@Flientje: ik voelde me niet bepaald in m'n waarde gelaten door een opmerking over een spagetthimonster omdat 't gewoon niet serieus overkwam. Verder niets aanvallends in mijn posts volgens mij, althans, zo zijn ze niet bedoeld. En verder gaat 't er hier nog wel fatsoenlijk aan toe, dacht ik zo, toch?
Ik lees net pas de reacties over het vliegende spaghetti monster. Het is ook een soort geloof, beetje vaag op het eerste gezicht, maar er zit een serieus verhaal achter. Daarom maakte ik ook de opmerking over het spaghetti monster, omdat ze zei dat ze nog niet zeker wist waar ze dan precies in gelooft. En om mij nou aan te vallen omdat ik in dit verhaal achter het vliegende spaghetti monster geloof vind ik een beetje vreemd. Ik val hier toch ook niemand aan omdat hij of zij in god/allah gelooft? Iedereen moet lekker geloven in wat hij of zij wil, zolang je een geloof niet gaat verplichten via in de wet ofzo vind ik allles prima.
Streepjes, bij deze bied ik je mijn excuses aan om mijn idd nogal aanvallende eerste opmerking als reactie op jouw post, maar 't klonk bepaald niet serieus en ik had er werkelijk nog nooit van gehoord. Google maakte me wijzer (zie eerdere post). Maar ik dacht echt dat je er de gekheid mee aanstak terwijl er toch een serieuze vraag wordt gesteld. Dat schoot mij in 't verkeerde keelgat. Nogmaals, sorry.
ik heb geen geloof en mijn vriend is katoliek gedoopt en heeft ook comunie gedaan enzo maar doet er verder niet zo veel mee. hij wilde ons kindje eerst laten dopen maar ik vond dit niet kunnen. wij kunnen geen geloof kiezen voor ons kind en ik vind dat zij strakjes zelf moet kiezen of ze christen, moslim of weet ik veel wat wil worden. en daar is hij het nu wel mee eens.
verder ben ik het eens met lovewinnie! Mijn ouders hebben mij ook vrij gelaten hierin, en dat ga ik ook doen met mijn kind. Je kunt niet voor iemand gaan beslissen wat hij/zij moet geloven. Ik wil het wel vertellen over alle grote geloven... voor zover ik dat kan.
ik ben christelijk opgevoed en gedoopt al hoefte wij niet naar de kerk omdat mijn vader dat niet wou (hij moest altijd verplicht en wou ons dat voorkomen). verder doe ik eigenlijk niets met mijn geloof en heb er zo ook wel een beetje mijn twijfels over. mijn vriend is niet gelovig opgevoed en wij zullen onze dochter ook niet dopen of gelovig opvoeden. wel wil ik haar naar een christelijke school doen zodat ze alles wel meekrijgt en weet waar het over gaat.
Ik ben katholiek van huis uit (gedoopt, communie gedaan, vormsel ook) maar we deden er thuis weinig mee. Nu ben ik moslim en dat bevalt stukken beter. Rust.... Mijn man is ook moslim (van huis uit)
Wij zijn allebei gedoopt en Christelijk opgevoed. Op dit moment gaat we niet naar een kerk maar we ga wel weer op zoek naar een kerk die bij ons past. Evangelisch denk ik.
Ik geloof niet in een god. Is in mijn ogen ook nooit bewezen dat die mensen die beschreven worden in de bijbel hebben bestaan en dat er echt een god is. Voor mijn gevoel is dat allemaal een keer verzonnen omdat de mensheid zonodig MOEST weten waar ze vandaan kwamen en wat ze hier op aarde kwamen doen...... Anyway, das mijn mening he Ik houd mij liever (soms) bezig met de spirituele kant van het leven, dat trekt mij veel meer!
Goed bezig Freewilly, zoals jij met je geloof en met anderen omgaat vind ik erg goed! Ik kan merken dat je echt respect hebt voor een ander! En dat mag ook wel eens gezegd worden
Ik ben van origine katholiek. (gedoopt, communie en vormsel) Mijn man is vroeger alleen gedoopt en heeft verder geen geloof meegekregen. Onze kinderen zijn niet gedoopt. Zij kunnen later zelf kiezen. Ik geloof nu in het ietsisme..
Mijn man en ik zijn beide katholiek. Voor mijn man betekent dat niets. Ik ga niet iedere zondag naar de kerk, maar geloof op mijn eigen manier. Luca wordt wel gedoopt. Ik wil dat hij wel wat van het geloof mee krijgt. Ik vind het niks om hem zelf te laten kiezen later, want wanneer de kindjes in zijn klas de communie doen wil ik niet dat hij dan gedoopt wordt omdat hij ook zo graag kadootjes wil Dan kies ik er liever zelf voor om hem te dopen en hem wat van het geloof mee te geven. zodat de communie doen ook voor hem een andere betekenis heeft dan alleen maar kadootjes krijgen.
Ik ben niet gedoopt dus, en ook geen communnie gedaan. Mijn moeder heeft me dit allemaal goed uitgelegd, toen andere kinderen de communie deden. Ben nooit jaloers geweest om de cadeautjes. Ligt ook een beetje aan het kind he. Verder was ik rond die tijd wel van mijn fiets gegroeid, en kreeg ik toen een nieuwe. Maar dat was dus ook echt nodig...
maar chantalk, ik snap je volledig, en als je zelf ook geloofd is het toch heel logisch om je kindje te dopen enzo!