Hoi Hoi, pff ik moet echt mijn hart luchten, en hoop ook stiekem dat ik hier wellicht de gouden tip te horen krijg. Onze oudste dochter is nu 3.5 en eigenlijk heeft ze altijd wel periodes gehad van slecht slapen, de laatste paar maanden ging het wonder boven wonder heel erg goed, ze ging rustig slapen zonder dat ik op haar kamer moest wachten, of het licht aan moest blijven, of dat ik op de trap moest blijven zetten etc. etc. Maar nu sinds 2-3 weken is het zo uit het niets weer helemaal mis. Ze wil absoluut niet naar bed toe. De hele dag gaat alles goed en is er geen probleem, het avondritueel gaat ook meestal wel goed. Maar zodra het tijd is om in bed te liggen dan begint ze de welbekende smoesjes te verzinnen, even papa beneden een kus geven, even plassen, een slokje water etc. etc. Zodra ik de kamer verlaat begint ze met uit bed komen, ik leg haar steeds terug maar ze houdt dit heel erg lang vol, inmiddels na bijna 3 weken kan ik mijn geduld niet meer bewaren en is het voor gekomen dat ik tegen haar heb geschreeuwd. Ik ben hier heel erg van geschrokken en voel me ontzettend schuldig, ik zag dat mijn dochter ook schrok. Maar ze blijft maar door gaan en ik kan het niet meer aan. Mijn man is hier heel makkelijk in en zegt laat ze maar bij ons slapen of laat ze op de bank in slaap vallen, maar ik wil dit niet. Het CB gaf als advies om haar te negeren en dit 3 dagen vol te houden en dan zou het over gaan, ik heb het 3 dagen volgehouden maar zonder resultaat. Met pasen heeft ze een prinsessen tv gekregen van haar nichtje, ze is hier heel trots op. Mijn man gaf als optie om haar hier een dvdtje op te laten kijken in bed, zodat ze rustig zou worden en zich wellicht ontspant en dan rustig in slaap kan vallen (ze ontspant zich namelijk bewust niet hebben we gemerkt). Ik vindt dit een slecht plan, maar omdat ik ook niet weer tegen haar wil schreeuwen heb ik ermee ingestemd, en ik moet zeggen het helpt wel. Ze wordt rustig en ontspant zich inderdaad, ik zet een wekker en dan moet de tv uit. Ze wil dan vaak nog niet toe geven aan haar slaap maar ze mag van mij dan een boekje lezen in bed maar ik ga wel de kamer uit.. als ik beneden ben hoor ik het boek op de grond vallen en ligt ze te slapen. Nu vraag ik me af, zijn we nu heel slecht bezig met die tv? En hoe kunnen we het weer goed oppakken want na alle mogelijke manieren te hebben geprobeerd weet ik het nu echt niet meer. Groetjes
Ten eerste zou ik zeggen: voel je niet schuldig dat je gechreeuwd hebt. Jij bent ook maar een mens die soms onmacht voelt. Dat mag je dochtertje ook best eens meemaken. Daarnaast denk ik dat het allereerst belangrijk is dat jij en je man op 1 lijn komen. Maak afspraken over hoe je het gaat aanpakken, en doe dit allebei met overtuiging. zolang jullie niet op 1 lijn zitten zal jullie dochter dit voelen, en ermee spelen. de tv, ik ben er geen voorstander van, maar goed, ieder zn eigen ding. ik denk dat jullie samen moeten bedenken wat er werkt. Schrijf de stappen op die je gaat doen, en doe dit ook elke dag op die manier. En geef het even een tijdje om te proberen. Probeer het minimaal 2 weken. bij elke keer een verandering worden kinderen ook verward. Waar ik voor zou kiezen (zo doen wij het) is tandenpoetsen en naar bed. Samen een boek uitkiezen en voorlezen. Je dochter al lekker liggend in bed en jij ernaast. als het verhaaltje afgelopen is samen nog even de dag doorspreken. Wat vond je vandaag leuk, minder leuk en afsluiten met het allerleukst van de dag. Dit kan je liggend naast elkaar doen. Dan kus, knuffel en bedtijd. Mijn zoon mag altijd nog wel een boekje in bed, maar we doen gewoon wel het licht uit. Hij gaat ook vrijwel altijd slapen. evt andere rituelen kun je nog inbouwen, maar ik zou afsluiten moet boekje lezen en even samen kletsen. Dit werkt iig hier heel ontspannend. En al kletsend valt hij al bijna in slaap. schrijf alle stappen op, bespreek dit met elkaar en hou vol! Succes! Misschien kan je er wat mee! wvt andere
Oh ja, zorg dat je alle smoesjes al in je ritueel inbouwt. Dus slokje water, papa kus, plassen dat soort dingen bouw je in in het ritueel, en afsluiten met iets rustgevends (hier dus boek lezen en nog even kletsen).
Tja, die TV, ik zou het niet doen. Ik zou vooral bang zijn dat je dochter het gevoel heeft dat ze iets bereikt heeft met dat gedoe elke avond. (Uitproberen - mama en papa weten het niet meer - ik mag TV kijken in bed) Wat is normaal jullie avondritueel? Hier is het plassen, pyjama aan, tanden poetsen, wassen..dan doet hij de gordijnen dicht, zet de wekker aan en kiest een boekje. We gaan samen op bed liggen, lezen het boekje en praten even over de dag. Knuffel, kus, licht uit en deur dicht. Ik ga max. 1x terug voor als hem nog wat dwarszit, daarna leg ik hem uit dat ik van hem verwacht dat hij gaat slapen. Een 3jarige begrijpt dat prima en als er dan nog gezeur komt, ga ik er vanuit dat het weer eens een uitprobeerfase is en bekijkt hij het maar even. (Komt zelden voor). Duidelijk en consequent zijn en zeker niet belonen.
bedankt voor de reacties. Normaal is dit ons ritueel: Naar boven, douchen/bad en soms alleen even wassen, daarna pyama aan, tanden poetsen, boekje kiezen samen met zusje (slapen op 1 kamer) op bed 2 boekjes lezen (ze mogen ieder 1 boekje kiezen, zijn maar korte verhalen boekjes) en daarna ieder in eigen bed, liedje zingen, kus/knuffel en klaar Dit ging een tijd lang heel erg goed en ik zou er heel graag weer naar toe willen haha.. Wat betreft mijn man, het feit dat we niet altijd op 1 lijn zitten qua slapen is bij ons bekend, dat is ook de reden dat ik heb besloten mijn man buiten het slaap ritueel te houden, voorheen kwam hij er ook nog wel eens bij en mijn dochter (onwijs papa kind) maakte hier enorm misbruik van waardoor ze regelmatig bij papa in bed belande of hem zover kreeg om anderhalf uur liedjes te zingen. Hij steunt mij volledig welke aanpak ik ook kies, maar ik wil hem er niet bij hebben haha.. met mijn dochter heb ik ook afgesproken dat ze 1 keer naar beneden mag om papa nog een kus/knuffel te geven. (maar niet meerdere keren zoals ze dat nu wel eens wil) Die tv wil ik ook zo snel mogelijk weer weghalen, want dat is voor haar inderdaad een bevestiging dat ze iets voor elkaar heeft gekregen. Vanmiddag ga ik een soort van bord knutselen met haar, net zoals op de peuterspeelzaal waar ze precies op ziet wat er gaat gebeuren voor het slapen gaan, wellicht werkt dit.
Hmm maar je mag tich best een keer boos worden? Is voor zo'n kindje ook duidelijk.. "Oei het mag ECHT niet"
Wij hebben hetzelfde probleem met onze jongste, wordt as zaterdag drie jaar... en dat probleem hebben we eigenlijk al 3/4 jaar als het niet al een jaar is Ze krijst gewoon het hele huis bij elkaar! Okay ze ligt nog altijd in haar ledikantje en kan/wil er ook niet uitklimmen (heeft ze nog nooit gedaan in ieder geval) Deel van ons probleem is dat ze nog een middagslaapje doet, ze zit er nu tussenin... voor niet slapen is de dag te lang en valt ze rond half 5 "om". Slaapt ze wel dan is ze met geen kanon wakker te krijgen en slaapt ze vaak 2,5 uur en soms nog langer... resultaat: kind wat tot half 10 rondstuitert in de woonkamer Ik ben over het algemeen wat "harder" dan papa en leg haar in bed en laat haar in eerste instantie huilen. Helaas delen de dames ook zo ongeveer een kamer en maakt ze de oudste nog wel eens wakker. Gelukkig slaapt de oudste erg vast en slaapt ze er meestal wel doorheen... soms dus niet. We hopen dat het probleem is opgelost zodra de jongste een "groot bed" krijgt....
Saheira: hoe wil je dat doen om je man niet te betrekken? Hoeft je man de kinderen nooit alleen op bed te brengen? Want wanneer hij dat wel (eens) moet doen, dan heb je juist kans dat al jouw inspanningen en moeite voor niks zijn geweest omdat hij zich niet aan het ritueep houdt...
Bij ons is het dus ook al heel erg lang mis met het slapen gaan, en dit dan met slechte en goede periodes. Onze dochter had ook veel moeite met het weglaten van het middag dutje. Ze wilde niet meer slapen in de middag, maar hield de dag ook niet vol tot bedtijd waardoor ze dus net voor het avond eten in slaap viel en dan dus weer laat wakker was. Ze klom al vanaf 1.5 uit haar ledikantje en we zijn dus al vrij snel over gegaan op een peuterbed (ledikantje wilde ik zo lang mogelijk, maar ivm veiligheid) Mijn andere dochter is nu bijna 2 en heeft dus geen moeite om te gaan slapen, die ligt ook nog in haar ledikant en doet niet eens moeite om eruit te klimmen (hoe verschillend kunnen kinderen zijn), zij slaapt bij de oudste op de kamer maar meestal is zij al vertrokken terwijl ik nog met de oudste bezig ben (wat soms erg lang kan duren) @Nikkijane; In principe ben ik altijd thuis en hoeft mijn man ze dus nooit alleen op bed te leggen, Ook is het zo dat hij in 2 ploegen werkt en dus om de week niet thuis is bij het naar bed brengen (dan werkt hij tot 22.00), vandaar dat ik het liever zelf in de hand wil hebben.
Dit. Mijn dochter is ook z.n vervelende must met slapen. Van af nov/dec heeft ze de fles niet meer en is het slapen en groter probleem geworden. Van af deze week na de drama.s vorige week en de weken daar voor had ik het helemaal met haar gehad. Heb gezegd je blijft in bed je komt er niet meer uit geen smoesjes meer. En dat op een echt hele harde toon van het is NU Echt KLAAR. Ja dus heb ook tegen mijn dochter geschreeuwd en gedreigd als je nu niet op houd krijg je een pets tegen je luier. ( die draagt ze nog ze is nog niet nacht zindelijk dus dan valt de tik mee) En wat een andere er van vind vind het best. Ze ligt nu weer wat normaler op bed en blijft in bed en waarschuw haar elke avond van pas op geen gemieter vanavond. Want het is klaar met jou. Pff maar het helpt ze luistert een stuk beter nu ik mijn mond open getrokken hebt. En daarna wel zeggen ik dan van jou wel van je maar je streken op het moment even niet. Dus mijn grens is hier bereikt en even een harde aan pak kan goed uit pakken. Hier wel in elk geval en ik ga er even mee door wat ik was het goed zat de halve avond met haar bezig zijn. En we zijn naar de kinderboerderij geweest wezen zwemmen van alles en nog wat en nog is het niet genoeg. Nou ik ben het zat.
Heel goed dat je dochter dit ziet en accepteert dat je het echt niet meer trekt. Mijn dochter is wat dat betreft een harde, ik heb dus geschreeuwd en duidelijk laten merken dat dit absoluut niet kan, maar dit is voor haar geen reden om dan braaf te blijven liggen. En wat je zegt.. ondanks alle activiteiten gaat het nog mis. Dat is hier ook, ik plan van alles in op een dag en je zou dan verwachten dat het na al die leuke en positieve aandacht wel goed zou zijn. @alle moeders, gistermiddag heb ik de hele middag met haar geknutseld. We hebben van een groot stuk karton een heel leuk to/do bord gemaakt. Ze heeft het helemaal beplakt met mooi bloemetjespapier, en met gekleurd wol hebben we horizontale lijnen op het bord gemaakt (soort kleine was lijntjes) vervolgens hebben we op internet allemaal plaatjes gezocht die met het avondritueel te maken hebben (douchen, voorlezen, etc) dit heb ik uitgeprint en kleine kaartjes van gemaakt. Wasknijpers versierd met leuke stickers en dan de kaartjes met wasknijper aan het lijntje gehangen. Zodat ze precies kan zien wat we gaan doen als we naar boven gaan. Gisteravond direct uitgetest, ze was ontzettend trots op haar zelfgemaakte bord en telkens als ze een taakje had gedaan haalde ze het kaartje weg, en ging naar het volgende. Uiteindelijk waren we bij het laatste kaartje (kusje geven aan papa en of mama) en wonder boven wonder bleef ze daarna gewoon in bed liggen. Ze vroeg nog wel 1 keer of ze tv mocht kijken, en ik antwoorde heel rustig dat ze even op het bord moest kijken, als daar nog een tv plaatje hing mocht ze kijken maar die hing er niet en dat was voldoende voor haar. Ze is blijven liggen en direct in slaap gevallen, ik kon mijn ogen niet geloven. Ik wil niet zeggen dat dit nu ineens de oplossing is, misschien gaat het vanavond weer helemaal mis maar ik ben wel blij dat het dus nog wel goed kan gaan haha.. Wellicht voor andere moeders ook een leuk idee om te gaan maken met hun zoon-dochter. Wie niet waagt wie niet wint zeg ik dan maar haha.
We zijn een aantal dagen naar familie geweest, vandaar dat ik nu pas reageer. Het gaat in principe goed, en dan met name dat ik het tv kijken er uit heb weten te krijgen. Ze vraagt er soms nog wel om.. maar ze heeft nu wel door dat nee gewoon nee is. Het in bed blijven wil af en toe nog wel eens mis gaan, steeds eruit komen etc. Maar het duurt niet meer zo verschikkelijk lang om haar slapend in bed te krijgen. Dus daar zie ik ook wel verbetering in. Het blijft bij haar altijd nog wel een moeilijk iets dat slapen, over 4 maanden gaat ze naar de basisschool en stiekem hoop ik dan dat ze zo moe is van die dagen dat het slapen dan ook beter zal gaan haha..