Ja ik heb wel eens relatie gehad met een collega. Op een gegeven moment, vooral nadat het uit was.. toen brak echt de bom los. De leidinggevenden etc. reageerde wel goed.. natuurlijk eerst even wennen, maar toch.. Ik was assistent kassa en hij was assistent winkel.. waardoor we ook wel eens in de clinch lagen omdat we beide voor ons 'eigen' personeel op kwamen. Een vriendin van mij heeft al jaren een relatie met een collega. En die hebben ook in het begin veel moeite gehad om prive/werk gescheiden te houden.. maar werk is nu verboden onderwerp bij hun thuis haha.
IK heb alleen de openingspost gelezen. Ik ben al meer dan 12 jaar samen, met iemand die ik 14 jaar geleden als collega leerde kennen. Toen we elkaar leerden kennen, woonden we allebei nog samen met iemand anders. Mijn relatie ging vrij snel uit, die van mijn huidige vriend een jaar of 2 later. Kort daarna begonnen wij samen uit te gaan en er ontstond verliefdheid en later liefde. Wij hebben het 2 jaar lang stil gehouden. Er was een ongeschreven regel dat een relatie tussen directe collega's 'niet mocht'. Eén van ons had dan naar een andere groep moeten gaan. Dat wilden we allebei niet. Bovendien waren we niet echt zeker dat dit nou echt een duurzame relatie zou zijn, en wilden daar niet meteen onze leuke banen voor opgeven. We konden goed samenwerken en zouden dat ook nog wel kunnen mocht het uitgaan. We hebben er altijd voor opgepast dat we elkaar niet zouden hoeven beoordelen, want dat vind ik een moeilijk verhaal tussen geliefden. Óf je trekt iemand voor, óf je bent bang dat je dat zult doen en beoordeelt hem/haar te streng. Hoe dan ook krijg je de schijn tegen je. Toen we het uiteindelijk verteld hadden (hahaha, een paar weken nadat een ander 'geheim' stel collega's bekend had gemaakt dat ze een relatie hadden én zouden gaan trouwen ), waren de reacties leuk. Ze hadden het niet verwacht. We hebben het verteld toen er inmiddels een andere leidinggevende was, die waarschijnlijk niet zo moeilijk zou doen over relaties op het werk. Aanleiding om het te zeggen was dat we samen 6 weken op vakantie wilden. Dát zou wat te opvallend zijn om het nog stil te houden.... Overigens is m'n vriend binnen een jaar na bekendmaken ergens anders gaan werken, en ik nog een jaar later ook. Nu werken we soms samen, via mijn werkgever of als zelfstandigen. Is nog steeds leuk, om écht met je partner over je werk te kunnen praten, omdat je precies snapt wat de ander doet. Het enige wat ik dus niet zou doen, is een relatie waarin sprake is van beoordeling van de een door de ander. Dan moet je z.s.m. open kaart spelen en een van beide zou dan op een andere plek moeten gaan werken.
niet alle pagina's hiervoor gelezen. maarrrrrrr ja ik heb ook een relatie met een collega(al 16 jaar) wij werken in de zelfde ruimte,en hebben nooit problemen gehad ermee. collega's kwamer er pas "achter"dat ik een relatie had met mijn man toen ik 16 weken zwanger was van de oudste maar bij ons is het werk ,het werk en thuis is thuis snap je? gewoon lekker genieten ....waarom niet??
Ik heb mijn man ook op het werk leren kennen 7 jaar geleden. Voor hem was het liefde op het eerste gezicht, ik moest niks van hem hebben, hahahaha. Wel konden we altijd heel goed met elkaar praten en waren vrienden. 1,5 jaar later begon ik ook in te zien wat hij allang wist en zijn we een relatie begonnen. (ik zat inmiddels wel op een andere afdeling) De eerste 3 maanden hebben we niks gezegd, we wilden weten of het toekomst had of niet. Er werd op het werk positief op gereageerd. We werken nog steeds in dezelfde pand, maar houden het echt professioneel. Nieuwe collega's komen er pas na maanden achter dat we getrouwd zijn, echt grappig. En het is heel fijn om over het werk te kunnen hebben, zonder dat je eerst een hoop moet uitleggen, we werken immers met dezelfde mensen. Wij rijden ook elke dag gezellig samen van en naar werk, hahaha.
Het is inderdaad waar dat we fijn over het werk kunnen praten omdat we beide precies weten wat we bedoelen, maar ik merk wel dat we veel over het werk praten. Niet alleen maar, maar wel geregeld. Niet negatief hoor, want we doen heel leuk werk, maar toch.
Zolang het je niet stoort, is er niks mis mee, toch? Je moet je niet door anderen laten vertellen dat je privé en werk strikt gescheiden moet houden, als je daar zelf geen enorme behoefte aan hebt. (en pas een beetje op om het andersom te doen; collega's vinden het vaak niet zo leuk om op hun werk jouw privézaken te moeten horen ) maar als je het zelf te veel vindt worden, spreek dan met elkaar af wanneer je wel en wanneer je niet over werk praat.
Wij praten op het werk niet over onze relatie, haha! Alleen de zorgmanager weet het nu, de rest heeft hun eigen verhaal er van gemaakt. Er is niemand die het lef heeft om te komen vragen aan een van ons wat er nu speelt, maar als ze dat doen, krijgen ze gewoon een eerlijke reactie. Het is tot nu toe nog niet vervelend, maar ik denk dat als we beide op dezelfde afdeling blijven werken dat het op den duur wel vervelend wordt. Ik ben nog leerling dus als het goed is ga ik in september of februari weg naar een andere afdeling, dan denk ik dat we het een stuk minder hebben. Maar toch bedankt voor je advies!
Wij praten ook regelmatig over t werk. Begint in de auto onderweg naar huis al en dat al 5.5 jaar, maar vind het niet TE veel zeg maar. We ervaren het allebei juist als prettig, omdat je je ei kwijt kan bij iemand die precies weet wat je bedoelt. Heb de vraag wel vaker gehad hoor, zo van.....praten jullie thuis niet te veel over het werk? Of vind je het niet vervelend voor hetzelfde bedrijf te werken? Maar moet zeggen dat er tot nu toe niks negatiefs is voorgevallen waardoor we het als vervelend hebben ervaren (gelukkig) Je moet je er allebei er goed bij voelen, dat is het belangrijkste!