Na 19 maanden mijn jongste zoontje gevoed te hebben is het nu dan toch echt over... Moet zeggen dat ik er zelf erg veel moeite mee heb, heb nu zelfs de tranen in mijn ogen staan. Heb er in het begin zoveel moeite voor moeten doen om het goed op gang te krijgen, heel veel pijn gehad, van alles geprobeerd totdat het eindelijk goed ging. Mijn eerste streven was drie maanden, daarna 6 maand, 9 maand, 1 jaar. Maar vond het altijd nog zo'n fijn moment, 's morgens rustig wakker worden tijdens het voeden en 's avonds even een momentje voor ons samen dat ik door ben gegaan. Maar de voeding liep flink terug, mijn zoontje ging steeds slechter aanhappen (auw) en zoontje gaf 's morgens niet meer aan te willen drinken, maar komt nu gewoon lekker tegen me aanliggen, zonder te gaan zoeken. Hadden kerstavond een etentje en opa en oma hebben hem op bed gelegd, heb dus een voeding overgeslagen. De ochtend erna liep het zo dat ik ook niet gevoed heb en toen ik gisteravond wilde gaan voeden en tegen mijn man zei dat ik wel moest gaan voeden omdat het anders afgelopen zou zijn, zei hij dat dat misschien niet zo heel verkeerd zou zijn en wel een keertje tijd werd. Moet hem ook wel een beetje gelijk geven, maar ik mis het zo! Ach ja, even doorzetten, morgen de druk er maar even af laten drinken (begin het nu toch wel een beetje te voelen). Weer een periode afgesloten
Het is altijd moeilijk om te stoppen, maar als de kleine er klaar voor is.... Je kunt in ieder geval op een mooie periode terug kijken! Ik ben bij de middelste ook rond die tijd gestopt (iets eerder, met 1,5 jaar geloof ik) omdat hij 's ochtends niet meer genoeg had en er eerder gefrustreerd door raakte... Ik hoop het dit keer net zo lang te kunnen doen. Voor jou: ik begrijp dat het moeilijk is en het je weemoedig maakt, maar geniet van de mooie herinnering!
Dat is ook zo en als ik vraag of hij komt drinken dan komt hij ook wel, maar zeg of doe ik niets dan laat hij zichzelf niet meer horen. Ach ja, het is ook wel fijn dat hij nu 's morgens vroeg lekker tegen me aankruipt en nog even verder doezelt. Het voelt alleen zo kaal, net alsof ik wat vergeet.
Geniet lekker van de knuffelmomentjes en wees trots op je bv periode! Maar kan me voorstellen dat het knuffelen alleen wat kaal voelt.