Dag dames, Na meer dan een jaar meegelezen te hebben met jullie, is hier de relatie ook voorbij. Ik wil graag weten hoe jullie denken over mijn plannen.... Mijn mooie dochter is in aug 2012 geboren, en de ellende begon. Eigenlijk daarvoor al, mijn vriend/ex heeft me in de zwangerschap echt alles alleen laten doen (kinderkamer uitzoeken, verven, kinderwagen, vooruit regelen met werk/oppas etc etc) tegen de buitenwereld 'ja kijk mijn mooie vriendin is zwanger, kan niet wachten om vader te worden' maar thuis alleen maar willen slapen, rusten, computeren, de deur uit willen gaan om te drinken.... Gewoon totaal niet betrokken met de hele situatie. Na de bevalling deed hij nog minder. De eerste luier heeft hij na een maand (!!!) verschoond. Niet willen zorgen voor onze dochter, alles is te veel, uitslapen tot in de middag, altijd chagrijnig, mij kleineren, geen moment voor mezelf gunnen. Kortom ik heb niks aan hem en mijn liefde die er ooit is geweest, is helemaal op. Het enige dat ik constant denk is: ik wil hier weg, ZSM!!! Hij probeert mij kapot te maken, en dat wil ik niet toelaten! Ik woon bij hem (al 2 jaar) maar ik heb een eigen koophuis wat ik in het verleden heb verhuurd, maar vanwege de situatie staat dat nu leeg. Ik wil eind april terug daarheen met mijn dochter, heb al een leuk kdv gevonden wat om de hoek zit en het ligt ook om de hoek van mijn werk. Het probleem? Mijn koopwoning is een studio, oftewel een 1 kamerappartement van 25m2. Het is wel zo efficiënt ingedeeld dat ik een muurtje wil zetten tussen woon en slaapkamer, zodat ze wel haar eigen plekje behoud. Ik zou dan een slaapbank kopen waarop ik kan slapen om ruimte te besparen. Het woongedeelte incl open keuken is +/- 20m2... Natuurlijk verdient mijn kindje het ALLER beste en natuurlijk wil ik niet in zo'n 'hok' wonen, maar haar dagelijks confronteren met de ruzies tussen ex en mij verdient ze toch ook niet? Zo'n negatieve sfeer? Mag ik jullie mening? Wat vinden jullie ervan?
Gaan!!! Je hebt de "luxe" van een eigen plekjr hoe klrin het ook is, liefde is het allerbelangrijkste en dat krijgt ze zeker niet van.papa en dat zsl ze ook gaan.merken naarmate ze ouder word.
Ja idd... Bedankt voor je reactie. Weetje hij houdt wel van haar, maar meer dan een knuffel of een kusje wil hij gewoon niet. Het zorg gedeelte hoort bij de vrouw. Hij zal dat NOOIT hardop zeggen, maar mijn familie/vrienden weten hoe het zit. Luxe is het idd want ik lees hier genoeg andere verhalen van meiden die dat geluk niet hebben. Ik ben zelf een kind van gescheiden ouders (ik was 9mnd toen mijn moeder weg ging, om dezelfde redenen als ik nu) en heb altijd gezegd niet zo te willen 'eindigen' als mijn moeder... Ik heb het niet zo gewild... Maarja dat denkt elke alleenstaande moeder natuurlijk.
Ik zou Weggaan. Al is het klein en geen eigen kamer beter dan alleen maar ruzie bij je ex. Veel sterkte/succes
Een kindje heeft positieve aandacht en liefde nodig. Ruimte is van ondergeschikt belang. Wij wonen met het gezin in een appartement. Ook niet groot. Geluk en liefde is het belangrijkst! Meer niet! Als jij denkt dat je met de vader van je kindje niet meer gelukkig kan worden, moet je gaan
hoi ik ben nieuw hier maar ik wilde even reageren... omschrijving van je ex klinkt precies hetzelfde als de mijne.... ik zou gaan. evt. relatie therapie als je nog hoop hebt ... maar je hebt iig een stekkie, en die uk heeft idd op t moment zeker nog niet zoveel ruimte nodig. sterkte!
Gelukkig heb je je studio nog, en je hebt een KDV in de buurt daarvan. Dat maakt het alleen maar makkelijker om te vertrekken. Mijn hemel, dat is geen man, maar nog een puber... Je klinkt als een verstandige vrouw die haar zaken goed regelt, heel veel sterkte de komende tijd!
Hi noodle87, Vervelend dat je hetzelfde meemaakt... Zo jammer hè dat die kerels niet zien wat wij allemaal doen en wat het inhoud om vader te zijn. Pfff. Relatietherapie.. Dat punt zijn we allang voorbij. Ik heb maaaanden geklaagd dat we in therapie moeten en ik heb gevraag aan hem of dat dan het enige is wat hij kan doen voor ons. Helaas zonder resultaat. Hij neemt mij totaal niet serieus. Terwijl ik een eerlijk en open persoon ben, betrouwbaar, geen praatjes, als ik iets zeg dan doe ik het ook... Dus totaal ongegrond.
Gaan!!! wees blij dat je een eigen plekje hebt! schrijf je in bij de woningbouw dan kun je later altijd nog groter wonen maar voor nu een geschikte oplossing
Hi alamea, Thanks voor je lieve woorden. Ik heb wel mazzel ja dat ik mijn huis altijd achter de hand heb gehouden. Ik heb veel fijne vriendinnen, een liefdevolle grote familie, net promotie gekregen op mijn werk en niet te vergeten het allermooiste vd wereld, mijn fantastische dochter... Ik heb die lapzwans niet nodig
Goed idee ikke84. Dat ga ik maar doen! Wachttijden hier liggen echter tussen 10/12 jaar, maar het is een begin
Nou dan gaan met die banaan. Idd heel zonde dat die mannen t allemaal niet zo helder inzien... ze krijgen hun portie verdriet later wel in hun midlife crisis. Ik ben nu aan t scheiden en mn dochtertje is van begin november. Merk inmiddels dat ik er sterker uit ga komen dan hij... Sterkte!
gaan meid je kan vanuit daar in alle rust kijken naar een leuk huisje waar alle voorzieningen er wel zijn dit is toch een goede oplossing hoop je dadelijk je rust weer terug hebt en je heerlijk kan genieten van jezelf en je dochter en net wat je zegt ruzies is niks voor een kindje sterkte met alles
Ik ben het met bovenstaande reakties eens...ik zou ook gaan als ik jou was. Zo is het toch ook geen leuke situatie, niet voor je meisje maar ook niet voor jezelf.... De kleine ruimte maakt niets uit, zolang je er maar een gezellige thuishaven van kan maken voor jullie beiden. Je weet nooit hoe de toekomst zich zal gaan ontwikkelen, maar soms moet je eerst een deur dichtgooien voordat de ander zich opent. Heel veel geluk, maar als ik het zo lees dan kom jij er wel samen met je meisje.
Ik zou zeker weggaan. Ruimte is niet zo belangrijk. Ik zeg ook altijd 'liever gescheiden ouders dan een constante slechte sfeer in huis', dat laatste is veel schadelijker voor een kind; spreek uit eigen ervaring. Groter wonen kan altijd nog. Liever minder ruimte en een goede sfeer voor je kind, dan alle ruimte van de wereld maar geen warme geborgen sfeer. Sterkte en succes! Jij komt er wel!!! Denk ook niet dat deze man gaat veranderen.
Ja tuurlijk kom je er sterker uit. Je zet jezelf en je dochter als eerste prioriteit en wanneer het eenmaal gelukt is denk ik dat we met een trots gevoel terug kunnen kijken. Ex dreigt mij met karma en dat mijn dochter er nog wel achter komt wie ik echt ben (duivels, sneaky, vals, slechte moeder, egoïst, mongool, idioot, gestoord en noem het maar op). Echter ben ik degene met echte vrienden die altijd voor mij klaarstaan. Hij heeft niemand naast zijn familie, wat zegt dat over een persoon? Pfff ik moet deze maand nog zien uit te zitten en dan eindelijk weg bij hem.
Dankjulliewel voor de geruststellende woorden. Ondanks het schuldgevoel voor het weghalen van mijn dochter uit haar vertrouwde omgeving en klein te gaan wonen, weet mijn verstand ook wel dat dit gewoon de enige en beste uitweg is...
Ik zeg gaan met die banaan, lekker je spullen inpakken en gaan. Waarom die maand nog wachten? Je ukje zal er alleen maar gelukkiger van worden. Van de zomer kan je altijd lekker naar het park gaan met haar.
Dat is zo, dankjewel. Ja nou een collega van mij wacht op de sleutel van haar huis dus ik heb april toegezegd aan haar. Ook omdat ik nog zat te twijfelen of we weer dáár zouden gaan wonen of dat ik iets groters kon huren, maar dat is dus zonder resultaat geweest. Vandaar dat het per mei pas weer leeg is.
Deze reaktie van zijn kant laat niet alleen zien hoe hij in elkaar steekt maar sterkt je waarschijnlijk ook wel in je beslissing. Ben je wel veilig bij hem, die laatste maand?