Kindje bij ons op de kamer?

Mijn zoontje heeft tot 6 maanden bij ons op de kamer gelegen. En hij heeft helemaal geen problemen gehad met het switsen naar zijn eigen kamer. Ik zal bij mijn volgende weer het kindje op mijn kamer willen hebben maar dan tot 3 maanden.

 

Gewoon lekker bij je laten slapen hoor! Baby heeft 9 maanden bij je gewoont.. en dan ineens zo kil en alleen op 1 kamertje..

 

Ik heb hier ook over zitten twijfelen, maar bij ons raadde de kraamzorg met intake het toch aan om vooral de eerste weken je kindje op je slaapkamer te laten slapen.

 

Als je het kindje met 6 maanden of eerder naar de eigen kamer verplaatst, ben je nog op tijd om te voorkomen dat hij/zij niet meer wil. Een paar dagen weken of maanden kan dus geen kwaad. Het is echt veel fijner de kleine eerst dichtbij je te houden. Zelf krijg je meer rust, kleinere kans op wiegedood, geen geloop in de nacht.

 

De jongtse heeft 10 weken bij ons naast het bed in haar wiegje geslapen en daarna zonder problemen in het wiegje op haar eigen kamer...

 

Hier 3 maanden bij ons gelegen en de overgang ging prima, alsof het nooit anders was geweest. Voor mama moeilijker van voor de kleine.
Ik snap dat 'wennen aan' echt niet. Je kindje heeft 9 maanden heerlijk warm in jouw buik gezeten en moet dadelijk ineens in het donker moederziel alleen op een kamertje liggen. Lekker bij je houden dus.
(Ons zoontje sliep de eerste maand alleen op ons, dus ja, dan moet je wel )

 

Wij doen het wel. Ik vind het erg belangrijk om ons kindje te leren kennen. Welke geluidjes maakt hij, wat wil hij, hoe voelt hij zich enz. Bovendien heeft hij toch 9 maanden in je buik gezeten en om hem dan ineens in een lege kamer, zonder mama of papa moederziel alleen te laten liggen, dat zou mijn moederhart breken denk ik..

Tijdens de kraamweek ligt hij of in de wagenbak of anders in zijn ledikantje die naast ons bed staat. Na de kraamweek zal hij sowieso in zijn ledikantje slapen voor een paar weken. Kraamzorg adviseert zeker 3 maanden. Maar we zien wel hoe het tegen die tijd gaat.

 

Wij hebben tegen het eind van de kraamweek onze dochter oververhuisd naar haar eigen kamertje. Vooral de eerste dagen is het zowel voor moeder als kind toch wel erg fijn om op 1 kamertje te liggen. Die overgang zou ik me niet zoveel zorgen over maken: waarschijnlijk is het voor jezelf moeilijker dan voor jullie kindje

 

Mijn stiefmoeder is kraamhulp en adviseert iedereen altijd de eerste paar nachten in de bak of als je een wiegje hebt, de baby op je kamer te houden.
Het is idd zo kil als ze vanuit je buik opeens in die grote kamer alleen moeten... Succes!

 

Onze dochter heeft ook ruim 6 maanden bij ons op de kamer geslapen en is daarna zonder problemen op haar eigen kamer gaan slapen.
Met mijn zoontje ben ik weer van plan om hem bij ons op de kamer te laten slapen.
Het is inderdaad moeilijk voor mama dan voor kind om van kamer te switchen

 

Hier heeft ze tot 9 maanden s nachts naast me gelegen. En de kraamweek continu.
Na de kraamweek sliep ze overdag in haar ledkant op haar kamertje en snachts bij mij.

 

Hief heeft ze ruim 3 maanden naast mij gelegen in de nachten, overdag al wel af en toe eigen bedje. Toen werd ze te lang en moest ze wel naar haar eigen kamer, maar ging zonder problemen hoor. Vond het zelf alleen minder leuk, haha.

 

Mijn oudste twee hebben een jaar bij ons op de kamer gelegen en de jongste slaapt nog steeds bij ons op de kamer. Zij heeft veel gezondheidsprobleempjes waardoor ik het zelf een prettiger idee vind. Nooit problemen gehad met op een eigen kamertje slapen.

 

denk dat het niet echt een probleem is als je dit maar eventjes doet...

mijn ouders hebben me echter altijd op de kamer laten slapen.. toen ik 2 jaar was wou ik dus ook niet in mijn eigen bed liggen.. tot ik 12-13 was heb ik dus naast mijn mama geslapen! (papa sliep in mijn bed)... daarmee dat ik nu bewust ons meisje direct op haar eigen kamer leg.. ook als ze snachts "moeilijk doet" zal ik haar niet zomaar bij ons leggen... maar haar kamertje is wel recht hier tegenover...

 

Ik denk dat je zoiets niet kunt voorspellen.. elk kind reageerd er anders op. Baby'shuilen niet zonder reden.. als ze ouder worden is het een ander verhaal!
Dan hebben ze vaak in de gaten dat ze jou wel of niet zover kunnen krijgen.
Gewoon lekker je gevoel volgen zou k zeggen ipv 'al die regeltjes'.

 

Voor de binding is het juist van belang om de kleine op de kamer te hebben !
Wij hebben haar 6mnd bij ons op de kamer gehad
Vooral heel erg fijn als de kleine moet eten in de nacht, even aanleggen en weer terug in het eigen wiegje.
Maar overdag kan het lekker in de box slapen en/of het eigen kamertje.
Er zijn genoeg artikelen over te lezen wat het doet als de kleine op de kamer ligt( kleinere kans op wiegendood, meer binding enz enz) Laat het je man maar eens lezen

 

Bij ons blijft ze zeker 3 maanden op onze kamer.. misschien wel 6.. Vind het gewoon veel fijner om haar dicht bij ons te hebben.. en daarbij hoort ze ons ook en dat is voor haar ook vertrouwd.
En daarbij (niet de hoofdreden natuurlijk) is het bij ons in de winter super koud, dus dat scheelt weer een kamer verwarmen.. maar dat is meer bijzaak hoor haha

 

Overigens bij mijn geboorte (28 jaar geleden) werd mijn moeder geadviseerd om mij juist NIET in hun slaapkamer te laten slapen.. mijn moeder stond er dus ook van te kijken dat dat nu wel geadviseerd word, aangezien zij het graag wildde maar het eigenlijk zowat niet MOCHT!