Even hier van me afschrijven... Manlief is afgelopen vrijdag voor 9 dagen naar spanje vertrokken voor zijn werk... Hij is vaak weg maar over het algemeen 2 nachten weg 1 nacht thuis 2 nachten weg 2 nachten thuis . Nu vallen die 9 dagen/8 nachten me zo enorm zwaar... Ik ken mezelf gewoon weg niet.. loop al sinds vrijdag met een brok in m'n keel.. kan de hele dag huilen.. mis hem zo ontzettend erg. Proberen zo zoveel mogelijk afleiding te zoeken en bezig te zijn.. maar de tijd en dagen lijken voor bij te kruipen. Die hormonen er nu bij zijn echt ook niet fijn.. Kan niet wachten tot het zaterdag is en hij weer thuis is... Ook dl krijgt er steeds meer moeite mee om papa te missen. .
Ik ken het... Manlief zit nu ook weer een week in Mexico. Ik probeer ook veel in te plannen voor de afleiding en daarbij regel ik altijd wat extra oppas zodat ik even tot rust kan komen. Je moet het gewoon zo makkelijk, fijn en gezellig maken voor jezelf en kind(eren).
Kwestie van wennen denk ik? Mijn man is ook vaak weg voor het werk, in het begin vond ik het moeilijk, maar nu vind ik het vaak wel lekker hoor en gezellig met de kids. Ik maak er altijd een klein feestje van. Dagje wat lekkers bestellen, in het weekend een filmavondje met de kids etc. Ga vaak een avondje bij mijn ouders eten.
Eenzaam zo he. Zeker met die hormonen in je lijf. Mijn man heeft twee jaar in Duitsland gewoond voor zijn werk en ik zat hier alleen met de kinderen. Af en toe kon hij komen, maar vliegtickets naar Portugal zijn nog best prijzig.
Dat denk ik ook. Vriend is veel weg van huis. Oefeningen etc. De eerste paar weken naar zomer vakantie zijn het moeilijkst. Daarna is het weer gewenning. Probeer zoals al gezegd iedere dag iets te doen te hebben.
mijn man was 1 maand weg tijdens mijn 2e zwangerschap hier ook meer emotioneel dan anders door de hormonen ga leuke dingen doen dan is het vast snel zaterdag ...lekker shoppen, vriendinnen uitnodigen etc
Mijn man is meestal voor 4 weken weg...en uit ervaring weet ik dat juist de eerste 5-7 dagen altijd wennen zijn. Dus als hij 9 dagen weg is ben je misschien net gewent dat het zo is en dan is hij er alweer. Leuke dingen gaan doen en er niet teveel aan denken....makkelijk gezegd natuurlijk. Hormonen werken inderdaad nu ook niet mee. Je dochter voelt jou aan denk ik.
Herkenbaar! Man zit nu een week in Rusland en het valt me deze keer ook zwaarder. Vorige week een kies bij mezelf moeten laten trekken met enorm veel napijn en daardoor kan ik gewoon ook niet zoveel hebben van de kinderen (3 stuks) en mis ik een helpende hand. Druk weekend met zowel zaterdag en zondag vroeg eruit moeten voor de sport verplichtingen.Maar is ook weer een leermomentje geweest om de volgende keer echt iets van de agenda te schrappen.Gistermiddag had ik ook nog een verjaardag staan maar die heb ik geschrapt.Dochter had een uitwedstrijd van ruim een half uur heen en terug rijden en ik verrekte van de pijn in mijn mond en kon het gewoon niet meer opbrengen. De oudste kinderen hebben ook veel huiswerk waarbij ik ze op weg moet helpen waarbij mijn man meestal de oudste onder zijn hoede neemt. Komt wel weer goed maar zal bij zijn als die weer terug is. Ik maak het me 's avonds comfortabel en volg nu Homeland op Netflix en even verstand op nul.
Kun je wel bellen? Ik zou het er ook moeilijk mee hebben. Denk wel dat het gewenning wordt, maar daar heb je nu niks aan. Zou ook veel dingen plannen. Dingen die normaal veel tijd kosten of iets waar je geen zin in hebt. Grote schoonmaak, want daar kan je veel tijd in kwijt. Een vriendin bezoeken die je een tijd niet hebt gezien. Dagje naar de dierentuin. Iets leuks plannen voor wanneer hij terug is. Eigenlijk alles om maar even je gedachten te verzetten.
Hier was mijn man tijdens de derde zwangerschap ook een keer 3 weken weg whahh Vond ik ook heel pittig.
Ohhh ik begrijp je helemaal. Manlief hier is gisteren vertrokken voor 9 dagen naar Amerika We komen er doorheen maar leuk is anders Sterkte
Hier is ml ook veel weg, en idd het went. 9 dagen vliegen voorbij! Lekker leuke dingen doen met je dochter. Dierentuin, kleurplaat maken voor papa. Succes!
Gelukkkg geen last van, maar ben het ook gewend en ik ben zelf heel erg zelfstandig. 😑 Man is meestal twee weken per maand op zakenreis en dat al jarenlang, zelf ook regelmatig op zakenreis. Die negen daagjes vliegen om, maak er iets leuks van en probeer je angsten niet op jullie dochtertje over te brengen maar er juist iets positiefs van te maken!
manlief moet sinds kort ook regelmatig voor een nacht of meerdere weg begin moeite maar nu niet echt, maar ik zag hem smorgens al niet ivm vroeg weg gaan en hij was ook regelmatig laat thuis dat ik al in bed lag kids hebben er meer moeite mee maar nu went het ook al wel
Hier is vriend zaterdag vertrokken, 1 week deze keer. Natuurlijk is het gezelliger als hij er is, maar....ik moet heel eerlijk bekennen dat ik het ook best een keer lekker vind om s' avonds mijn eigen programma's te kijken en mijn eigen gang te gaan. Lekker met een wijntje op de bank beetje zappen.Wij zijn dat ook gewend, hij is af en toe weg voor zijn werk en ik ben stewardess, dus ook regelmatig de hort op. Ook heb ik op de een of andere manier meer zin in opruimen als hij weg is voor zijn werk?!? Vandaag vrij en al lekker de kast van zoontje uitgemest. Overigens denk ik dat het ook wel met hormonen te maken heeft, want tijdens de zwangerschappen had ik er toch wel wat moeite mee!
Ik maak het mezelf verder ook altijd wel heel makkelijk als mijn man weg is. Vooral op mijn werkdagen dan eten we 's avonds lekker tosti's voor de tv,gebakken eitje of ik haal een zak patat met wat lekkers erbij. Niet dat we heel de week fastfood eten maar het moet vooral niet al te ingewikkeld worden haha Kinderen hoor ik niet klagen. Ontbijten mogen ze ook voor de tv doen want de tafel dek ik zelden als hij de hort op is.
In het begin moest ik ook huilen als hij weer eens weg moest. Nu heb ik er geen moeite meer mee. Natuurlijk wil ik niet dat hij 4 opeenvolgende weken aan de andere kant van de wereld zit, maar met twee weekjes ergens in Europa heb ik nu wel vrede genomen. Als hij weg is, verwen ik mezelf heerlijk met veel in bad gaan, gezichtsmaskertjes, veel te vrouwelijke programma's gans de avond die ik anders nooit mag bekijken als hij thuis is, fora afspeuren, wasjes draaien, groenten snijden en invriezen, vooeraadjes soep maken en invriezen, enz. En in het weekend een dagje (window)shoppen als ultieme afleiding. Veel sterkte/succes! Komt heus wel goed!
Precies wat hierboven al staat. Lekker gezellig met de kids één of meer eet-tv-knuffelavondjes houden, vriendinnen uitnodigen en eens dat boek lezen of die chic-flick aanzetten die hij weigerde te kijken. Daarnaast, ik ken het gevoel hoor! Alleen gaan slapen, het zwaardere ochtend en avond ritueel met naar school, zwemles, bed brengen etc. etc. (hier iets extra wegens een autistisch kind met verstandelijke handicap en dus ook verschillende scholen). En gewoon de aanspraak en genegenheid. Maar wat ik ook merk : * WC ruikt niet naar hem in de ochtend * Ik hervind mijn eigen ritme zonder hem * Zeeën en zeeën van tijd extra (Onvoorstelbaar!) * Wat ben ik ondanks veel eerder opstaan toch uitgerust zonder een snurker naast me! * Wat blijft het huis beter opgeruimd, ook een groot verschil. En ik plan altijd veel volwassen gezelschap na 20.00!