Ik ben 3 jaar getrouwd wanneer we discussie hebben dan word mijn man boos en begint met spullen te gooien dit is al 2 keer gebeurd en hij heeft mij belooft om het niet meer te doen. Ik heb tegen hem gezegt als je boos word loop gewoon even naar buiten en kom terug wanneer je weer rustig bent. Jammer genoeg is het vandaag weer gebeurd ik zat op de bank met mijn baby 2 maanden oud, ik hield haar tegen mijn schouder aan. Wij zaten te discuseren en hij werd opeens zo boos hij pakte de afstandbedening en gooide het volop hard naar mijn richting en in mijn armen was mijn dochtertje van 2 maanden oud, ik schrok zo erg dat ik meteen haar hoofd beschermde was net niet geraakt. Toen is hij opgestaan en zei dat hij wilde scheiden en begon te vloeken en niet meer verder met mij wilde en liep de deur uit... Ik was zelf helemaal in de schok want had echt niet verwacht dat hij eigen dochtertje iets zal aandoen, mijn dochtertje begon te huilen... Ik denk dat ik ga scheiden want ik ben bang dat er een dag komt dat er iets heel ergs met mijn dochtertje kan gebeuren wanneer mijn man door het lint gaat ... Hij heeft mij gebelt en heeft gezegd dat hij de afstandbedening naar mij wilde gooien, hij heeft aangegeven dat hij wil scheiden, ik ben er ook mee eens omdat ik bang ben dat er dalijk iets ernstig met mijn dochtertje gebeurd ( voorwerp tegen hoofdje of iets anders) Wat kan ik doen ik heb nog niets verteld tegen mijn ouders ik ben nog steeds in de schok hoe kan een vader zo tegenover 2 maanden baby reageren..... Ik vind het heel erg maar ik moet iets doen want zo kan ik echt niet verder gaan
jee wat erg voor je... even een vraagje. doet hij dit al langer of sinds jullie een kindje hebben? als ik het zo lees dan zou ik idd ook zeggen dat een scheiding de enige oplossing is... aangezien jullie het nu allebei willen.. en ivm de veiligheid van de kleine.. wat je/jullie ook besluit/besluiten; heel veel succes en sterkte met alles.
Het was 1,5 jaar geleden dat hij dit gedrag toonde, nu vandaag is het weer gebeurd, het zal voor ons heel moeilijk worden maar ik vind zelf de veiligheid van mijn dochtertje veel belangrijker.... Ik weet echt niet hoe ik het tegen mijn ouders moet vertellen want we zijn vaker op de punt scheiding gekomen maar de ouders van mijn man wilde het niet we hebben het steeds opnieuw geprobeert... We kennen elkaar al 6 jaar heb het tot nu toe 3 keer meegemaakt dit situatie, bij eerste sloeg hij met de vuist in de muur, bij de tweede gooide hij de glasbeker tegen de muur en nu 3de keer gooide hij de afstandbedening naar mij en mijn baby in mijn armen..
je moet je hart en gevoel volgen in mijn vorige relatie (zonder kinderen) had ik z'on vent begon met slaan in de muur en met dingen gooien en uiteindelijk ben ik in het ziekenhuis beland (2x) en heb er 2 operaties gehad (wil je niet bang maken hoor) ik weet niet of je een goed contact hebt met je ouders dan zou ik als ik jou was snel met ze gaan praten ze kunnen je vast helpen doe wat je hartje je ingeeft, en laat je vooral door niemand ompraten (helaas zelf ervaring mee...) succes! en veel sterkte de komende tijd
Je moet doen wat je gevoel je ingeeft en als jij denkt dat jij en de baby niet veilig zijn bij hem moet je maken dat je bij hem weg komt .. je bent namelijk verantwoordelijk voor je kindje en schijt aan wat je schoonouders willen , begrijp ook niet waar ze zich mee bemoeien het is jullie huwelijk en als jullie er een eind aan willen maken gaat ze dat niets aan .... daarbij kan ik alleen maar bevestigen dat het vaak van kwaad tot erger word en je beter er nu een punt achter kan zetten dan te wachten totdat het nog erger word en je dan maybe helemaal niet meer bij hem weg durft te gaan ... succes met je beslissing ..
als je wel echt veel van hem houd en hem niet kwijt wilt kan je hem ook met een psycholoog laten praten een een cursus laten volgen waarin hij leert om te gaan met zijn wode/agressiviteit. Dus daarbij dan direct de vraag; hoe gaat het verder tussen jullie? Houden jullie van elkaar? Kunnen jullie het nog wel gewoon leuk hebben samen of is het alleen nog maar kommer en kwel? Denk dat dat wel bepalend kan zijn voor jullie relatie.
Ik krijg het idee dat jullie elkaar gewoon niet meer leuk vinden, en dat dit gedrag van hem eerder is om die reden. Als jullie al eerder wilden scheiden maar samen bleven vanwege ouders...ja dat werkt niet...en dat hij dan zo reageerd is niet goed...maar aan de ene kant wil hij er denk al langer mee stoppen dan sinds vanmiddag en dan kan je beter stoppen voordat de koek op is. Grote kans dat als jullie uit elkaar zijn hij gewoon een lieve papa en vriendelijke ex is, alleen jullie samen...tsja...
Joh, wat is dat schrikken zeg. Ik begrijp dat je in shock bent. Ik weet niet of je er inmiddels anders over denkt, maar ik ben het met je eens dat je je kind in bescherming moet nemen. Ik geloof het natuurlijk als hij zegt dat die afstandsbediening eigenlijk naar jou wilde gooien (wat ik al bizar vind), maar schijnbaar kan hij op dat moment niet meer logisch nadenken en komt je kind in gevaar. Moet je je eens voorstellen dat het raak was geweest. Echter, als jullie nog heel veel van elkaar houden en jullie willen elkaar niet kwijt, kun je misschien ook in relatietherapie gaan. Dat zou ik op z'n minst als vereiste stellen. Maar, als jullie eigenlijk al klaar zijn met elkaar dan moet je gewoon uit elkaar. Misschien zijn je schoonouders dan even over de zeik, maar daar komen ze ook wel overheen. Jou kind moet op nummer één komen. Als je ook maar eventjes twijfelt over haar veiligheid, dan moet je maken dat je wegkomt. Sterkte!
Ik heb het aan de ouders verteld, intussen komt mijn man te zeggen dat hij spijt heeft en nog een kans wilt, ik heb tegen hem gezegt dat ik de tijd nodig heb om goed erover na te denken. Hij wilt van mij laatste kans ineens ik begrijp hem niet eerst zegt hij dat hij wil scheiden en nu ineens niet, hij wil behandelt worden bij de riagg en samen naar de relatietherapie gaan hij heeft gezegt dat hij zich in depressie voelt. Ik ben heel erg bang dat hij weer dat gedrag gaat vertonen hij is nu zo erg verandert geeft veel aandacht aan de dochter laat zien dat hij heel veel van haar houd.... Ik weet het niet ik wil nog even tijd om goed erover na te denken, groetjes, ANGEL24
goed dat je het hebt verteld wat zeggen hun ervan dan...niet dat dat wat moet uitmaken, keus is natuurlijk aan jezelf je kan hem evt de tijd geven om aan zichzelf te gaan werken maar dan op een LATrelatie zo kunnen jullie beide rustig kunnen nadenken over de toekomst, jullie hebben een klein kindje (niet dat je daarvoor bij elkaar moet blijven) wie weet is deze situatie wel een eyeopener! neem rustig de tijd voor alles en denk goed na over wat je echt wil in jou toekomst succes!
Geweld in een relatie is nooit goed te praten, maar jemig, nu zelfs richting je dochter. Ik moet zeggen dat ik echt geschokt ben! Mocht je hem die kans geven, maak hem dan goed duidelijk dat je dit niet accepteert en laat hem hulp zoeken voor zijn agressieve gedrag. Straks doet hij jullie wat aan!!
Google even op huiselijk geweld. Er is een website waar je kan vinden wat je in jouw situatie kan doen. Je kunt er hulp vinden als je wilt scheiden maar ook als jullie besluiten samen hulp te zoeken. Heel veel sterkte en wijsheid!
Ik geloof heel eerlijk gezegt wel dat hij last heeft van een depressie....En moeite heeft zijn gevoelens te uiten. Daarbij zeg ik niet dat ik het goedkeur dat hij die afstandsbediening heeft gegooid naar jou en de baby. Maar ik heb het van heel dichtbij meegemaakt en nog soms...Als zo iemand kwaad is hebben ze geen idee wat ze moeten met hun woede en gaan dan gooien of inderdaad een gat in de deur meppen....Daarna denken ze alleen maar dat ze weg willen (door bv scheiden, verhuizen, emigreren) om weg te lopen voor hun probleem. In mijn omgeving wordt er gelukkig inmiddels aangewerkt door middel van maatschappelijkwerk, psych en therapie....En moet zeggen de vooruitgang is enorm. Denk dus wel als je houd van deze man en hij wil zelf hulp (dat is een hele stap voor zulke mensen, want dan zeggen ze eigenlijk dat ze een probleem hebben) je hem misschien toch nog een kans moet geven... Maar ga eerst kijken in je hart en bedenk hoeveel je om hem geeft want het wordt niet gemakkelijk....
Dat hij opeens weer een kans wil betekend dus dat het tot hem doorgedrongen is. Omdat hij eerst wou scheiden en jij ook, heeft hij er waarschijnlijk wel over nagedacht en wil hij je niet kwijt. Ik ken dit. Heb zelf vaak ruzie gehad met mijn vriend en als ik ermee kwam om het uit te maken werd hij bang en ging hij er alles aan doen om het goed te maken. Hij besefte dat hij te ver was gegaan. Liefs
ik ben het wel met marjand eens. Maar denk ook dat je tijdelijk toch even uit elkaars buurt moet blijven. De boel moet eerst even bekoelen en hij moet even de tijd en rust nemen om over zichzelf na te denken. Ik denk dat dat niet goed gaat met een gezin om zich heen. Maar ik denk vooral dat dat voor jullie veiligheid nu even beter is. Hij moet eerst leren om zich op een andere manier te uiten dan door geweld te gebruiken. Ik denk dat hij eerst behandelingen voor zichzelf moet starten en dingen op een rijtje moet zien te krijgen, voordat jullie in relatietherapie gaan. Neem ondertussen ook de tijd om te kijken hoe jij je voelt bij jullie relatie. Heb je het gevoel dat het het waard is om hem nog een kans te geven? Kun je nog van hem houden of hou je nog van hem?
het probleem is dat mensen die geweld gebruiken erna altijd spijt betuigen en 100 beloftes doen. vraag maar aan alle mensen die uiteindelijk in het ziekenhuis zijn gekomen. het zijn meestal loze beloftes want ze hebben zichzelf gewoon niet onder controle. nu is het nog hoofdzakelijk tegen jou gericht maar als je kleintje straks groter wordt en "vervelend" doet wat elke kind op zijn tijd doet, wat dan? ik zou mijn biezen pakken nu het nog kan. een vos verliest wel de haren maar niet de streken. en jij wordt erin meegetrokken en jullie kindje ook. en wie is er straks de dupe.
is ook zo yinte....maar ik geloof niet dat voor iedereen geld dat je bij elkaar weg moet gaan. Ik had er bij mijn ex geen vertrouwen in hoor, dus die relatie heb ik beeindigd. Maar zullen alle mannen die geweld gebruiken, niet te helpen zijn?? Zal elke relatie door het gebruikte geweld toekomstloos zijn? Vind ik iets moeilijks hoor.
marieke@ het is gewoon iets wat in hun hersenen zit. je kunt wel therapie krijgen maar dan wordt het "aangeleerd" gedrag en dat zal best tot op zekere hoogte goed gaan. maar ik geloof er niet in dat ze geen terug vallen hebben. ik zou dat risico met en kind nooit nemen. wat je zelf als volwassenen doet is 1. maar er is nu een onschuldig kind van 2 maanden bijna slachtoffer geworden en ik vrees dat dat nog vaker het geval zal gaan worden want kinderen kunnen op zijn tijd behoorlijk "lastig" gedrag vertonen. kan hij zich dan voldoende inhouden? we weten denk ik allebei het antwoord wel.
Sorry dat ik het zeg, maar een huwelijk is in voor en tegenspoed, niet alle vormen van huiselijk geweld zijn onverklaarbaar. Ik ken een stel hij heeft post traumatisch stress syndroom, opgelopen tijdens zijn uitzendingen. Hij was dus echt aggressief, maar mede door de liefde, hulp en steun van zijn partner zijn ze nu ontzettend gelukkig. Hij zit nog steeds in therapie, ik vind het wel makkelijk om te zeggen het is iets in hun hersenen en daarmee klaar. Er ligt vaak een oorzaak en als je echt van elkaar houdt is proberen om de oorzaak en een oplossing te vinden niet zo`n gek idee.
Problemen zijn op te lossen als de persoon in kwestie ZELF beseft en inziet wat hij fout doet. Dat hij zonder hulp steeds weer de fout ingaat betekend alleen dat er meer achter zit. Het heeft niets te maken met niet willen maar met niet kunnen. Ik vind het ook erg kort door de bocht om te zeggen dat zulke mensen nu eenmaal zo zijn en dat er niets aan te doen is. Hij zal zich ergens vast ook wel kapot schamen voor wat hij doet dus als hij bereid is daar hulp voor te zoeken vind ik dat een hele moedige stap. Wel vind ik dat als jij je op dit moment met je dochtertje niet veilig voelt je ergens anders tijdelijk onderdag moet zoeken(of hij natuurlijk). Jij bent de persoon die moet bepalen wanneer je hem genoeg vertrouwd om alleen met hem te zijn. Misschien vind hij wel dat je overdrijft als je dat zo zegt maar het gaat wel om de veiligheid van je kleine meisje.. Heel veel succes en sterkte