Laat ik voorop stellen dat ieder bvmoment natuurlijk fantastisch is (althans dat vind ik hihi), maar soms blijven bepaalde bvmomenten hangen omdat ze zo leuk of grappig of ontroerend waren. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen maar ik zal de mijne even delen. * de eerste keer dat ik tygo echt hoorde 'klokken' van de melk; geweldige ervaring na een mislukte bv bij Louise en een borstverkleining waarbij de arts zei dat ik nooit bv zou kunnen geven. * Laatst zat ik Tygo snachts op bed te voeden met een nachtlampje aan. Ineens zag ik iets op de muur, toen ik goed keek bleek het onze schaduw te zijn. Echt een megagroot silhouet van mijzelf en Tygo's hoofdje, was zo mooi om te zien, leek wel een reclamecampagne!!
Bijzonder vond ik: - voeden op 10 kilometer hoogte in het vliegtuig, nooit gedacht dat ik (voed niet graag in openbaar) en Irem (is ontzettend snel afgeleid) dat zouden kunnen maar het ging perfect! - ondanks dat het zwaar is geniet ik toch ook wel van de nachtvoedingen, het is zo intiem, gezellig met z'n tweetjes in het bijna-donker....de laatste tijd legt Irem als ze genoeg heeft gehad haar hoofd tegen mijn borst en valt ze weer in slaap zóóó lief....
Hij begint nu echt een beetje z'n omgeving en mij te ontdekken als hij aan het drinken is. Soms erg vervelend (onrustig drinken) maar zoooo schattig als hij omhoog kijkt, mij 'ineens' ziet en tegen me begint te lachen en 'kletsen' met de tepel half in zijn mond, hihi..
Hahah, ik krijg een glimlach van alle omschreven momenten! Ik vind die hele bv zo knus he! Het mooie nu vind ik ook als Stijn loslaat om te lachen of zoals vandaag mijn tepel uit zijn mond pakt en erop gaat blazen (met zo'n ondeugend glimlachje). Jammer dat hij daarna beet :S
vandaag in de Bijenkorf, gezellig met zn 2tjes, hij heeft sinds 2 dgn veel lachmomentjes en veel brabbelen...toen ging ik heel discreet hem voeden, maar daardoor was t nog intiemer...ik genoot er zoo van...alsof ie stiekum zat te drinken en alle boze mensen erom heen het niet mochten weten..(klintk mss heel raar, maar zo voelde het even) Was mn eerste echte openbare voedmomentje, dat ik alleen was dan nachtvoedingen...daar geniet ik zoo van, als ik em terug leg in zn bedje...blifj ik altijd nog even gluren als ie lekker ligt te slapen
Oh ja inderdaad als ze lekker ligt te drinken en dan loslaat voor een strálende glimlach, heerlijk. Of een ondeugende glimlach, maar daarna volgt meestal HAP (auw). Of als ze zoals vandaag de fffffffff klanken gaat oefenen aan de borst, heel praktisch.
Als ik haar pak om in bed te gaan voeden...en je die oogjes ziet stralen en alsof ze zeggen...kom maar op met die tiet!! hahaha
Danique heeft er een handje van om 's avonds tijdens de voeding van 19 uur die we liggend op bed doen, halverwege op haar buik te rollen en dan ondeugend op haar buik af en toe een slokje komt halen en tussendoor lekker ligt te 'spelen'.
- Als ze tijdens het voeden in slaap valt en er een lachstuipje verschijnt. Ze ziet er dan zo vredig en gelukkig uit. - Als ze met haar onderste handje ritmisch in mijn borst knijpt tijdens het voeden, schattig! - Als ze met haar bovenste handje de rand van de voedingsbh vastgrijpt tijdens het drinken. - Gisternacht moest ik erg lachen, omdat ze héle koude handjes had, die ze tegen mij aan hield. Ik schrok elke keer als ze tegen mij aan kwamen. - Als ze half slapend drinkt 'snachts en ze daarna tijdens het boermomentje stralend naar me gaat zitten lachen. Wat een supertopic! Ik heb vaak op het punt gestaan te stoppen met borstvoeding, omdat het niet lekker liep. Nu begin ik er aan te wennen en merk door de bovenstaande punten dat ik er dus ook echt van aan het genieten ben. Mooi!
mooi he borstvoeding ik was even bang vorige week dat ik moest stoppen t liep ineens terug maar het is er weer helemaal gelukkig. bij mijn eerste zoontje heb ik maar zo kort kunnen voeden zelf. ik geniet nu ook van al die intieme momenten. vooral inderdaad als ie mijn bh vast pakt en onder het drinken in slaap val en dan een lacht stuipje heeft. en als hij klaar is en dan tegen mijn borst in slaap valt dan zit zijn koppie zo lekker in de verdrukking tegen mijn borst helemaal voldaan heerlijk
ohja en hij doet altijd zn handje in mn truitje...dus tussen mn borsten zegmaar, hangt ie zn handje erin...zo lief
bovenstaande dingen! Maar vooral het moment dat ze (nadat ik 4 weken fulltime gekolfd had) opeens toch hapte! En inderdaad, als ze me tijdens het drinken opeens aankijkt en dan moet lachen met de tepel in haar mond.. "smelt, smelt"!
Wat mooi om te lezen allemaal! Echt lief! Ik geniet ook echt van Arthur als we even met z'n tweeen zijn en dat momentje samen delen. Hij heeft dan ook z'n handje bij mijn andere borst, en dan gaat hij lopen kriebelen. Als hij klaar is dan loopt er vaak nog een druppel melk naast z'n mondje en dan een big smile! Dan is mijn dag weer goed!
Wat een geweldig mooi topic om te lezen, super. Kan er zelfs helemaal emo van worden, haha! Hier ten eerste het moment dat ze de borst pakte zonder tepelhoedje en ik dus pas écht voelde hoe voeden voelt. Dit was toen ze 2 maanden was, heb weken gestraald. Het eerste openbaar voeden momentje, wat was ik trots en had ik genoten. Toen ze bij ons in bed sliep door de extreem slechte nachten. Kon echt genieten! Ze lag zo heerlijk knus tegen me aan. (iets dat ik nu dus regelmatig mis hihi) En eigenlijk geniet ik altijd.... elk voedingsmomentje (en dat zijn er hier nogal wat op een dag) vind ik heerlijk en geweldig... Als het aan mij ligt stop ik nooit, hahah!
Wat superleuk om jullie reacties te lezen!! Inderdaad zijn veel dingen herkenbaar zoals het lachstuipje terwijl ze met tepel in hun mond in slaap zijn gevallen en het vastgrijpen van bh/shirtje, echt geweldig!
eerste keer dat onze meid goed hapte, hapte ze ook echt!!! heb heel t ziekenhuis bij elkaar geroepen om haar eraf te halen haha. ze hapt nog steeds maar ondertussen op de fles.
Een aantal momenten blijven me altijd bij. Mijn oudste dochter kreeg vlak voor haar 1e verjaardag een kijkoperatie ivm het aanmeten van een gipsbroek. Toen ze op de uitslaapkamer lag was ze totaal in paniek. Ik mocht naar haar toe en alleen aan de borst werd ze rustig. Dit werd mooi geregistreerd door de hartmonitor. In paniek een hartslag van 160 en was ze aan de borst dan daalde het langzaam naar 110-120. Eenmaal tot rust gekomen haalde ik haar eraf, maar dan zag ik haar hartslag weer stijgen. Aan de borst daalde het weer langzaam... Ik zei altijd al borstvoeding is méér dan voeding, dit was voor mij een groot bewijs hoe troostvol de moederborst is voor een baby. Ik vond het een heel bijzondere ervaring en wordt nog ontroerd als ik er aan terug denk. Hier ook grappige momenten gelukkig ..haha. Afgelopen zomer waren we op vakantie in Oostenrijk. Regelmatig gingen we als gezin met de stoeltjeslift de bergen in om te wandelen. Op een gegeven moment kreeg ze honger in de stoeltjeslift, met een beetje sjorwerk heb ik haar gevoed in de draagdoek. Fantastisch, met zo'n uitzicht en het geluid van rinkelende koeienbellen onder je .