In dit draadje kun je al je mooie en fijne bevallingsverhalen kwijt! Ik vond het heel fijn om dit soort verhalen te lezen toen ik zwanger was, omdat ze mij kracht gaven en het idee dat ook ik een mooie bevalling kon krijgen, na een hele nare eerste bevalling. Veel vrouwen zijn bang voor de bevalling, maar misschien hebben ze na het lezen van dit draadje wat minder angst Ik trap af: Bij mijn jongste zoon wilden ze me eigenlijk weer inleiden met 38 weken, net zoals ze bij mijn oudste zoon hadden gedaan. Maar dat wilde ik niet. Ik wilde een natuurlijke bevalling, op het moment dat hij er klaar voor was, zonder toeters en bellen. Ik heb een medische indicatie, maar omdat ik de bevalling bij mijn oudste zoon in het zkh als onpersoonlijk en onprettig heb ervaren, wilde ik graag mijn eigen verloskundige meenemen naar het zkh. Dat kan dus! Zoek een leuke, fijne vk uit en vraag of ze met je mee gaat naar het zkh Ik heb het boek hypnobirthing van Marie Mongan gelezen en van daaruit geleerd hoe je kunt visualiseren en ontspannen tijdens de bevalling. Van te voren stelde ik me voor dat ik na een nacht goed slapen, de weeen aan het einde van de ochtend zouden beginnen, daarna 10 uur weeen en ik wilde graag max 2 persweeen want ik haat lang persen! Nu liep ik al een paar dagen rond met 5 cm ontsluiting, dus de vk drukte me op het hard te bellen wanneer de weeen sterker werden. Met 40+5 begonnen mijn weeen. En bijzonder genoeg ging het precies zoals ik van tevoren had gehoopt! Om half 12 kreeg ik mijn eerste, rustige wee. Om de 5 minuten en kon ze heel goed opvangen. Om half 3 belde ik mijn zusje om mijn oudste op te halen, zodat ik me beter kon concentreren. Om 3 uur was ze er en ben ik onder de douche gegaan. Om 4 uur belde mijn man de vk, omdat ze nu wel heel heftig werden om de 2 minuten 1 minuut. Om half 5 kwam de vk binnen en constateerde 6 cm. Bummer! Al dat werk voor maar 1 cm. We besloten nog even te wachten met naar het zkh gaan omdat de vk's net wisselden van dienst. Ik was dolblij, want die andere vk was mijn favoriet! Ik wilde heel graag een badbevalling en zij had daar veel ervaring mee en staat helemaal achter hands-off bevallingen. Zij was er om half 6 en constateerde toen 7 cm. Tijd om naar het zkh te gaan. Dat was eigenlijk het enige echt vervelende moment van mijn bevalling, omdat ik ernstige bekkeninstabiliteit had en ik amper kon lopen deed ik daar heel lang over en kreeg ik 3 flinke weeen onderweg naar de auto. En die stond nog geen 30 meter verderop Eenmaal in het zkh hadden ze het bad al vol laten lopen, omdat ze daar wisten van mijn badwens. Eenmaal in bad ging het snel. Om 20:00 uur had ik 9 cm ontsluiting en vroeg de vk of ze mijn vliezen mocht breken. Daar wilde ik even over nadenken, omdat ik dat liever niet wilde. Om 21:30 uur nog steeds 9 cm, dus toen mocht ze mijn vliezen breken. Een paar minuten later voelde ik ineens een persdrang zoals ik die nooit ervaren had. Persen hoefde ik niet eens, mijn lijf deed het zelf. Ongeveer 10 uur na de eerste wee kwam in 2(!!) persweeen mijn zoontje ter wereld, mijn man heeft hem aangepakt en op mijn buik gelegd. 9 pond en 57 cm schoon aan de haak. Iedereen in de badkamer was verbijsterd, zo groot en dan zo snel! Zelfs mijn man reageerde voor mijn gevoel te langzaam toen ik zei dat hij kwam en hij 'm moest pakken haha Ik was bang voor de hoeveelheid hechtingen die ik zou hebben na zo'n snelle bevalling van mijn kleine reusje, maar dat viel echt mee. 3 kleine hechtinkjes De vk en de kraamhulp waren vol lof, te danken aan hypnobirthing vind ik zelf, en ik heb geen arts gezien woohoo! Een uur later mochten we alweer naar huis. Daarna was het een grote, roze wolk, met mijn prachtige, gezonde zoon die daarna 2,5 jaar bij mij gedronken heeft. Ook zijn grote broer was en is de ideale broer voor hem. Ze zijn lief voor elkaar en maken ruzie, komen voor elkaar op en pakken elkaars speelgoed af. Heerlijk, zo wil ik er nog wel 4 En de volgende keer? Dan blijf ik lekker thuis, zwanger zijn is voor mij moeilijk, maar bevallen kan ik als de beste Ik lees graag meer positieve verhalen, om elkaar te bemoedigen en bekrachtigen! Enge, nare verhalen zijn er genoeg, maar mooie verhalen zijn er hopelijk meer!
Wauw wat een gaaf topic en wat een mooi verhaal! Zelf nu aan de laatste loodjes begonnen en krijg het idd Spaans benauwd bij het idee dat ik straks moet gaan bevallen, dus dit soort dingen helpt echt! Geeft vertrouwen! Ik blijf dus even meelezen hier.. Dank je wel voor het delen van je mooie verhaal! Ik hoop dat er nog vele volgen!
Lieve dames, Ik merkte ook dat ik behoefte had aan positieve bevallinsverhalen aan het einde van mijn zwangerschap. Daarnaast vond en vind ik het nog steeds leuk om bevallingsverhalen te lezen. Ik zal mijn tweede bevalling met jullie delen... Op de uitgerekende datum nog niks geen spoor van een naderende bevalling. Al wel een paar nachten voorweeën, maar deze stopten weer als ik uit bed ging. Ik zeg bij het naar bed gaan nog tegen mijn man dat het deze nacht ook wel niks zou worden. Om drie uur word ik wakker van krampen...voorweeën denk ik. Maar als ik tegen 4 uur naar beneden ga...vier keer naar het toilet ben geweest en de krampen nog niet afnemen bedenk ik me dat het weleens begonnen kan zijn. Ik neem snel 2 paracetamol en ga weer naar boven. Mijn man kan niet meer slapen en gaat beneden tv kijken terwijl ik rustig de weeën opvang zittend op bed. Als mijn man tegen 6 uur boven komt vraagt hij of het geen tijd wordt om de vk te bellen. Ik zeg dat de vk heeft gezegd dat ik moest bellen als het heftig werd....de eerste bevalling...dat was heftig...zo voelt het nu nog niet...maar als we gaan timen blijken de weeën om de 3 minuten te komen en ruim 1 minuut te duren...dus toch maar bellen.. De vk is er om half 7en gaat alles klaarleggen...oh oh..wat als ik zo maar 3 cm heb en alsnog naar het zkh wil. Maar ik blijk al 8 cm ontsluiting te hebben 😬. Ze breekt de vliezen en dan gaat het heel snel....om half acht wordt onze dochter al geboren. Echt een supersnelle en fijne thuisbevalling.
O wat een leuk topic hier komt mijn verhaal uit 2012 Toen ik 3 mei 40.5 weken zwanger was probeerde de vk me te strippen alles zag er gunstig uit maar geen resultaat. 7 mei (41.2 weken) mocht ik weer bij de vk komen en heeft ze me weer gestript en ook dit keer leek het niet te helpen we hadden een afspraak gepland bij de gynaecoloog voor 9 mei om te kijken ivm inleiden. Maar toch liep het anders dinsdag 8 mei voelde ik me anders dan anders en had een klein beetje buikkramp. toch maar lekker gewoon me dagelijkse dingen gedaan bakkie bij me nicht bakkie bij me ouders boodschappen huishouden ed! en langzaamaan werden de krampen ietsje erger . (ik zei rond 19.00 uur nog tegen mijn man:het zou nu wel eens kunnen komen vannacht). Rond een uur of tien dacht ik eindelijk dat het echte weeën waren omdat de krampjes om de zoveel minuten kwamen... ik besloot nog ff lekker in bad te gaan. daarna nog maar ff me haar gedaan, beetje internetten, filmpie gekeken. en tussendoor de weeën gaan timen rond tien uur kwamen ze om de 6 á 7 minuten en deed het totaal geen zeer rond half 12 kwamen ze om de 4 a 5 minuten en deed het nog steeds niet zo veel zeer. ik heb toen m'n ouders maar voorzichtig ingelicht. rond half 1 kwamen ze nog iets sneller maar nog goed uit te houden. ik mocht de vk pas bellen als de weeen 1 uur lang om de 2 a 3 minuten kwamen en minimaal een minuut duurden, dus om half 2 toen het wel wat heviger werd besloot toch nog maar ff te wachten met bellen , lang verhaal maar ineens om 01:50 uur deedt het echt veel zeer en liet ik me man de vk bellen. toen ging het ineens heel snel want ook op dat moment braken me vliezen. en kwam ik in een weeen storm . ik probeerde de weeen onder de douche op te vangen maar het was echt zoo heftig geen houden aan wist niet hoe het ongeveer moest voelen maar het leek of ik moest poepen en plassen ( echte persdrang dus) na 25 minuten was de vk er en was ik zo bang dat ze zou zeggen van nou dat kan nog wel ff duren. maar nee ik bleek al 9 cm ontsluiting te hebben!!!!! en mocht al bijna bevallen maar ik wilde zooo graag naar het ziekenhuis ..... eigenlijk mocht dat niet meer maar gelukkig wonen we dicht bij het ziekenhuis en was het nacht dus we konden flink door rijden dus zo zaten we om half 3 in de auto. in het ziekenhuis werd ik met een rolstoel naar een bed gereden. en alles werd klaar gezet voor de bevalling. na een paar persweeen leek de hartslag van de baby af te zakken, door de hevigheid, en moest ik snel ingeknipt worden en daarna werd om 03:20 onze zoon Jayden geboren ,... tis een lang verhaal geworden maar vanaf het moment dat het echt heftig werd tot de bevalling was dus maar anderhalf uur!!!! Ik hoop dat ik over een paar weekjes weer een positief Bevallingsverhaal kan plaatsen . Wel moet ik deze keer echt veel eerder bellen !
Wat knap dat jullie dat nog allemaal weten Haha! Mooie verhalen! Bij ons ging t ook heel snel dat weet ik nog wel Ik hoop binnenkort een positieve test in m'n handen te hebben En lekker van de zwangerschap kunnen te genieten
Mijn tweede bevalling was er een uit duizenden, kan er alleen maar van dromen dat ik nu weer zo een fijne bevalling krijg. Vrijdagmiddag controle gehad bij de Vk, gevraagd of ze al kon strippen. Ging niet, zat nog dicht, dit weekend geen kindje bij jou zei ze nog. Ik teleurgesteld naar huis want was er wel echt klaar mee. Ml kwam Savonds thuis van het werk ik meteen in tranen want er zou dit weekend geen kindje komen. Dag later.. Werd smorend wakker en kreeg krampen, iedere keer als ik me omdraaide in bed. Ik wilde er nog niet uit. Uiteindelijk toch maar opgestaan. Ml komt kijken of ik wakker ben en ziet me staan puffen. Hij zegt volgens mij komt er toch een baby dit weekend. Ik boos, want nee dat kan niet heeft de Vk zelf gezegd. In de middag naar opa en oma om de oudste te brengen, die zou een nachtje logeren. Nog altijd met krampen in de auto. Dochter afgezet, wat gedronken en terug naar huis. Onderweg even gestopt bij de mcdonald en al puffend een happy meal verorberd. Eenmaal thuis heeft ml een film aan gezet. Ik kon de herrie van de film niet verdragen en ben naar boven gegaan om nog een wasje op te ruimen en een koffer klaar te zetten voor eventueel zkh. Toen wist ik nu is het echt. Kon niet tegen herrie. Eenmaal bezig met de was kwam ik niet verder dan alles van de lijn halen. Vk gebeld, die zegt bel me terug als de weeën om de 5 minuten komen. Nog geen kwartier later terug gebeld, weeën kwamen om de 2minuten Vk is meteen gekomen, had 4 cm ontsluiting. Ik wilde gaan douchen dus hup die douche in. Vk zou over ongeveer drie uurtjes terug komen. Na een kwartiertje in de douche werd ml helemaal panisch. Ik moest eruit want strax zou de baby in de douche geboren worden. Ml de Vk gebeld dat ze meteen moest komen. Wat duurt dat dan lang voor de Vk er is. Binnen kwartier was ze er en ik zat op 10 cm. Vk meteen de kraamhulp gebeld en de voordeur open gezet. 6 minuten later is onze dochter geboren. De pijn is me toen zo meegevallen, de zo'n scheen en ik voelde me goed dus wilde het liefst meteen weer naar buiten. Een heerlijke bevalling.
Wat geweldig tof al die positieve en mooie verhalen! En voor de dames die nog mogen, heel veel geluk gewenst, dat het maar een mooie kennismaking met jullie kindje mag zijn
Wat fijn zo'n topic ! Als hypnobirthing docent lees ik dit soort verhalen graag ! Mocht iemand vragen hebben pb gerust
Oh super leuk! Als ik weer zwanger mag worden, heb ik vast vragen, dus dan weet ik je te vinden Wil je misschien alvast in het kort iets vertellen over hypnobirthing, voor degenen die er niet mee bekend zijn?
Wat fijn om te lezen..... Ik hoop dat deze x net zoals de tweede gaat. Eerste was een hele nare ervaring. Veels te vroeg plat moeten gaan liggen waardoor mijn gevoel zegt dat het allemaal daardoor zo heftig en lang duurde. Onze tweede begon met wat gerommel s'avonds rond Half twaalf. Had wel gelijk het gevoel dit is het. Man is naar bed gegaan en ik ben tussen de weeen door nog een film aan het kijken. Tijdens de weeen ben ik gaan lopen. Lopen van de bank naar de keuken en heb heel bewust mijn aandacht op mijn ademhaling gericht. Verloskundige gebeld en omdat de eerste in het ziekenhuis geboren was zou ik dit x ook naar het ziekenhuis gaan, verloskundige vond dit nog lang niet nodig. Was hooguit twee cm en zou pas morgenvroeg als het door zou zetten wat worden. Nou oke dacht ik. Zo lang het zo gaat is het prima vol te houden. Rond 1 uur had ik het gevoel dat ze minder heftig werden dus dacht laat ik onder de douche gaan. Nog steeds goed vol te houden. Ook weer mijn aandacht op mijn ademhaling. 01:20 plots voel ik of er een kurk uit me wordt getrokken. Na vijf x roepen komt mijn man met slaperig hoofd om de hoek kijken. Ik zeg bellen nu!!!!! Ja goedennacht mijn vrouw heeft weeeen om de tien min..... Ik zeg wattttt.... Kijk dan het hoofdje is er al bijna uit, dit hoorde de verloskundige en heeft zo opgehangen en is als een gek de auto ingestapt, gelukkig woonde ze om de hoek. Ik ben kruipend naar bed toe gegaan in m'n nakie en eenmaal op bed ben ik op mijn zij gaan liggen nog steeds verward. 5 min na telefoon gesprek komt verloskundige binnen in nachtkleding. Ze zegt nog tegen mijn man pak je camera, dus mijn man wil naar beneden te gelijke tijd schreeuwt ze terug komen en floep daar was onze mooie dochter.......echt een floep.... Dat dit ook zo kon waren altijd verhalen waarvan ik dacht ja ja ja..... Maar dus toch echt!!! Het ging allemaal zo soepel.... Weet zeker dat het geholpen heeft dat ik mijn aandacht op mijn ademhaling heb gericht en dat ik gewoon ben blijven lopen. Hoop toch zo deze ook net zo op deze wereld mag komen .
Heerlijk topic! Op het moment zelf vond ik de pijn van de weeën ontzettend heftig. Maar achteraf had ik een bevalling volgens het boekje 'S avonds om 23uur braken mijn vliezen. Mijn vriend sliep al. Ik maakte hem wakker om te zeggen dat mijn vliezen gebroken waren, maar dat ik ging proberen om wat te slapen omdat ik nog geen weeën had. Hij vond het prima, haha. Rond 0.00 begonnen de weeën. Goed te doen en hoefde ze niet weg te puffen. Om 1.00 besloot ik onder de douche te gaan. De weeën bouwden goed op dus ik besloot om 2.30 de verloskundige te bellen. Zij kwam eraan. Ik maakte mijn vriend wakker en zei dat ik regelmatige weeën had en de verloskundige was onderweg. "Nee we gaan eerst nog even slapen" was zijn reactie Toen hij uit zijn slaap-dronkenheid kwam stond hij op gelukkig. Om 2.45 was de verloskundige er. 4 cm! Om 5.00 zou ze terugkomen. Ze was nog geen half uur weg of ik werd overrompeld door ontzettend heftige weeën. Ik hield het niet meer, en ik was pas een paar uur bezig! Ik beval mijn vriend om de verloskundige weer te bellen want ik wilde pijnstilling. Hij zei dat het geen nut had haar te bellen, want het was al 4.45, ze zou er zo zijn. Ik snapte er niks van. Voor mijn gevoel was ze net pas weg. 4.50 was de verloskundige er weer. 6cm! En ik wilde pijnstilling. Dus wij naar het ziekenhuis. Iets voor half 6 arriveren we in het zkh: 8cm!! Dus ik mocht geen pijnstilling meer... Toen heb ik nog een half uur de weeën opgevangen onder de douche toen ik persdrang kreeg. Toen nog anderhalf uur geperst en en knip en daar was ze dan!
Eerste bevalling gelijk droom bevalling. Dag dat ik was uitgerekend, wordt die ochtend wakker met heel apart gevoel. Bel vk zegt tegen me zijn meerdere mensen beetje ziek het zal niets zijn. Doe het maar rustig aan vandaag. Ik dacht ben wel klaar mee vandaag uitgerekend laten we maar boodschappen halen voor kraamvisite. Eerste winkel ging oké beetje draaierig, 2 de winkel begonnen er weeën te komen even als een kreupele achter het winkel wagentje 3de winkel aan de kassa naar buiten gelopen om te gaan puffen en even op adem komen. 15 uur dus vk gebeld komen kijken 1 cm. Krijg advies Gwn me ding doen zou ten vroegste nacht werk worden. Vriend lief op uitje gestuurd van zijn werk als het erger werd zou ik bellen. Om 19 uur vriend lief gebeld stront chago het zou echt tijd zijn om te komen en vk te bellen check up was 5,5cm Richting ziekenhuis wou ik liever. In ziekenhuis versneld puf techniek aangeleerd en onder de douche. Om 21 uur 6,5 Cm en vliezen breken ik wou iets tegen pijn maar ik was te goed bezig dus vk wou dat ik zonder deed. Met breken van vliezen had ik meclioom. Overdracht dus, na uurtje blijk ik op 9 cm. Tegen 23 eerste perswee en om 23:13 lag kleintje op de buik. Zonder pijn bestrijding en eigenlijk ook zonder tijds besef. Nu zwanger van 2de en zoveel stress hopelijk kan ik het lossen als bevalling begint. Al 3-4 dagen voorweëen en loop chago
fijne topic dit Ondanks dat mijn bevalling te vroeg was en onverwachts was het wel een fijne bevalling die heel soepel verliep. Ik was 34 weken zwanger en had de kleine die dag niet gevoeld en moest dus naar het ziekenhuis voor een ctg scan. Daar aan de scan en lekker aan het lachen met ml knapt uit het niks mijn vliezen. Nog giebelend zeg ik tegen mijn man dat ik mijn broek heb geplast maar al snel blijkt het vruchtwater te zijn want al heel snel kreeg ik rug weeën, naar 50 min hield ik het niet meer en wilde ik pijnstilling maar had ook op dat zelfde moment het gevoel te moeten persen en bleek al volledige ontsluiting te hebben en mocht dus meteen beginnen met persen. naar een uurtje persen werd onze zoontje geboren. Jammer genoeg wel te vroeg en werd dus meteen meegenomen. naar die tijd ook geen last gehad van naar weeen ofzo. Zo hoop ik nu weer te bevallen alleen dit keer 37+
@ lunap: weet je wel wat deze smiley betekent?--> Het is een sarcastische smiley. Ziet er gek uit als je het positief bedoelt @ topic: hier vooral mijn tweede een heel fijne bevalling gehad. De eerste was ook prima, helemaal volgens het boekje, maar toen was ik vooral bezig met 'het allemaal doorkomen'. Bij de tweede kon ik echt ontspannen en actief bezig zijn om mijn weeën op gang te krijgen/houden. Ik voelde de baby ook met elke wee een beetje zakken, zo bijzonder. Zo voelde ik ook dat ik volledige ontsluiting had, voordat ik persdrang had. Toen ik eenmaal persdrang kreeg heeft mijn lijf de baby er zelf uitgewerkt in 1,5 minuut. Echt prachtig!
Hier het verhaal van mijn tweede bevalling. Ik was uitgerekend op eerste kerstdag. Ik wilde dan liever niet bevallen omdat mijn neefje dan al jarig is. Dus toen ik met 39 weken op controle was bij de vk gevraagd of ze wilde strippen. Dit geprobeerd helaas ging het nog niet. Daarna met 39/6 weer op controle. Alles dik in orde.Uitleg over evt. inleiden gekregen. ivm de komende feestdagen. Nog een keer geprobeerd te strippen omdat ik het zwanger zijn zat was. S avonds met de oudste bij mijn ouders gegeten omdat mijn man moest werken. F. daar naar bed gebracht. Die mocht lekker logeren. Ik naar huis lekker geslapen. Rond zes uur werd ik wakker van gerommel in mijn buik. Dus lekker in bad gegaan. Daar werden de weeen steeds heftiger en constanter. Rond half acht mijn man wakker gemaakt. Die kan alleen slecht tegen de spanning en word dan niet lekker. Dus ik tussen twee weeen naar beneden om iets te eten te halen voor hem. Daarna heeft mijn man de vk gebeld. Die was rond half negen bij ons. 5 cm ontsluiting dat was snel kiezen wat ik wilde thuis of kraamhotel. Man wilde naar het kraamhotel. daar waren we rond kwart over negen. We werden lekker met rust gelaten. Rond tien uur heb ik gezegd dat hij de vk moest gaan roepen. 7 cm. Ze heeft de vliezen gebroken en vlak daarna mocht ik gaan persen en om 10.50 was ons manneke er. Omdat ik graag snel weer naar huis wilde. Lekker wat gegeten. een worstenbroodje omdat het kerst was. Daarna lekker zelf gedouched. Heerlijk. Ik voelde me ook heel goed. En om half twee waren we weer thuis. Waar we werden verwelkomd door heel wat geboorteborden en een hele trotse grote broer en opa en oma. Die lekker niks door hadden tot we belden. Na een week fietste ik alweer naar een vriendin.
Hihi ik zie je vraag graag tegemoet ! Hypnobirthing is in het kort een cursus gebaseerd op vertrouwen. Dit houdt in een bevalling zonder angst, zonder stress en onnodige interventies zoals veel toucheren enzovoort. Tijdens de cursus leer je 3 verschillende ademhalingstechnieken voor alle 3 de fases van de geboorte, bij hypnobirthing pers je dus ook niet of enkel op gevoel. Dus zonder gecoach, adem inhouden en keihard drukken enzovoort. Veel vrouwen ervaren weinig pijn en ervaren de 'pijn' als een intens gevoel. Ook leer je tijdens de cursus vele visualisaties die je dus helemaal wegvoeren van de pijn. Ook wordt de partner erg betrokken bij de geboorte, verschillende massagetechnieken, ondersteuning bij alles, alles behalve een nutteloos gevoel dus vanuit de partner wat je vaak hoort. Alles behalve zweverig gewoon erg nuttig en leuk !
Ja ik doe ook mee! Ik ben nog geen 3 weken geleden bevallen en vond het een hele fijne bevalling! 40w2d zwanger S ochtends kwart voor 8.. Na een nacht van bijna 8 uur slaap word ik wakker van mijn vriend die mij een kus geeft voor het vertrek naar zijn werk. Ik voel wat lichte krampen in m'n buik. 'Ik geloof er niks van dat hij vandaag al komt hoor!' Aldus de woorden van mijn vriend Ik probeer nog wat te slapen, maar de krampen worden wat heftiger.. Een soort menstruatiegevoel, druk op mijn rug en onderbuik, maar dan in vlagen. Om 10 uur stap ik dan echt uit m'n bed, toch maar die vluchttas inpakken, mocht het dan toch doorzetten.. Na een ontbijtje voor de tv en ochtenddouche begin ik om 12 uur dan toch mijn tas in te pakken, maar de krampen zijn nu zo heftig dat ik steeds moet stoppen met inpakken en even moet zitten.. Als ik de weeën time blijk ik regelmatige weeën te hebben: elke 3 min zo'n 45 sec. Nog geen minuut houden ze aan, dus ik bel nog niet! Ondertussen is de tas gepakt en loop ik rondjes door het huis om de krampen weg te krijgen. Eerste kindje, dus t duurt nog wel langer denk ik nog.. 13.00 uur toch maar gebeld, de weeën komen nu elke 2 min, nog steeds 45 sec. Nog steeds goed te doen! 2 uur staan de verloskundige en een stagiaire voor de deur, bij het toucheren blijk ik al 3(!!!) cm te hebben. Het is begonnen! Ze vragen of ik wil dat ze bij me blijven of dat ze over 2 uur terugkomen. Ik red het nog wel, maar bel mijn vriend wel dat hij thuis moet komen. Ondertussen nog gebeld met mijn beste vriendin, beetje kletsen, dat ging dus ook gewoon nog. Om half 4 begint het heftig te worden en ik krijg sommige weeën echt niet weg.. Mijn vriend, ondertussen thuis, belt de verloskundige en kwart voor 4 staan ze voor de deur. Er wordt me vertelt hoe ik moet ademen, aaah ja wat een opluchting! 5 cm bij toucheren!! Nu de beslissing: nog een uur thuis blijven of naar t ziekenhuis. Nou die autorit kan maar beter nu komen dus we pakken de spullen en gaan naar het ziekenhuis.. 16.45 zijn we in het ziekenhuis, het ademen kan echt de pijn draagbaar maken. Pijn begint op het ziekenhuisbed echt heftiger te worden. Een bad wordt gevuld, wieweet geeft het verlichting. Inderdaad verlichting maar pijn wordt nu echt heftig. Mijn hele lichaam ontspannen lijkt soms onmogelijk.. Maar is nodig om het draagbaar te houden, uiterste concentratie! 17.45 weer toucheren.. 8/9cm, als de vliezen gebroken worden zal het even heftiger worden, maar wel sneller gaan.. Oke doe maar! 17.53 vliezen worden gebroken op het bed, want dat had ik liever.. Helder vruchtwater! Weer toucheren.. 17.56 10cm!! Ik krijg uitleg over het persen en daar gaan we! Jeeetje wat een opluchting! Ik hoef niks meer weg te puffen! De weeën worden minder intens (in mijn belevenis?) en ik heb mijn draai gevonden bij het persen, volledig ontspannen persen lukt.. Alleen die 10sec volhouden red ik niet! De baarkruk, ik moet het even proberen van de verloskundige.. Wat een ramp en pijn!! Ik wil weer op bed! De laatste 20min van het persen waren pijnlijk, maar vooral eng! Ik begon het toen echt spannend te vinden, het hoofdje was vlakbij! Om 19.00uur precies is onze Mason geboren! 1 hechting maar en 3 uur na de geboorte zit ik weer op de bank in ons huis! Met de kleine man De hele bevalling is dr hartslag van de kleine heel stabiel gebleven en de controle was ook helemaal perfect! Ruim 8 pond en 53 cm mocht ik mee naar huis nemen Die avond trouwens ook heeerlijk geslapen! Mason sliep de eerste nacht al goed door. Ik wens iedereen zo'n bevalling toe!