Ik heb er geen problemen mee als mensen over hun geloof vertellen of het nu een christen (ben ikzelf ook) en moslim of een ander geloof is. MITS...men mij in mn waarde laat in de mening die ik heb. Ik respecteer anderen namelijk ook in hun keuze en overtuiging...(dat wil niet zeggen dat ik het overal mee eens ben) maar dat ik respecteer wat een ander gelooft. Dus met wederzijds respect heb ik er geen problemen mee.
Vragen die mij altijd blijven bezighouden zijn: Wat is nu het juiste geloof? En wat nou als je het fout hebt en niet het christelijke geloof maar het Joodse geloof juist is. Vind God dat erg?
daar heb je gelijk in. Vaak wordt alleen de bron dus de soera of overlevering niet nageleefd en dat moet iedereen voor zichzelf weten natuurlijk in hoeverre je praktiseert.. maar zelf vind ik het niet juist dat men vaak als moslimzijnde zegt ja het staat er wel maaaaaarrr toch vind ik het niet zo... zeg dan kijk het staat er maar ik geef er een andere invulling aan/volg het niet
In mijn ogen is er geen fout geloof. Je gelooft waar jezelf achter staat en dat is oke. je merkt het immers vanzelf wel of er na de dood iets is of niet? Ik denk niet dat God een voorkeur heeft ofzo..maar goed das mijn mening.
Ik denk dat t geloof waarbij je je fijn voelt, waarmee je gelukkig bent het juiste is Het zal toch niet gods bedoeling gewees zijn om mensen ongelukkig te maken met een geloof?
Sweetangel.. mensen moeten er idd niet te veel op in gaan in hoeverre iemand gelooft.. je mag iemand erop aanspreken maar dat moet dan ook genoeg zijn.. geen hele discussies en preken houden dat is niet de bedoeling en leidt uiteindelijk alleen maar tot frustratie.
ja maar dat is het m juist iman,iedereen beleefd zijn geloof op zijn eigen manier.dus kan een ander je niet zeggen dat je het fout doet toch?
en ik geloof ook niet dat je verantwoording schuldig bent aan je mede gelovige over hoe je prakiseert. kijk als jij een frikandel eet,dan weet je zelf dat je fout zit. maar wie zou een medemoslima zijn om het jou dan nog eens in te wrijven dat het niet mag.
tsja... kijk... een voorbeeld he... ik hoor een moslim zeggen dat hij vlees eet van de supermarkt (dus niet halal geslacht dus niet toegestaan) dan is mijn plicht om hem te vertellen dat dat niet juis is met de juiste uitleg erbij. Gaat hij de dag erbij weer naar de supermarkt en koopt weer een stukje vlees en eet die dan moet hij dat zelf weten.. ik zal dr niks meer over zeggen.. De ene moslim is meer praktiserend dan de andere maar binnen de islam zijn wel bepaalde regels die we moeten volgen.. anders zou het geloof uit elkaar vallen.. dat de ene niet zo veel weet als de ander en daarnaar handelt is helemaal niet erg.. alleen is het wel de bedoeling dat je in je leven als moslimzijnde groeit en als je dingen hoort je daar wel wat mee doet zeg maar.
ik snap je punt alleen kan jij niet weten wat die ander weet.. je kan immers niet in zijn haar koppie kijken.. dus zeg het gewoon op een leuke manier en klaar
ja maar hoe kom je er dan bij dat het je taak is om tegen diegene te zeggen dat hij fout bezig is? als die persoon dat zelf ook weet. kijk als je ouders je erop aan spreken ok,maar een wildvreemde?
Er staat dus duidelijk in de Quraan dat je verantwoordelijk bent voor je eigen daden maar ook verantwoordelijk bent de boodschap en kennis over te brengen naar een ander.. in taal.. dus niet opdringen maar gewoon vertellen. Op de dag des oordeeld zal jou namelijk gevraagd worden waarom je het niet hebt verteld als je dat niet doet.
T geloof wordt verschillende ge-interpreteerd, nu en dat zal volgens mij altijd zo blijven. Geldt niet alleen voor de islam hoor, maar voor alle geloven!
als moslims onder elkaar hoor je dingen tegen elkaar te kunnen zeggen mits op een respectvolle manier..
ja maar iman dat is het punt... ik neem een voorbeeld : mijn man heeft de kennis dat hij met een moslima moet trouwen.maar blijft toch bij mij ondanks dat ik me niet bekeer. dan hoef je hem die kennis toch niet meer bij te brengen.hij maakt die keuze en zal die keuze niet veranderen ook al zegt iemand die hij tegen komt op straat dat het niet mag van het geloof.
je man is verantwoordelijk voor zichzelf.. en maakt hij die keuze dan is dat zijn keuze.. als iemand hem erop aanspreekt is dat zijn plicht als moslim.. hoe jou man daar verder mee omgaat is zijn keuze.. alleen dat het gezegd wordt moet je de ander niet kwalijk nemen
tja en dat zeggen vind ik dus opdringen.daar heb ik best moeite mee. ook de harde woorden die hier vallen tegen ongelovige of niet helemaal prakiserende vind ik af en toe niet op zijn plaats.
ik probeer altijd als ik iemand aanspreek dat op een nette manier te doen.. het stoort mij wel enorm dat mensen hier zeggen ik leef die regel niet na want dat is niet belangerijk... nou voor mij bijvoorbeeld is die wel belangerijk.. prima dat jij hem niet volgt maar laat het geloof wel heel