Naja omdat ik t eerlijk gezegd best zwaar vind allemaal .. zitten mn man en ik te wikken en te wegen wat t 'beste' zou zijn (als t lukt hè), 2 kids met weinig leeftijdsverschil er tussen?(denk aan 2 jaar) of 2 kids met wat meer leeftijdsverschil er tussen?(denk aan 3 tot 4 jaar).. ERVAREN mama's roept u maar..!
Ik vond een groter leeftijdsverschil makkelijker. De oudste kon al zelf dingen doen, was minder afhankelijk van papa en mama. Kon zelfstandig eten, was al zindelijk, kon zichzelf enigzins vermaken als dat nodig was. Tussen de tweede en de derde zat 2 jaar tussen. Dat waren echt wel tropentijden 8-[ . De tweede zat nog in de luiers, moest nog vaak geholpen worden met kleine dingen, en was erg afhankelijk van mama. Maaaaar we hebben het overleefd 8) . En nu, tussen mijn jongste en de baby die komen gaat zal ongeveer anderhalf jaar leeftijdsverschil zitten 8) . Dus het zullen best weer zware tijden worden. Maar het komt vanzelf allemaal wel weer goed, zodra het eenmaal een beetje loopt.
Hier zit 3.5 jaar tussen Kelsey en Damiën. Wat hier boven ook al werd gezegt....de oudste is dan een stuk minder aanhankelijk en kan je makkelijker bij de baby betrekken (wat betreft het uileggen enz...) Tussen Damiën en Jayden zit 1.5 jaar verschil. En dat is weer een hele andere ervaring! Nou moet ik er wel bij zeggen dat Damiën al vanaf het begin een heel moeilijk ventje is. Klimt overal op....maakt alles open...wil overal naartoe (is een echte wegloper) en moet ook overal aankomen! Hij is vreselijk ondernemend! Dus toen ik hoorde dat we voor de 2e maal een jongetje zouden krijgen heb ik heel hard staan janken en doodsangsten uitgestaan hihi (moet zeggen...het ligt natuurlijk helemaal aan wat voor kind je hebt en aan wat voor type kindje je gat krijgen...alleen weet je dat helaas nooit van te voren) Gelukkig is Jayden een heel rustig en vooral vrolijk ventje! Damiën geeft hem lief kusjes en knuffelt hem. Helaas kan hij het soms niet laten om 'm ook wel is een mep te verkopen. (gebeurt gelukkig heel weinig...maar toch) Damiën heeft nog een hoop te leren...en dat maakt het soms wel moeilijk dat ze zo'n klein leeftijdsverschil hebben. Ik heb Damiën ook nooit echt goed kunnen voorbereiden op de komst van een baby. Hij was nog maar 10 maandjes toen ik wist dat ik zwanger was. En dat heb ik niet als iets prettigs ervaren. Damiën wou nog veel opgetild worden enz..(nu nog steeds trouwens ) Tja...en dubbele luiërs he Ik kijk nu vooruit....want het is natuurlijk wel hartstikke leuk als ze iets ouder zijn. Ik geniet er nu heel erg van....ondanks dat Damiën het afentoe wel moeilijk maakt. En al bij al is het me reuze mee gevallen! Hmmm wat een verhaal weer he....hopelijk heb je er wat aan hihi En als er vragen zijn....roept u maar
ik lees ook ff mee, ook al is onze boef pas 8 weken. we denken er al wel over een tweede na, maar tja wanneer dan he. in de hoop dat het ons nog een keer gegund is uiteraard joyce
In mijn ogen lijkt meer leeftijdsverschil een stuk makkelijker. Ons zoontje Bryan is 4 jaar oud en ik ben net zwanger van de 2e. Tegen de tijd dat de kleine komt is Bryan bijna 5 jaar oud. En eerder had ik er echt niet aan moeten denken. Ik denk dat je geestelijk wel heel sterk in je schoenen moet staan om bijv. 2 kids in de luiers te hebben lopen en die bij alles je nog nodig hebben. Bryan is al behoorlijk zelfstandig en ook zit hij hele dagen op de basisschool. Zo kan ik zometeen aan beide kids veel tijd en aandacht geven. Ook begrijpt Bryan het heel goed wat er gaande is met mama en helpt hij mij heel goed met alles. En daarbij is hij ook nog eens superenthousiast over het hele gebeuren. Hij wil graag speelgoed en kleertjes kopen voor 'zijn' baby Groetjes Wendy
Onze dochter wordt 5 jaar tegen de tijd dat ik ben uitgerekend. Ik had er niet aan moeten denken om eerder zwanger te zijn. Mijn dochter kan al een hoop zelf. Eten, aankleden, naar de toilet. Zelfs als mama 's avonds nog even gauw wat moet doen kan zij vast in bed gaan liggen en wachten op haar verhaaltje plus kus. Zij is ook echt de trotse grote zus, en beleeft deze zwangerschap héél bewust mee. Als mama wel eens rond 16;00 er helemaal door heen zit kan ik rustig een half uurtje op de bank liggen. Zij doet dan bewust heel zachtjes en laat me ook echt liggen. Ze zegt ook dat ze graag wilt helpen met de luier en de fles (na de borst ). Nee hoor, ik ben blij dat er zo veel tijd tussen zit, maar daarin tegen zijn er ook mama's die het liefst zo vlug mogelijk een tweede willen. Je moet doen waar jíj je goed bij voelt!
Tussen de 1e en de 2e zit ongeveer 2 jaar. Dat was vond ik prima te doen. Inderdaad 2 in de luiers, maar zo lang duurt dat ook niet meer. Nu zit er straks 4 jaar tussen nr. 2 en 3. Dat lijkt me eigenlijk ook wel fijn. Het is maar hoe je je voelt bij de eerste. Aan beide zitten voor- en nadelen.
Dus in principe is t denk ik zelf ook.. misschien nét ietsje minder zwaar met n al 'schoolgaand' kind.. Poeh nou dat wordt lang wachten haha.. Ikzelf wilde er ook wat meer leeftijdsverschil in hebben, maar mn man leek t leuk en practisch dat je alles 'in 1 keer' hebt dan..
eej patries... hier vind ik zelf het grote leeftijds verschil fijner hoor tussen de kids van mij zitten 5 jaar tussen de de oudste kan dan alles zelfstandig doen daar hoef ik dan alleen maar tegen te zeggen van hoe of wat de middelste hoef ik alles voor klaar te leggen en kan ook alles zelf en dan heb ik alle tijd voor Danio natuurlijk ben ik er wel voor de kids als ze me nodig hebben en als ze uit school komen maar dat spreekt voor zich het lijkt mij als je 2 kids kort op elkaar heb je altijd in de weer bent de een heeft mama nodig voor een poep broek en de andere moet de fles ( noem maar wat hoor) je bent altijd met 2 kleintjes bezig het heeft natuurlijk wel weer zijn voordelen je bent daarna wel gelijk van alles af dat wel maar als je meer leeftijds verschil hebt brengt dat wel meer rust teminste vind ik...
tja, ligt ook een beetje aan de karaktertjes. de oudste twee verschillen 1 1/2 jaar. allebei meisjes, en heftig happy met elkaar. meestal dan. ik vind het fantastisch dat ze zo bij elkaar zitten. ze spelen samen, ze hebben steun aan elkaar, en ze zijn nooit alleen ergens mee, alhoewel ze dat soms ook wel willen. en de derde scheelt dan weer 3 1/2 jaar. voordeel is dat ik hem nu ook lekker alleen heb. toch ga ik voor dicht bij elkaar. voor ons was twee ukjes niet echt veel zwaarder dan een. of je nu een of twee luiers verschoont, en het hele dagritme met slaapje en alles zit er toch al in. en nu ga je weer een stap terug in vrijheid, en dat is wel eens lastig, zeker omdat de oudere kindjes het soms ook wel moeilijk vonden, en dat heb je niet als ze nog zo klein zijn.
Ik vind een groter leeftijdverschil makkelijker Mijn oudste is 12 en daarna komt haar zusje van bijna 10. Dan een zoon van 5 en als de kleine word geboren is hij bijna 6 Met de 2 oudste heb ik het heel druk gehad. Toen mijn zoon werd geboren gingen de 2 meiden al naar de basisschool en had ik alle tijd voor mijn zoon. En dat zal nu weer het geval zijn
Ik denk dat het ook wel een beetje ligt aan de thuissituatie. Als je een man hebt die regelmatig thuis is en je kan helpen en bij sommige dingen ontlasten zal een kleiner leeftijdsverschil al weer een stukje makkelijker te handelen zijn. Maar zoals mijn man is alleen in het weekend thuis. De rest van de week ben ik dus helemaal alleen. Dan is het denk ik knap zwaar om alles helemaal alleen te moeten doen. Ik heb ook jaren geroepen dat het maar bij 1 kind bleef. Daar ben ik deze zomer dan op teruggekomen Maar dat komt mede ook omdat het met Bryan nu gewoon een stuk makkelijker is.
tussen daan en lucas zit tien jaar en het bevalt me prima daniela kan heleboel zelf en ze helpt mij ook heel goed Ik heb er niet voor gekozen om er zo grote leeftijds verschil er tussen laten maar dat kwam omdat ik steeds miskramen kreeg en problemen had met zwanger worden ik begon er mee toen daan vier was om weer zwanger te worden maar al met al heerlijk daniela zit de hele dag op school hoef ik niet te brengen en te halen van school kan lekker de hele dag met lucas bezig zijn en als ze thuis komt gaat ze ook haar eigen gang groetjes jolanda
Tussen Lisa en Tim zit 20 maanden (1 jaar en 8 maanden dus) Dit wilden we ook bewust. Het is inderdaad wel even aanpezen met 2 kinderen in de luiers. Tenminste...toen Lisa nog niet zindelijk was. Toch is het niet zo zwaar als we verwacht hadden. Je zit idd nog in de middagslaapjes .. je ritme gaat gewoon door..Ze slapen s'middags allebei nog. Als Lisa naar de psz gaat heb ik alle tijd voor Tim dat is dan ook echt qualitytime! Heerlijk om dan met hem te knuffelen en spelen. Soms voel ik me wel schuldig tegenover Tim. Hij heeft mij altijd moeten delen met Lisa terwijl Lisa in het begin dus alleen was en alle aandacht alleen kreeg. Maarja dat heb je toch met je 2de, 3de en evt. verdere kids. Of ik het nu weer zo zou doen.. geen idee.. Wij laten het ook bij 2 kids.... dus heb daar ook niet verder over nagedacht..
Hoi, Wij zijn nu sinds 5 weken papa en mama van onze eerste, maar we zitten al na te denken over een tweede kindje. We willen graag een groot gezinnetje, misschien 3 of 4 kinderen als het ons gegund is. Nu denken wij niet alleen uit ons oogpunt, maar ook uit oogpunt van onze (toekomstige) kinderen. Mijn man is de jongste van 3 kinderen. Tussen 1 en 2 zit 22 maanden en tussen 2 en 3 zit 28 maanden. Mijn man vond dit erg fijn, vooral op jonge leeftijd en op vakanties. Ik heb een broertje die 3 jaar en 2 maanden jonger is en eigenlijk had ik het wel fijner gevonden als dit verschil iets kleiner was geweest. Vanuit het oogpunt van de ouders denk ik dat het beide voordelen en nadelen heeft. En ik denk ook dat het zeker afhankelijk is van je kinderen, wat hun karakter is. Als het lichamelijk geen probleem had geweest, dan denk ik dat we nu al voor een tweede hadden gegaan. Nu wachten we dus nog even een paar maanden, maar wij willen graag een klein leeftijdsverschil tussen onze kinderen. Groetjes Saskia
Tussen de oudste en de middelste zit 4 jaar en tussen de middelste en de jongste 2 1/2. Ik vond die 4 jaar verschil eigenlijk makkelijker. De oudste ging al naar school enzo en had zo meer tijd voor de middelste. Ook het slaapjesritme werkte toen beter.
hier ook een mama die toen ik net bevallen was ,, ze graag dicht op elkaar zou willen hebben ,,uit ervaring van mijn man met zijn broer(schelen 13 maanden) is de band die zij hebben heel hecht... maar ik weet het nu niet.. door mijn bekkeninst. wil ik nu zeker wachten tot dat damian een jaar is.. en dan zien we wel,,maar ik denk dat het ook aan het kind ligt dat je nu hebt.. Damian is heel makkelijk en staat en zit nu zelf en zet ook pasjes rond de tafel.. ach we wachten af..
Overal zitten voor en nadelen aan. Het voordeel van dicht opelkaar vind ik zelf beter. Ze slapen alle 2 nog, dus ik kan ook even mijn oogjes sluiten. De ene hoeft nog niet naar school, zodat de kleine ook niet mee op sleeptouw hoeft.. Je zit zelf nog in het ritme..