Sommige mensen begrijpen het een beetje verkeerd. Ik heb het niet over kinderen van 4 jaar oud maar over baby's. (dat leek me best logisch) En ik heb het ook niet over helemaal geen ritme in dingen, ik heb het over schema's. Een ritme heb je inderdaad al snel door rituelen en wij hebben hier ook een vast ritueel aangehouden de eerste maanden. Maar niet op tijd/volgens schema. Dit heb ik eerder al getypt, dus jammer dat het daar over door moet gaan. Regelmaat is niks mis mee maar dat bereik je sneller door vaste rituelen dan door schema's te volgen bijvoorbeeld. Ninja ik maak me niet druk, dan lees je he ttopic heeeelemaal verkeerd. Ik heb gewoon interesse, dat staat er een keer of 10.... Ik lees hier wel meer redenen die in mijn ogen op gaan bij een ouder kindje. Het nee zeggen, of weten dat ze even moeten wachten, of later regelmaat nodig hebben...Dat duurt nog jaren. Mijn dochter is bijna 7 maanden, als ik nee tegen haar zeg (doe het wel als ze iets doet wat niet mag, trouwens haha) dan snapt ze er niks van. En ik kan al helemaal niet tegen haar zeggen, nee hoor, geen etenstijd, straks op school kun je ook niet ieder moment eten. Maar nogmaals; Ik heb het hier echt over pasgeboren baby's die niet bij mama mogen omdat ze anders verwend worden, door moeten slapen want mama is moe, meteen op 5 voedingen moeten anders is het teveel en ohwee als het er 1 meer wordt vandaag, precies rond die tijd moet eten etc etc etc. Ik heb het ook echt niet meer over kinderen van 1 jaar oud. Ik begrijp dat het daar alweer heel anders zit.
Hoe weet je dit? Het komt over alsnog je niets met schema's van doen hebt... dus hoe kan je dit dan stellen? Andere vraag... waarom is het verkeerd om ook de eerste twee jaar duidelijke tijden en 'regels' te hebben als je ze de 16 jaar daarna ook hebt? Waarom zou een baby dat niet kunnen hebben? Er zijn genoeg voorbeelden dat dat ook prima kan werken dus misschien je wat minder afvragen (je weet tenslotte gewoon niet waar je het over hebt) en gewoon doen waar JIJ je lekker bij voelt en wat voor JOU goed werkt. Uh... ik lees nu dat je het over de eerste 11 maanden hebt... pfff dat is wel een beetje andere indruk dan je eerst gaf. Ik geloof dat er geen enkele pasgeboren baby is dit zich vanaf dag 1 in een ritme laat zetten maar je kunt er wel aan bijdragen... Nogmaals... doe gewoon je eigen ding en als je werkelijk je dingen afvraagt... STEL vragen en oordeel niet (want dat doe je wel)
Cygnet ik zeg hele maal nergens dat het verkeerd is. Dat maak je er weer zelf van. Je eerste zin snap ik niet. Enne ik heb het het hele topic al over BABY's, anders had ik wel gezegd dreumesen/kleuters. Ik snap dat het dan heel anders wordt. Enne voel je niet zo aangevallen, want ik val niemand aan. Ik vraag me enkel af waarom dit zo erg in Nederland is en in andere landen niet. Nou daar zijn we al uit, dus wat mij betreft is het topic wel klaar. Maar vind het prima om er over door te gaan, alleen erg jammer dat sommige het zo persoonlijk opvatten. Volgens mij noem ik nergens namen, zeg ik nérgens dat het SLECHT is..Dus waar maak je je druk om?
@cygnet: hoe weet je dat die regels en schema's wel werken? Ik denk (en merk in mijn eigen ervaring) dat het niet handig is om je kind wakker te moeten maken voor een voeding, omdat het nu eenmaal tijd is, terwijl het net lekker slaapt. Heb een vriendin die het wel doet, omdat dat voor haar nu eenmaal prettig werkt, maar of het kind er nu zo gelukkig mee is dat het wakker moet worden omdat moeder vind dat het de fles krijgt. Toen mijn dochter de eerste weken steeds gewicht bleef verliezen omdat ze zoveel spuugde (maar dat doen alle baby's ) adviseerde het cb me om haar elke 2 uur te gaan voeden. Na een voeding duurde het zeker 1uur en 45 minuten voordat ze uberhaupt in slaap viel omdat ze zoveel pijn had, nou geen haar op mn hoofd die er ook maar 1x aan gedacht heeft om haar een kwartier later weer wakker te maken om haar te voeden. Ik ben dus stellig van mening dat dat schema absoluut niet gewerkt had, en ik in no time met een oververmoeid kind had gezeten. Bij de basisschool die wij gekozen hebben, zitten ze met 4 groepen in dezelfde klas, draaien ze op continu rooster en mogen ze (binnen gezette tijden) zelf bepalen wanneer ze gaan eten. In mijn ogen heb je dan dus ook je hele leven geen vast op gezette tijden schema. Op mijn werk kan ik er ook voor kiezen of ik om 12.00 ga eten of om 12.45. en tussendoor verzin ik ook zelf of ik een boterham wil of niet. Ook toen ik op school zat (en in mijn tijd idd nog niet de basisschool) toen had je wel pauzes, maar kon je tussen de lessen door ook wat eten. Wij zijn dus ook meer van, we eten wanneer we honger hebben, we slapen als we moe zijn ipv we eten omdat het 11.00 is en we gaan slapen omdat het 12.00 is. Wil niet zeggen dat voor sommige een schema niet heel veel rust kan brengen, en dan bedoel ik vooral voor de moeders. En rustige moeders stralen dat weer over op de kindjes en voila, opeens werkt een schema voor het kindje. Ik ben wel voor rituelen, dus als ze wakker worden eerst voeden, dan slepen, knuffelen en in bed, maar of dat nou om 10.00 of 10.55 is, dat maakt niet uit.
Oh snap 't nu; ja ik heb het wel geprobeert. Mijn moeder is ook van schemas enzo. Toen het ff niet lekker ging met slapen en voedingen vond ze dat ik op schema's moest gaan zitten en op vaste tijden voeden en slapen. Nou dat ging hier al helemaal niet, voor ons beide niet. Dus om nu te zeggen dat ik niet weet waar ik over praat.... Maar daarbij als het voor iemand wél werkt vind ik dat helemaal prima. Ik vraag me gewoon af wáárom. In de buik hebben ze toch ook geen schema's? Waarom dan ineens wél als ze eruit zijn.
Okay... waarom dan 11 maanden lang niet en 18 jaar wel? Nogmaals... als je je daar goed bij voelt, vooral doen. En kijk vooral goed naar je kind. En of schema's werken? Ja, hier wel... Uitstekend zelfs. Zal dat bij iedereen werken? Vast niet maar ik vind het een heel goed teken dat mijn kinderen zo goed kunnen slapen, lekker eten, nauwelijks huilen, veel lachen en zelden ziek zijn.. En wat ook meetelt.. mama heeft geen wallen tot aan haar enkels, de relatie tussen papa en mama is uitstekend en we zitten allemaal lekker in ons vel. Dat heeft routine (schema) voor ons opgeleverd. Wil je 's nachts voeden, veel wiegen, naast je kind slapen, etc etc... dan is dat natuurlijk prima. Maar ik kies er niet voor... en naar mijn mening is het ook niet nodig.. ik vind het geen positieve zaken. En aangevallen.. Ach, ik heb twee heel gelukkige en blije kinderen dus waarom zou ik? Je zou trouwens de eerste baby zijn die zich helder kan herinneren hoe het ging in het eerste levensjaar.. je hebt iets van horen zeggen (van je moeder) en je moeder is een ander niet. Je weet het dus niet... als je het niet zelf geprobeerd hebt. Heb je daar geen behoefte aan.. vooral niet doen. Ik heb op verzoek geprobeerd... brrrr... niets voor mij En het simpel antwoord op je vraag is: omdat de wereld niet om het kind draait... (dat is misschien nog leuk als je er één hebt en geen carriere maar dat gaat niet als je er meer hebt en er graag ook nog een carriere bij wilt hebben) Ja, dat zijn keuzes maar zolang mijn kinderen daar geen negatieve gevolgen van ondervinden... prima te combineren.. En DAT is het verschil met Turkije!
Wij hebben wel een schema en daar wil ik me ook zoveel mogelijk aan houden. Ik vind het juist wel belangrijk. Het geeft rust en regelmaat. Dit wil niet zeggen dat ik soms niet een half uurtje ervan afwijk als ik merk dat ze echt honger heeft. Maar in grote lijnen is het schema iedere dag hetzelfde. Ik dacht juist dat t belangrijk is voor een kindje en dat ie zich daardoor vertrouwd voelt e.d. Een tijdje geleden was ze ineens 2 keer wakker 's nachts en wilde niet meer slapen. Toen heb ik 'r wel een flesje gegeven en daarna sliep ze weer rustig. Zelf in slaap vallen vind ik wel heel belangrijk. Hebben we vanaf t begin geprobeerd al hebben we haar ook wel s in slaap gewiegd als het echt niet ging. Nu gaat t prima. Ze huilt nooit als ik haar in bed leg en valt zelf lekker in slaap. Moet er niet aan denken om haar altijd in slaap te moeten wiegen. Een keer als ze niet lekker is of wat ook geen probleem, maar standaard? Nee bedankt! Wil ook tijd voor mezelf en voor mijn partner hebben.
Mbt wachten ed: Ook een heel jong kindje moet toch wel eens wachten? Ik bedoel, als hij/zij wil eten en je net op het toilet zit of onderweg bent ofzo. Dat zijn natuurlijk maar korte periodes, maar het is wel wachten. En niet alle ouders hebben de energie om iedere nacht keer op keer hun bed uit te moeten (en dan heb ik het dus vooral om niet kunnen), dit gaat dan ten koste van het geluk van zowel ouder als kind. Is het dan goed om het wel te doen? Ik vraag het me af. Ik denk dat er genoeg kinderen zijn waar schema heel goed voor werken. En als je je er als moeder goed bij voelt, dan vind ik dat toch ook wel erg belangrijk. Want een gelukkige moeder heeft over het algemeen toch een positieve invloed op een kind.
\ Hahaha sorry maar wanneer ga je nu eens góed lezen? Ik zeg dat iik het met mijn dochter geprobeert heb op advies van mijn moeder! Whaha sorry moet echt lachen.. nee ik herinner me inderdaad niets meer van vroeger.. doh. En ik heb het niet over de eerste 11 maanden. NOGMAALS; IK HEB HE TOVER EEN PASGEBOREN BABY. Die uit de buik komt, met 2 maanden op zoveel voedingen moet zitten, zolang moet slapen volgens alle regeltjes en boeken, zelf in slaap moet vallen want anders kan ie dat noooooit etc etc. Hoevaak moet ik het nog uitleggen voor je het snapt? Ik snap dat oudere kinderen soms prettig reageren op regelmaat en vaste tijden en dergelijke en dat vind ik helemaal prima. Ik bedoel die baby die met 4 weken alleen in slaap moet vallen maar zo vreselijke mamahonger heeft maar dat kán toch niet, want zo leert 'ie nooit alleen te liggen. (is maar een voorbeeldje natuurlijk!!)
Nou, niet goed gelezen.., het valt op verschillende manier te lezen maar prima... goed dat je het geprobeerd hebt en het bevalt je duidelijk niet.. Moet je het vooral niet doen. Je hebt het eerder over het eerste jaar hoor.. dus even duidelijk zijn. Wat is er mis met een kind wat binnen 2 maanden van 23:00 tot 8:00 slaapt? Niets toch? En in mijn optiek heeft een routine daar aan bijgedragen. De reden waarom ik hier elke keer op inga is omdat je insinueert dat schema's gelijk staan aan verwaarlozing maar dat is heel wat anders. Je kunt schema's prima opbouwen en daar moet je de tijd voor nemen en goed naar je kind kijken. Ja, mensen die een schema afdwingen en daarmee hun kind uit het oog verliezen dat begrijp ik ook niet. Maar dat is een andere kwestie... met het principe van routine en schema's is niets mis. En laten huilen...? Ik heb het ook nooit gedaan maar mijn neefje huilde MET aandacht 2,5 uur en als je 'm even met rust liet dan was hij na 20 minuten klaar. Hij had het duidelijk even nodig. Ook daar kan je dus geen mening over klaar hebben staan. Iedere mama leert dat uiteindelijk wel... je weet niet hoe het bij een ander gaat en waarom bepaalde dingen gaan zoals ze gaan.
Misschien komt het anders over doordat het internet is en je dus alleen maar lettertjes ziet en geen toon en gezichtsuitdrukking ed, maar omdat er meerdere posts zijn die niet zo vriendelijk over komen... Waarom moet er onaardig gedaan worden als je het niet met elkaar eens bent? Het is toch juist interessant om te kijken wat de ervaringen van anderen zijn, hoe zij tegen dingen aan kijken en waarom ze dat doen? ^ Dit is tegen niemand persoonlijk bedoeld. 't is iets wat ik me in z'n algemeenheid afvraag.
Mijn mening over dit thema: ik ben het met duchess eens, maar waarschijnlijk om andere redenen. Ook ik begrijp dat iedereen anders is en dat voor veel mensen schema's en regelmaat een 'houvast' is. Persoonlijk zou ik er helemaal van in de stress raken. Continu de klok in de gaten houden, is het tijd voor dit, is het tijd voor dat? Oh jeej, we zijn 20min te laat voor onze geplande wandeling... Niet mijn ding. Ik las laatst een topic waarin een moeder haar schema liet zien voor haar baby van 4 maanden oid. (Ik val je niet aan, gebruik het alleen als voorbeeld). Ik kreeg spontaan hoofdpijn van het strakke schema. Leuke, spontane dingen, die in mijn ogen af en toe zomaar ontstaan, zoals spelen en knuffelen en samen lachen, stonden strak ingepland van 12:00 tot 12:15 oid. De wandeling werd ook ingepland en niet gemaakt vanwege eigen behoefte of omdat je er gewoon eens zin in had. Dat is voor mij allemaal veel te strak en naar mijn mening bederft het voor een kindje, wanneer ze dan geen baby meer zijn, een beetje de spontaniteit en lol van veel dingen. Ik heb het dan voornamelijk over dingen als spelen, knuffelen, naar buiten gaan etc. Maar ook het voeden en slapen hoeft voor mij niet volgens een schema te gaan. De ene keer ligt ons dochtertje van 4 maanden om 22uur al heerlijk te ronken, de andere keer pas om 24uur. Nooit problemen met in slaap vallen, zodra ze moe wordt en in haar oogjes wrijft en we leggen haar in bed is ze weg. Als we haar eerder zouden dwingen, omdat het schema dat zo zou stellen, geloof ik dat we huilbuien en geschreeuw uit zouden lokken.
Voor jullie werkt een schema, maar zonder schema was het misschien precies hetzelfde geweest. Hier hetzelfde als bij jullie (het eten van Lisa niet meegerekend, maar dat heeft niets met schema's te maken), maar hier dus helemaal geen ritme en regelmaat. Ik denk dat het voor jullie als ouders vooral heel fijn is, de kinderen vinden het ook prima, maar of het zonder schema anders was geweest?
\Cygnet ik denk dat ik niet meer op jou ga reageren, want wij begrijpen elkaar gewoon niet. Waar zeg ik dat een schema hetzelfde is als verwaarlozen? Ongelooflijk. Wbt laten huilen, ik heb mijn dochter van bijna 7 maanden ook moeten laten huilen. Maar toen ze 2 maanden was kwam dat écht neit in me op hoor. NiekeKris ben ik met je eens, maar als het elke keer zo fout gaat, dan reageer ik gewoon niet meer op diegene want tja, dat schiet niet op. Snoopy ik denk dat je inderdaad wel eens gelijk kunt hebben.
Ik kan het niet laten om me even met de discussie te bemoeien. @Cygnet, je leest idd de teksten van TS niet goed en pikt constant alleen datgene eruit waar je wat over te zeggen hebt. In mijn mening ben jij de gene die je aangevallen gedraagt iig, maargoed. Er is niks mis met een kind van 2 maanden dat doorslaapt, maar wel als dit door ouders gecreeerd is door met een maand al de nachtvoeding af te bouwen bijvoorbeeld. Als een kindje geen nachtvoeding nodig heeft, dan komt het vanzelf niet meer, is mijn idee. Daarnaast vind ik zeker niet dat het hele leven in teken moet staan van een kind, sterker nog, ik ben daar helemaal niet van en wil graag de regie over eigen leven én kind. Ik ben wel van mening dat het goed is om in het eerste jaar héél goed in te spelen op de behoefte van je kindje, en dat zal dan inderdaad betekenen dat je wat minder vrijheid hebt. Je kindje komt net uit de buik, heeft warmte en liefde nodig, heeft de ene dag meer slaap nodig dan de ander, wil lekker veilig bij mama drinken 's nachts etc. Op het moment dat je een kindje wilt creeren(en hiermee zeg ik niet dat jij dit doet, alhoewel het af en toe wel zo overkomt) met een schema dat jij in je hoofd hebt, dan vind ik dus dat je echt te weinig rekening houdt met de behoefte van je baby. Niemand zal zich het eerste levensjaar herinneren, maar je eerste levensjaar is wel van grote invloed op de rest van je leven. Ik durf zelfs stellig te zeggen dat wanneer ouders hun baby vanaf het begin af aan nonstop in het bedje leggen zodat ze dat kunnen leren ipv in de draagdoek/lekker in slaap laten vallen op de arm etc en geen voeding geven wanneer de baby wil maar wanneer zij dit zelf willen, dat het kindje structureel te kort aan liefde heeft gevoeld(dit hoeft dus niet te betekenen dat ouders deze liefde niet voor het kindje hebben), en daarmee beschadigd kan worden in de toekomst.
Nee dat snap ik . Maar Cygnet schrijft telkens heel stellig dat haar kinderen het zo goed doen mede door het schema. Ik wil alleen maar zeggen dat dat dus niet door het schema hoeft te komen, het ligt ook erg aan de kindjes zelf. Als een schema voor iemand werkt, prima, voor ons zou het niet werken. En toch allemaal gelukkige kindjes en ouders
Ik vraag me wel oprecht af hoe je het doet als je met een schema werkt en je kindje wordt 'te vroeg' wakker ('s ochtends of bij slaapjes overdag), dan zijn ze weer eerder moe en klopt je schema niet meer. Of als je kindje langer slaapt, eigenlijk een voeding zou moeten hebben, maar het slaapt zo lekker. Wat doe je dan? Wij laten Lisa dus gewoon slapen, voorheen deden we dan wel de voeding aan (dat kan gewoon met sondevoeding), maar nu doen we dat ook niet meer. Soms zit er daardoor wel 5 of 6 uur tussen de voedingen van overdag en komt ze soms maar op 3 voedingen (wij geven dan 's avonds als ze slaapt nog wel een extra voeding, omdat ik 3x180ml echt te weinig vind).
overigens heb ik onze dochter nooit lang laten huilen. Doe ik nog steeds niet. Ik zou een kleine baby echt niet langer dan een half uurtje laten huilen. (Met in slaap proberen te komen bedoel ik dan). En nachtvoeding zou ik inderdaad ook niet forceren. Als de kleine er geen behoefte meer aan heeft merk je dat vanzelf. Zou mijn kindje nooit een nacht laten huilen omwille van een schema, maar volgens mij komt dat ook (bijna) niet voor hoor dat mensen dat wel doen...