Als meneer reageert is het altijd : nee Zelfs bjj een snoepje. Dan vraag of hij een snoepje wil, dan krijg ik als antwoord : neeeeeeeeejah ja
De oudste reageert vrijwel altijd onmiddellijk. En dat deed hij ook al toen hij twee was. In dat soort opzichten heeft hij het gewoon van nature in zich om 'braaf' te zijn en te luisteren. (Maar met hem hebben we het op andere terreinen weer te stellen hoor - dus niet jaloers worden. ) Ik zal niet beweren dat hij altijd luistert en reageert, maar ik durf wel te zeggen dat het me echt verbaast als hij een keer níet luistert als ik hem roep. Als dat toch voorkomt, tel ik tot 3. Niemand die weet wat er gebeurt als ik bij 3 kom, want zo ver kom ik nooit. Bij 1 komt hij al in blinde paniek naar me toe rennen. De jongste is een ander verhaal. Dezelfde leeftijd als jouw kind. Hij rent vrolijk alle kanten op en heeft er geen enkele boodschap aan als ik hem roep. Hij reageert heus wel eens, maar dan ziet die reactie er als volgt uit: Kijkt mama aan - lacht uitbundig - rent lachend de andere kant op. Heel ander kind. Tot 3 tellen: kansloos. Dat is in zijn ogen hetzelfde als "klaar voor de start, af!" roepen. Hij rent alleen maar harder weg en heeft daarbij de grootste pret. Andere variant: midden in een winkel (echt; midden in het gangpad) demonstratief op de grond gaan liggen of zitten. En geen sjoege geven als ik hem roep of wegloop. Ja, winkelen met de jongste is echt een feest. Maar goed, hij is dan met andere dingen weer makkelijker dan zijn oudere broer. En zo komt het altijd neer op het oeroude motto: 't is ok nooid goet
Oooohhh, vreselijk! Hier net zo. Als we in de super zijn gaat ze ook dramatisch in het gangpad liggen als het haar niet zint. Maar weglopen/laten liggen oid ... volkomen KANSLOOS. Ze staat op, kijkt eens om haar heen en loopt vrolijk de andere kant op. Sta je dan op de hoek van het gangpad om een hoekje te gluren ... en dan erachter komen dat het echt niet helpt en je er alsnog achteraan kunt ... zucht ...
Mijn jongste van 3 hoort mij meestal wel, maar luistert niet altijd. Alleen als hij wegrent en ik roep stop, dan is het net zo'n stripfiguurtje die met stofwolken achter zich aan afremt en tot stilstand komt, zo goed luistert hij daarnaar, haha.
hier ook oost-indisch doof met enige regelmaat. soms ook nog een selectief geheugen. gelukkig in winkels nooit geen drama's gehad. liet haar altijd zelf een beetje door de winkel gaan en als ik klaar was riep ik dl en kwam ze gillend aan rennen wacht op mij!! ze was altijd doodsbang dat ik zonder haar weg ging dus gelukkig geen winkel ellende met haar meegemaakt