Ik ben van mening dat jullie beide even fout zijn. Als ik het eerste stuk lees dan reageert je vriend op de luiers (wat geheel terecht is mijn inziens) daarop reageer jij met een blik. Jou vriend gereageerd daarop en jij gaat er nog een schepje boven op doen. Dan krijg je dit gedrag goed? Nee zeker niet. Maar jullie zullen beide moeten werken aan jullie gedrag.
Een schepje bovenop doen? Hoe dan precies? Omdat ik koop wat ik nodig had? even voor de duidelijkheid; ik had dat artikel waar we voor kwamen al in mijn hand om af te rekenen aan de kassa. Nee, dan laat ik niet direct alles vallen om achter hem aan te gaan.
een goed gesprek vanuit de ik-vorm waarin jij verteld wat je vervelend vindt, en hem de ruimte geeft te vertellen wat hij vervelend vindt lijkt me heel juist. Verder zou ik stoppen met "gezichten" trekken. Op de een of andere manier maak je hem daarmee belachelijk en voelt hij zich niet begrepen (iets met je wenkbrauwen misschien?) en dat vind ik wel op z'n plaats, persoonlijk
O jeetje wat een reacties! Hoe kan een onwillekeurige blik op je gezicht nou zoveel losmaken? Dit is behalve verbaal geweld gewoon emotionele chantage. Vrouwen kunnen dit door heel hard te huilen en mannen door zich als een dominante aap te gedragen. Ik hoop echt!!! dat je de schuld niet bij jezelf neerlegt, want hij heeft je inmiddels al zo bewerkt dat je denkt dat het aan je gezichtsuitdrukking ligt of het feit dat je geen luiers meer hebt. Hij zit fout en jij wringt je in bochten om de schuld bij jezelf te leggen. Ik hield het 5 jaar vol... Een prachtige dochter gekregen. Tranen met tuiten toen ik bij hem wegging, maar die waren van opluchting, trots en blijdschap! Nooit meer....
Ts geeft een bepaalde blik, omdat zij in het openbaar uitgefoeterd werd. Het is de toon die de muziek maakt. Ik durf te wedden dat als zij op een normale manier aangesproken was, ze niet zo'n blik had gegeven.
Hij hoeft je zeker niet te kwetsen maar je geeft zelf al aan dat je hier heel gevoelig voor bent. Dan heb je dus 2 uiterste bij elkaar en dat kan heel heftig zijn. En het is helemaal niet erg om even een stapje terug te nemen voor jezelf wat baby betreft weinig slaap en een gezinsleven kan ook voor de nodige stress zorgen wat ook weer door gaat naar jullie relatie.
Vind persoonlijk dat welke blik je dan ook trekt.. Dit gewoon niet kan! Hij hoort haar niet zo aan te spreken en te kleineren.
He meid, Wat rot voor jou, je kinderen en je man (want ik neem aan dat hij het ook liever anders ziet). Wanneer iemand in de relatie heel verbaal sterk is en de ander het gevoel heeft verbaal ondergesneeuwd te worden als er iets aan de hand is en iets besproken moet worden, is het lastig om op een rustige en gezonde manier situaties en conflicten op te lossen. Zeker wanneer de ander ook liever confrontaties uit de weg gaat. Het lijkt mij belangrijk om samen dit probleem te erkennen door er op een rustig moment over te praten en samen te gaan bekijken hoe jullie dit probleem kunnen oplossen. Als jullie er samen niet uitkomen, dan kan misschien een onafhankelijke gesprekspartner zoals een relatietherapeut jullie daarbij helpen. Uit je verhaal maak ik op dat jullie ook veel van elkaar houden en dat lijkt mij de basis. Het is dan aan jullie om hard aan jullie relatie te werken zodat jullie er als partners en ouders goed uitkomen zodat jullie op een gezonde manier een gezin kunnen blijven vormen, voor elkaar en zeker ook voor de kinderen. Meteen uit elkaar gaan, zonder alles samen geprobeerd te hebben, lijkt me gewoon niet verstandig aangezien jullie het meestal ook heel leuk hebben samen en van elkaar houden. Iedere relatie heeft wel eens een dip en als jullie er samen aan werken, kunnen jullie er waarschijnlijk gewoon uitkomen. Jullie hebben niet voor niets voor elkaar gekozen en samen twee kindjes gekregen! Maar ga er samen aan werken want ruzie maken waar de kinderen bij zijn, daar beschadig je je kinderen enorm mee... Heel veel succes, wijsheid en liefde gewenst!
sorry, maar zo hoort niemand tegen je te praten. Wat een belachelijk gedrag..wie denkt hij wel niet dat hij is zeg. Houden van is prima, maar mensen die jou zo behandelen kunnen mij niet wijsmaken dat ze ook van jou houden
lieve ts.. het enige wat ik lees is "Doe toch eens normaal met ....! Als je haar pijn doet krijg je van mij een slag tegen je gevel" in je bericht. je bent bedreigt. je schrijft dat het het afgelopen jaar wel vaker voor is gekomen. Dit komt op mij over als een voorbode van huiselijk geweld. Lichamelijk huiselijk geweld. Want eigenlijk word je psychisch al mishandeld. ik zou je willen vragen je ogen te openen.. want dit gebeurd dus ook waar je kid(s) bij zijn he. jij kunt het misschien niet aan maar moeten die dit mee maken moeten die hier in opgroeien? dat hoeft natuurlijk niet te zeggen dat je nou je tassen moet pakken en moet vertrekken! maar hulp is denk ik wel nodig..
Even over die 'gezichtsuitdrukking' van jou.. mijn man heeft dat ook.. als hij geïrriteerd is,gespannen of boos dan heeft hij zo'n uitdrukking op zijn gezicht waar ik ook wel eens kwaad om kan worden... Niet dat ik dan ga vloeken of hem ga uitschelden maar ik irriteer me er wel aan. Maar ik snap dat het moeilijk is om je gezichtsuitdrukking op zo'n moment te veranderen en het is zeker geen reden om je te laten uitschelden. Ik vind dat je man veel te overdreven reageert. Als hij het zo belangrijk vind dat er pampers mee gaan als je een uurtje weg bent dan neemt ie ze toch lekker zelf mee... En in het openbaar gaan schelden vind ik al helemaal niet kunnen! En wat moeten je kinderen er wel niet van denken?? Hij gaat daarin veel te ver. Samen in therapie gaan lijkt me de beste oplossing. Sterkte meid!
Dan nog zeg! Het moet niet gekker worden. Dat je man iets zegt van 'dat' gezicht zou niet erg zijn, mits dat op een respectvolle en volwassen manier is. Hij zou ook kunnen zeggen; 'ik vind het niet prettig dat jij zo'n gezicht trekt' of 'trek niet zo'n gezicht'. (om maar even iets te noemen) Maar de manier waarop hij jou aanspreekt vind ik op zijn zachtsgezegd not done!
Wow, ik vind dat hij erg gemeen is. Ja, voor een ruzie heb je twee mensen nodig maar hij boort je gewoon de grond in op alles wat je doet, zegt en zelfs hoe je kijkt. Als dat soort gedrag aanhoudt zou je daar weleens aan onderdoor kunnen gaan, dat soort dingen zijn écht niet normaal om te zeggen. Ik voel me gewoon al rot door het te lezen.. ik heb geen advies voor je, maar vind het echt rot voor je en daarom een dikke knuffel.
Sorry hoor, maar wat heb ik een medelijden met jullie kindje.. Die staat hier gewoon tussen in en krijgt waarschijnlijk alles mee. Wat vreselijk om je ouders zo tegen elkaar tekeer zien gaan. En dat kleineren. Ik denk dat het op zo'n manier heel angstig en onzeker kind gaat worden. Mijn advies: Doe er wat aan!!! Ga weg bij die vent, of zoek hulp!
Wat hierboven ook staat, die arme kindjes zeg. Het is toch geen normale manier van doen. Het lijkt mij bijzonder verstandig om beide. Of samen eens met iemand te gaan praten. Zo ga je niet met elkaar om. En al helemaal niet in bijzijn van je kinderen
+1! En kinderen krijgen het hoe dan ook mee. Mijn vader is enorm dominant en agressief, mede dankzij zijn 2 hersenbloedingen. Ik heb een enorme rot jeugd gehad, om het zachtjes te mogen uit drukken. Vol dreigementen, agressie, mishandeling op alle fronten. Ik ben nu 26 en kom liever nu nog niet bij mijn vader in de buurt, ook al zijn mijn ouders met elkaar nog steeds getrouwd (geloof het of niet, snap werkelijk waar niet hoe ze het met hem uit houdt). Ook reageert hij altijd zo naar mijn moeder. En mijn moeder is 'te bang' om weg te gaan. Mijn moeder heeft mij zelfs gezegd dat hun huwelijk op klappen stond. Dat hun redding mijn zoon was, dat ze daarom bij elkaar blijven. Ik was heel blij dat ik mijn vriend leerde kennen, dat wij na 9 maanden samen ons eigen huisje kochten en ik 1 jaar ver bij mijn vader uit de buurt woon. En daar ben ik mijn vriend nog steeds dankbaar voor Iemand die dit karakter heeft, is niet alleen in dit opzicht slecht naar zijn eigen vriendin/vrouw is mijn ervaring... Is het nu niet, dan is het wel over weet ik veel wanneer. Ik schrijf dit wel vanuit het oogpunt van toen een kind, wat dit soort relaties tussen de ouders met kinderen doet.
Sorry als ik het zo zeg maar voor mij komt dit aardig in de buurt van mishandeling (dat kan ook met woorden). Dan kan je wel zoveel "uitlokken". Niks rechtvaardigt zulk respectloos gescheld.
Hoe hij tegen jou praat vind ik persoonlijk verbale mishandeling. En misschien niet het eindstation, naar zeker wel het begin! En daarna die gebakken lucht? Wie wil jij zijn en welk voorbeeld wil je stellen voor je kids? Want als je dit jaren kaat doorsudderen zal het erger worden denk ik en is de kans groot dat je kids ook tegen je gaan praten alsof je een stuk vuil bent.
Wat vreselijk dat hij jou zo behandeld waar de kinderen bij zijn!! Ik vind dit echt vreselijk gedrag en absoluut niet kunnen! Mijn man moet het niet in zijn hoofd halen om zo tegen mij te praten, laat staan in een winkel centrum met de kinderen erbij! Maakt niet uit hoe je hebt gekeken, op die manier ga je gewoon niet met elkaar om! Als dit zo verder gaat dan gaan je kinderen deze woorden ook gebruiken en denken dat het gewoon is om op deze manier met elkaar om te gaan.