Vond dit wel een interessant onderwerp om eens te bespreken en ben benieuwd naar jullie meningen/ kijk hierop . Liefde wordt vaak besproken als iets magisch, iets moois, iets wat je (als je gelukt hebt) meerdere keren in je leven echt zal ervaren. Kortom: het is spiritueel, onverklaarbaar en iets om te koesteren. Er is niet voor niets een dag compleet aan de liefde gewijd. Wat zeg ik? Er zijn zelfs boeken, films en liederen over geschreven. En we slikken deze allemaal als zoete koek. Want liefde is mooi, niet waar? Dan de wetenschappelijke verklaring: Wat wij liefde noemen is niets anders dan een chemische reactie. Als je dat terugbrengt naar de oertijd, vooral nuttig om te paren en dus te overleven. Een mengeling van dopamine, serotonine en nog wat stofjes die ervoor zorgen dat we ons 'aangetrokken' tot iemand voelen. Is dit gevoel wederzijds? Dan nemen de stofjes na verloop van tijd weer af. Meestal zijn we dan dusdanig 'gehecht' aan één persoon dat we spreken van houden van. Is het gevoel niet wederzijds? Dan kan het zelfs gebeuren dat dit gedoe zorgt voor wat romantisch gezien onbeantwoorde liefde heet. Kortom: je kan aan niets anders denken, wil in de buurt zijn van de desbetreffende persoon en voelt je letterlijk ziek als dit niet kan, of mag. Achter welke theorie schaar jij jezelf? Is liefde spiritueel en onverklaarbaar, of wellicht toch wetenschappelijk te verklaren en zoeken wij vrouwen (en mannen) toch in de eerste instantie naar iemand die op het eerste gezicht vruchtbaar lijkt? P.S. ik ben trouwens geen pessimist hoor! Alleen heel erg nieuwsgierig naar hoe bepaalde dingen werken, haha. De wetenschappelijke theorie zou bijvoorbeeld wel kunnen verklaren waarom mensen 'verliefd' worden op een ander in een gelukkig huwelijk, of waarom dat ene 'meisje' zich zo blijft vastklampen aan de jongen die haar niet wil... Dus... ik ben benieuwd!
Interessant topic! Ik ben team spirituele liefde Zielsverwanten, tweelingzielen, karmische relaties en alle andere dingen waar je hier op het forum voor gelyncht wordt Heb te veel gezien en ervaren om niet te geloven dat er meer is dan wij (op dit moment!) kunnen verklaren. Maar volgens mij maakte mijn nickname dat wel duidelijk..
Dat wetenschappelijke verhaal klinkt best aannemelijk, maar gaat een beetje voorbij aan alle andere soort liefde (naast de ‘voortplantingsliefde’) of bedoel je eigenlijk alleen verliefdheid ipv liefde? Er zijn vele vormen van liefde, zowel voor een partner, als voor je kinderen, vrienden, familie en hoe zit het dan met de liefde tussen twee mensen van gelijk geslacht. Die liefde kan je in principe niet onder voortplanting scharen. Ik denk dat het een combinatie van factoren is. Dus behalve het wetenschappelijke verhaal (feromonen e.d.) zal er vast meer zijn waarom mensen liefde voor elkaar voelen. En daar schaar ik toeval en geluk hebben ook onder. Je moet maar net die ene persoon op het juiste moment tegenkomen, waar het goed mee klikt.
Het gaat nu vooral even om verliefdheid. Liefde voor kinderen, vrienden en familie zou je enerzijds ook wetenschappelijk kunnen verklaren. Maar ik denk dat je ook in dat geval meer spreekt over houden van.
Er zit verschil in verliefdheid en liefde , vind ik. Verliefdheid is stofjes en hormonen , vaak zit daar een seksuele aantrekkingkracht bij. Het is oppervlakkig en naïef. Liefde gaat dieper. Liefde is hechten en dat gaat tot in de ziel.
Verliefdheid zie ik als een soort van drugs. Verdovend bij inname en afkicken bij afwezigheid van bijv stofjes die dan niet of minder aangemaakt worden (terwijl je dan wel verliefd bent). Liefde zie ik als een veilige thuisbasis of haven. Ik sta wel achter de theorieën van overleven en stofjes.
Dit denk ik dus ook. Die allesoverheersende verliefdheid is iets chemisch en seksueels en dat gaat vaak ook over. Echte liefde is het waarderen van elkaars eigenschappen, de ander zijn of haar persoonlijkheid echt leuk vinden en een klik voelen. Die chemische stofjes die vrijkomen bij verliefdheid zijn vaak nog wel eens misleidend want hoe vaak blijkt de prins op het witte paard dat helemaal niet te zijn? Afstand of onbereikbaarheid versterkt verliefde gevoelens vaak alleen maar. Vroeger in de tijd van Shakespeare of de grote romantische dichters was men vaak kilometers van elkaar verwijderd en men zag elkaar soms maanden niet. Of één van de geliefden was al getrouwd of iets dergelijks waardoor de meest romantische en liefdevolle gedichten, brieven en verhalen zijn geschreven. Geef toe, whats app en Skype zijn toch lang niet zo romantisch niet? Als voorbeeld: als je de brieven van koning Henry VIII aan de onbereikbare Anne Boleyn leest val je bijna in katzwijm van de romantiek. Een paar jaar later heeft hij haar hoofd eraf laten hakken.
Onvoorwaardelijk alles over hebben voor mijn man , mijn kinderen. Onbaatzuchtig, geduldig en zorgzaam.
Oeps, dat ben ik allemaal niet hoor! Vooral dat tweede niet. Maar ik hou wel van mijn man en kinderen.
Liefde is voor mij... alles voor diegene over hebben, waardering hebben, elkaar missen als je elkaar een tijdje niet ziet en van elkaar houden. Een knuffel of een kus krijgen en volstromen van liefde en warmte
Ik zit ook in jouw team dan Heb zelf dingen meegemaakt die me doen geloven dat liefde echt veel meer is dan een chemische reactie. Tweelingzielen, soulmates, karmische liefde: yup!
Het begint puur biologisch... Maar omdat een mens nu eenmaal meer is dan alleen instinct komt er ook mentale affectie bij kijken. Ik denk dus een beetje van beide. Maar het begint wel gewoon heel banaal...puur aantrekking om te paren. Genen verspreiden. Net als dieren.
Er zijn verschillende soorten liefdes voor mij. De liefde die ik voor mijn kind voel is alles overheersend en staat boven alles in het leven. De liefde voor mijn partner is ook groot maar vermengt met de behoeftes die ik heb...behoefte aan een maatje, liefde, metgezel, romantiek. Liefde voor mijn familie is iets wat ingeprent zit. Het gaat vanzelf en is met vertrouwen
Denk dat ik in het wetenschappelijke vakje zit dan haha. Ik ben verliefd geworden op een man die in weinig voldeed aan 'mijn type'. Dit was op een leeftijd waarop mn eierstokken giga rammelden. Hij is zorgzaam en een perfecte vader (ook hele goeie man hoor). Ik geloof dus echt dat feromonen en andere chemische stofjes daar invloed op hebben. Het is inmiddels houden van maar we zijn er allebei niet verbaasd over als een van de twee in de toekomst verliefd zou worden op een ander. Wil niet zeggen dat het tussen ons stuk zou gaan overigens.
Ik ben van alle kampen thuis geloof ik. En verder zeg ik er niks over, het is niet te vergelijken vind ik.
Team wetenschap: We zijn niks meer of minder dan een samengeklonterd groepje moleculen, die op een bepaalde manier reageren met hun omgeving. Liefde kan op dit moment wel onverklaarDE elementen hebben, maar geen onverklaarBARE. Dat wat we nog niet weten en begrijpen noemen we "magisch". Maar ik geloof dat dat ook vaste wetten volgt. Alleen kennen we die wetten nog niet. En wellicht zullen we sommige ook nooit volledig achterhalen, maar dat wil niet zeggen dat ze er niet zijn. En voor mij maakt het de liefde/verliefdheid ook niet minder mooi.