Titel is als grapje bedoeld maar heb een aantal vraagjes en valt lastig te verwoorden in een goed passend onderwerp. Dus ervaren mama's, mama's in opleiding, hoop jullie tips en ervaringen te lezen. Mijn dochter is geboren op 24 januari 2014, heeft reflux (krijgt hier medicatie voor) volgens testen geen koemelkallergie dus ben langzaam aan "gewone voeding" toe te voegen aan de Nutramigen LCG. Op de dag slaapt ze steeds beter (in het verleden was dit rampzalig met een huilend niet lekker in haar vel zittend moppie als resultaat) Ze slaapt niet in de box (erg snel afgeleid) geen draagzak kindje, in de wandelwagen duurt het even voordat ze in slaapt valt maar op het moment dat je stopt met wandelen wordt ze weer wakker. Samengevat: ze slaapt het beste in haar eigen bedje waar het rustig is. In het begin wel geprobeerd om te laten slapen in box en wandelwagen maar toen dit niet lukte de beslissing om voor slapen in eigen bedje in eigen kamer genomen. Heb ik de mogelijkheid om te slapen in box of wandelwagen nu "afgeleerd" of heb ik juist goed naar mijn dochter gekeken en daarop ingespeeld? Afgelopen drie weken ben ik op dinsdag op visite geweest, om 11:00 de fles gegeven, 12:00 de deur uit gegaan en beiden keren om 13:00-13:30 enorme huilbuien, oortjes trekken, volgens mij een duidelijk signaal van erg moe zijn en willen slapen. Ik kreeg haar moeilijk getroost maar eenmaal in de wagen stopte het huilen maar duurde het wel weer even voordat ze in slaap viel. Hoopte dat als ik thuis was ze in de wagen zou blijven slapen maar ik was de drempel nog niet over en ze werd weer wakker. Nou vraag ik me af, hoe pak ik dit aan met dingen buitenshuis doen? Even wandelen/boodschappen doen geen probleem maar stel dat je ergens naar toe wilt waar je niet zomaar thuis bent, een campingbedje kan plaatsen? Of als je langer dan 60-90 van huis moet/wilt zijn? Moppie was in de afgelopen drie gevallen rond 11 uur wakker en ik was rond 14:30 weer thuis. Alle drie de keren huilbuien, trek ik dan de juiste conclusie dat ze echt heel moe was. Moet ik dit dan niet meer doen of kan het ook een kwestie van wennen zijn?
Hoe oud is ze? Hier ben ik de eerste maanden gewoon weinig weggeweest, mensen kwamen maar naar mij. Die van mij slaapt gewoon het liefst in een bedje, punt. Na een bezoekje of wat voor verstoring van ritme dan ook, zat ik met een overprikkeld ventje waar geen land meer mee te bezeilen viel. Ik voelde me dan ook best beperkt in doen en laten, maar hoe relaxter ik er op een gegeven moment zelf mee omging, hoe beter. Dan maar niet weg. Het was wel winter en geen mooi weer zoals nu, dus ik had wel wat makkelijker praten . Verder denk ik dat een box niet bedoeld is om te slapen, te veel afleiding en speelgoed. Zodra er iets te zien valt, wordt er bij ons niet meer geslapen haha. Dus bedje ook zo leeg mogelijk, geen mobiel er boven en gordijnen dicht. Ik geloof zelf niet zo in wennen aan weggaan in combinatie met slapen. Ik dacht altijd dat een kindje hierin maakbaar was, maar (niet leuk om te horen misschien) ik heb de "strijd" op een gegeven moment opgegeven. Ik zag mezelf overal naartoe gaan met een baby die overal kon slapen. Nou, dat werd dus niks. Hij sliep helemaal niet overal en eenmaal thuis was hij zwaar oververmoeid, meerdere keren geprobeerd, maar altijd drama. Kindjes verschillen nou eenmaal. De één slaapt wel makkelijk overal, de ander niet. Kindje wordt ook ouder en kan steeds wat langer wakker zijn, daar moet je je maar aan vasthouden.
Hmmm. Ik ben eerder van het type dat je kindje zich wel aanpast na een tijdje. Onze jongen sliep in het begin ook niet overal, enkel in zijn bedje. Nu slaapt hij overal. Ik vond het in het begin helemaal niet leuk al dat plannen rondom zijn slaapjes en eetmomenten, bah. Dus heb ik rond de 5 maanden foert gezegd en het gelaten. Wil hij niet slapen, slaapt hij niet. Wil hij niet eten, eet hij niet. Hij haalt het daarna wel weer in. En dat heeft bij mij gewerkt. In het begin is het wel even hard maar als je er consequent in bent daarna wel super makkelijk!
Maar was jouw kindje dan ook relax? Als in niet huilen/jengelen? Want dan zou ik ook makkelijk zijn. Eten geven doe ik ook ergens anders als het moet, geen enkel probleem.
Mijn meissie wordt aanstaande 24 juni 5 maanden jong . Mijn lieffie begint met mopperen, jengelen wat vaak overgaat in hartverscheurend huilen. De afgelopen drie keren was dit in ieder geval wel het geval. Moet erbij vermelden dat ik met de bus weg moest en ze daarvoor ook al niet veel had geslapen. Als het zo is dat ze na anderhalf uur echt alleen maar in haar bedje wilt slapen dan accepteer ik dat met liefde. Wij hebben een historie van op de dag helemaal niet willen/kunnen slapen en daaraan gekoppeld dus ook veel huilen. Dus dat ze nu veel beter slaapt is voor mij veel belangrijker dan veel op pad zijn.
Herkenbaar! Mijn dochtertje slaapt ook nergens anders, behalve in haar bedje en soms in de auto, als we echt lang moeten rijden (maar als er een stoplicht is... Wakker!). In de kinderwagen slaapt ze soms een kwartier, maar dan ook weer na lang wandelen in rustige omgeving. Dus niet in het winkelcentrum. En zodra ik thuis ben, is ze weer wakker. Gaan we op bezoek, dan wordt het na anderhalf uur ook mopperen, jengelen, en uiteindelijk huilen. Ik plan mijn bezoekjes dus in haar wakkere tijd, of bezoek komt hierheen. Ik heb het een tijd geprobeerd, maar zie niet echt dat ze eraan went. Integendeel, voorheen sliep ze nog wel eens langer in de kinderwagen.
Ja, maar dat komt ook omdat hij nu min. 2 uur wakker is achter elkaar, dan kun je dus makkelijker weg. En het gaat ook wat beter sinds hij naar de opvang gaat. Het lijkt alsof hij zijn prikkels beter is leren gaan verwerken. Verder zorg ik altijd dat hij een beetje in een rustige slaapmodus komt als hij moe is. Niet meteen naar bed, maar bij thuiskomst eerst even tot rust komen, even met hem rondlopen en zachtjes een slaapliedje zingen, geen prikkels meer zoals de box of speelgoed of (drukke) muziekjes. Hij komt dan tot rust en slaapt dan gemakkelijker in. Eigenlijk gewoon het gebruikelijke ritueeltje, daar aan vasthouden helpt hier wel.
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar het klinkt alsof je het heel goed doet en idd inspeelt op de behoeftes van je kind. Ik geloof niet dat je een kind qua slapen flexibel kunt maken door te wennen, als dat niet in zijn karakter zit. Sommige kinderen kun je niet 'wennen' aan op andere plekken slapen dan in een bedje. Mijn dochter sliep ook alleen in bedjes of in de auto. Ik kan op mijn kop gaan staan, maar ze zal echt niet toegeven aan haar vermoeidheid. Dus plande ik om haar slaapjes heen, of nam ik een campingbedje mee. Bij opa's en oma's staan er ledikantjes en veel vrienden met kinderen hebben thuis een campingbedje. Goed dat je de behoeften van je kleintje volgt!
Dank je wel Uiltje, voelt goed je compliment. Soms vind ik het lastig, voel me onzeker. Voelt nog vaak aan als een gok of ik wel goed inspeel op haar behoefte. Haal haar om 16:30 op van kinderdagverblijf, ze lag nog lekker te tukken dus hebben haar wakker moeten maken. Thuis lekker samen op de bank maar na 20 minuutjes begon ze al met mopperen. Ben je dan moe? Grote kans van wel want we hebben je wakker gemaakt, of misschien honger?? Om 17:30 "mag" ze weer eten. Ik heb haar een wortelhapje gegeven maar mopperen werd huilen. Dus besloten om haar lekker de fles te geven en daarna lekker in bed te leggen. Maar voelt nog niet aan alsof ik nou echt heb aangevoeld wat ze graag wilt...
Ik reageer even op je laatste bericht. Ik denk dat je er allemaal veel te veel over nadenkt. Als het mopperen en/of jenglen stopt dan heb je het goed gedaan Het enige wat je kan doen is dingen uitsluiten, honger? Eten geven. Moe? Op bed leggen. Blijkbaar was het dus 1 van deze dingen, want het werkt. Dus ja, je hebt het goed gedaan en wat het dan uiteindelijk was? Maakt dat echt uit? Je doet zo vreselijk je best, dat lees ik altijd in al je topics en berichtjes. Echt, geen zorgen maken. Zoals jij het doet, is ECHT goed!
Je hebt gelijk, waarom wil ik precies weten wat het is? Als het jengelen/huilen ophoudt dan is dat op dat moment het belangrijkste. Voelt soms aan als een gok....Ik hou zielsveel van mijn dochter dat is duidelijk en wil het ook allemaal veels te goed doen. Kan ook soms onzeker raken als ik bepaalde verhalen hoor of lees. Kindjes die al rollen of draaien, kindjes met verkeerde slaapassociatie, kijk naar je kind en volg haar ritme. Met name die laatste drie woorden vind ik soms zo moeilijk. Met name als het geen eettijd is of als ze niet lekker wilt knuffelen.
Alleen opening gelezen. Je eerste vraag: heerlijk een kind dat goed slaapt in bed. Hier heb ik ze steeds in bed gelegd en ze slapen dus ook niet ergens anders. Dus wellicht heb je dat aangeleerd om het zo te noemen, maar dat is prima! Tweede vraag: je kindje is snel moe en wellicht ook snel overprikkeld. Als je echt langer ergens heen gaat, neem dan een campingbedje mee en zet die op een rustige plaats. En verder zoveel mogelijk tussen de slaapjes door je ding doen. Laatste vraag: je kindje kan ongeveer 1,5 uur wakker zijn, dan is het echt weer bedtijd. Door te weinig slaap worden ze oververmoeid en overprikkeld wat resulteert in de huilbuien. Enige optie is mijn antwoord bij je tweede vraag.