Onze jongste is bijna negen maanden. Al maandenlang is ze een onrustige baby. Inmiddels gaat het overdag redelijk goed. Dan huilt ze eigenlijk niet. Maar vanaf s'avonds, als ze naar bed gaat, is het huilen, huilen huilen. Ik heb net weer een uur boven gezeten met haar en nu huilt ze alweer aan één stuk door. Inmiddels zijn wij echt kapot, dit is echt niet meer te doen. Soms slaapt ze van 23u tot een uur of 2/3, maar daarna blijft ze huilen. Sinds een ruime week is ze naar een eigen kamertje, we dacht dat dit misschien zou helpen. De eerste 5 nachten gingen telkens beter dus we werden al hoopvol, maar daarna.. We hebben alles al uitgesloten, ze is ook stil als je haar oppakt en vd week hebben we haar twee keer, toen we echt niet meer konden, bij ons in bed gelegd en toen sliep ze direct aan één stuk door. Maarja, dit willen we niet. Ik slaap echt niet goed met haar tussen ons in. Zou het helpen om haar te laten huilen? Ik ben daar helemaal niet van maar inmiddels ben ik wel zover want zoals gezegd ben ik gewoon op. Dus laten huilen en niet naar haar toe gaan? Echt, ik vind het afschuwelijk, maar als dit na een paar dagen resultaat zou hebben zou ik het wel aandurven. Overigens slaapt ze overdag redelijk. Het eerste slaapje sochtends gaat eigenlijk bijna altijd goed. Ik leg haar in bed, ze brabbelt wat en valt in slaap. Dus ze kan het wel!
Misschien is de stap voor stap methode wel iets. Ze sliep al eerst bij jullie op de kamer tot voor kort? Stap voor stap is wat het zegt... Alles in kleine stapjes. Bijv; 1) bij jullie pal naast het bed (co-sleeper of campingbedje) 2) bedje wel bij jullie op de kamer maar iets verder weg 3) in eigen kamer met een matras ernaast zodat je er naast slaapt. 4) matras iets verder weg 5) op eigen kamer met de deuren open 6) etc etc Telkens een stap verder als de huidige stap goed gaat. Ik heb dit bij ouders van mijn KDV aangeraden met hetzelfde probleem en dat kindje sliep na 5 weken probleemloos op zijn eigen kamer. Kost dus tijd. Hopelijk heb je er iets aan.. Er zijn nog meer methodes allen met een andere insteek. Het is maar waar jij je fijn bij voelt... Vind je laten huilen geen optie? Dan niet doen want dan gaat het ook niet lukken Succes!
Tja ,ik word vast afgeschoten maar net nog gesprek metmijn moeder hier over gehad omdat een vriendin van mij al 2 jaar (!) niet slaapt. Mijn moeder heeft bij ons alle drie vanaf 8 pond(4 weken) laten door huilen.Zo werd het vroeger ook gedaan. Het huilen was nietvoor voeding en zodra we werden opgepakt was het ook over. Als het langer dan een week zou duren wilde ze er mee stoppen maar we sliepen alle drie na 2 dagen door. En onze familie is gewoon hecht en we zien elkaar vaak Ik weet dat tegenwoordig de richtlijn is dat je een kind onder de 6 maanden niet kunt verwennen, maar mijn ouders hebben dus een andere ervaring. Zodra iemand bij mijn zus de kamer binnenkwam stopte ze met huilen en begon ze te spelen. Ze wilde dus echt alleen maar aandacht. Jouw kindje zit hier al ver overheen. Ik zou eens met wat mensen praten van de oude stempel, hoe werd het vroeger gedaan en het een kans geven. Je kind krijgt echt geen trauma van een week proberen. Mijn moeder stond trouwens wel te huilen boven de wieg bij de eerstepl poging van mijn zus, want als moeder wil je niet dat je kind huilt maar zij en mijn vader waren gewoon op. Ze hebben haar beneden gezet en de grammofoonplaat aangezet zodat ze het niet zo zouden horen. Nogmaals, er was al duidelijk dat het echt om aandacht ging. Bij de volgende twee kinderen vonden ze het natuurlijk geen feest maar omdat ze wisten hoe het met zus ging wel een kans gegeven, weer een week en het heeft voor hen prima gewerkt. Voor ons alle drie dus al na twee dagen. Ze heeft me wel gezegd dat een neefje van haar huilbaby was en wat ouders ook probeerden het hielp niet, dus ik zeg ook niet dat dit altijd werkt maar als je alles medisch hebt uitgesloten lijkt dit me een prima optie om te proberen. Als jullie kapot zijn voelt je kindje dat ook en daar gaan jullie uiteindelijk allemaal aan onderdoor.
Een baby van 4 weken laten huilen. En ja, natuurlijk stopt een.baby met huilen als ie je ziet. Dan.is het weer veilig namelijk. Verwennen.. Sorry maar de strekking van de rest van de reactie hoef ik al niet meer te lezen
@zoe, ik geef nu alleen maar door wat mij verteld is en vroeger gangbaar was. We leven alle drie nog vroeger was kennelijk de richtlijn , 8 pond moet kunnen doorslapen na de fles van 23.30. Ik zeg niet dat ik het zo ga doen maar als dit toen geaccepteerd was en werkte en we er niks aan over hebben gehouden zou ik de inmiddels wanhopige ts wiens kindje veel ouder is nl 9 maanden dus willen aangeven dat ik het in haar situatie zeker zou proberen. Mijn mening.
Prima, dat is jouw mening. Tegenwoordig denkt men er anders over, gebaseerd op uitgebreid wetenschappelijk onderzoek. Een kindje van 9 maanden, tot op zekere hoogte. Maar een baby van 4 weken laten huilen omdat het geen honger heeft? Gelukkig weten we tegenwoordig dat er diverse soorten "honger" zijn, waarvan voeding er maar 1 is. Ze wisten niet beter toen. Maar met wat we nu weten...nee.
Toen mijn zoon 9 mnd was sliep hij alleen maar op schoot. Ook ik was kapot... Ik heb het boek baby in een droomritme gelezen en toen met mijn slaapplan begonnen. Een goed bedritueel. Eerst omkleden, dan borst/fles dan tandenpoetsen daarna boekje lezen en dan naar bed. Ik heb hem een kus geven en ben weggegaan. Hij ging huilen maar na 3 minuten ben ik naar binnen gegaan en ik zei tegen hem ga maar lekker slapen en heb hem een beetje over zijn hoofd geaaid. Dan weer weg en zo elke 3 minuten of 5 minuten terug. Het kost wat tijd. Maar na een tijdje hoefde ik steeds minder vaak naar hem toe. Hih werd 's dan wel wakker maar dan was de borst of een aai over zijn bol meestal genoeg. Met 2.5 jaar sliep hij pas door nadat ik met bv gestopt was. Succes!
Tips heb ik niet. Stoei ook al sinds de geboorte van mijn zoontje en ook ik ben kapot. Heb het ziekenhuis platgelopen en doe ik nog steeds. Wil alle uitgesloten hebben en heb ook al vanalles geprobeerd. Hij is nu 8 mnd en sinds 3 nachten haal ik hem na een late voeding er niet meer uit. Noet altijd makkelijk, maar moet mezelf sparen. Lijkt nu ook dat hij minder huilt, maar hier zijn het periodes. Kan je alleen maar een hart onder de riem steken en zeggen, je bent zeker niet de enig. Heel sterkte! En je mag mij altijd een pb sturen wanneer je ervaring wil uitwisselen.
Huilen om aandacht....ik geloof er niet zo in. Vaak is er écht iets (pijn, geschrokken, enge droom etc, verlatingsangst etc) Hoewel ik echt wel begrijp dat jullie radeloos zijn hoor! Ik heb (oa op dit forum) goede verhalen gelezen over een bezoek aan een echte kinderhomeopaat. Vooral bij slaapstoornissen zou dit best goed kunnen werken (heb er zelf geen ervaring mee). Heel veel succes en sterkte, in ieder geval!
Ze heeft de veiligheid van jou/jullie duidelijk nog nodig, waarom dat het gevecht aan gaan, lekker bij je in bed pakken, er is geen kind van 16 wat nog bij de ouders in bed slaapt. Vanuit de veiligheid van jou/jullie nabijheid kan je haar dan leren in haar eigen bed te slapen. Dit zou ik echter pas doen als ze een beetje bijgeslapen is, wat ze zal op dit moment flink oververmoeid zijn.
Hier ook al vanaf de geboorte een "lastige" slaapster. Veel huilen en brullen in de avonden en nachten. De onrust overdag is minder geworden sinds ze vanalles zelf kon gaan doen. Kruipen, staan, lopen... Slapen is altijd lastig geweest en dat is het met periodes nu nog. Wij geven er aan toe. Omdatbwe merken dat ze dan veel meer rust heeft en wij dus ook. Ze begint savonds wel in haar eigen bed. Wordt ze overstuur wakker dan komt ze tussen ons in en slaapt dan verder door tot de volgende ochtend. Het zijn steeds periodes. Soms ligt ze elke nacht bij ons, steeds vaker slaapt ze de hele nacht in haar eigen bedje. We hopen haar zo te leren dat wij ook snachts wel in de buurt zijn. Meestal is het na een paar avonden weer vanzelf klaar. Succes!
De leeftijd van 9 maanden is DE verlatingsangst-periode. Die was hier bij beide kinderen ook heel heftig. Dochter wilde overdag niet in haar bedje slapen, maar 's avonds ging het prima. En bij zoontje ging het juist overdag prima, maar ging hij 's avonds alleen slapen als we bij hem bleven. Dat hebben we dus ook gedaan, vanuit de gedachte dat hij ons nodig heeft en zich zonder ons onveilig voelde.
Zit ze niet in een sprong, fase of tandjes? Wij hebben dit ook zo rond de 9 mnd gehad het was snachts brullen alsof hij ergens van geschrokken was. Wij namen ons zoontje wel bij ons in bed zodat hij wist dat wij er waren. Kijk wat voor jullie werkt en waar jullie je goed bij voelen.
Laten huilen vanaf 8 pond? Mijn zoontje was al 8 pond toen hij geboren werd @TS mijn zoontje is ook geen makkelijke slaper. Wat ik doe is alles uitsluiten (honger, luier, etc). Als ik zeker weet dat het niet zoiets is, dan leg ik hem in zn bedje. Gaat hij echt huilen (dus niet een beetje mopperen, maar echt verdriet), dan pak ik hem op en troost ik hem. Ondertussen vertel ik hem dat het toch heus slaaptijd is etc. Als ik denk dat het zin heeft, mag hij nog even wat drinken (ik geef bv). Zodra hij rustig is, dan leg ik hem weer in zn bedje. Begint hij dan weer, dan pak ik hem weer. Maar uiteindelijk leg ik hem dus ook weer weg. Soms zijn dit hele taaie sessies. Ik ben wel eens een uur zo in de weer geweest (en mijn man en moeder ook). Maar het gaat steeds beter, gelukkig. Sterkte!
Mijn zus was ook bijna 8 pond bij de geboorte, daarom zeiden de opa en oma van mijn ouders dat ze gek waren dat ze zich zo lieten opbreken en je na een paar weken als al het andere uitgesloten was je doorslapen gewoon kon proberen. Werd niet gezegd dag je vanaf de geboorte al moet doen als 8 pond is, maar als na een tijdje bleek dat goed ging met het kindje en er verder geen problemen waren was het gewoon normaal. Nogmaals, ik zeg niet dat ik het er zomaar mee eens ben. Maar wetenschappelijk onderzoek over de beste methode ontbreekt. Ik lees vooral veel berichten dat er twee kampen zijn, het ene onderzoek zegt dat de stress van het laten door huilen voorkomen moet worden, de ander zegt dat het zichzelf kunnen troosten gestimuleerd moet worden. Ik denk dat voor elk gezin, elke baby wat anders effectief is. Geen kind is hetzelfde!!! Wat wel echt belangrijk is, dat je zeker weet dat het huiltje geen andere schreeuw is zoals pijn, of honger. Al het aandacht is dan sta je als opvoeder voor de keuze, kies je voor het in bed nemen en de acceptatie of voor het laten door huilen, waar je ook weer variaties op hebt zoals hier beschreven staan van 5 minuten aankijken bijvoorbeeld. Ik weet nog niet wat ik zou doen. Doe een update over een jaar als de kleine er is Ik denk alleen wel. Als je alles al geprobeerd hebt en helemaal kapot raakt van zoiets dat je deze slaaptechniek vanaf deze leeftijd echt wel kan proberen. Ts zegt ook duidijk dat ze zelf niet slaap met kleine tussen hen in, dus moet ze zichzelf maar meer en meer laten opbreken? wat doet dat voor haar gezin. Daarnaast, als een kind naar een kdv gaat en daar het op het krijsen zet, hoe doen jullie dat dan. Niet naar het werk gaan? Om de stress maar te voorkomen? Is een overgangsfase waarin een kindje moet wennen aan verandering niet vrij normaal? Daar zullen toch ook niet constant begeleiders zijn de huilbaby vast te houden, wat misschien niet eens werkt want baby wil mama. Zo kijk ik ook wel naar het slapen. Een kind de kans geven zichzelf te troosten nadat je weet dat er medisch niks aan de hand is en het geen andere frustraties zijn vind ik geen slechte visie, of het vanaf de 8 pond kan dat zou ik zelf niet weten , maar is niet wetenschappelijk onderzocht dat vanaf 6maanden je daar wel sowieso mee kan beginnen?
Het is niet waar dat wetenschappelijk onderzoek ontbreekt. Het is namelijk bewezen dat kindjes op een gegeven moment inderdaad stil worden, maar dat hun stressniveaus net zo hoog blijven als tijdens het huilen. En persoonlijk wil ik dat niet voor mijn baby.
Een baby laten huilen is in mijn ogen nog steeds het meest barbare advies wat gegeven kan worden, het veranderd je kindje voor altijd. Cookies op AD.nl https://www.lalecheleague.nl/borstvoeding-abc/artikel/141-huilen-en-troosten
Het wetenschappelijke onderzoek: Asynchrony of mother-infant hypothalamic-pituitary-adrenal axis activity following extinction of infant crying responses induced during the transit... - PubMed - NCBI