe kleinzoon/neefje gelijk te zien dus daar heb ik dan vrede me gsloten. zolang ze maar allemaal optijd weer naar huis vertrekken..en dan ook echt allemaal wan tik weet wel van mn schoonmoeder dat zij zal denken dat die regel niet voor haar geldt en dat ze dnekt dat ze langer mag blijven rondhangen om te "helpen" nee weg allemaal!! even kusjes geven bewondern en dan weg. laaat ons maar eventjes alleen wennen aan ons nieuw leventje
oei, niet makkelijk.. maar ik vind ook dat je het vooral op je eigen manier ( + van je vriend/man) moet doen, dat je er later met een tevreden gevoel op terug kunt kijken. ik ben nog lang niet zover, maar ik wil het ook alleen met mijn man + vk doen en niet met de hele familie eromheen.. ieghhhh en wat iemand anders ook al zei, ze waren er toch ook niet bij toen de beeb gemaakt werd succes !!
ik heb precies hetzelfde met mijn moeder afgesproken. wilde haar eerst wel bellen bij begin van de bevalling maar nu zei ze van de week zelf dat ze dat niet wilde omdat het óns moment is. en dat is natuurlijk wel zo. los daarvan hebben moeders/schoonmoeders gewoon niets te willen. ik heb ook tegen iedereen gezegd dat ik pas mensen binnen ga laten als mijn kind gevoed is en ik gedouched.
Ik heb deze week ook alvast bij mijn moeder laten vallen dat we vooraf zeker niets laten weten en dat we waarschijnlijk ook niet meteen zullen bellen. Ook dat we dan af willen spreken wie wanneer komt, zodat we niet alles tegelijk hebben. Ik beval in het ziekenhuis van onze tweeling en de kans is er al best dat het een keizersnede wordt. Daar wil ik dan toch eerst even van bijkomen en met mijn vriend van onze kindjes genieten, voordat de familie binnen stormt... Gelukkig vond mijn moeder het een slim idee om dat zo te doen. "rust is erg belangrijk, vooral in het begin" was haar antwoord. Bij de zus van mijn vriend stond er gewoon iets van 15 man op de slaapkamer! Al zijn zussen hadden ook meteen alle kinderen meegenomen en dat zat daar allemaal op het bed. Toen ze aangaf borstvoeding te gaan geven zijn wij naar beneden gegaan en toen vond hun moeder en een van zijn zussen het nog nodig om weer terug naar boven te lopen. Dat gaat bij ons dus echt niet gebeuren. Zij en de baby waren ook helemaal kapot van al die aandacht. Lief bedoeld, maar je hebt toch wel een flinke prestatie geleverd en je baby moet ook even wennen aan het leven buiten je buik. Binnenkort dus ook alvast even bij mijn schoonouders laten vallen dat we dat zo gaan aanpakken, dan zijn ze voorbereid Ben wel benieuwd hoe die gaat reageren, maar het gaat gewoon zo gebeuren.
Echt serieus waar! Ik hem me toch een moeder!! OWWW gek wordt je er van! Toen we vertelde dat ze oma en opa worden...Helemaal hoteldebotel! Superleuk natuurlijk! Mijn moeder...Die dringt zich zodanig op dat mijn vriend en ik pas 4 x samen naar de vk zijn geweest...verder is zij er constant bij geweest. Me moeder vroeg aan me: Mag ik bij de bevalling zijn? Waarop me vader antwoord: Wat een stomme vraag tuurlijk mag dat. Dat is toch normaal. Sindsdien...Elke krampje dat ik voel moet ik dr waarschuwen...Enz enz Ik wil dr helemaal niet bij de bevalling hebben...Dat is iets voor ons. Ik weet zeker dat ze de kleine ook gewoon zo bij dr houd..Dat ik niet eens de kans krijg om ons ventje vast te houden. Het is ONS kind...! Ik weet dat ik dit echt met dr moet bespreken... Maar ik voel me zo schuldig...Ze verheugd zich er zo op...! Hoe kan ik dat nou het beste aanpakken?? Ze mag van mij echt wel mee naar t ziekenhuis...Dat als ik op een moment zeg waar is me moeder dat ze dan zo binnen kan komen lopen...Maar wil dr echt niet constant om me heen hoor! Helllp!!???
Jeetje meiden/dames wat hebben die (schoon) moeders toch allemaal. Alsof het allemaal maar gewoon is dat hun wel even regelen dat ze bij de bevalling zijn. Lekker naar je eigen gevoel luisteren en misschien zeg je op dat moment wel dat je haar er wel bij wilt hebben. succes
Gelukkig herken ik het niet! Mijn schoonouders beginnen er niet eens over of ze bij de bevalling mogen zijn en mijn moeder verwacht dat ook helemaal niet. Sterker nog, ze zou het niet eens willen! Maar als je wilt voorkomen dat je ouders erbij zijn bel je ze toch gewoon niet als de bevalling begint?