Jeetje meiden, wat een belachelijke reacties lees ik hier. Ben je helemaal in de wolken en denk je dat je familie dat ook zal zijn, krijg je zoiets!! In elk geval van mij uit: heel erg gefeliciteerd met jullie zwangerschap dames!!!
Naar mijn weten... niks. Ik heb helemaal niks raars gedaan of gezegd. Mijn moeder geeft het de schuld inmiddels aan "dat oma niet lekker in haar vel zit", maar moet daarom het onderwerp worden doodgezwegen? Mogen ze daarom niet blij voor ons zijn? Inmiddels zijn we een dag verder en ben ik nog best in shock. Maar ja. Het is hun verlies. Wij zijn er super blij mee. En mijn schoonfamilie, mijn ouders, zusje en oom. Tja dat mijn opa en oma hier niet blij mee zijn is dat jammer. Hun verlies. Tot nu toe hebben ze ook niks van zich laten horen.
Tja, helaas zit er soms een rotte appel tussen alle reacties.. Ik kan daar over meepraten... Hier eigenlijk alleen maar leuke reacties van ouders, schoonouders, van mijn opa en oma en mijn man zijn ene opa en oma.. Maar zijn andere opa en oma was een heel ander verhaal.. Z'n oma was blij, maar z'n opa zei op het moment dat wij met een big smile het nieuws vertelden dat hij overgrootopa zou worden: 'god, beseffen jullie je wel wat voor n verantwoordelijkheid jullie je op de schouders halen?!' Ik zat echt van uhhhhh ja, wat MOET ik hier mee!?? Wat dacht je van gefeliciteerd? Heb dan ook een beetje een sarcastisch lachje laten vallen en gezegd dat we ons dat heel goed beseffen omdat we twee volwassen mensen zijn die een weloverwogen beslissing hebben gemaakt na al jaren samenzijn Ach, ja.. Soms vraag je je wel eens af waar dit soort opmerkingen vandaan komt, maar ja je doet er niks aan.. Dus, lekker genieten en saampjes gelukkig zijn!
Toen mijn zusje en ik jong waren hadden wij een zeer goede band met ze. Bleven iedere vakantie logeren, gingen iedere zaterdag op visite. Ze namen ons mee naar dierentuinen, pretparken, zwembaden en strand. Totdat mijn aan die kant oudste neefje is geboren. Sinds die tijd is het begonnen. Soms komen ze niet op onze verjaardagen, komen niet bij ons langs, contact moet altijd van onze kant komen.
Ja hoor weet er alles van. Schoonmoeder is boos weggelopen en ben 5 weken doodgezwegen. Ze riep tegen iedereen (collegas van mij, familie ,kennisen etc) dat wij het niet aankunnen en zij er straks voor moet opdraaien. Wij zijn trouwens beide 23 mijn partner en ik. Toen mijn vriend zei dat hij het een mes in zn rug vond al die opmerkingen was ze er van overtuigd dat IK op hem had ingepraat en dat het mijn woorden waren etc. Heb nooit een kwaad woord over der gesproken maar goed. Na die weken heeft mijn vriend haar gebeld en geeist dat ze haar excuses moest aanbieden en dat heeft ze ook gedaan. Nu draait ze bij maar ik voel me toch niet meer zo op mijn gemak bij haar.
wat vreemd.....en er is nooit iets voorgevallen....ook niet met je ouders ofzo...lijkt me zo vreemd als het opeens zo was
Ik heb in vertrouwen tegen mijn zus vertelt dat ik zwanger ben en mijn partner en ik heel blij. Vervolgens deed ze raar en zei dat ik het tegen mijn ouders moest vertellen en liefst heel snel want anders zal zij het doen. Dus ik maar tegen mijn ouders vertellen, kreeg ik me toch een negatieve reactie. Ik heb al kinderen uit een vorige relatie die 14 jaar heeft geduurd en ben sinds 3 jaar samen met mijn huidige partner die nog geen kids heeft van zichzelf maar prima met de mijne kan vinden. Of ik de volgende keer met slecht nieuws mijn zusje wil sparen, want ze heeft het al zo moeilijk..... Ik ben er echt een poos heel erg beroerd van geweest. De kleine die nu in mijn buik groeit is voor mij en mijn partner heel goed nieuws. En met 12 weken vertellen we het ook de kids. Mijn schoonouders die waren wel heel blij. Het is hun eerste kleinkind.
Jeetje wat erg zeg! Ik snap niet wat er de bedoeling van is zo`n gedrag? Maar waarom is het slecht nieuws voor je zus dan? En waarom zijn de mensen waar je van houdt niet gewoon ontzettend blij voor je.....
Omdat ik al kids heb uit vorige relatie en ik ben verhuist van het midden van het land naar het noorden en daar een nieuwe start heb gemaakt. Ik denk dat mijn familie het niet eens is met mijn keuzes. Ook heeft mijn familie nog contact met mijn ex. En de scheiding heb ik toen ook helemaal alleen zonder steun moeten doorstaan. Gelukkig laat ik me niet snel klein krijgen en red ik mezelf prima met mijn kids. Maar had het zo leuk gevonden om eens een leuke reactie te krijgen ipv altijd maar negatief. Dan maar shoppen met schoonmoeder.
Jammer he dat je soms een familie hebt maar eignlijk staan ze helemaal niet onverwaardelijk achter je, wat wel zou moeten! Al maak je keuze`s die volgens hun niet goed zijn moet je daarom zo reageren? En ach zolang jij maar weet dat jij zoiets nooit zou doen bij je eigen kids later he lekker shoppen met schoonmams is ook leuk Geniet van je zwschap en het wondertje dat in je mag groeien
Wat een verschrikkelijke reacties allemaal.. Bij mij was gelukkig iedereen super positief.. Mijn opa zei (het werd zijn eerste achterkleinkind en we hebben altijd veel met elkaar opgetrokken) (hij is nog heel fit en kwiek voor zijn leeftijd, woont ook nog gewoon thuis etc. maar mijn oma woont in het verpleegtehuis): ''Ach meiske toch.. Wat ben ik blij voor jullie! Ik ga nu helemaal huilen van trotsigheid...'' Ik hoor het hem nog helemaal zeggen. Mijn oma die een beetje dement begint te worden (heel langzaam gelukkig) zei: ''Ach.. Wat geweldig! Wanneer word de baby geboren? Mag ik een keer kleertjes mee gaan kopen (uiteindelijk ben ik met haar, andere oma, ''schoon''oma en (schoon)moeder een keer weggeweest voor kleertjes voor de baby en mijzelf, vonden ze helemaal geweldig)?'' en onze andere opa's en oma's (we hebben er met zijn tweeën nog 5) reageerde precies het zelfde.. Wat erg voor jullie dat jullie zoiets niet mee hebben gemaakt.. Ik snap niet hoe mensen zoiets kunnen zeggen....
Als ik zo al de reaxcties hier lees hebben wij precies nog veel geluk gehad, verdorie seg. Ok, de schoonmoeder doet lastig, maar volgens ons zat dat er al héél lang aan te komen, en was dit gewoon de druppel. Zullen we anders gezellig een clubje oprichten? 'Wij weigeren later negatief te doen als onze eigen kinderen komen zeggen dat ze zwanger zijn' clubje