Ik weet dat ik op een bepaald moment echt kapot was van al dat gedokter. Ik vond het echt zwaar en zat soms avonden achter elkaar alleen maar te speuren. Aan de ene kant geeft het je hoop, aan de andere kant put het je uit. Even een hele grote digitale knuffel voor je en heel veel sterkte met deze moeilijke periode!
het is ook heel vermoeiend. Maar soms kun je niet anders. Ook ik heb er jaren gelopen. Eindeloos gezeur en gezeik. totdat ik ein-de-lijk van een neuroloog een kruisje kon zetten op het labformulier dat b12 geprikt zou worden. Bij mij manifesteerde het zich niet in een laag hb tekort maar wel in gigantisch neurologische problemen. ik zakte door mijn benen. mijn waarde was 99. Ik heb injecties gehad en nu nog 1x per twee weken, minder haal ik niet. Mijn neurologische problemen zijn helaas blijvend. Altijd foliumzuur erbij nemen ter verbetering opname. Ik heb ook een traag werkende schildklier op basis van antistoffen. Heb je de ene autoimmuumaandoening heb je ook meer kans op een andere. Veel sterkte en succes!
Dat hele verdere onderzoek naar die lage waarde zal bij mij wellicht nog plaats moeten gaan vinden (ga ik tenminste vanuit). Het rare was dat de gynaecoloog een waarde van 147 'maar marginaal verlaagd' vond en het volgens mij dus allemaal niet zo spannend vond. Terwijl de huisarts die waarde wél een reden vindt om me door te sturen naar een internist. Ik loop er nu al tegenaan dat er verschillende poppetjes met verschillende onderdelen bezig zijn, waardoor je het gevoel hebt dat jíj diegene bent die het allemaal moet bedenken. En dan zijn wij nog niet eens écht begonnen en is er slechts de constatering van een iets te lage waarde! Ik ben dan ook erg benieuwd hoe dit verder gaat verlopen en wanneer ik het idee heb dat ik me aan een derde poging durf te wagen (voor mij is dat pas nadat ik overtuigd ben dat die B12waarde okee is).
@s76: Je moet inderdaad erg veel zelf uitzoeken, zeker als er uit de standaardonderzoeken niets komt. (En dat geldt sowieso al voor de helft van iedereen met herhaalde miskramen.) En inderdaad, veel artsen spreken elkaar tegen. Bizar, maar waar. Sterkte ermee, en ik hoop dat je snel duidelijkheid hebt. Suus
Ik haak heel even in. WIj hebben een dochtertje van bijna 3.5 jr en proberen nu vanaf begin juli vorig jaar voor een 2e. Menig zullen denken, pff nog geen jaar bezig, maar inmiddels hebben we al wel totaal 6 miskramen achter de rug, waarvan 1 voor de zwangerschap van mijn dochtertje en de laatste dateert van 22 febr. 3 maal achter elkaar zwanger (met een mnd tussenpauze) en bij alledrie met 6/7 weken gaat het mis. 12 weken is de kritieke datum, voor ons is dat echt rond de 6 a 7 weken al. Elke keer hoop, toch gaat het mis. Begin februari naar gyn doorgestuurd door vk (wel op eigen keuze). Wij wilden niet na de 2 mk's (toen gaf de vk een verwijzing aan), maar na de inmiddels 6e willen we controle. Afgelopen vrijdag heb ik bloedgeprikt. 6 buisjes, nuchter en waarvan 1 buisje vreemdgenoeg op ijs gelegd moest worden na het aftappen. NIet nagevraagd waarom, maar vraag het me nu wel af. Aankomende vrijdag mag ik de gyn bellen voor de uitslagen. O.a. op B12 en rhesus factor wordt er getest en nog enkele dingen, maar die weet ik helaas niet meer uit mijn hoofd. Wij hebben ook voor mij en mn man een DNA test liggen, maar die willen we wellicht doen als we het niet meer weten. Zwanger worden lukt ons tot nu toe gewoon prima zou ik bijna zeggen alleen zwanger blijven helaas niet. IK las hier ineens een berichtje over B12 en dat las ik. Wat jij verteld komt erg overeen. Ben zelf erg benieuwd wat er vrijdag uitkomen gaat... kwa uitslag.
waarschijnlijk ben je, net als ik, getest op trombofolie. Daarbij gaat inderdaad 'n buisje op ijs (o.a.). B12 werd bij mij trouwens niet standaard mee getest. Dat heb ik een dag later op verzoek via de huisarts gedaan. Ook bij ons gaat het mis in week6/7 en voor m'n gevoel ligt daar ook echt ons kritieke punt. Maar goed.... dat is een gevoel, want het is pas 2x mis gegaan. Het uitgebreide chromosomenonderzoek hebben wij ook nog niet laten doen. Wederom op basis van gevoel geloof ik dat het bij ons zo ingewikkeld niet is.
' Dat denken wij ook, helemaal aangezien wij een dochtertje hebben en wij van haar zwanger zijn geraakt direct na de miskraam en die miskraam was onze eerste "ronde" na het stoppen met de pil.