Beste iedereen, Na verschillende topics te lezen, heb ik ook besloten om een topic te openen. Hopelijk kunnen jullie met mij advies/ervaring delen. Mijn dochter is net 3 jaar en zij zit 4 dagen(Vve) in de week op de psz. Zij is sinds vorig jaar aug/sep begonnen, en na een paar weken kreeg ik een gesprek met haar mentor. Zij had een aantal zorgen over mijn dochter zoals; 1.Laat geen taal horen. (Thuis praat zij wel, maar geen 3/4 woorden in een zin maar kan zich goed duidelijk maken) 2. Korte aandachtsspanne, raakt snel afgeleid(teveel prikkels). Maar in het keuken hoekje kan zij bijvoorbeeld wel weer 10 min spelen. Of met de Barbies. Maar opdrachtjes uitvoeren in de kring heeft totaal niet haar interesse. 3. Vlindert een beetje rond, gaat moeilijk in de kring zitten tenzij er een juf in haar buurt zit om haar o haar plek te houden. 4. Doet eigenlijk wat zij wilt, als er bijvoorbeeld wordt gezegd “ opruimen” dan gaat zij verder spelen. 5. Kortom volgens de psz valt zij erg op in vergelijking met de andere kindjes. Mijn dochter is een vrolijk bezig bijtje. Als zij in een ruimte is waar ze niks of niemand kent, dan gaat ze op onderzoek uit. Ze moet alles zien. En ja ze kan ook echt actief zijn. Maar ik moet eerlijk zeggen, dat ben ik ook altijd geweest en haar papa ook. Via de psz hebben ze al meerdere observaties gedaan met pedagogische medewerkers. In januari hebben wij weer een gesprek gehad en de leidster vertelde dus dat ook pm het zelfde zeggen. En dat er dus hoe dan ook een psychologe/integrale vroeghulp bij moet. De beste mevrouw ging verder en zei dat mijn dochter een “stoorzender” is. Ik heb bijna zelfs het gevoel dat het iets persoonlijks is. Ik moet er wel bij vermelden.. dat er op de psz bijna geen structuur is. En bijna elke dag nieuwe juffen. Sinds dat de desbetreffende mevrouw op de psz is, zijn de “oude medewerkers” weg. En heeft zij alles omgegooid naar hoe zij het wilt. Dus het structuur dat eerst was, is weg en elke dag zien ze andere gezichten. Dit speelde af van oktober tot januari 2024. (Eerste gesprek had ik met een oude medewerker, die het gesprek moest aangaan van de desbetreffende mevrouw) Sinds augustus heeft mijn dochter logopedie. Hier toont zij wel vooruitgang. Wel met kleine stapjes maar wel beter dan voorheen. Verder op advies van de locatiemanager heb ik mijn dochter laten observeren, door de directrice van de bs (de psz en bs zitten bij elkaar). En ook de directrice zei eigenlijk precies dezelfde woorden als de juf) Prima, na veel nadenken zijn wij toch akkoord gegaan met een psychologe van psz. Zij heeft haar geobserveerd en een gesprek volgt nog. Maar zowel mijn man als ik weten nou niet of we hier wel goed aan. Het is goed dat zij hun zorgen uitspreken en wij willen ook zeker meewerken(wat wij momenteel dus doen). Natuurlijk begrijp ik ook wel dat thuis situatie anders is dan psz met 16 kinderen. Mijn dochter is net 3 en kan de alfabet(ook de letters lezen), cijfers t/m15, kleuren, figuren. Maar interesses liggen bijv bij duplo, verven, autootjes, baby’s (echt mamaatje spelen), Barbies etc. En zij vind het bijvoorbeeld niet boeiend om houten puzzels te doen. Ze doet een paar figuurtjes en loopt weg. Zij laat dus ook niet zien wat zij wel kan. Ps. Mijn dochter wordt binnenkort geopereerd aan haar oortjes(buisjes)en neus amandelen. Dus ben eigenlijk benieuwd of er meer ouders zijn, die zich herkennen in mijn verhaal. En hoe zijn jullie ermee om gegaan? Zagen jullie ook echt vooruitgang na de operatie? Zowel spraak als gedrag? groetjes, Bezorgde mama
De VVE is vanwege de taal neem ik aan, daf is een goed idee. Maar wordt er ook aan je teruggekoppeld wat ze precies doen met de VVE? Want het wordt niet overal even professioneel aangepakt. Wat betreft de rest van je verhaal lees ik eerlijk gezegd nog geen hele gekke dingen. Maar ik ken haar niet natuurlijk. Kijk, sommige kinderen conformeren zich heel makkelijk aan een groep, anderen hebben wat meer expansiedrang. Het is natuurlijk prima dat ze haar aanspreken en proberen op haar stoeltje te houden tijdens een kringactiviteit, maar een stoorzender noemen vind ik persoonlijk heel hard voor een peutertje. De structuur (of het ontbreken ervan eigenlijk) kan voor dit soort kindjes funest zijn. (Dit soort bedoel ik heel vriendelijk, want ik vind deze kinderen vaak de leukste om op een groep te hebben, ze vormen een uitdaging) Kinderen die wat sneller afgeleid zijn, hebben juist structuur nodig, anders ben je ze "kwijt". Kwam er een psycholoog of een pedagoog? Een psycholoog zou ik heel overdreven vinden. Kijk, zij wordt er niet minder van, ze merkt niet eens dat ze geobserveerd wordt, maar wat moet een psycholoog daarmee? Dat de directrice van de basisschool ook al zulke uitspraken doet vind ik heel apart. Dus zij zien of een heel ander kind dan jij omschrijft, of het is een heel apart verhaal van hun kant. De voorbeelden die jij noemt zijn zeker dingen die ze langzaamaan moet leren, maar ik schrik er echt niet van met een peuter.
Dank je wel voor je reactie. Wij als haar ouders zien ook geen dingen waarvan de alarm bellen gaan rinkelen. Misschien qua taal maar daarvoor heb ik de logopedie al ingeschakeld. En thuis doe ik ook heel veel met haar. Wanneer ik op hun reageer met “thuis zie ik dit niet” dan krijg je als antwoord “ja maar dat thuis, en dat is niet zoals op de psz”. Tijdens het gesprek gaf mij man aan dat onze dochter gewoon tijd nodig heeft. En dat we over 3 mnd weer een gesprek aan willen gaan. De beste mevrouw die ging gelijk recht zitten en zei “nee nee dat is veelste laat”. Maar te laat voor wat?! Ik zat zelfs te denken zit er een verdienmodel achter? Is zij punten aan het scoren? Er gaat zoveel door je hoofd. Ik weet ook dat mijn dochter pittig kan zijn, en haar zin wil doordrukken. Maar het is aan de juf om daar doorheen te prikken. De psycholoog komt om haar te observeren en dus advies te geven, hoe verder te gaan. De psz heeft al meerdere malen “voorbeelden” gegeven. Omdat mij. Dochter (volgens hun) meer 1 op 1 nodig heeft, zou een speciale kinderopvang niet verkeerd zijn. Dan hebben zij alle aandacht voor haar etc etc. Ze geven vaak “voorbeelden/hintjes” maar geven niet direct het antwoord wat zij willen zeggen. Er word er omheen gedraaid. Maar hoe dan ook “moet” mijn dochter bij een psycholoog/ivh lopen. Omdat zij niet weten hoe ze met haar moeten omgaan.?? Verder wil ik erbij zeggen dat zij op een psz zit met ongeveer 15 kindjes. Waarbij er kinderen zijn die geen woord Nederlands spreken. Deze klas noemen ze ook een “zware groep”. Want ze hebben gewoon extra structuur nodig etc. Maar hoe dan ook “valt” mijn dochter daar buiten. Je zou bijna denken dat ze daar in een monster veranderd.
Ps. Mijn dochter begrijpt gewoon alles en wij praten ook alleen Nederlands thuis. Maar ze is wel echt een peuter die van “uitdagen” houdt. Vooral als ze ziet dat er op gereageerd word dan vind ze dat helemaal geweldig. Vb. Er is een belletje in de klas en mijn dochter pakt die telkens (ondanks dat ze weet dat dat niet mag) en dan rent ze keihard weg omdat de juffen dus achter haar aan gaan . Dat vind ze dus helemaal geweldig. Maar zij zien dit ook als een “dingetje”
Met logopedie klopt het inderdaad dat het te lang duurt om te wachten, maar daar ben je al mee begonnen, dus dat is prima. Ik zou bij een volgend gesprek wel erop aandringen dat ze exact zeggen wat ze bedoelen en geen hintjes. Ik ben ook heel benieuwd wat ze met de speciale peuterspeelzaal bedoelen. Want er zijn opvangcentra zoals ook in het speciaal basisonderwijs, maar dan moet er echt wel wat aan de hand zijn. Een kind dat wat impulsief en ondeugend is komt daar niet voor in aanmerking. Het lastige in dit soort situaties is dat zij al een beeld/mening gevormd hebben. Dus ook al zouden zij het niet helemaal goed zien, dan blijven ze dat idee bij je dochter hebben. En dat is ook niet in haar voordeel. Ik zou in het gesprek duidelijk vragen wat zij bedoelen met de speciale peuterspeelzaal, een naam en adres vragen en dan pro actief zelf gaan informeren daar. Je verhaal uitleggen. Waarschijnlijk komt ze daar eerst in een observatiegroep. En ik zou dit ook aan de logopediste voorleggen, die heeft ook veel contact met jullie dochter en heeft er misschien ook wel een idee/mening over.
Ik zou inderdaad vragen om verduidelijking. Denken ze dan in een specifieke richting? Aan wat voor kinderopvang denkt men dan. Ik ben het wel eens met de opvang dat het wel slim/verstandig is om er wel dit jaar tijdig in bij te sturen (dus nu bijv. psycholooglaten observeren, om meer richting te kunnen geven). Want over een jaar zit ze in een kleuterklas. En in de kleuterklas is de groep nog groter, wordt er wel verwacht dat ze taakjes doet, op een stoeltje kan zitten, luistert naar instructies en zich laat corrigeren. Dus beter nu goed kijken wat je kindje nodig heeft. Dan afwachten zou ik zeggen. Wat misschien ook kan helpen is 'dat wat ze niet kan /niet goed doet', vertalen naar 'Wat zou men verwachten op deze leeftijd'. Dan wordt misschien ook al concreter wat men zo opvallen vindt. En dan kan het ook zijn dat je het zelf misschien beter herkent. Of dat je thuis je kindje kan helpen om hierin te groeien.
Helemaal mee eens want volgens mij moet je voor speciale peuteropvang ( nog nooit van gehoord eigenlijk dus ben wel benieuwd wat ze daarmee bedoelen ) net als met speciaal basisonderwijs en speciaal voortgezet onderwijs sowieso een diagnose hebben. Dat de peuterleiders een ander beeld zien en (hun eigen? ) een psycholoog laten observeren is niet een diagnose.. (vind het sowieso raar dat een psycholoog komt observeren meestal wordt dit door een orthopedagoog gedaan) Misschien handig om te vragen of er iemand kan komen observeren die geen band heeft met zowel je kind als de leidsters, want als ik dat verhaal lees over het belletje, dan denk ik ondeugend kind, als hun er niet meer achteraan rennen, halen ze de lol ervan af en zal het belletje veel minder aantrekkelijk zijn. En denk ik dus dat hun handelen ook reacties van je kind uitlokken die voorkomen kunnen worden door het gedrag van de leidster te veranderen
Wij hebben meerdere malen gezegd van “jullie laten niet het achterste zien van jullie tong”. Ze roepen maar allemaal het zelfde. En wat het leuke van alles is.. dat ze allemaal de zelfde woorden gebruiken als “de beste mevrouw”. Alsof zij allemaal uit 1 boek hebben geleerd. Vorige week heb ik cb gesproken. En ik had hun alles uitgelegd. Want bij mijn laatste bezoekje kon mijn dochter wel “alle opdrachtjes goed uitvoeren”. Maar ze was wel echt bezig met verkennen van de ruimte. Dus de arts had natuurlijk ook psz gesproken en die zij precies het zelfde. Dat het misschien wel goed is om ivh in te schakelen. Maar vorige week heb ik een andere jeugd arts gesproken en die zei: ohh je zit er zelf al boven op als ouder en je hebt afspraak met psycholoog. Dan laat ik het gewoon voor wat het is. Als je ooit toch hulp nodig heb dan zijn wij er voor je. En ook zij zei zelfs ze heeft de opdrachten goed uitgevoerd maar ze is gewoon lekker speels, hoort bij de leeftijd. En uw dochter kan vooralsnog de psz een half jr langer doorzitten(ik wist dit dus niet). wat ik overigens best kwalijk vind van de psz. Dat zij nooit hebben aangegeven dat als het ooit “stagneert” dat mijn dochter eventueel langer op de psz kan zitten. Maar zij praten al over speciale opvang of ivh. Ik ben heel benieuwd wat de psycholoog gaat zeggen. Zij gaf al aan bij de kennismakingsgesprek dat als vaak 1 juf iets zegt, dat de rest hetzelfde gaat zeggen. Dat ziet ze heel vaak. Verder als de psz blijft doordrammen over dat mijn dochter niet in de kring zit. Heb ik nu soort van “bewijs”. Zij hebben zelf fotos(4) geüpload van mijn dochter dat ze netjes in de kring zit . En ik heb het zelf ook meerdere malen gezien(afgelopen tijd). Ik ben natuurlijk ook echt aan t observeren en met moeders aan het praten. Nu maar afwachten op het gesprek…..
Ik snap het ook niet. Er zitten kindjes in de klas die bijten, slaan etc. Maar alleen mijn dochter valt op, zeggen zij. De psychologe had mij ook aangegeven dat zij geen diagnose kan stellen. Omdat mijn dochter ook te jong daar voor is. Zij kan alleen een advies geven zowel aan ons en als aan de psz. De psychologe is ingehuurd via de gemeente. Dus zij kent ook echt niemand van de psz. (Hoop ik) Precies mijn dochter is ondeugend vooral als je telkens achter haar aan gaat. Dan gaat ze je uitdagen want ja negatieve aandacht is ook aandacht.
Op zich is dat dan toch een mooie stap. Dat een objectieve gedragsdeskundige eens gaat kijken en advies kan uitbrengen wat nu vervolg stappen zouden kunnen zijn. en dan kun je vervolgens kijken voor welke vervolg stap je zelf ook open zou staan. Het klinkt wel alsof je je erg aangevallen voelt. Ik kan me wel voorstellen dat het heel lastig is om te horen dat je kindje niet lekker functioneert op de psz. Maar uiteindelijk is de insteek natuurlijk wel om je kindje goed te kunnen helpen. En als het daar niet lekker loopt, is het denk ik wel iets om serieus te nemen. Ook al herken je het thuis niet direct.
Nee, ik voel me niet aangevallen. Maar het gaat mij om de manier hoe alles gaat en hoe het over wordt gebracht. Ik ben zelf notabene akkoord gegaan met de psychologe. Je wilt natuurlijk altijd het beste voor je kind. Maar het is echt de manier hoe alles gaat. Net zoals dat er zovaak geobserveerd is, maar heb nog nooit een verslag in mijn handen gehad. En wanneer je ze zeg waar is het verslag. Dan krijg je te horen dat t nog uitgewerkt moet worden. Achja.. ik ben wel benieuwd naar het gesprek met de psychologe.
Ja heel vervelend dat het allemaal zo stroef en niet transparant verloopt. Een verslag zou dan inderdaad fijn zijn. De psycholoog kan het hopelijk allemaal wat beter en helderder aangeven/benoemen en adviseren.