Hallo, Voordat ik verkeerd over ga komen; ja ik weet heel goed hoe ik van geluk mag spreken dat mijn zoontje van 9 weken al zelf in slaap kan vallen in zijn eigen bedje. Maarrr ik kon ook zo enorm genieten van als hij bij mij in slaap viel, lekker samen op de bank en dan uren zo liggen. Als hij nu wordt laat hij dit vaak merken door te jengelen/zacht huilen en als ik hem dan in bed leg is het vrijwel meteen goed en slaapt hij zelf in. Vanmiddag ging ik, toen hij al ruim een uur wakker was, rustig op mijn bed liggen gordijnen dicht en nachtlampje aan..en alsnog lijkt hij zijn rust niet te kunnen vinden tot dat hij in bed ligt en toen sliep hij vrijwel meteen. wie herkent dit? Hoe kan dit eigenlijk bij mij zou hij zich toch zo goed moeten voelen dat hij lekker kan slapen?
Mijn zoon kon dat ook niet, hij had echt behoefte aan absolute rust (dus ook geen andere ademhaling) en sliep alleen in zijn bedje. Daardoor kon hij ook niet samen met zijn zussen op de kamer liggen (hoewel het geadviseerd wordt om een meerling niet te splitsen), en ook niet bij ons op schoot.
Jammer he! Hier krijg ik ook vaak te horen; ach joh een baby kan overal slapen...ja overal slapen kan hij maar hij moet absolute rust en donker om zich heen hebben. Slapen in de wandelwagen lukt ook maar even en zodra ik even stilsta wordt hij wakker en als dan zijn ogen open gaan kan hij zich niet meer afsluiten voor wat er om zich heen gebeurd en blijft hij wakker waarna hij weer gaat huilen omdat hij nog moe is..
hier nog zo'n kindje wat alleen in bedje slaapt... of in de wandelwagen onder t wandelen maar niet op de arm... tsja van de ene kant handig maar wel lekker en gezellig samen slapen
Ja, herkenbaar. Eva slaapt alleen in haar bedje. Fijn natuurlijk dat ze daar zo goed slaapt, maar ook wel eens lastig. Op visite en haar in de wagen willen laten slapen, werkt niet. Huilen tot we weer thuis zijn en ze in haar bedje ligt. Hoe vervelend ik het de eerste twee maanden soms vond om de hele dagen met haar op de arm te lopen, ik mis het nu wel eens. Lekker zo'n warm, slapend lijfje tegen me aan... Zucht, kleine meisjes worden groot.
Tobias slaapt ook niet meer op mijn arm . Hij vindt het dan allemaal veel te interessant en wil graag rondkijken.