Ik heb nog een week of 7 te gaan voor mijn uitgerekende datum. En vanaf een aantal weken zit alles tegen (lichamelijk). Flinke bekkeninstabiliteit (regelmatig ondraaglijk, soms gaat het wel) Vermoeidheid (door het niet kunnen slapen vanwege de bekken) daarnaast een peuter in huis hebben die de nodige aandacht vraagt. Sinds een aantal weken iedere dag ontiegelijke last van mijn rug. Het geeft een gevoel alsof men mijn ruggenwervel heel ver uit elkaar trekt, kan het niet beter beschrijven. Dit houd ik niet lang vol. Vooral BI en rug klachten worden erger. Kan ik tijdens een controle het hierover hebben met de verloskundige en is er dan een mogelijkheid dat zij nadenken over een inleiding? Of zijn deze redenen niet goed genoeg en zal ik de komende 7 weken hier nog mee rond moeten lopen??
Je kan het altijd bespreken, nee heb je ja kan je krijgen. Ik zou het gewoon ff vragen. Het is wel zo (zelf 2x ingeleid) dat ze niet zomaar inleiden, je ook inleidbaar moet zijn en dat een ingeleide bevalling niet echt fijn en optimaal is voor jou en je baby. Hier gebeurt inleiden vanaf 38 weken. Daaronder zal er echt een noodzaak moeten zijn om in te leiden en dat zijn deze klachten niet. Sterkte ermee
Ik ben ingeleid met 38 week precies. Mijn vliezen waren langdurig gebroken. Het was geen pretje volgende keer hoop ik echt dat het uit zichzelf begint
Lijken mij onvoldoende redenen om je kindje willens en wetens prematuur op de wereld te zetten met alle mogelijke gevolgen van dien. Dat moet je echt niet willen hoor. Probeer af en toe opvang te regelen voor de oudste, wellicht dat paracetamol nog iets doet tegen de pijn, meer rustmomenten op een dag proberen te pakken en verder tanden op elkaar. Alles voor je kindje! Als je werkt zou je wel kunnen overwegen om de ziektewet in te gaan...
De laatste loodjes wegen heel zwaar, maar het helemaal waard als je bevalling vanzelf op gang komt. Ik had m'n gynaecoloog gesmeekt om ingeleid te worden vanaf 37 weken. Ik zat er helemaal doorheen door de zware bi en oververmoeidheid. Ik kon alleen nog maar slapen en juist niet slapen (klinkt raar inderdaad) Ze wilde het echt niet. Een ingeleide bevallig is heeeel pittig en brengt heel veel complicaties met zich mee. Nog een paar weekjes doorbijten dus
Even doorbijten ook al is het lichamelijk heel erg zwaar. Een ingeleide bevalling is echt niet te vergelijken met een natuurlijke bevalling. Ben ingeleid bij 41+5 en heb het begin ervaren als zeer heftig. Misschien kun je met de vk overleggen over pijnstilling.
Hier gingen ze met b.i. juist absoluut niet inleiden tenzij noodzakelijk voor de baby. Ingeleide bevalling kan als heftiger worden ervaren, zijn vaker kunstmatige ingrepen nodig en dit alles is weer extra belastend voor je bekken. Hiermee kan je de klachten verergeren en belangrijker het herstel belemmeren. Krijg je al fysiotherapie van een gespecialiseerde bekkentherapeute? Weet hoe verschrikkelijk pijnlijk en vervelend het is.. Sterkte!
Hier een positief verhaal (soms ook wel fijn om te horen) Mijn vk begon zelf bij 32 weken over inleiden vanwege bi en vermoeidheid, met 38,3 weken bij de gyn geweest en mocht mij de volgende dag al melden. Ben uiteindelijk die dag erna bevallen. De bevalling zelf was echt een eitje, helemaal in vergelijking met mijn eerste natuurlijke bevalling die superzwaar was. Dus soms kan het ook juist positief zijn! Mijn gyn (en ik zelf) had alleen wel de voorwaarde dat mijn bmm al verweekt moest zijn en had ook 1 cm ontsluiting.
Je kunt het bespreken maar ik denk niet dat ze het doen, zeker nu nog niet.. Tis zwaar, ik vond het eind met een peuterpuber ook echt heel erg pittig maar zolang je kleintje het nog goed heeft zullen ze hem/haar niet zomaar halen.. Ook ik vond de inleiding behoorlijk zwaar.. Kreeg weeën. storm en het ging ontzettend snel.
Ik lees met mee. Hier een soort gelijk verhaal. Alleen ook nog eens een groot meisje. Wij gaan volgende week donderdag om doorverwijzing naar de gyn vragen... Zien we daar wel weer verder!
Dit zijn geen redenen voor een inleiding, helaas. Hoe vermoeiend en pijnlijk ook. Loop je bij een bekkenfysio? Kan echt veel schelen. Prematuur inleiden doen ze in principe alleen als je kindje of jij echt in levensgevaar is. Dit omdat prematuur weer allerlei risico's met zich meebrengt. En een ingeleide bevalling zo vroeg is echt geen pretje voor je baby en ook niet voor je lichaam. Hoe zwaar en moeilijk het ook is, over levensgevaar kun je natuurlijk niet spreken. Tel de weken af, probeer goed te rusten (ook overdag!) en aan de pijnklachten is misschien wel iets te doen. Met BI moet je niet blijven rondlopen, bezoek een goede fysio.
ik denk ook niet dat je het echt wil, want als ik een vriendin van me moet geloven, is de tijd na de bevalling ook veel zwaarder met een prematuurtje. Die hebben veel meer aandacht nodig en moeten vaker drinken, en als je pech hebt moeten ze nog een tijd in het ziekenhuis liggen. Ik zou dus echt nooit zonder medische reden inleiden voor 37 weken, en ik denk dat ze dat ook niet doen. Ik zou eigenlijk met 39 weken worden ingeleid maar ik ben niet inleidbaar, nu is 41 weken uiterlijk afgesproken, dan vind ik het echt genoeg geweest. misschien kan je smiddags met je peuter samen gaan slapen, dat doe ik ook, dat scheelt wel wat... en ik doe even niet moeilijk over een uurtje tv.
Dit is geen reden om zo vroeg (prematuur) in te leiden..je zult het echt moeten uitzingen tot min 37-38 weken..dat is het termijn dat ze gaan inleiden. .eerder echt niet. .je kan het bespreken maar ga er vanuit dat ze gaat zeggen dat t niet gaat gebeuren zolang er geen levensbedreigende dingen zijn..ben zelf met 38 weken ingeleid en een inleiding is geen pretje..
Ik ben om deze reden wel ingeleid, maar het was mijn 4e ingeleide bevalling, dus ik had al ervaring. Ik zou proberen om vol te houden tot 38 wkn. Sterkte er mee.
Dit kan ik niet beamen, ben twee keer ingeleid maar heb het als positief ervaren. Hoe zou het dan meer complicaties meebrengen? Ook vond ik het niet opvallend pittig, heel rustig opbouwend.
Bedankt voor alle reacties! Ik bezoek al een tijdje een bekkenfysio, dat helpt eventjes maar vaak krijg ik de volgende dag weer pijn. Fysio had ook al gezegd dat ze de pijn niet helemaal weg krijgt maar dat het wel vermindering geeft. En om even misverstand uit de wereld te helpen: Ik wil absoluut nu nog niet ingeleid worden, want heb veel gelezen over prematuren die het dan moeilijk hebben enof krijgen. Heb het over een eventuele inleiding met 37/38 weken
Dat kan soms wel een reden zijn, maar dan nog hebben de meeste gyns liever een voldragen kindje (40 weken), dat hebben ze mij althans gezegd toen ik met 32 weken weeën kreeg en aan de weeënremmers werd gelegd (heel andere situatie natuurlijk). Sterkte! Het eind is in zicht, maar op deze manier natuurlijk niet fijn Probeer te rusten
Ik ben bij de eerste twee spontaan bevallen met 36 weken, Bij de derde ingeleid bij 37 weken, Ik had ssa antistoffen, ik gebruikte een hoop medicatie,ik was chronische ziek en ik had cholestase, daarnaast ook enorme vermoeidheid en 15/20 keer spugen per dag, De reden van inleiding is de ssa antistoffen en de medicatie en de chronische ziekte en de cholestase, dit is gevaarlijk voor de baby, maar de gyn vertelde mij dat ook als ik dat niet had, als ik mij gewoon goed voelde en de baby deed het ook goed ze mij als nog met 37 weken zou inleiden, als het je eerste kindje dan heb je soms door te bikkelen, maar ze zei " je hebt er 2 rondlopen, 1 gaat er dan naar school maar je moet hem wel klaar maken, ophalen, voor je dochter zorgen, ik gebruikte slaapmedicatie omdat ik van de cholestase niet kon slapen, het was zo erg dat ik overdag nog in slaap kon vallen terwijl mijn dochter er gewoon rond liep , de gyn vond dat de kleine geboren moest worden ook vanwege de veiligheid van de andere Als jij dus echt niet meer kunt, en je hebt niemand om je heen die je kan helpen zou ik het toch bespreekbaar maken, Echter als je wel oppas kunt regelen vind ik dat je zo veel mogelijk moet proberen door te zetten
Jouw verhaal is wel erg extreem, dus dan is het logisch dat ze jou hebben ingeleid. Het is onverantwoordelijk om jou dan nog een aantal weken er mee door te laten lopen. Niet goed voor jou, en niet voor jullie kindje. Heb je ondanks jou problemen wel een gezond kindje gekregen? Mijn partner is helaas fulltime aan het werk en ik kan hem niet altijd bellen om ons kindje naar de peuterspeelzaal te brengen bijvoorbeeld. Kan ten koste gaan van zijn toekomst denk ik dan. Mijn (schoon) ouders werken ook fulltime, zij hebben wel gezegd mij te willen helpen. Dat zou ik ook wel willen, maar het geeft mij geen goed gevoel als zij steeds vrij vragen voor mij. Alleen in het ergste geval zou ik bij hun willen aankloppen. Gelukkig passen ze ieder weekend een middagje op zodat ik even bij kan tanken.