De relatie loopt/liep al een tijdje moeizaam(er), maar omdat ik van m'n partner hou bleef ik geloof en hoop houden. Liefde overwint alles....is mijn motto altijd geweest net zo als "Waar de wil is, ...is de weg!", maar voel me op het moment erg verloren. Na onenigheid gisterenavond werd m'n partner erg furieus en ging hij met de botte bijl hakken en trok alles (ook het goede) in een negatief spiraal naar beneden de afgrond in! Om wat?...feitenlijk was er niet iets schrokkends aan de hand, maar deelde ik mij gevoel met hem...en die gedachtegang was anders dan de zijne. Dat moet toch kunnen in een relatie!? Oke, ik ben zelf soms ook niet de makkelijkste en zit in een moeilijke periode momenteel (burn-out) maar zo boos worden en zeggen: Over 2 weken ga je maar weg (na de feestdagen) dat had ik niet verwacht. Temeer omdat hij me eergister nog de liefde verklaarde door te spreken over met me willen trouwen ooit. Toen hij boos ging slapen briesde hij nog even tussendoor dat ik nu eens een spiegel voor ogen moest houden betreffende onze relatie. Ik snap het gewoon niet....2 verschillende mensen beiden met hun eigen gevoelens/emotie's....dat is toch altijd zo in een relatie. Geven en nemen, respect hebben voor elkanders gevoelens en gedachten over bep dingen. Of ben ik 'te' flexibel daarin.... Voel me verdrietig, want hij leek zo drastisch in z'n besluit terwijl ik dacht en hoopte dat we een samen hadden/hebben. Ik hou van hem, en hij van mij dacht ik... Weet niet goed wat te doen nu... Ik wil graag dingen be/uitpraten, maar daar had hij gisterenavond/vannacht geen zin (meer) in en kreeg er hoofdpijn van. Nu is het afwachten hoe hij straks reageert/is. Wat is het verstandigste om te doen? Kan ik wel iets doen...of moet ik alles over me heen laten komen en niet (meer) proberen te vertellen hoe ik het zie, voel etc. Liefs van Mirre
Lieve Mirre, wat moielijk meis... Ik weet wel dat mijn hubbie er ook niet altijd even goed tegen kan als ik 'mijn gevoel' met hem deel... Zeker in de tijd van mijn overspannen zijn, ging dat gevoel vaak over dat ik me niet lekker voelde, niet happy was. En hij trok zich dat heel erg aan. Hij wilde dat voor me beter maken, maar dat ging niet....en juist dat machtelose gevoel maakt ze boos. En ik snapte daar toen niks van.... Ik leg mijn hart bloot en hij wordt boos.... Na veel praten ontdekte ik pas wat er aan de hand was... Sterkte meis...
Lieve San, Dank je voor je reactie. Ja, wat je schrijft merk ik ook wel...hij prob me te helpen waar hij kan en daar ben ik ook erg dankbaar voor. Gevoelens zijn moeilijk te verwoorden dat weet ik ook, maar het probleem zit hem in het feit dat zodra er nu iets niet helemaal gaat zoals het zou moeten gaan in onze relatie hij gelijk 'dreigt' met beeindiging ervan. Dat sloopt me. Mijn idee is dat je ook kan zeggen dat je het niet leuk vind of het er mee eens bent zonder gelijk de ander op de ziel te trappen. Ik weet dat ik nogal eens de neiging heb om van mezelf uit te gaan en dan te denken: Zo mag je niet tegen me doen, ik zou dat nooit bij jou doen! Maar ja ieder mens heeft recht op zijn/haar eigen gevoel natuurlijk. We hebben een hele heavy tijd achter ons liggen en eigenlijk nog aangezien ik niet zo goed in m'n velletje zit. Daarnaast denk ik dat hij het ook zeer moeilijk heeft met het feit dat dit de 1e feestdagen zonder z'n vader is (eind feb overleden) maar ik zou dan denken "Wees dankbaar dat je iemand naast je hebt staan die van je houdt...ipv zo negatief tov mij en de relatie te doen. Pfff...moeilijk. Ik heb het idee wat ik ook doe...of het nu (A) is of (B) of wat...dat het momenteel allemaal verkeerd uitpakt. Maar gevoelsmatig wil ik zo graag iets doen, want wil hem niet kwijtraken.
Ik denk dat jullie hier dus alletwee machteloss staan te zijn... Alleen uit zich dat bij jou anders dan bij hem. Hij keert zich van je af, terwijl jij juist toenadering zoekt... Moeilijke situatie hoor... Misschien kun je aangeven dat je erg onzeker wordt van zijn gedrag, dat je hoop hebt in de toekomst en in hem gelooft, maar dat het op deze manier erg moeilijk gaat...
wat naar te lezen, dat wanneer er maar iets gebeurt hij dreigt met het beindigen van de relatie dat lijkt me niet goed., ik zal zou zeker nog eens met hem gaan praten, als jullie beiden wat rustiger zijn, ik hoop dat jullie er samen uitkomen, heel veel sterkte gewenst
......ik heb gez hoop te hebben, geloof te hebben en vertrouwen in hem te hebben maar dat laatste geloofde hij al heel lang niet (vertrouwen is een issue voor hem hij is in het verleden behoorlijk pijn gedaan) Als ik nu dit soort dingen zeg (heb ik gisterenavond ook gedaan) dan zegt ie iets in de trant van: Als ik nu weer toegeef dan heb je gewonnen/me weten te paaien.. Paaien is onzin ik hou verdomme van hem. Wanneer valt dat kwartje een keertje bij hem!?
jeetje Mirre, wat een naar verhaal toch weer. maar sommige dingen zijn heel herkenbaar. ik heb ook wel eens in een soortgelijke situatie gezeten en ik ben een type vrouw die alles tot op de bodem toe analyseert..mezelf, mijn vrienden, mijn liefdes en mijn hele omgeving. dat werkt voor mij en ik ben er pas achter gekomen dat het niet zo voor iedereen werkt. van wat ik hier zie, denk ik dat jij daar ook een beetje mee zit. ik zie aan je antwoorden in de verschillende topics dat je een hele verstandige vrouw bent, die de dingen heel snel doorziet en die altijd duidelijk haar mening geeft. dat is een geweldige eigenschap maar het werkt niet altijd in een relatie. zoals sandra al zei, mannen kunnen zich soms heel machteloos voelen. zeker als de vrouw waar ze van houden, heel sterk is. en dat ben jij...dat weet ik door je antwoorden op dit forum. misschien is je man ook even moe van die hele nare situatie waar jullie nu in zitten. mannen zijn van nature probleem oplossers. en als het niet lukt, heb ik gemerkt, worden ze depri of keren ze zich in zichzelf. volgens relatiegoeroe John Gray, gaat hij dan zijn hol in om na te denken. volgens diezelfde john gray, zit er een draak voor dat hol die de wacht houdt en vuur spuugt als je dat hol in wilt. laat hem lekker in zijn hol zitten en brandt je dus niet. wat mijn advies voor dit moment is: praten heeft nu geen zin. hij zit in dat hol en jij raakt gefrustreerd. misschien zeggen jullie nu allebei dingen waar je later spijt van krijgt. zeg hem dat je begrijpt dat hij misschien bepaalde dingen moet verwerken en dat je er voor hem bent als hij je nodig heeft. een vriendschappelijke omhelzing doet soms wonderen. maar zeg hem ook dat jij het ook moeilijk hebt en dat je erover wilt praten als hij er klaar voor is. op die manier laat je hem in zijn waarde, krijgt hij meer vertrouwen in de situatie omdat je hem de tijd en de rust geeft om de dingen waar hij mee zit op te lossen. en schep je ruimte en vertrouwen in jezelf omdat je dan weet dat hij op een later tijdstip terugkomt. intussentijd ga jij lekker zitten kletsen op dit forum en lucht je je hart en ontlast je hem. en wil je praten Prachtige Mirre, dan ben ik er altijd voor je. Aoife
Lieve Mirre, Wat een verhaal zeg, moeilijk hoor! Eerst maar eens wat rustiger worden, als jullie allebei zo boos zijn (en vooral hij) sta je niet voor de ander open. Bij ons is het ook niet altijd makkelijk, we hebben elkaar pas laat ontmoet en hadden daarvoor al een behoorlijke tijd alleen gewoond. Best moeilijk om dan alles ineens te moeten delen. Ook voor hem. Gevoelens delen is voor je vent denk ik ook erg moeilijk, hij weet wrsl niet hoe hij met de situatie om moet gaan en reageert dat zo op jou af (wat natuurlijk niet goed te praten is). Wat wil jij nu hierin? Als je met hem hier over wilt praten neem dan een rustig moment in dit weekend (of hij moet natuurlijk gewoon moeten werken) zou ik zeggen. Als je probeert te praten na een vermoeiende dag werken wordt het voor hem (en voor jou) erg moeilijk om over gevoelens te praten. Nou meis, ik hoop dat je hier wat aan hebt. Ik wil nog even laten weten dat ik met je mee leef, je hebt het al niet zo makkelijk en dan ook dit er nog bij. een hele dikke knuffel van mij Hartje1
Fijn dat ik steun krijg hier lieve Aoife en Hartje. Hij is idd moe van de situatie dat maak ik op uit steeds de opmerking " we moeten lachen"....dit is zijn visie. We moeten lachen, lol hebben en genieten. Klopt! Het leven is al zo kort, maar doordat ik het ook erg moeilijk met mezelf heb lukt dat niet zo goed, maar wil ik dat natuurlijk ook. Hij zegt een ongelukkige Mirre te zien (voelt/ervaart dat niks goed aan hem is, wat zeker niet waar is) en uit onmacht en het ook zat te zijn is dit de enige oplossing voor hem. Dat hij er liefde mee weggooit doet er dan niet toe meer voor hem... Ik vecht en hij lijkt op te geven. Hij heeft zoveel goede dingen, maar ook een moeilijke kant die ik probeer te handelen gewoon omdat ik geen opgever ben zo 1,2,3. Een hug geven wil hij niet...terwijl ik er juist zo'n behoefte aan heb (ook al heeft ie lelijk gedaan) Ik ervaar het vaak dat het lijkt alsof ie bang is me kwijt te raken en daarom mij zelf maar alvast uit het veld wil ruimen..soort ego kwestie. Probeer hem uit alle macht bevestiging te geven, maar in de negatieve gedachtengang waar hij zich nu in bevindt interesseerd niks hem meer. Praten heeft momenteel geen zin idd , maar ik hou m'n hart vast voor als hij straks uit bed komt. Ik denk dat ik een boel norsigheid kan verwachten en een hele negatieve houding jegens mij. Zal weggaan helpen nu? Bijv even naar m'n moeder. Liever zou ik niet gaan en alles willen proberen in goede banen te leiden, maar die kans van slagen is (zoals jij Aoife als schreef) nihil aangezien hij nu ergens op een boze/teleurgestelde planeet blijkt te zitten waar geen Mirre bestaat
slaapt hij nog? maak een kopje koffie of zo en geef dat aan hem met de mededeling dat je effe naar je mams gaat. zeg dat je er even uit moet maar niet van hem weg gaat. laat hem merken dat je je niet van hem af keert maar dat je even ruimte nodig hebt. mannen doen dat namelijk ook zo en dit is taal die hij begrijpt. het komt goed meisje.. hij zal vast niet zo boos op je zijn. Aoife
Hij slaapt nog lieffie, maar ik weet uit ervaring dat hij nog boos zal zijn. Ik zal wel ff een kopje koffie maken met een boterhammetje. Hoop dat het oke uitpakt. Dikke knuf!
Goed zo mirre, lijkt me een goed plan. Hij vraagt tenslotte ook om positiviteit en niet om alleen maar te praten wat er allemaal fout gaat. Mijn vent hier zegt ook vaak tegen mij: oh ja hoor, moeten we het weer helemaal uitkauwen?! Toch niet weer he? (gisterenavond nog ) Terwijl ik dat alleen maar uit goede bedoelingen doe. Geef hem de tijd en stuur hem wat positiviteit zoals met dat kopje koffie. Wil natuurlijk niet zeggen dat je het er helemaal niet meer over hoef te hebben. Ga niet aan jezelf twijfelen hoor, je bent goed zoals je bent!
Ow meisje, wat herken ik dit! Ook ik heb in het verleden wel wat voor mijn kiezen gekregen. Ik geloofde dus helemaal niet dat hubbie van mij hield toen we een relatie kregen... En dat heeft heel lang geduurd voordat ik daar vertrouwen in had. Ik was als de dood dat ie keihard zou gaan lachen als ik zou zeggen dat ik vertrouwen had in zijn liefde voor mij... Dat kwartje viel ook bij mij niet... Daar ging echt wel wat tijd overheen hoor... Ik hoop dat het allemaal snel goedkomt meis...
Lieve meiden, Jullie advies heeft goed uitgepakt. Heb ontbijtje met koffie op bed gegeven en hij waardeerde dat. Mompelde iets van dat ie onredelijk was gisterenavond.. Ik probeer het er maar ff bij te laten, want heb geen oog dichtgedaan afgelopen nacht en heb anders alleen mezelf ermee. Fijn dat jullie er zijn! Knuffel
mirre, fijn dat het goed heeft uitgepakt! in ieder geval voorlopig. Ik heb zelf in een soortgelijke situatie gezeten en herken er wel veel in. Ik heb er een beetje moeite mee dat je zo als je het beschrijft zo veel van jezelf geeft en naar ik lees weinig terug krijgt op het communicatie vlak. Verdien je zelf niet beter? Ik weet het niet hoor meis, maar dit is het gevoel dat ik een beetje bij je verhalen krijg. En ik kan er helemaal naast zitten. wat ik wil zeggen is denk aan jezelf, en je bent het waard om net zo gewaardeerd en geliefd te worden als jij van anderen doet!
Hoi Mirre Erg vervelend de hele situatie,je wordt er niet vrolijk van zeker niet als je zelf al niet zo lekker in je vel zit en niet goed raad weet met je zelf! Ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen. Sterkte meid Liefs Claudia
@miloux Wat je schrijft klopt wel...qua communicatie verloopt het niet lekker. Ik geef ontzettend veel (te veel denk ik) en krijg er veel voor terug maar in andere zin (hulp qua huishoudelijke klussen, presentjes). Daar ben ik ook heel dankbaar voor, maar ik heb ook behoefte aan dat m'n partner me prob te begrijpen/aanvoelt. In zin van als ie ziet dat ik verdrietig ben dat hij vanuit zichzelf aktie onderneemt en niet dat ik moet vragen/smeken of hij me beet wil houden. Momenteel voel ik me alleen en heb behoefte aan warmte. Ik probeer contact te krijgen, maar hij is erg druk met z'n eigen bezigheden. Heb het al aangegeven, maar het kwartje lijkt niet echt te vallen!? ....of hij heeft gewoon behoefte aan op zichzelf zijn dat kan ook zo zijn. Maar waar blijf ik met mijn behoefte(s)?.. Ik verdien warmte/liefde en aandacht net als iedereen.
precies mirre, jij verdient het echt! En als het zo niet lukten het kwartje valt niet, misschien helpt het jezelf dan om zelf een time-out te nemen , en te kijken of dit voor jou goed is. Meid denk aan jezelf. dikke knuffel
Heb net effe alles gelezen en wil je heel veel sterkte wensen want dat heb je echt nodig. Ik hoop dat jullie hieruit kunnen komen, de tijd zal het uitwijzen. Laat alles rustig op zn beloop gaan en neem geen grote beslissingen als je een burn out hebt, je bent op dit moment anders dan anders. nogmaals heel veel sterkte.