Regels & schema's & alles zo snel mogelijk zonder mama

@cowgirl80: denk dat je de spijker op zijn kop slaat!

 

Hier ben ik het helemaal mee eens! Ik denk ook dat het hiermee te maken heeft, plus het feit dat veel moeders werken en dat we het gewoon drukker hebben met z'n allen dan pakweg 50 jaar geleden (nou ja, toen hadden ze het ook druk, maar ze waren wel de hele dag thuis en alleen met de kinderen en het huishouden bezig). Nederlanders zijn mensen van de klok, in tegenstelling tot veel andere culturen, en dat geven we onbewust vanaf het begin al aan onze kinderen mee.

Ik heb zelf ook lang vastgehouden aan een schema (wakker worden, voeden, spelen, knuffelen en bij het eerste gaapje weer naar bed). Dit deed ik omdat ik een beetje onzeker was, maar ook omdat ik merkte dat het goed werkte voor mijn zoontje.
Nu hij ouder is word ik steeds makkelijker met eet- en slaaptijden. Alleen zijn middagslaapje is heilig...ik zal 'm nooit eerder uit bed halen omdat ik wil winkelen of op visite wil gaan of zo.

Mijn ervaring met kinderen was ook nul komma nul voordat ik moeder werd. Had nog nooit van mijn leven een luier verschoond en misschien 2 keer een baby een flesje gegeven. Dus ja, dan is het wel handig als je een soort richtlijn krijgt van zo en zo moet je het doen.

 

Nederlandse cultuur is nou eenmaal heel anders dan vele andere culturen. Rij eens 1.000km naar zuiden. Zie je daar ook vrouwen met agenda's wapperen als er een afspraak gemaakt moet worden met een vriendin?

De schema's en vaste tijdens zijn echt iets Nederlands. Niet alleen mbt baby's, maar ook de rest van het leven. Er wordt (meestal) op vaste tijdens gegeten. mensen weten op zondag al wat ze de rest van de week gaan koken, wie er op bezoek komt, hoe laat elk gezinslid wel of niet thuis is enz.
In de meeste andere culturen zijn mensen veel relaxter en er wordt meer per dag geleefd.

Dit als antwoord op je vraag, 'waar komt dit vandaan?'

Daarnaast heeft niet elke vrouw de situatie dat ze 1 kind heeft en geen baan, en dus 24/7 beschikbaar kan zijn voor dat ene kind. In de gezinnen met meerdere kinderen moet er nou eenmaal gewacht worden, je kunt je als moeder niet splitsen.
Daarnaast werken veel moeders tegenwoordig en zijn ze gedwongen om hun babys op jonge leeftijd te laten wennen aan het feit dat de zorg ook door iemand anders gedaan wordt. En dan gaan niet alles op verzoek.

In veel andere culturen wonen de hele families bij elkaar. Jonge moeders zitten meestal met hun schoonmoeder in huis, zorgend voor de kinderen. Als de moeder andere verplichtingen heeft, of meerdere kinderen, helpt de schoonmoeder, schoonzus met de zorg. Tja, hier is dat de oppas, kdv enz Wat is het verschil vraag ik me dan af?

Dan iets anders:
Ik heb maandenlang wel een strakke tijdschema aangehouden voor voeden en slapen. mijn kinderen gaven dat zelf aan, en ze hebben nooit huilend gewacht op de juiste tijdstip voor een voeding. Als ze eerder kwamen, kregen ze de voeding eerder.
Tegenwoordig wordt hier geslapen op verzoek. dat betekent wel dat mijn 3 kinderen heel verschillend slapen en ik bijna nooit overdag de deur uit kan. Het voordeel is dat ze dus niet op 'de klok' naar bed hoeven. Nadeel is dat er altijd 2 vd 3 kinderen binnen zitten terwijl buiten de zon schijnt. Omdat de derde op bed ligt. Wat is nou beter??????

Niet alles is zwart/ wit namelijk.....

 

ik lees een hoop verstandige reacties van mama' s die proberen te zorgen op een manier die bij mama en kindje past.
Toch nog even een reactie omdat ik een paar keer lees dat werken en schema' s iets met elkaar te maken hebben. Ik ben een werkende mama maar heb een gruwelijke hekel aan schema's.(voor mezelf dan he, wat een ander doet moet zij weten) Ik kijk niet graag op de klok, wel naar mn kinderen en dat gaat prima.

Enige wat ze idd moeten is.op werkdagen opstaan en eten en aankleden.
Merk trouwens wel dat zo'n heel los schema ook weleens betekent dat we te laat eten of te laat naar bed gaan en dat is ook niet altijd fijn (voor peuter dan, baby regelt het zelf wel). Dat neem ik dan voor lief omdat geen schema volgen mij juist een gevoel van vrijheid geeft.

 

@Cowgirl, ook het feit dat we inderdaad minder met baby's in aanraking komen en dus zoeken naar richtlijnen speelt mee!
Merk ik bij mezelf ook, als het je eerste kindje is ben je constant op zoek, en 'volg je gevoel' kan zoms wat vaag zijn..want je hebt zovele gevoelens zoals hier ook al werd gezegd.

 

Voor mezelf heb ik gewoon een gulden middenweg gevonden. Ik heb wel een soort van schema en regelmaat, maar dat hebben mijn kinderen voornamelijk aangegeven.
Eetschema's van het CB of de achterkant van het pak kunstvoeding heb ik nooit gevolgd, maar na een tijdje kon ik er de klok gewoon gelijk op zetten wanneer ze honger hadden.
Qua slapen heb ik de eerste maanden ook gewoon zelf in bed gelegd of hier in de in wandelwagenbak in de woonkamer wanneer ze moe werden. Na een maand of 3 ben ik wel meer vaste tijden gaan volgen. Ik heb mijn rust gewoon hard nodig en mijn kinderen ook.
Ik denk dat regels en schemaatjes voor veel mensen rust en duidelijkheid geven, dat ze weten waar ze aan toe zijn. Daarnaast zijn Nederlanders gewoon van de klok, veel vrouwen werken en op het kdv gebeurt het meeste ook gewoon volgens een bepaald schema.
Gewoon een mengeling van gevoel en toch een bepaalde regelmaat/schema werkt hier het beste.

 

@geke, helemaal mee eens. Hier ook een werkende mama zonder strak schema... Wel een (grotendeels) vaste volgorde op de dag qua voeding. Uitstapjes kunnen zowel 's ochtends als 's middags of zelf ;s avonds. Daarin zit geen enkele regelmaat.

Oftewel zoals Adi zegt: niet alles is zwart / wit. Er zit een heel mooi grijs gebied tussenin.

 

Ik ga denk ik weer in herhaling vallen.

Soms kan dat inderdaad niet, en waarom?

- omdat er toevallig nog 3-4 andere kinderen in gezin zijn die aangekleed, gewassen en gevoed moeten worden. Een draagdoek is vaak een oplossing, maar een (schoppende en springende)peuter aankleden of in bad doen met een kleine baby in de draagdoek vind ik persoonlijk niet verantwoord;
- of om terug te vallen op andere culturen: schoondochter is vaak verantwoordelijk voor het eten van haar eigen gezin, maar ook voor de schoonouders. De aan bed gekluisterde schoonvader moet verzorgd worden. Er moet water worden gehaald uit een put 5km verderop, er moet hout worden gehakt om eten op te koken enz.

Niet alles is zwart/wit nogmaals. En niet iedereen heeft de luxe om de dagen door te brengen met maar 1 verantwoordelijkheid in het leven: de baby. Zo is het leven nou eenmaal.

 

Nou, hier dus een moeder die ook 1-op-1 thuis is met de baby, maar die wél waarde hecht aan schema's. Dat wil niet zeggen dat ik strak alles plan en hij echt pas precies om een bepaald tijdstip eten krijgt of slaapt, maar er is zeker wel sprake van dagelijkse regelmaat.

Mijn zoontje raakte als kleine baby snel overprikkeld en we hebben dus al snel geleerd om hem zichzelf even in slaap te laten jengelen. Dat deed me soms ook zeer, maar als dat het beste is voor jouw kind op dat moment, dan doe je dat. Met als gevolg dat de overprikkeling snel over was en ons zoontje nu prima slaapt.

Hij sliep vrijwel meteen in zijn eigen bed op zijn eigen kamertje, kreeg een relatief strak schema van 5 voedingen op een dag en er was veel duidelijkheid. Al vrij snel wisten hij en ik waar we aan toe waren en keerde de rust terug in huis.

Mijn man en ik zijn namelijk ook mensen die het best functioneren met een bepaalde regelmaat. Hij is een kind van ons, dus het is logisch dat hij daar het e.e.a. van meekrijgt (zij het genetisch, zij het door de opvoeding).

Ik merk nu nog dat we onrustiger zijn als het schema verandert (rondom sprongetjes o.i.d.), is het schema weer regelmatig, is iedereen weer relaxed. Tuurlijk wennen wij er ook aan en is de impact van veranderende schema's steeds minder groot.

Straks als de 'nieuwe' baby erbij komt, zullen we weer een nieuw ritme kunnen vinden, waarbij ik hoop te kunnen voeden op verzoek, maar ik sluit de kans niet uit dat we ook nu weer op een schema terecht komen. En nee, ik vind dat geen probleem, ook niet voor een kind.

En trouwens, ik denk dat je met zo'n topic al snel een discussie uitlokt en mensen zich aangesproken voelen, dat is niet erg, maar het is nou eenmaal zo!

 

hier ook een werkende moeder die zich nog nooit aan schema's heeft gehouden.
Ze hebben allebei de eerste tijd veel in de box geslapen en sliepen 's nachts prima in hun eigen bed. Met slapen, eten e.d. niet op de klok gekeken.
Wat mij vooral wel eens benauwd dat baby's zo snel mogelijk op zo min mogelijk flessen over moeten.
Ten minst die indruk krijg ik wel eens. Waarom wordt er niet veel meer over de dag kleinere hoeveelheden voeding gegeven ( zo werkt het met bv immers ook)

Ik was trouwens verbaasd van mezelf dat ik zo ontspannen was met ze. Nu heb ik ook makkelijke babys gehad maar toch.
Op het KDV pakten ze het ritme van van mijn tweede dochter gewoon over. Daar sliep ze eerst weinig en later heel veel. Soms ging het heel anders dan thuis maar ze legden haar gewoon in bed als ze moe was.
Ik heb allebei bv gegeven. Vond het heerlijk dat ik nooit op de klok hoefde te kijken of het nog niet te vroeg was. Gewoon lekker bij mama drinken, voedde dan ook echt ( discreet) overal.

 

@MamaMarije,
Als dat inderdaad voor jullie werkt is het toch ook prima?

En natuurlijk lok je met zo'n sterke mening een discussie uit en voelen mensen zich automatisch aangesproken (niet aangevallen) en onderleggen hun meningen met argumenten, daar wordt toch om gevraagd?
Ik ga nu lekker met mijn zoontje op bed liggen, kijken of hij langer slaapt met mij..
Zowaar een half uur eerder dan mijn geplande 'schema' maar ik zie dat hij moe is, dus ik pas me aan..
Wow, ik ben flexibel!
Ik bedoel maar...iedereen doet toch het beste voor zijn kindje?
Of dat nu met of zonder schema is...verschillende mensen hebben nu eenmaal verschillende meningen.
Truste!

 

Precies, waarom accepteren moeders in alle vormen elkaar niet gewoon? Ipv altijd kritisch te zijn op hoe anderen het doen? Dat zou nou eens een hoop rust geven, denk ik

Trusten!

 

Ik denk dat het ook erg afhangt van waar je kindje behoefte aan heeft icm je eigen karakter.
Onze oudste twee hebben bv op verzoek gekregen. De eerste was een huilbaby, tot er kma geconstateerd werd. Hij lag de hele dag bij mij, want zelfs daar huilde hij. Dat was prima, omdat het nodig was, maar prettig vond ik anders. Ik merkte toen heel sterk dat ik ook tijd voor mezelf nodig heb, om verder goed te kunnen functioneren.
De tweede huilde een stuk minder, maar had en heeft een heel pittig karakter. Ook dit mannetje had mama dus regelmatig hard nodig. Omdat ik toen ook nog een peuter van net twee had rond lopen, was ik erg blij dat hij wel zelf in bed in slaap viel. Verder zat er absoluut geen ritme, wat tijden betreft in, maar als hij moe was hoefde ik niet nog eens heel lang met hem bezig te zijn, waardoor ik weer geen tijd voor de oudste of mezelf had.
Nu bij de derde gaat het weer anders. Dit is een heel rustig mannetje, dat zelf zijn schema aangelegd heeft en keurig om de vier uur komt drinken, zelf gaat slapen en zichzelf ook even in de box kan vermaken (iets wat de tweede echt niet deed). Ik ben blij met zijn regelmaat, ook omdat hij nu op tijden drinkt die te combineren zijn met het naar school gaan brengen van de oudste (hij is aan het wennen) en het middagslaapje van de middelste. Kortom voor het eerst voed ik redelijk op schema en wat ik nooit verwacht had; deze keer bevalt het prima!
Om een lang verhaal kort te maken; het blijkt dus ook erg van het karakter van je kindje te maken te hebben. Ik kan me voorstellen dat als ik de derde als eerste gekregen had, dat ik er vanuit ging dat dat gewoon was en dat dat bij een ander dus ook zo zou gaan. Ms dat dat ook nog scheelt in het kijken naar anderen!

 

oww ik doe alles op mijn eigen gevoel ! zeker nu met de 2e ben je daar veel makkelijker in. Als mijn zoon 6 flessen wil dan krijgt hij dat ! Ik ga niet met een schreeuwend kind zitten wachten tot hij een fles zou mogen omdat hij er van het cb bijv maar 5 mag.
Elk kind is anders. en ik doe wat ik prettig vind. 8)

 

Uitersten zijn denk ik nooit goed. Het is niet goed om je helemaal vast te pinnen op een schema, maar ook niet om alles maar op zijn beloop te laten.

Mijn zoontje gaat na het avondeten als hij bijv. heel moe is, gewoon niet slapen omdat het voor hem niet 'hoort', pas na een uitgebreid slaapritueel kan hij gaan slapen. Hij heeft een beetje vastigheid nodig.

Met voeden ben ik het helemaal met je eens. Ik voedde de eerste maand ook 10 tot 12 keer en ja, voeden was mijn leven, als hij wilde mocht die. Dus ik lees die berichten over mijn zoontje van 2 weken drinkt wel 9 keer ook met kromme tenen, mrja.

Die wedstrijdjes op het forum doe ik ook niet aan mee. Ik ben trots als mijn zoon iets kan maar vind het ook prima als hij pas met 2 jaar loopt.
Ik had een keer een topic geopend met 'waar is jou kindje láát in?', toen reageerde er iemand dat ze zoo graag wilde reageren in dit leuke topic maar dat het niet kon omdat haar kindje overál snel in was. Toen kreeg ik echt kotsneigingen haha.

 

wara het persoonlijk bij mij vandaan komt...is dat ik zo ben opgevoed en dat heeft me altijd rust gegeven...voorspelbaarheid is iets fijns...
Mijn kind moet zeker niet huilen...maar als hij overduidelijk moe is...en huilt van het moe zijn...blijf ik bij hem..maar zal die wel "blijven huilen'...uiteindelijk is mn baby wanneer hij wakker wordt helemaal uitgerust.

nachtvoeden vind ik ook goed zolang hij het nodig heeft kan het niet anders...doorslapen komt wel vind ik...Weet niet waarom sommige daar inderdaad zo op hameren.

Maar schema's en regels vind ik niet meer dan normaal...wat is er mis met daar zo vroeg mogelijk mee te beginnen...als het kind zich er goed bij voelt...? en de ouders ook..flexibiliteit hoort ook bij het leven dus ook daar ben ik het mee eens...

 

@ts: ik heb alleen de openingspost gelezen, maar ik denk dat er net zoveel mensen zijn die niet rust en regeltjes etc volgen, alleen daar wordt veel minder over gevraagd, omdat ze gewoon doen wat hun baby aangeeft. Dus de vragen die je hier op zp ziet staan zijn voornamelijk over regelmaat etc, omdat daar gewoon wat meer over te vragen is.

In mijn vriendenkring zie ik ook dat het zo'n beetje verdeeld is, maar ik merk ook dat degene die schema's aanhouden altijd veel meer te vragen hebben, dan mijn vriendinnen (en ikzelf) die helemaal onze baby volgen. En zo zal dat hier ook zijn.

Verder moet iedereen doen waar ze zich zelf prettig bij voelen. Andere vriendin heeft van het cb gehoord dat ze het schema eens moest laten varen, maar raakte daar zelf bijna overspannen van en dat lijkt me toch ook niet helemaal de bedoeling.

Wil ik nog even als aanvulling zeggen dat ik wel een werkende moeder ben, door bi wel later ben gaan werken en met een zeer snel overprikkelde baby (inmiddels 21 maanden oude meid) die daarbij ook nog reflux heeft en destijds ook een kma en soja allergie. Ik heb er destijds voor gekozen om ipv het in slaap te laten huilen haar bij me te dragen in een draagdoek die ook over haar gezicht ging (en zo de prikkels reduceerde). Zo heeft ze de eerste maanden gewoon bij mij geslapen. Mijn gevoel ging nl. ook echt tegen het laten huilen en heb dit gelukkig ook nooit hoeven doen. Wil niet zeggen dat het bij andere wel werkt, het ging alleen tegen MIJN gevoel in, en aangezien ik daar volledig op vertrouw ben ik blij dat ik het nooit gedaan heb.

 

Ik hou ook helemaal niet van schema's en regelmaat, gelukkig onze kinderen ook niet . Ik baal er dan ook van dat Lisa op kdv dagen op gezette tijden haar voedingen krijgt (en de eerste voeding dus ook op een gezette tijd moet krijgen), maar goed, dat kan nu eenmaal niet anders en is ook maar 2 dagen. Met Eva is het nu heel anders, die krijgt om de paar uur iets te eten, anders zou ze denk ik 1 boterham en 1 slok drinken binnen krijgen per dag .

Ik vind het wel fijn als de kinderen zelf in slaap kunnen vallen, niet omdat ik ze niet wil helpen, maar wel omdat ik het een teken vind dat ze lekker in hun vel zitten als ze zelf in slaap kunnen vallen. Toen ze niet zo goed zelf in slaap konden vallen huilden ze veel en konden hun draai niet vinden, ik kon ze dan vaak ook niet zo goed helpen helaas. Als je kindje je wel nodig heeft om in slaap te vallen en dat lukt ook lekker rustig is het natuurlijk wel lekker, lijkt mij tenminste wel fijn.

 

Dat denk ik ook. ik heb eigenlijk altijd het ritme van mijn zoontje gevolgd en dat doe ik nu nog steeds. En na de eerste paar maanden werd dat eigenlijk vanzelf een beetje een vast ritme. En ja, hij slaapt in zijn eigen bedje, maar dat is ook de meest veilige plek voor hem. Hoef ik niet bang te zijn dat de hond of de katten bij hem in bed kruipen. En hij was altijd al een makkelijke en lange slaper. Momenteel wat moeite met het afsluiten van de dag, maar dat schijnt de leeftijd te zijn. Ook daar hebben we onze weg inmiddels in gevonden. Hij wil dat ik even bij hem blijf, nou, dan doe ik dat. Alles liever dan een krijsend en overstuur kind omdat mama toevallig anders bedacht heeft.

Maar ook kan ik me indenken dat sommige mensen beter gebaad zijn bij een vast schema. En dat kan ook vanuit het kind zelf komen!! Het hoeft niet zo te zijn dat de ouders dat per se willen! Huilbaby's schijnen het heel goed te doen op een vast schema.
Ik zal niemand veroordelen voor de manier waar iemand voor kiest. Dat is ieder zijn eigen.