Ik heb al vaak op het punt gestaan om hier een topic over te openen, maar wanneer is het goede moment? Ik wil hiermee namelijk niemand persoonlijk aanvallen. Wat mij opvalt is dat veel mensen (zeg expres niet iedereen) willen dat alles bij hun baby volgens schema gaat, en vooral dat veel mensen willen dat het kindje alles meteen zelf doet. 9 maanden bij je, hup uit de buik, in eigen bed, zelf in slaap vallen, om de 3-4 uur eten, moet zelf in slaap vallen, mag best uren huilen, en ga zo maar door. Sommige BV mama's doen wel aan voeden op verzoek, maar dan lees je, ik zit 9 a 10 x per dag te voeden,d at is toch niet normaal? Niet echt op verzoek dus. Slapen op vaste tijden, eten kan niet een half uurtje eerder. Drama als de baby niet zelf in slaap kan vallen maar in slaap gewiegd of gevoed moet worden. Waar komt dit toch vandaan? Nogmaals, ik wil niemand persoonlijk hierop aanvallen, maar ik begrijp het gewoon niet. Het valt me op dat in andere culturen (mijn man is Turks) dit heel veel minder is. Mijn schoonzus voed haar dochter van twee nog steeds in slaap, niet omdat dit perse nodig is, maar omdat ze er samen van genieten. Who cares? Waar komen die problemen vandaan? Ik ben zelf helemaal niet zo, en begrijp het dus ook niet zo. Ik ben benieuwd hoe andere mensen hier over denken en vooral; waarom is dit zo? Ik heb me eigenlijk nooit ergens druk om gemaakt bij mijn dochter. Nee ze kan niet zelf in slaap vallen, en ja als ze snachts wakker wordt dan mag ze eten, want dat ze gisternacht doorgeslapen heeft zegt niet dat ze vannacht geen honger heeft in mijn ogen. Ik doe alles vanuit mijn gevoel en denk bij alles; zolang ik het prima vind is het dat ook! Al wil ik 24/7 met mijn dochter op de arm zitten, of aan de borst, als ik me daar goed bij voel is het dat toch. Waar komt het uit voort dat alles zo strak en volgens schema en volgens regeltjes moet? Onzekerheid misschien? Wie kan het me vertellen en wat vinden jullie er nu van?
Ik begrijp goed wat je bedoeld. Zelf werk ik wel met schema's omdat ik me daar juist rustiger bij voel. Mijn man en ik delen de zorg ook echt en dan is het wel fijn om een beetje structuur te hebben. We proberen wel het 'schema' op te stellen zoals wij denken dat de kinderen het fijn vinden, dus een beetje bepalen ze het ook zelf. Want als het niet werkt, dan heeft een schema ook geen zin. Regels heb ik nog niet echt meer ideeen vanuit mijn gevoel. Dus ik denk dat wanneer anderen ook over regeltjes en schemas praten dat in principe ook gevoel is want daar voel je je goed bij.
Regelmaat kan zeker handig zijn.... alhoewel dat ook flexibel toegepast kan worden. Onze kleintjes kunnen immes nog geen klok lezen Waar ik mee meer over verbaas is dat de kleintjes al zo snel groot moeten worden. Zo snel mogelijk kruipen, lopen, zelf eten etc.... waarom die haast?
Ik vind dat een ieder dat voor zich moet bepalen hoe zij haar kindje opvoed. Als dat is op verzoek is dat prima, als dat is zoals jij het doet is dat prima, als dat is volgens strak schema is dat prima enz....... Zolang het kindje maar niks tekort komt is het allemaal prima toch?
Precies, regelmaat is meer een richtlijn geen MUST en soms loopt een dag gewoon anders, prima toch. Die snelheid heb ik ook niet zo, wij vinden het altijd wel grappig anders onze kinderen iets nog niet kunnen, kotm vanzelf wanneer het eraan toe is.
Als het werkt is het natuurlijk prima. Maar ik verbaas me vooral over de topics die je toch dagelijks voorbij ziet komen waar het niet schijnt te werken om alles via een vast schema te doen en toch stug door proberen want hij kan toch niet meer 10 x per dag eten? Hij MOET toch zeker wel een paar keer per dag uren slapen, hij MAG toch echt niet bij mama in slaap vallen, en als hij huilt MOET je hem toch zeker laten liggen want anders verwen je hem. Ik snap 't gewoon niet zo goed, waar komt het vandaan??? Mijn dochter houd ook van rust en regelmaat maar wij hebben dat door vaste ritueeltjes, niet teveel weg te gaan etc. Niet door naar de klok te kijken en te zeggen;'nou meid, het is 10.00 uur, jij gaat naar bed' terwijl ze helemaal niet moe is. BjornPijl, ben het ook met je eens dat alles zo snel moet hoor!! Mijn dochter mag wat mij betreft wel jaaaaren baby blijven, haha.
Ik volg niet een heel tijdsschema, maar wel een schema van wakker-luier-fles-knuffelen/spelen-slapen. En ik werk ook 2,5 dag, mijn kindjes gaan 2 dagen naar het kdv, waarvoor er s ochtends een tijdsdruk op staat. Ook heb ik 2 kindjes, wat ook iets meer organisatie vraagt dan 1 (vind ik). En ik doe dat om mezelf niet uit het oog te verliezen. Ik ben nou eenmaal iemand van afspraken en regeltjes. Ik word gestressed en zenuwachtig als ik dat niet doe. En daarmee doe ik mijn kindjes geen plezier. Het is van mij dus geen onzekerheid maar een houvast om mijn stressniveau onder controle te houden.
ik ben het helemaal met je eens. Nu denk ik dat het vooral voor komt omdat veel vrouwen werken. Ik werk niet dus heb de hele dag aandacht voor de kleine. Nu na 4 maanden is er een soort natuurlijk ritme ontstaan. Hij slaapt nu zo in de ochtend en tussen 11:00 en 13:00. na 23:00 slaapt hij ook vast. voor de rest hoef ik nergens echt op te rekenen. De ene dag slaapt hij wel vanaf 20:00 en de andere dag niet. En de ene dag eet hij meer dan de andere en op andere tijden. Maar kijk en luister vooral naar hem, dan ben ik en hij het rustigst. je moet alleen niet teveel plannen. de knop moet om dat het is veranderd. en dat het voorkomt dat als je iets wil doen, je best wel eens 3 keer het werk neer moet leggen. gewoon niet ervanuit gaan dat het in jouw planning afkomt. bouw altijd een buffer in. ik merk zelf dat dat mij rust geeft en ook bij hem. en nu komt het ritme er vanzelf in.
Mijn kindjes zijn niet zo snel btw. Ik merk dat mijn kindjes hier op het forum altijd de 'tegenhanger' van een topic zijn over rollen,lopen,zitten etc. En ik vind het prima. Sommige lopen met 9 maanden, mijn zoontje begon toen met rollen bijv. En ik vond het wel fijn dat ik m nog niet overal vanaf moest houden hihi
Iedereen heeft nou eenmaal zijn eigen ideeën over slapen, eten, tijden enz enz. Zoveel meningen, zoveel mensen, zoveel topics. Ik lees hier niet echt waarom dat allemaal 'zo snel moet' maar wel dat mensen in de knoei komen met hun tijdschema, wat ze hadden vóórdat de baby er was. En het is mét baby nou eenmaal heel anders dan zonder baby en daar vragen mensen vaak advies over. Uren laten huilen zoals ts beschrijft heb ik hier persoonlijk nog niet gelezen en ik lees hier toch wel vaak.
ik begrijp precies wat je bedoelt en ik voel eigenlijk hetzelfde... onze kleine komt 's nachts nog voor een paar voedingen en ik krijg daar zoveel commentaar op, dat het vast aan de bv ligt, dat het niet voedzaam genoeg is (terwijl hij al ruim 9 kilo is!, hoezo niet voedzaam???) en ook overdag zit er nog weleens geen 3 uur tussen... what the f*ck denk ik dan... hij krijgt als ie honger heeft, bij mama wil zijn, moe is, wil knuffelen, troost nodig heeft, en niet alleen maar als het tijd is! zo werkt het ook andersom, als ik eerder weg moet en het is nog niet helemaal zijn tijd voed ik m ook alvast, dus op beider verzoek... ik denk dat het 'schemaatjes-denken' om het zo maar even te noemen vooral wordt veroorzaakt door het cb... zij denken zo in vaste patronen en regels en schema's dat als je als pasgeboren moeder echt moet oppassen daar niet in mee te gaan (tegen je zin in), en er zijn natuurlijk ook veel mensen die houden van regelmaat in hun dag. en als de baby dan ook een regelmaat heeft, vinden ze dat prettig, dat is voor iedereen persoonlijk, en iedereen moet denk ik ook doen wat ze prettig vinden. ik zeg altijd dat ik het belangrijkst vind dat je bij je eigen gevoel blijft en of dat nou met of zonder regeltjes/schemaatjes is maakt dan niet uit! je eigen gevoel en het welzijn van je kindje, daar gaat het om!
Ik denk dat het veelal met de maatschappij te maken heeft. Vrouwen (natuurlijk niet alle hoor) zijn ook (deels) gaan werken / studeren, de cultuur in Nl is nogal gehaast en verder is het zo dat vanuit consultatiebureau maar ook soms vanuit andere mensen je het gevoel krijgt dat alles ook via een schematje hoort. Dit kan komen door opmerkingen enz. Als je daar als persoon al wat onzeker over bent kan dit zeker een rol spelen. Verder is het natuurlijk ook zo dat het per persoon en ook per kind verschilt. Zelf ben ik een alleenstaande moeder die zelf behoorlijk van structuur houdt. Ik werk 4 dagen dus het is voor mij ook prettig om enigszins een structuur aan te houden. Maar dat betekent voor mij niet dat alles maar moet en niet anders kan. Mijn zoontje slaapt in zijn eigen kamer, maar als hij zich niet lekker voelt neem ik hem ook heus wel bij me. Als hij iets niet wil eten (zit nu in zo'n fase) nou dan toch even niet... komt vanzelf. Het is zo dat hij over het algemeen gewoon zijn eigen schema heeft ontwikkeld, die dingen vormen zich vaak wel vanzelf. En tja mijn zoontje is best snel in zijn ontwikkeling, maar dit push ik niet. Ik ga gewoon mee in zijn ontwikkeling en dat wat hij wil en aankan. Maar idd wat al gezegd is... ik denk dat dit voor iedereen anders werkt en meest belangrijke is dat kind en jijzelf je er goed bij voelen en niet tekort komen.
Ik denk dat het komt opmdat de hele maatschappij is veranderd. Veel moeders werken en we zijn nu eenmaal drukker met zijn allen. Dat jij graag thuis wil blijven voor de rust van je kindje zo wil de ander graag weg met het kindje om die daar aan te laten wennen.. Zoveel mensen, zoveel meningen.. En zoveel verschillende culturen en opvoedingen. Iedereen doet het op zijn eigen manier en gelukkig maar want wat doen we anders op deze wereld als we niks van elkaar kunnen leren Over dat snel groot worden ben ik het niet mee eens.. Mijn zoontje is een snelle en ik heb niks gedaan wat het stimuleert om te kruipen,lopen ect. Hij heeft dat allemaal zelf gedaan en ik ben daar trots op. Moet ik wat mijn zoontje kan dan maar voor me houden omdat ik misschien een andere moeder daarmee kan kwetsen.. Ieder kindje doen zijn eigen ding op zijn eigen tijd en daar mag je trots op zijn
Misschien is dit wel zo omdat sommige mensen ook moeten werken. Niet om vervelend te doen hoor, maar als mijn kleine straks geboren is en ik weer aan het werk moet dan kan ik ook niet constant ter beschikking staan aan zijn/haar ritme. Dus dan is het wel fijn als die kleine al een beetje 'opgevoed' is en weet dat hij zich soms aan moet passen.
Hallo allemaal! Ten eerste voel ik me een beetje aangesproken, omdat ik hier eerder ook al een topic plaatste waar inderdaad een 'gevreesd schema' in voorkwam. Had al verder uitgelegd dat de tijden in principe te schrappen zijn om alleen even het probleem duidelijk te maken. Ik probeer mijn kindje niet in mijn schema te duwen,maar het schema is gemaakt om mijn kindje heen,na veel observeren. Wilde gewoon regelmaat en rust creeren...dat hij weet wat er komen gaat,ongeacht wie er voor hem zorgt,dan is het voor iedereen duidelijk en dat geeft voor zo'n kleintje nu eenmaal een veilig gevoel.Grenzen weten, is ook een mate van veiligheid..zeker als hij dadelijk ouder wordt. Aan de andere kant hecht ik ook waarde aan de regelmaat, met de gedachte dat ik dadelijk weer aan het werk moet, zoals heel veel moeders tegenwoordig! In deze maatschappij zijn tweeverdieners nu eenmaal de standaard aan het worden, en als je voor je zwangerschap een bepaalde levensstijl had zal dat ook mét baby gerealiseerd gaan worden, daar heb je vaak niks aan te willen. Als ik de hele dag thuis zou zitten en verder geen verplichtingen had is het al makkelijker op verzoek allemaal dan dat je nu eenmaal om 8u met je hebben en houwen de deur uit moet zijn, toch?Ik denk dat daar gedeeltelijk de drang naar structuur en regelmaat (en soms ook met tijden ja) vandaan komt. Verder heb ik ook niet gelezen dat men kinderen uren laat huilen omdat het niet in het schema past, en ook niet letterlijk, dat ontwikkeling zo snel moet. Wel veel vragen, of bepaalde ontwikkelingspatronen normaal zijn en hoe het bij anderen verloopt..Is niet meer dan normaal toch? Dat je altijd zoekende bent of het goed gaat met je kindje,of je je zorgen moet maken of actie moet ondernemen voor iets?Daar is het een forum voor. Soms ben je, zeker als verse moeder gewoon onzeker..juist omdat je het beste voor je kindje wilt. Iedereen heeft zijn meningen en dat is ook prima..dat ligt ook helemaal aan je persoon/cultuur/levensstijl. Het enige wat je niet moet doen is je mening aan anderen opdringen, of die mening dan als standaard 'goed' te beschouwen, en dat andere gedachten dus niet zouden werken. Er is ook geen opleiding tot perfecte moeder,toch..iedereen heeft het beste met zijn kindje voor, en dus zijn we allemaal super-mama's. Groetjes!
Ik wil hier toch wel even op reageren. Mijn kind viel de eerste maand niet alleen in slaap, zonder problemen heb ik haar dan ook in slaap gewiegt. Alleen was ik hier erg lang mee bezig en mn kindje werd er ook eigenlijk onrustig wakker door, omdat ik haar weg legde zodra ze sliep. Toen heb ik eens op internet gezocht, wat blijkt, kindjes die zelfstandig in slaap vallen slapen langer en beter. Dus toen haar laten wennen aan zelfstandig in slaap vallen, en dit is gelukt! Nu slaapt ze klokje rond (van 19.00 uur tot 7.00 uur)!! Ook moet ik straks weer aan het werk, en mijn dochter gaat naar het kdv, ook hier kunnen ze haar niet continu op de arm hebben.. Dus moet ze er toch alvast aan wennen dat ze best even mag huilen! En ja natuurlijk is het prima dat je doet wat je zelf wil. Ik wil ook wel hele dagen met mn kindje op de arm zitten, maar ik heb er straks problemen mee zodra ze naar het kdv gaat! Dus denk dat jij en je schoonzus niet werken? Zou niet weten hoe ik anders steeds mijn kind in slaap moet voeden als ik zelf aan het werk ben. Ik voed trouwens wel op aanvraag, maar mn dochter heeft zelf een ritme gemaakt (om de 3 uur overdag en de nacht niet)... Maar mocht ze nu ineens om het uur drinken willen, dan zou ik toch wel denken dat er iets niet helemaal goed is. En dat zou bij mij met onzekerheid te maken hebben (doe ik het wel goed, is mijn voeding nog wel genoeg, enz) Dat gene waar BjornPijl het over heeft sluit ik mij bij aan (waarom moeten kindjes tegewoordig snel kunnen lopen/praten enz)...
Heb zelf nooit met een (opgelegd) schema gewerkt en alles laten aangeven door mijn dochter. En wat blijkt? Ze heeft nu haar eigen regelmaat ontwikkeld Wakker tussen 7 - 7h30 + 1e fles rond 11h30 groentjes rond 15h30 fruit rond 19h00 laatste fles rond 20h00 bed in Ook qua ontwikkeling doet ze maar haar ding, we hebben nooit iets geforceerd en gaat prima zo!
@Luna 86: super dat je kindje zich snel ontwikkelt, en natuurlijk mag je daar trots op zijn! Ik ben ook trots als onze zoon iets nieuws kan. Ook ik vraag me af en toe af of hij iets niet al moet kunnen..... maar niet met het doel om hem snel groot te krijgen. Nu met 9 maanden ligt hij veel op z'n buik te spelen en draait rondjes... Benen gebruiken doet hij niet, enkel om te trappelen. Ben dan uiteraard benieuwd of dat normaal is en heb daarom ook een topic geopend. Of hij nu met 12 maanden of met 18 maanden loopt, maakt mij niets uit. Maar heb wel het gevoel dat de kleintjes zo snel al iets moeten.... Zo heb ik bij de plaatselijke bibliotheek een heel pleidooi gehad dat ik m;n zoon moest aanmelden. Dat zou goed zijn voor zijn ontwikkeling. Naja, sorry hoor, maar wat moet een kind van (toen 6 maanden) nou met een abonnement van de bieb???
ik denk dat het ook komt omdat mensen steeds minder met baby's hebben en steeds minder voorbeelden zien in hun omgeving. Ik bijvoorbeeld had toen ik zwanger werd nog nooit echt intensief voor een kind gezorgd.. alleen 2 baby's van vriendinnen weleens een middagje meegemaakt en wat verhalen van collega's gehoord. Je voelt je dan best onzeker met je eigen kindje in je uppie overdag. Een schema biedt heel veel houvast en kan je onzekerheid wegnemen. Ook voor het cb is het "handig" om onzekere moeders te ondersteunen met en lekker concreet schema ipv vage verhalen over je gevoel volgen; dat is heel moeilijk namelijk je gevoel volgen als je onzeker bent. Ik heb zoveel gevoelens als mijn kindje huilt.. welke zal ik nu eens volgen In de andere culturen die jij bedoelt zijn de gezinnen denk ik groter, is er meer sociale samenhang.. jonge moeders hebben al ervaring met het verzorgen van hun jongere broers en zusjes, nichtjes neefjes.. ze kunnen gewoon doen wat ze hun moeders en tantes altijd zagen doen. Ik ben enigskind en mijn neven en nichten waren veel ouder en zag ik nooit... ik ben helemaal vervreemd van baby's verzorgen en moet het nu opnieuw leren. Eerst met een schema inderdaad... maar langzaam wordt ik er handiger in om mijn gevoel te volgen en knikker ik de schema's de prullenbak in